| dbo:abstract
|
- L'estigma d'una flor és la part superior i receptiva d'un pistil, la part del gineceu que rep el pol·len durant la pol·linització. Aquesta paraula deriva del grec on significa "marca". La forma de l'estigma afavoreix que el pol·len transportat pel vent o els insectes resti a sobre del pistil en presentar una major superfície, com en el cas de l'estigma bilobulat. L'estigma, estil, ovari i òvul es coneixen col·lectivament com carpel o parts femenines d'una flor. Algunes espècies vegetals secreten i reuneixen en l'estigma substàncies ensucrades que faciliten el creixement i la germinació del tub pol·línic. (ca)
- الميسم (بالإنجليزية: Stigma) هو الجزء العلوي في الخباء (طقم الأخبية يشكل المتاع وهو العضو الأنثوي في الزهرة). وظيفة الميسم هي استقبال حبوب اللقاح، التي تنتقل بعد ذلك عبر القلم إلى . (ar)
- Blizna (někdy stigma) je část pestíku v květech rostlin. Vyrůstá z čnělky a je chloupkatá nebo . Slouží k zachytávání pylových zrn, která pak mohou začít prorůstat čnělkou do semeníku a oplodnit vajíčka. (cs)
- Die Narbe oder das Stigma ist der obere Abschnitt des Stempels des Fruchtblattes einer Blüte. Er ist meist feucht und klebrig, kann aber auch „trocken“ sein, oft papillös und ist zum Auffangen und Keimen von Pollen ausgebildet. Narbensekrete können auch eine Nektarfunktion übernehmen. (de)
- La stigmo estas la supra parto de pistilo de la karpelo de floro. Ĝi estas plej ofte humida kaj glua, sed ankaŭ povas esti seka“ ofte papiloza kaj havas la celo kapti polenojn. Nedividita stigmo estas nomata kapa aŭ fadena. SE la stigmo estas dividita aŭ plurdividita, ĝi nomiĝis plurloba (ekzemple ĉe Brasikacoj) aŭ plufenda (ekzemple ĉe Krokusoj kaj Kampanulacoj) . Se la dividado estas ĝis al la pistilo, se ĉeestas pluraj stigmoj. Se ne estas stigmo, tiam la stigmo estas sidanta (ekzemple ĉe papavo). Malofte la stigmoj estas kaŝitaj ĉe la fino de la stigmo; tuba, (tubaj stigmoj; Paulownia). La stigmoj ankaŭ povas esti disbranĉitaj; ekzemple ĉe kelkaj aŭ plumaj; ekzemple ĉe rizo, kaj povas esti funeloformaj; kiel ĉe . Se sidas pluraj stigmoj (ofte brile) kunigitaj, oni nomas tion stigmodiskon, ekzemple ĉe papavo aŭ nimfeacoj. En kelkaj familioj de la lamiacoj ekzistas tuŝsensivaj stigmoj. Ili fermiĝas per tuŝo. Malofta formo estas la hiperstigmo de tre malmultaj specioj (ekzemple ). Ĉi tie la polenigado ne okazas direkte sur la stigmo, sed sur antaŭe staranta, ŝlima „buŝo“ de la malvastiganta petaloj, kiuj komplete kovras la karpelojn.
* nodoforema stigno kun polenoj de
* knodoforma stigno de Clematis montana wilsonii
* nodoforma stigno de
* ebena stigno de de Anemone nemorosa]]
* stigna disko de papavo
* stigno de sukeromaizo
* plumhara stigno de rekta aveno
* loba kaj malmola stigno de
* loba stigno de Epilobium hirsutum]]
* liniforma stigno de legomkukurbo
* diskoforma stigno de la pasifloro
* stigmo ĉe Hibisko
* stigmo ĉe pruno
* liniforma stigno de
* pluimharige stempel van
* lobaj stigmo de oficina taraksako
* plumharaj instigmoj de geumo
* diskoformaj stigmoj de rabarbo (eo)
- En botánica se llama estigma a la parte del gineceo (parte femenina de las flores) que recibe el polen durante la polinización. Son regiones en el lado externo de la superficie de los carpelos (las hojas femeninas de la flor), separados del ovario por el estilo. Su superficie es generalmente papilosa, donde cada papila es una célula, y húmeda, dos rasgos que facilitan la adherencia del polen. Una vez en el estigma, el polen germina, abriéndose y dejando crecer desde él un tubo polínico a través del cual se desplazan el núcleo o núcleos que realizan la fecundación de los gametos femeninos. El tubo debe penetrar a través del tejido del estigma y del estilo.
