| dbo:abstract
|
- El bocal és una part de la fulla o ferrussa en les espases i ganivets.També és una part o peça que forma la beina d'aquestes armes. El bocal d'una espasa embeinada coincideix en posició amb el bocal de la beina. (ca)
- Fehlschärfe (auch Ricasso) bezeichnet einen nicht geschliffenen Bereich von Klingen. (de)
- A ricasso is an unsharpened length of blade just above the guard or handle on a knife, dagger, sword, or bayonet. Blades designed this way appear at many periods in history in many parts of the world and date back to at least the Bronze Age—essentially, as long as humans have shaped cutting tools from metals. There were many reasons to make a blade with a ricasso, and in Europe, later longswords, claymores, rapiers and other lengthy swords often had this feature. One very simple influence presently and historically is fashion, which often answers this question for blades where the presence or lack of a ricasso has no effect on how it is used. Leaving a ricasso can also save the blade maker's time—a section of blade that would not be used given the purpose of the piece does not have to be shaped and sharpened. In many cases however, they are quite functional. Historically, ricassos were commonly present on medieval and early Renaissance swords. The basic function was to allow the wielder to place their index finger above the crossguard, which potentially allowed for greater grip strength and torque. This technique was a factor in the evolution of compound hilts which are iconic of rapiers and other Renaissance swords, as the compound hilt allows a ricasso grip while still protecting the hand. Some of the best known historic examples of ricassos are on large European swords used with two hands. When used aggressively with adequate space to build up swinging momentum, the weapon would be held at the end of the grip for the best reach and power. Some experts on historical combat believe this technique of sustained blade swinging was used as a tactic for swordsmen to penetrate pike formations. However, once the pike line was broken, the swordsman then used the ricasso on his sword to shorten his grip, allowing the sword to be more effectively manoeuvred in the tight press within the enemy ranks as well as offering more leverage and ability to thrust. The ricassos of two-handed swords often have a second, smaller set of quillons past the ricasso, effectively creating a secondary grip. This technique is very similar to the half-sword technique which involves gripping the sharpened midsection of the blade to turn the blade into a sort of lever weapon. It is possible even without gauntlets to hold a sharpened blade relatively safely, with proper technique. Today, many knives seen outside of the kitchen include a bevel section, though the term is seldom used. These ricassos may serve purely decorative purposes; may offer greater blade strength at a high-stress point, or may be intended to be gripped to provide greater control when performing precise cutting. A (an additional section of guard located along the length of the grip of a blade, rather than up the blade as with a fluke), is a related feature sometimes found on knives instead of a ricasso. Depending on design, it can offer many of the same advantages in versatility but makes the choked up grip more comfortable. Some blades may have both a sub-hilt and a ricasso, thus offering two possible forward grip positions. (en)
- Le ricasso est une partie de la lame non affûtée d'une épée ou d'un couteau. C'est une partie relativement courte, ne dépassant pas plus d'un quart de la lame, qui se trouve juste après la garde. Le ricasso est non affûté, et sert soit à parer, soit à pouvoir tenir la lame à la main sans se couper, ce qui est particulièrement pratique lorsque la lame est très grande, comme sur les espadons, claymores, ou autres. Le ricasso fournit aussi une plus grande surface d'appui pour la garde ou la virole, réduisant les risques de jeu ou de matage qui nuiraient terriblement à la solidité de l'arme ou à la sécurité de l'utilisateur. Sur les petites épées notamment, à lame de section triangulaire à pans creux, un ricasso est absolument nécessaire, car les trois arêtes restantes une fois qu'on a dégagé la soie seraient absolument insuffisantes pour servir d'appui convenable à la garde sur ces armes utilisées exclusivement d'estoc. (fr)
