| dbo:abstract
|
- المتوازي هو السجع الذي لا يكون في إحدى القرينتين، أو أكثر، مثل ما يقابله من الأخرى، وهو ضد الترصيع، مختلفين في الوزن والتقفية نحو﴿فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ١٣ وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ١٤﴾ [الغاشية:13–14] أو في الوزن فقط، نحو:﴿وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ١ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ٢﴾ [المرسلات:1–2]، أو في فقط، كقولنا حصل الناطق والصامت، وهلك الحاسد والشامت أو لا يكون لكل كلمة من إحدى القرينتين مقابل من الآخر،نحو ﴿إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ١ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ٢﴾ [الكوثر:1–2]. وبعبارة أخرى وهو أن تتفق اللفظة الأخيرة من القرينة أي الفقرة مع نظيرتها في الوزن والروي. ومنه قول النبي اللهم أعط منفقا خلفا وأعط ممسكا تلفا. ومنه قول الحريري في المقامات ألجأني حكم دهر قاسط إلى أن أنتجع أرض واسط، وقوله: وأودى بي الناطق والصامت، ورثى لي الحاسد والشامت. ومن أمثلته شعرا قول المتنبي فنحن في جذل والروم في وجل والبر في شغل والبحر في خجل (ar)
- Un paral·lelisme és, en retòrica, un recurs literari que consisteix en la repetició d'una mateixa estructura en diverses frases seguides, de tal manera que la successió simètrica dels mots referma la idea que hom vol transmetre. Hi ha diversos tipus de paral·lelismes. Un exemple típic d'utilització d'aquest recurs és la repetició de les mateixes paraules variant-les una mica: Un altre tipus de paral·lelisme és el manteniment de la mateixa estructura en dues o més frases seguides: (ca)
- Der Parallelismus (altgriechisch παραλληλισμός parallēlismós „Nebeneinanderstellung“) ist eine Stilfigur, die durch parallele Syntax entsteht, d. h. zwei (oder mehrere) aufeinander folgende Sätze gleicher Satzarten (Haupt-, Neben-, Fragesatz usw.) oder Teilsätze haben dieselbe Abfolge ihrer Satzglieder (Subjekt, Prädikat, Objekt, Adverbial usw.). Zusätzliche wörtliche Wiederholungen verstärken oft den Eindruck der Parallelität, sind aber nicht zwingend notwendig (s. u. das Heine-Zitat). Der Parallelismus kann eine tautologische oder antithetische Funktion haben. Er findet sich als Gestaltungsprinzip sowohl in der antiken Poesie als auch in der modernen Dichtung. (de)
- Paralelismo estas literatura parolfiguro ne tiom ekzistanta en ĉiutaga parolado, sed ebla en politika oratorado kiu konsistas je simila aranĝaddo de du sinsekvaj frazoj aŭ versoj. Ĝi celas reliefigi kaj atentigi la leganton pri tiu parto de la teksto aŭ ideo esprimita. Oni vidu kiel tiu parolfiguro funkcias ekzemple en la romanco "Somnambula Romanco" en la Cigana Romancaro de Federico García Lorca, laŭ traduko de Fernando de Diego, kiam en la tri lastaj versoj de tiu peco oni ripetas paralele la saman sintaksan strukturon, kvankam kompreneble ŝanĝante la erojn. "-Mi dezirus kun ŝi ŝanĝi por la domo la ĉevalon, por la speguleg' la selon, por la ŝalo la ponardon." (eo)
- Paralelismoa figura erretoriko bat da, egitura errepikatzailea duena. Paraleloki hitzak, sintagmak edota esaldiak errepikatzen ditu, musikaltasun efektua izateko. Adibidea: (eu)
- Dentro de los recursos estilísticos de la retórica, el paralelismo es una de las llamadas figuras de repetición. Se trata de distribuir paralelamente las palabras, sintagmas y oraciones para conseguir el efecto rítmico-secuencial (recurrencia) en un texto. Es decir, repetición de la misma estructura en el mismo o distinto orden, como sucede con los paralelismos de tipo quiasmo o retruécano. (es)