* Estilo y estigmas de Amaryllis, donde se percibe su textura papilosa.
* Estigma estrellado de adormidera (Papaver somniferum).
* Flor de azafrán (Crocus sativus), las ramas son los estilos y estigmas.
* Vista de alta resolución de la estigma de una . (es)
- Estigma edo lorexaki pistiloaren goialdeko azken zatia da, polena hartzeko moldaturik dagoena. Karpeloetan kokaturik, estilo izeneko pedunkuluaren muturrean daude. (eu)
- I bplandaí bláthaithe, tugtar stiogma ar an gcuid den chairpéal a fhaigheann an phailin. Cabhraíonn táil ghreamaitheacha, dromchlaí roctha nó ribí le bailiú is coimeád na pailine. I bplandaí a bhailíonn an phailin ón ngaoth, bíonn na stiogmaí cleiteach go minic, rud a mhéadaíonn an fhairsinge tadhaill. Iontu siúd a bpailníonn feithidí iad, is minic a bhíonn an stiogma iompartha ar stíleanna fada chun gur féidir leis an phailin a bhailiú ó cholainn na feithide. (ga)
- The stigma (pl. stigmas or stigmata) is the receptive tip of a carpel, or of several fused carpels, in the gynoecium of a flower. (en)
- En botanique, le stigmate est l'extrémité d'un carpelle, ou de plusieurs carpelles soudés formant le pistil d'une fleur. La fonction du stigmate est de capturer les grains de pollen. (fr)
- De stempel of het stigma is het al of niet verbrede, meest kleverige, bovenste gedeelte van de stamper, dat het stuifmeel opneemt. De stempel is bedekt met papillen waaroverheen een cuticula ligt. Stempels kunnen nat of droog zijn. Het vochtige laagje wordt een exudaat genoemd. Planten die geen exudaat produceren hebben een droge stempel. Dit exudaat speelt een cruciale rol in het bepalen van de richting van de pollenbuis-groei. De stuifmeelbuis van een stuifmeelkorrel kan een rond gaatje maken in de cuticula, waarna de stuifmeelbuis de stijl in kan groeien. In de stijl is geleidingsweefsel aanwezig, zoals bij Petunia of er is een open stijlkanaal, zoals bij Lelie. Het geleidingsweefsel bestaat uit cellen die omgeven zijn met veel pectine. De pollenbuis lost met behulp van enzymen de pectine op en kan daardoor tussen de cellen doorgroeien. (nl)
- In botanica si chiama stigma o stimma la parte del gineceo che riceve il polline durante l'impollinazione. Stilo e stigmi dell'Amaryllis, dove si percepisce la sua tessitura papillosaFiore di zafferano (Crocus sativus), i rami dello stigma e, più sotto, le antere e il polline (it)
- Znamię (ang. stigma) – część słupka roślin okrytonasiennych przyjmująca ziarna pyłku w trakcie zapylenia (przed zapłodnieniem). Zazwyczaj znajduje się na szczycie szyjki słupka, gdy szyjki brak – wykształca się znamię siedzące. Liczba znamion w słupku jest różna u różnych gatunków i zwykle zależy od liczby owocolistków budujących słupek i stopnia ich zrośnięcia. Znamię zbudowane jest z tkanki zwanej transmisyjną (stygmatoidalną), która tworzy także połączenie z wnętrzem zalążni, ułatwiając przenikanie łagiewce pyłkowej przez szyjkę słupka. W prymitywnych owocolistkach znamieniem jest powierzchnia brzegów owocolistka. W bardziej wyspecjalizowanych organach znamię może być specyficznie uformowane w zależności od budowy słupka i biologii zapylania danego gatunku. Rośliny wiatropylne mają znamię w postaci pędzelków (np. pokrzywa), piórek (np. trawy) lub są nitkowato wydłużone (np. leszczyna). Rośliny owadopylne mają znamiona pokryte brodawkami lub włoskami, wykształcone w postaci listka znamieniowego (np. szafran), o kształcie miseczkowatym, kulistym lub języczkowatym. Odpowiedni kształt znamienia i różnego rodzaju włoski oraz brodawki umożliwiają zatrzymanie i umieszczenie ziarn pyłku na znamieniu. Owłosione znamiona zwykle są suche, podczas gdy znamiona gładkie powleczone