- Il ricasso (Fehlschärfe in lingua tedesca) è la parte non tagliente della lama di un'arma bianca manesca del tipo spada o coltello dalla quale si protende il codolo. Non obbligatoriamente presente in tutte le spade o i coltelli, resta in vista, fuoriuscendo dalla guardia, a differenza del codolo che viene invece ammanicato. Nella scherma, il ricasso è la parte dell'impugnatura del fioretto o della spada, posizionata tra la coccia ed il gavigliano (crociera), sulla quale lo schermidore appoggia tre dita. (it)
- Ricasso (także: podkrzyże) – tępy odcinek głowni broni białej znajdujący się przed rękojeścią bądź jelcem. Element charakterystyczny dla konstrukcji niektórych rapierów, szpad i mieczy dwuręcznych. Umieszczony na początku zastawy niezaostrzony odcinek głowni tuż pod jelcem służył do jej uchwycenia dłonią lub palcami. W wypadku mieczy długich lub dwuręcznych chwyt za ricasso dawał możliwość walki na mniejszym dystansie, z wykorzystaniem „skróconej” w ten sposób głowni, przy zachowaniu siły ciosu pochodzącej z wykorzystania obu rąk. Ricasso pojawia się w konstrukcji mieczy europejskich już w epoce żelaza, ale następnie zanika. Ponownie pojawia się w konstrukcji broni białej w XII-XIV w., by w wieku XV stać się już elementem stosowanym powszechnie. Długie ricasso, czasem pokryte skórą, było typowe dla wyspecjalizowanych mieczy dwuręcznych z XV-XVI w.; miecze te, w celu ochrony dłoni użytkownika miały często przed ricassem dwa występy na głowni, zwane po niemiecku parrierhaken („haki do parowania”). W rapierach palce na ricassie osłonięte były koszem, którego dno znajdowało się przed jelcem, lub specjalnymi, dodatkowymi obłękami, ustawionymi i połączonymi poziomo (tzw. ośla podkowa). (pl)
- Пята́ клинка (от праслав. *pęta — толстая часть, пятка), рикассо (итал. ricasso) — незаточенная часть клинка, прилегающая к гарде или непосредственно к рукояти клинкового оружия или инструмента. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- El bocal és una part de la fulla o ferrussa en les espases i ganivets.També és una part o peça que forma la beina d'aquestes armes. El bocal d'una espasa embeinada coincideix en posició amb el bocal de la beina. (ca)
- Fehlschärfe (auch Ricasso) bezeichnet einen nicht geschliffenen Bereich von Klingen. (de)
- Il ricasso (Fehlschärfe in lingua tedesca) è la parte non tagliente della lama di un'arma bianca manesca del tipo spada o coltello dalla quale si protende il codolo. Non obbligatoriamente presente in tutte le spade o i coltelli, resta in vista, fuoriuscendo dalla guardia, a differenza del codolo che viene invece ammanicato. Nella scherma, il ricasso è la parte dell'impugnatura del fioretto o della spada, posizionata tra la coccia ed il gavigliano (crociera), sulla quale lo schermidore appoggia tre dita. (it)
- Пята́ клинка (от праслав. *pęta — толстая часть, пятка), рикассо (итал. ricasso) — незаточенная часть клинка, прилегающая к гарде или непосредственно к рукояти клинкового оружия или инструмента. (ru)
- Le ricasso est une partie de la lame non affûtée d'une épée ou d'un couteau. C'est une partie relativement courte, ne dépassant pas plus d'un quart de la lame, qui se trouve juste après la garde. Le ricasso est non affûté, et sert soit à parer, soit à pouvoir tenir la lame à la main sans se couper, ce qui est particulièrement pratique lorsque la lame est très grande, comme sur les espadons, claymores, ou autres. (fr)
- A ricasso is an unsharpened length of blade just above the guard or handle on a knife, dagger, sword, or bayonet. Blades designed this way appear at many periods in history in many parts of the world and date back to at least the Bronze Age—essentially, as long as humans have shaped cutting tools from metals. (en)
- Ricasso (także: podkrzyże) – tępy odcinek głowni broni białej znajdujący się przed rękojeścią bądź jelcem. Element charakterystyczny dla konstrukcji niektórych rapierów, szpad i mieczy dwuręcznych. Umieszczony na początku zastawy niezaostrzony odcinek głowni tuż pod jelcem służył do jej uchwycenia dłonią lub palcami. W wypadku mieczy długich lub dwuręcznych chwyt za ricasso dawał możliwość walki na mniejszym dystansie, z wykorzystaniem „skróconej” w ten sposób głowni, przy zachowaniu siły ciosu pochodzącej z wykorzystania obu rąk. (pl)
|