- Parallelism is a rhetorical device that compounds words or phrases that have equivalent meanings so as to create a definite pattern. This structure is particularly effective when "specifying or enumerating pairs or series of like things". A scheme of balance, parallelism represents "one of the basic principles of grammar and rhetoric". Parallelism as a rhetorical device is used in many languages and cultures around the world in poetry, epics, songs, written prose and speech, from the folk level to the professional. An entire issue of the journal Oral Tradition has been devoted to articles on parallelism in languages from all over. It is very often found in Biblical poetry and in proverbs in general. (en)
- Paralelisme adalah memberikan dua atau lebih bagian dari seluruh kalimat bentuk yang sama sehingga memberikan pola tertentu. Berbagai macam paralelisme adalah perangkat retoris. Hal ini juga terdapat pula dalam puisi maupun penggunaan secara verbal. Selain itu di dalam puisi Perjanjian Lama terdapat pula paralelisme. Sebagai gaya bahasa, paralelisme merupakan perulangan seperti repetisi yang khusus terdapat dalam puisi, terdiri dari anafora (pengulangan pada awal kalimat) dan epifora (pengulangan di akhir kalimat). Paralelisme dapat diartikan sebagai pengulangan ungkapan yang sama dengan tujuan memperkuat nuansa makna untuk mencapai kesejajaran dalam pemakaian kata atau frasa yang menduduki fungsi yang sama dalam suatu bentuk kalimat. (in)
- Le parallélisme (substantif masculin), du mot français parallèle, est une figure de style qui consiste en la répétition d'un segment phrastique semblablement construit et d'une longueur similaire ; la figure se fonde donc principalement sur la juxtaposition et sur la coordination de deux syntagmes, de deux phrases ou de deux vers semblablement construits. (fr)
- 대구(對句)는 비슷한 어조나 어세(語勢)를 가진 것으로 짝을 맞춘 글귀 혹은 그러한 기법을 말한다. 대구법(對句法)은 그러한 기법만을 말한다. 산문에서도 쓰이나 운문에서 더 많이 쓰인다. 주로 표현을 장중하게 하거나. 중국에서는 고대부터 시문(詩文)에 사용되어, 육조 시대에 사륙변려문(四六騈儷文)이 성행하면서 발전하였다. 성경과 같은 경전이나 한시(漢詩)에서 특히 많이 사용된다. 뜻과는 상관없이 비슷한 어조나 어세로 짝을 맞춘다는 점에서, 뜻을 맞세우는 이나, 짝을 맞추지 않고 나열만 하는 열거법과 차이를 보인다. (ko)
- パラレリズム（対句法、平行構造、平行体、並行体、Parallelism）とは、全体に一定のパターンを与える目的で、2つ以上の文の部分に類似の形式を与えることを指す。
* In a democracy we are all equal before the law. In a dictatorship we are all equal before the police. - Millôr Fernandes 上の2つの文からなる一節を比較してみると、以下のようなパラレルな構造であることがわかる。 (ja)
- Het parallellisme ook parallellie is een stijlfiguur waarbij twee (of meer) zinswendingen naar inhoud of naar vorm min of meer gelijk zijn. Vaak wordt deze stijlfiguur toegepast om de betreffende zinnen of zinsdelen meer nadruk te geven.Parallellisme is kenmerkend voor de Bijbelse poëzie. Een parallellisme bevat zowel een enumeratie als een repetitio. Isocolonnen worden volgens hetzelfde procedé gevormd, alleen gaat het daarbij meer om afzonderlijke woorden. (nl)
- Paralelizm (z gr. παραλληλισμός parallēlismós – „zestawienie, porównanie”, od παράλληλος parállēlos – „równoległy”) – tożsamość lub podobieństwo treściowe (znaczeniowe) bądź kompozycyjne kilku analogicznych segmentów utworu literackiego (zdań, wersów, strof, scen, wydarzeń, wątków itp.). Paralelizm może służyć podkreśleniu podobieństw lub – poprzez ukazanie ich powierzchowności – przeciwstawieniu elementów treści. Innymi słowy paralelizm jest to zjawisko równoległości, ciągłości, analogii pomiędzy grupami wyrazów układającymi się w ciąg.Jeden ze środków stylistycznych i podstawowych mechanizmów uporządkowania danego tekstu literackiego. Można wyróżnić następujące rodzaje paralelizmu:
* paralelizm intonacyjny – upodobnienie konturu intonacyjnego zdań lub wersów, zwykle wtórne względem paralelizmu syntaktycznego (składniowego) (upodobnienia budowy składniowej wersów lub zdań);
* paralelizm kompozycyjny – upodobnienie budowy elementów świata przedstawionego, np. wątków (losy zwierząt i ludzi w utworach A. Dygasińskiego) lub postaci;
* paralelizm leksykalny – oparty na powtórzeniu tych samych słów bezpośrednio po sobie albo w podobnej pozycji (wewnątrz zdań, wersów, strof), np. anafora, epifora;
* paralelizm stroficzny – oparty na powtórzeniu budowy strof, połączony z podobieństwem motywów. (pl)
- Il parallelismo è la figura retorica di ordine (sintattica) con la quale si sviluppa un'idea attraverso la successione simmetrica, in genere in coppia, con schema A B, A B (dove A rappresenta il verbo e B rappresenta il complemento oggetto), di brevi concetti o elementi grammaticali. Ad esempio: Mandò le tenebre e fece buio. (Salmi, 104, 28) Se combinato con l'iperbato, la figura retorica risultante viene detta sinchisi. (it)
- Inom språkvetenskap är parallellism ett stilmedel som används för att betona någonting. Man uttrycker samma sak fast med andra ord. Det påminner lite om stegring men parallellismen har i modern litteratur och retorik i allmänhet ingen värdering i vilket uttryck som väger tyngst. I äldre tiders litteratur har parallellism observerats i litteratur från vitt skilda kulturer, till exempel Främre Orienten (bland annat i bibelns poetiska delar), finsk och rysk poesi. Robert Lowth (1706–1787) var den som först observerade att den bibliska poesin inte byggde på versmått som den latinska och grekiska poesin utan på parallellism. I föreläsningar 1753 beskrev han hur en, två (ibland flera) ord eller andra språkelement parvis hörde samman i den hebreiska poesin. Han kallade detta för parallellismus membrorum, delarnas parallellism. Efter detta startade en diskussion om hur denna parvisa uppbyggnad skulle förstås. Parallellismen kan nämligen se lite olika ut. Det kan handla om en grammatisk likhet med ord, ljud, konstruktioner eller grammatiska mönster som åstadkommer att något parvis hänger samman. Man talar då om grammatisk parallellism. Det kan också vara fråga om innehållsmässig likhet, så kallad semantisk parallellism, även kallad ”tankerim”. Den moderna retoriska figuren parallellism har tillkommit på senare tid och hör inte till den klassiska retoriken. I grammatik är parallellitet en balans mellan två eller fler liknande ord, fraser eller satser. Tillämpningen av parallellism kan många gånger ge högre stilnivå till tal eller text, ge ökad klarhet eller göra en text mer läsbar. Parallellism kan användas som ett samlingsnamn för upprepningar överlag, därmed uppfyller figuren en mängd olika funktioner. Figuren kan också användas som minnesstöd i olika sammanhang. Upprepningar i form av rim och allitterationer. En liknande parallellism som Robert Lowth observerade i den hebreiska poesin har den ryske forskaren Roman Jakobson (1896–1982) beskrivit i finsk och rysk poesi. Han var pionjär i utforskandet av parallellism inom icke-biblisk poesi. Företeelsen parallellism har sedan studerats i folkdiktning runt om i världen. Studiet av den bibliska poesins semantiska parallellism har varit omfattande. Många har försökt att precisera parallellismens innebörd. Någon samstämmighet i beskrivningen har ännu inte nåtts. Det rör sig om ett mycket komplext fenomen, då en diktare har stor frihet att variera sitt uttryckssätt inom vida ramar. Vad som är semantisk likhet kan också skilja sig i olika kulturer. Parallellismen kan ofta i samband med översättning från utdöda språk vara en hjälp för att förstå innebörden av ett ord eller ett uttryck i någon oklar del av ett poem. Parallellism kan då antyda något om det oklara ordets innebörd. (sv)
- 排比也被称为对句法、平行结构或平行构造。是一种修辞手法，利用三句或以上结构和长度均类似、意义相关或相同的词，短语或句子排列起来，达到一种加强语势的效果。它可使文章的节奏感更強烈，条理性更好，更利于表达强烈的感情，並且增強可读性。 (zh)
- Параллели́зм (др.-греч. παραλληλισμος — расположение рядом, соположение) — риторическая фигура, представляющая собой расположение тождественных или сходных по грамматической и семантической структуре элементов речи в смежных частях текста, создающих единый поэтический образ. Параллельными элементами могут быть предложения, их части, словосочетания, слова. (ru)
- Паралелі́зм (грец. parallelos — той, що рухається поряд) — аналогія, уподібнення, спільність характерних рис або чину (паралельне зображення двох явищ із різних сфер життя). Найчастіше трапляється у синтаксичних ситуаціях, відомих із фольклорної традиції, принаймні за піснями легендарної Марусі Чурай, в яких витворюється психологічний паралелізм: Як ми кохалися, як зерно в горісі,Тепер розійшлися, як туман по лісі!Як ми кохалися, як голубів пара,Тепер розійшлися, як чорная хмара! На відміну від порівняння паралелізм виконує композиційну функцію, пов'язує певні мотиви чи елементи стилю у художньому творі, особливого значення йому надається в ліричному сюжеті, зокрема від доби романтизму, коли пейзаж втратив риси описовості, набувши лірично-емоційної специфіки. Досить поширеним цей прийом був в українській поезії. Так, вірш І. Франка «Червона калино, чого в лузі гнешся…» побудований на основі прямого тематично-синтаксичного двочленного паралелізму, притаманного народним пісням. Водночас розрізняються строфічний паралелізм, як у ряді сатиричних поезій В. Самійленка («Ельдорадо»), ритмічний («Замість сонетів і октав» П. Тичини, де враховується принцип чергування строфи та антистрофи), звуковий, часто у вигляді панторими. Подеколи поряд із прямим паралелізмом вживається і зворотний, де, попри частку «не», підкреслюється не відмінність, а збіг основних рис зіставлюваних явищ: Не милуй мене шовково,Ясносоколово (П. Тичина). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Un paral·lelisme és, en retòrica, un recurs literari que consisteix en la repetició d'una mateixa estructura en diverses frases seguides, de tal manera que la successió simètrica dels mots referma la idea que hom vol transmetre. Hi ha diversos tipus de paral·lelismes. Un exemple típic d'utilització d'aquest recurs és la repetició de les mateixes paraules variant-les una mica: Un altre tipus de paral·lelisme és el manteniment de la mateixa estructura en dues o més frases seguides: (ca)