są lepką wydzieliną. Wydzielana jest ona przez epidermę gruczołowatą pokrywającą znamię, czasem dodatkowo opatrzoną brodawkami lub włoskami. U niektórych gatunków tkanka wydzielnicza znajduje się pod epidermą. W takim przypadku wydzieliny gromadzą się najpierw w przestworach międzykomórkowych, a następnie wydostają się na zewnątrz przez luźno ułożone komórki skórki i pęknięcia w obrębie kutykuli. Wydzieliny występują na znamieniu zwykle bardzo obficie, chroniąc znamię przed wyschnięciem, utrzymując warstewkę wody koniecznej do skiełkowania pyłku, nie służą natomiast do wabienia owadów. Wydzielina poza tym, że podobnie jak włoski i brodawki, ułatwia zatrzymywanie i utrzymywanie się pyłku na znamieniu, dodatkowo umożliwia selektywne kiełkowanie pyłku. Zawiera substancje hormonalne inicjujące jego kiełkowanie oraz wzrost łagiewki pyłkowej. Wydzielinę stanowi mieszanina lipidów, związków fenolowych, glikozydów, antocyjanów, enzymów i . U części rodzajów z rodziny poleńcowatych Monimiaceae wykształca się tzw. hiperstigma. Są to przekształcone listki okwiatu zakrywające okienko prowadzące do wnętrza kwiatu (rodzaje i ) lub tworzące pierścień wokół niego, na których zatrzymują się ziarna pyłku i tworzą łagiewkę, która przez okienko wrasta do beczułkowatego dna kwiatowego (hypancjum) i tam dopiero dociera do właściwych znamion słupków. (pl)
- Estigma é a área receptiva do pistilo das flores, onde o grão de pólen inicia a germinação do tubo polínico. Pode estar posicionado no ápice do pistilo, ou lateralmente. É a parte achatada do carpelo, situada na sua extremidade superior; possui um líquido pegajoso que contribui para a fixação do grão de pólen. A superfície do estigma de cada espécie está de acordo com a estrutura do grão de pólen correspondente. Espécies com grãos secos e pulverulentos geralmente apresentam áreas estigmáticas grandes, úmidas, ramificadas ou cobertas de pelos, de forma a que o pólem seja aderido com facilidade em sua superfície. Já espécies com grãos revestidos de lipídios ou espinhosos normalmente possuem estigmas secos e simples. De uma forma ou de outra, é o contato entre a superfície do grão de pólen e a superfície estigmática que ocasiona o crescimento do tubo polínico, que conduz a célula reprodutora masculina do grão de pólen ao óvulo no interior do ovário. (pt)
- 柱頭（英語：stigma）位於花的心皮（或多個心皮愈合）的頂端，以花柱連接子房。傳粉時花粉落到柱頭上，並萌發出花粉管以到達胚珠。柱頭通常具有粘性，並演化出各種不同有利於接受花粉的形式，花粉可能透過風傳遞到柱頭（風媒傳粉），也可能透過動物或水流。 柱頭的外形變異很大，有細長型或圓形，並可能具有毛。當花粉離開花葯時，通常是呈脫水狀態，抵達柱頭後柱頭有助花粉濕潤並萌發花粉管。柱頭可以確保萌發的花粉屬於同種植物，還可以執行孢子體自交不親和性，避免基因型太接近的花粉萌發出花粉管，以蕓薹屬植物為例，花粉壁具有S基因的產物SCR （皆為富含半胱胺酸的蛋白質），S基因可能具有高達百種基因型，彼此間有漸進的顯隱性關係。柱頭則具有稱為SRK的膜蛋白，在胞內有激酶的活性區域，不同種SRK是不同種SCR的受體。另外柱頭還產生一種稱為SLG的蛋白質，該蛋白與SRK序列類似，可能是SCR的共同受器，用以增強訊號當SRK與SCR配對時，會使SRK的激酶區域，並經過尚不清楚的下游途徑傳遞訊息，阻止花粉管萌發。 (zh)
- Рыльце (лат. stigma) — верхняя часть пестика, предназначенная для улавливания и прорастания пыльцы при опылении. У наиболее примитивных цветковых рыльце состоит из двух частей (так называемых рыльцевых гребней) и развивается вдоль шва плодолистика (на верхушках либо краях плодолистиков, образующих завязь); такие рыльца называются сидячими. У большинства цветковых растений рыльце развивается на верхушке стилодия либо столбика (представляющего собой сросшиеся стилодии), при этом обычно имеет головчатую форму и в большей или меньшей степени разделено на две лопасти, соответствующие рыльцевым гребням у примитивных цветковых. Поверхность рыльца покрыта пелликулой — тонким белковым слоем. Белки пелликулы взаимодействуют с белками наружной оболочки пыльцевого зерна, в одних случаях способствуя прорастанию пыльцевой трубки, в других, наоборот, препятствуя ему. В связи с тем, что