- Paralelismoa figura erretoriko bat da, egitura errepikatzailea duena. Paraleloki hitzak, sintagmak edota esaldiak errepikatzen ditu, musikaltasun efektua izateko. Adibidea: (eu)
- Dentro de los recursos estilísticos de la retórica, el paralelismo es una de las llamadas figuras de repetición. Se trata de distribuir paralelamente las palabras, sintagmas y oraciones para conseguir el efecto rítmico-secuencial (recurrencia) en un texto. Es decir, repetición de la misma estructura en el mismo o distinto orden, como sucede con los paralelismos de tipo quiasmo o retruécano. (es)
- Le parallélisme (substantif masculin), du mot français parallèle, est une figure de style qui consiste en la répétition d'un segment phrastique semblablement construit et d'une longueur similaire ; la figure se fonde donc principalement sur la juxtaposition et sur la coordination de deux syntagmes, de deux phrases ou de deux vers semblablement construits. (fr)
- 대구(對句)는 비슷한 어조나 어세(語勢)를 가진 것으로 짝을 맞춘 글귀 혹은 그러한 기법을 말한다. 대구법(對句法)은 그러한 기법만을 말한다. 산문에서도 쓰이나 운문에서 더 많이 쓰인다. 주로 표현을 장중하게 하거나. 중국에서는 고대부터 시문(詩文)에 사용되어, 육조 시대에 사륙변려문(四六騈儷文)이 성행하면서 발전하였다. 성경과 같은 경전이나 한시(漢詩)에서 특히 많이 사용된다. 뜻과는 상관없이 비슷한 어조나 어세로 짝을 맞춘다는 점에서, 뜻을 맞세우는 이나, 짝을 맞추지 않고 나열만 하는 열거법과 차이를 보인다. (ko)
- パラレリズム（対句法、平行構造、平行体、並行体、Parallelism）とは、全体に一定のパターンを与える目的で、2つ以上の文の部分に類似の形式を与えることを指す。
* In a democracy we are all equal before the law. In a dictatorship we are all equal before the police. - Millôr Fernandes 上の2つの文からなる一節を比較してみると、以下のようなパラレルな構造であることがわかる。 (ja)
- Het parallellisme ook parallellie is een stijlfiguur waarbij twee (of meer) zinswendingen naar inhoud of naar vorm min of meer gelijk zijn. Vaak wordt deze stijlfiguur toegepast om de betreffende zinnen of zinsdelen meer nadruk te geven.Parallellisme is kenmerkend voor de Bijbelse poëzie. Een parallellisme bevat zowel een enumeratie als een repetitio. Isocolonnen worden volgens hetzelfde procedé gevormd, alleen gaat het daarbij meer om afzonderlijke woorden. (nl)
- Il parallelismo è la figura retorica di ordine (sintattica) con la quale si sviluppa un'idea attraverso la successione simmetrica, in genere in coppia, con schema A B, A B (dove A rappresenta il verbo e B rappresenta il complemento oggetto), di brevi concetti o elementi grammaticali. Ad esempio: Mandò le tenebre e fece buio. (Salmi, 104, 28) Se combinato con l'iperbato, la figura retorica risultante viene detta sinchisi. (it)
- 排比也被称为对句法、平行结构或平行构造。是一种修辞手法，利用三句或以上结构和长度均类似、意义相关或相同的词，短语或句子排列起来，达到一种加强语势的效果。它可使文章的节奏感更強烈，条理性更好，更利于表达强烈的感情，並且增強可读性。 (zh)
- Параллели́зм (др.-греч. παραλληλισμος — расположение рядом, соположение) — риторическая фигура, представляющая собой расположение тождественных или сходных по грамматической и семантической структуре элементов речи в смежных частях текста, создающих единый поэтический образ. Параллельными элементами могут быть предложения, их части, словосочетания, слова. (ru)
- المتوازي هو السجع الذي لا يكون في إحدى القرينتين، أو أكثر، مثل ما يقابله من الأخرى، وهو ضد الترصيع، مختلفين في الوزن والتقفية نحو﴿فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ١٣ وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ١٤﴾ [الغاشية:13–14] أو في الوزن فقط، نحو:﴿وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ١ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ٢﴾ [المرسلات:1–2]، أو في فقط، كقولنا حصل الناطق والصامت، وهلك الحاسد والشامت أو لا يكون لكل كلمة من إحدى القرينتين مقابل من الآخر،نحو ﴿إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ١ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ٢﴾ [الكوثر:1–2]. فنحن في جذل والروم في وجل والبر في شغل والبحر في خجل (ar)
- Paralelismo estas literatura parolfiguro ne tiom ekzistanta en ĉiutaga parolado, sed ebla en politika oratorado kiu konsistas je simila aranĝaddo de du sinsekvaj frazoj aŭ versoj. Ĝi celas reliefigi kaj atentigi la leganton pri tiu parto de la teksto aŭ ideo esprimita. Oni vidu kiel tiu parolfiguro funkcias ekzemple en la romanco "Somnambula Romanco" en la Cigana Romancaro de Federico García Lorca, laŭ traduko de Fernando de Diego, kiam en la tri lastaj versoj de tiu peco oni ripetas paralele la saman sintaksan strukturon, kvankam kompreneble ŝanĝante la erojn. "-Mi dezirus kun ŝi ŝanĝi (eo)
- Der Parallelismus (altgriechisch παραλληλισμός parallēlismós „Nebeneinanderstellung“) ist eine Stilfigur, die durch parallele Syntax entsteht, d. h. zwei (oder mehrere) aufeinander folgende Sätze gleicher Satzarten (Haupt-, Neben-, Fragesatz usw.) oder Teilsätze haben dieselbe Abfolge ihrer Satzglieder (Subjekt, Prädikat, Objekt, Adverbial usw.). Zusätzliche wörtliche Wiederholungen verstärken oft den Eindruck der Parallelität, sind aber nicht zwingend notwendig (s. u. das Heine-Zitat). (de)
- Parallelism is a rhetorical device that compounds words or phrases that have equivalent meanings so as to create a definite pattern. This structure is particularly effective when "specifying or enumerating pairs or series of like things". A scheme of balance, parallelism represents "one of the basic principles of grammar and rhetoric". (en)
- Paralelisme adalah memberikan dua atau lebih bagian dari seluruh kalimat bentuk yang sama sehingga memberikan pola tertentu. Berbagai macam paralelisme adalah perangkat retoris. Hal ini juga terdapat pula dalam puisi maupun penggunaan secara verbal. Selain itu di dalam puisi Perjanjian Lama terdapat pula paralelisme. (in)
- Paralelizm (z gr. παραλληλισμός parallēlismós – „zestawienie, porównanie”, od παράλληλος parállēlos – „równoległy”) – tożsamość lub podobieństwo treściowe (znaczeniowe) bądź kompozycyjne kilku analogicznych segmentów utworu literackiego (zdań, wersów, strof, scen, wydarzeń, wątków itp.). Można wyróżnić następujące rodzaje paralelizmu: (pl)
- Inom språkvetenskap är parallellism ett stilmedel som används för att betona någonting. Man uttrycker samma sak fast med andra ord. Det påminner lite om stegring men parallellismen har i modern litteratur och retorik i allmänhet ingen värdering i vilket uttryck som väger tyngst. I äldre tiders litteratur har parallellism observerats i litteratur från vitt skilda kulturer, till exempel Främre Orienten (bland annat i bibelns poetiska delar), finsk och rysk poesi. (sv)
- Паралелі́зм (грец. parallelos — той, що рухається поряд) — аналогія, уподібнення, спільність характерних рис або чину (паралельне зображення двох явищ із різних сфер життя). Найчастіше трапляється у синтаксичних ситуаціях, відомих із фольклорної традиції, принаймні за піснями легендарної Марусі Чурай, в яких витворюється психологічний паралелізм: Як ми кохалися, як зерно в горісі,Тепер розійшлися, як туман по лісі!Як ми кохалися, як голубів пара,Тепер розійшлися, як чорная хмара! Не милуй мене шовково,Ясносоколово (П. Тичина). (uk)
|