семязачатки у цветковых растений расположены в полости завязи (в отличие от голосеменных, у которых семязачатки расположены на поверхности семенных чешуек в женских шишках), пыльца не может попасть непосредственно на микропиле семязачатка: сначала она попадает на рыльце. Таким образом, наличие рыльца у цветковых растений является одной из наиболее характерных особенностей этой группы растений и одним из главных отличий цветков от стробилов. Французский ботаник Филипп ван Тигем (1839—1914), считая наличие рыльца ключевой особенностью цветковых, предлагал в 1901 году назвать эту группу растений Stigmata (с лат. — «Рыльцевые»). (ru)
- При́ймочка (лат. stigma) — частина квітки, верхня частина маточки, що сприймає пилок. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الميسم (بالإنجليزية: Stigma) هو الجزء العلوي في الخباء (طقم الأخبية يشكل المتاع وهو العضو الأنثوي في الزهرة). وظيفة الميسم هي استقبال حبوب اللقاح، التي تنتقل بعد ذلك عبر القلم إلى . (ar)
- Blizna (někdy stigma) je část pestíku v květech rostlin. Vyrůstá z čnělky a je chloupkatá nebo . Slouží k zachytávání pylových zrn, která pak mohou začít prorůstat čnělkou do semeníku a oplodnit vajíčka. (cs)
- Die Narbe oder das Stigma ist der obere Abschnitt des Stempels des Fruchtblattes einer Blüte. Er ist meist feucht und klebrig, kann aber auch „trocken“ sein, oft papillös und ist zum Auffangen und Keimen von Pollen ausgebildet. Narbensekrete können auch eine Nektarfunktion übernehmen. (de)
- Estigma edo lorexaki pistiloaren goialdeko azken zatia da, polena hartzeko moldaturik dagoena. Karpeloetan kokaturik, estilo izeneko pedunkuluaren muturrean daude. (eu)
- I bplandaí bláthaithe, tugtar stiogma ar an gcuid den chairpéal a fhaigheann an phailin. Cabhraíonn táil ghreamaitheacha, dromchlaí roctha nó ribí le bailiú is coimeád na pailine. I bplandaí a bhailíonn an phailin ón ngaoth, bíonn na stiogmaí cleiteach go minic, rud a mhéadaíonn an fhairsinge tadhaill. Iontu siúd a bpailníonn feithidí iad, is minic a bhíonn an stiogma iompartha ar stíleanna fada chun gur féidir leis an phailin a bhailiú ó cholainn na feithide. (ga)
- The stigma (pl. stigmas or stigmata) is the receptive tip of a carpel, or of several fused carpels, in the gynoecium of a flower. (en)
- En botanique, le stigmate est l'extrémité d'un carpelle, ou de plusieurs carpelles soudés formant le pistil d'une fleur. La fonction du stigmate est de capturer les grains de pollen. (fr)
- In botanica si chiama stigma o stimma la parte del gineceo che riceve il polline durante l'impollinazione. Stilo e stigmi dell'Amaryllis, dove si percepisce la sua tessitura papillosaFiore di zafferano (Crocus sativus), i rami dello stigma e, più sotto, le antere e il polline (it)
- 柱頭（英語：stigma）位於花的心皮（或多個心皮愈合）的頂端，以花柱連接子房。傳粉時花粉落到柱頭上，並萌發出花粉管以到達胚珠。柱頭通常具有粘性，並演化出各種不同有利於接受花粉的形式，花粉可能透過風傳遞到柱頭（風媒傳粉），也可能透過動物或水流。 柱頭的外形變異很大，有細長型或圓形，並可能具有毛。當花粉離開花葯時，通常是呈脫水狀態，抵達柱頭後柱頭有助花粉濕潤並萌發花粉管。柱頭可以確保萌發的花粉屬於同種植物，還可以執行孢子體自交不親和性，避免基因型太接近的花粉萌發出花粉管，以蕓薹屬植物為例，花粉壁具有S基因的產物SCR （皆為富含半胱胺酸的蛋白質），S基因可能具有高達百種基因型，彼此間有漸進的顯隱性關係。柱頭則具有稱為SRK的膜蛋白，在胞內有激酶的活性區域，不同種SRK是不同種SCR的受體。另外柱頭還產生一種稱為SLG的蛋白質，該蛋白與SRK序列類似，可能是SCR的共同受器，用以增強訊號當SRK與SCR配對時，會使SRK的激酶區域，並經過尚不清楚的下游途徑傳遞訊息，阻止花粉管萌發。 (zh)
- При́ймочка (лат. stigma) — частина квітки, верхня частина маточки, що сприймає пилок. (uk)
- L'estigma d'una flor és la part superior i receptiva d'un pistil, la part del gineceu que rep el pol·len durant la pol·linització. Aquesta paraula deriva del grec on significa "marca". La forma de l'estigma afavoreix que el pol·len transportat pel vent o els insectes resti a sobre del pistil en presentar una major superfície, com en el cas de l'estigma bilobulat. L'estigma, estil, ovari i òvul es coneixen col·lectivament com carpel o parts femenines d'una flor. (ca)
- La stigmo estas la supra parto de pistilo de la karpelo de floro. Ĝi estas plej ofte humida kaj glua, sed ankaŭ povas esti seka“ ofte papiloza kaj havas la celo kapti polenojn. Nedividita stigmo estas nomata kapa aŭ fadena. SE la stigmo estas dividita aŭ plurdividita, ĝi nomiĝis plurloba (ekzemple ĉe Brasikacoj) aŭ plufenda (ekzemple ĉe Krokusoj kaj Kampanulacoj) . Se la dividado estas ĝis al la pistilo, se ĉeestas pluraj stigmoj. Se ne estas stigmo, tiam la stigmo estas sidanta (ekzemple ĉe papavo). Malofte la stigmoj estas kaŝitaj ĉe la fino de la stigmo; tuba, (tubaj stigmoj; Paulownia). La stigmoj ankaŭ povas esti disbranĉitaj; ekzemple ĉe kelkaj aŭ plumaj; ekzemple ĉe rizo, kaj povas esti funeloformaj; kiel ĉe . (eo)
- En botánica se llama estigma a la parte del gineceo (parte femenina de las flores) que recibe el polen durante la polinización. Son regiones en el lado externo de la superficie de los carpelos (las hojas femeninas de la flor), separados del ovario por el estilo. Su superficie es generalmente papilosa, donde cada papila es una célula, y húmeda, dos rasgos que facilitan la adherencia del polen. Una vez en el estigma, el polen germina, abriéndose y dejando crecer desde él un tubo polínico a través del cual se desplazan el núcleo o núcleos que realizan la fecundación de los gametos femeninos. El tubo debe penetrar a través del tejido del estigma y del estilo. (es)
- Znamię (ang. stigma) – część słupka roślin okrytonasiennych przyjmująca ziarna pyłku w trakcie zapylenia (przed zapłodnieniem). Zazwyczaj znajduje się na szczycie szyjki słupka, gdy szyjki brak – wykształca się znamię siedzące. Liczba znamion w słupku jest różna u różnych gatunków i zwykle zależy od liczby owocolistków budujących słupek i stopnia ich zrośnięcia. (pl)
- De stempel of het stigma is het al of niet verbrede, meest kleverige, bovenste gedeelte van de stamper, dat het stuifmeel opneemt. De stempel is bedekt met papillen waaroverheen een cuticula ligt. Stempels kunnen nat of droog zijn. Het vochtige laagje wordt een exudaat genoemd. Planten die geen exudaat produceren hebben een droge stempel. Dit exudaat speelt een cruciale rol in het bepalen van de richting van de pollenbuis-groei. De stuifmeelbuis van een stuifmeelkorrel kan een rond gaatje maken in de cuticula, waarna de stuifmeelbuis de stijl in kan groeien. In de stijl is geleidingsweefsel aanwezig, zoals bij Petunia of er is een open stijlkanaal, zoals bij Lelie. Het geleidingsweefsel bestaat uit cellen die omgeven zijn met veel pectine. De pollenbuis lost met behulp van enzymen de pecti (nl)
- Estigma é a área receptiva do pistilo das flores, onde o grão de pólen inicia a germinação do tubo polínico. Pode estar posicionado no ápice do pistilo, ou lateralmente. É a parte achatada do carpelo, situada na sua extremidade superior; possui um líquido pegajoso que contribui para a fixação do grão de pólen. (pt)
- Рыльце (лат. stigma) — верхняя часть пестика, предназначенная для улавливания и прорастания пыльцы при опылении. У наиболее примитивных цветковых рыльце состоит из двух частей (так называемых рыльцевых гребней) и развивается вдоль шва плодолистика (на верхушках либо краях плодолистиков, образующих завязь); такие рыльца называются сидячими. У большинства цветковых растений рыльце развивается на верхушке стилодия либо столбика (представляющего собой сросшиеся стилодии), при этом обычно имеет головчатую форму и в большей или меньшей степени разделено на две лопасти, соответствующие рыльцевым гребням у примитивных цветковых. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
