| dbo:abstract
|
- المحاكاة الصوتية أو حكاية الصوت (من حكى الشيء أي أتى بمثله وحكي القول أي نقله)، هي مشابهة بين الصوت الناتج عن لفظ بعض الكلمات والأصوات المسموعة في الطبيعة، مثل الضوضاء أو أصوات الحيوانات، أي أن صوت كلمة ما مأخوذ من صوت حقيقي لحدث طبيعي. وأمثلة ذلك كثيرة، منها:أصوات الهواء والرياح:حفيف الريح بين اوراق الشجر.اصوات الماء:خرير المياه.أصوات الحيوان:صهيل الخيل.نقيق الضفادع.أصوات تحريك المعادن والمواد الأخرى:صليل السيوف.صرير الباب. وغيرها كثير (ar)
- Onomatopoie (též onomatopoion, plurál onomatopoia) je zvukomalebné slovo, tj. slovo foneticky napodobující přirozené zvuky, např. „brrr“, „klap“, „bác“. Máchův Máj obsahuje mnoho zvukomalebných veršů, např. …nocí řinčí řetězů hřmot…, kde atmosféru umocňuje hláska ř. (cs)
- Una onomatopeia és la coincidència parcial entre el significant i el significat d'un signe lingüístic, és a dir, un so o conjunt de sons que recorden o evoquen el contingut mental associat a aquella paraula. Un exemple és atxim!, l'onomatopeia que correspon a l'esternut. Les onomatopeies referides al mateix fenòmens són diferents segons les llengües. Així, l'anglès fa woof per tal d'imitar el lladruc del gos, però fa bub-bub en la nostra llengua. En certs casos una onomatopeia també és una interjecció perquè s'empra per a cridar algú o assenyalar quelcom a altri. (ca)
- Onomatopoesie ist die sprachliche Nachahmung von außersprachlichen Schallereignissen. Alternative Bezeichnungen sind Lautmalerei, Tonmalerei, Lautnachahmung, Klangnachahmung, Schallnachahmung, Schallwortbildung, Tonwortbildung, Klangnachbildung, Onomatopoiie, Onomatopoie und Onomatopöie (von altgriechisch ὀνοματοποίησις onomatopoíesis oder ὀνοματοποιΐα onomatopoiḯa „Namenerschaffung“, beide aus ὀνοματοποιεῖν onomatopoieín „einen Namen prägen, benennen“). Ein onomatopoetisches Wort ist ein Onomatopoetikum. Unterschieden werden
* wortbildende Lautmalereien wie knallen, rumpeln und pumpeln, klappern, rauschen, klirren, schnappen, bellen, die Verbal- und Substantivstämme darstellen, und
* Interjektionen wie klipp-klapp, huhu, au. Außerdem gibt es Wörter, die auch dem Stamm nach einen Laut nicht nachahmen, ihn aber benennen und dadurch implizieren, etwa trompetend, flötend, metallisch [klingend]. In diesem Fall spricht man von „umschreibenden Onomatopoetika“. (de)
- Onomatopeoj estas grupo de vortoj, per kiu homoj ene de sialingva fonologio celas imiti aŭ redoni sonon el la ĉirkaŭanta mondo. Ĝi do malhavas ajnan gramatikan funkcion krom interjekcian. Ekzemplo : Bum, Kvivit, , Sss, Tiktako, Trateratra... Onomatopeoj povas aparteni al diversaj vortogrupoj: kviviti, kvivito, buma sono ks. Onomatopeoj ofte uzatas en poezio, en bildliteraturo, kaj en . (eo)
- Hizkuntzalaritzan, onomatopeia soinu bat imitatzen duen hitza edo hitz taldea da; adibidez, tas-tas, danba-danba edo plisti-plasta. Animalien soinuak adierazteko ere erabiltzen dira, hala nola:
* Oilarra: kukurruku.
* Txerria: kurrin-kurrin.
* Txoria: txio-txio.
* Kukua: ku-ku.
* Kilkerra: kir-kir.
* Txakurra: zaunk-zaunk (txakur handien adausia) edo au-au (zaunka). Hizkuntza guztietan onomatopeiak dauden arren, bakoitzak bereak izaten ditu, orokorrean. (eu)
- La onomatopeya es la representación de un sonido natural o de otro acto acústico no discursivo. Según la Real Academia Española, es la imitación del sonido de algo en el vocablo que se forma para significarlo o vocablo que imita o recrea el sonido de la cosa o la acción nombrada. Ejemplos típicos de onomatopeyas son «boom», «clap», «pam», «ah», «bing», «clic», «pum», «caboom», «fui fuiu», etc. También pueden ser casos para referirse a fenómenos visuales como «zigzag». Existen onomatopeyas en todos los idiomas aunque suelen diferir de uno a otro, a veces radicalmente, ya que la mayoría de los sonidos no se pueden articular fonéticamente. El idioma japonés es posiblemente la lengua más rica en onomatopeyas, ya que estas se encuentran incorporadas en el habla cotidiana y se utilizan tanto para describir sonidos como figuras o para enriquecer acciones. Existen así, por ejemplo, alrededor de diecisiete onomatopeyas para describir el acto de caminar, permitiendo discernir entre pequeños pasos de bebé, un paso acelerado o un caminar arrastrando los pies. En la , la onomatopeya busca reflejar algo más que el sonido, bien mediante palabras como en “el chasquido del látigo", "el borboteo de un líquido caliente" o "el chisporrotear de la leña ardiendo", que además del sonido parecen reflejar la acción misma. Las onomatopeyas pueden ser visuales o auditivas. Las visuales, utilizadas en la poesía de vanguardia desde Apollinaire, pueden emplear la metáfora gráfica o caligrama. Las auditivas, empero, son las más usadas en la poesía clásica. También es una palabra formada por imitacion de un sonido, de un ruido o incluso de un fenómeno visual, con el que también está vinculada semánticamente. Un ejemplo de onomatopeya visual es la expresión ¡PLOP! (la cual viene acompañada del personaje cayéndose hacia atrás), la cual sale al final de las historietas de la revista Condorito. (es)
- L'onomatopée (mot féminin issu du grec ancien ὀνοματοποιΐα, [ὀνομα(το) (mot) et poiía (fabrication, soit « création de mots »)] est un mot écrit utilisé pour transcrire un son non articulé. Par exemple, les expressions « cui-cui » et « piou-piou » sont les interjections désignant le cri de l'oisillon, « crac » l'onomatopée évoquant le bruit d'une branche que l'on rompt ou d'un arbre qui tombe au sol, « plaf » et « plouf » correspondent au bruit d'un plongeon, etc. Les onomatopées et interjections, que certains pensent proches de l'extraction naturelle du langage, posent un sérieux problème de taxinomie linguistique : bien qu'un certain nombre d'onomatopées soient admises dans les dictionnaires, en fonction des pays, un grand nombre d'entre elles restent contextuelles, épisodiques, ou tributaires d'un certain humour de connivence. Certaines formes, considérées à tort comme des onomatopées, sont en réalité des idéophones, où une idée s'exprime par un son. Ainsi, « bling bling », qui ne reproduit pas le son des chaînes en or des chanteurs de hip hop ou des rappeurs (elles ne font pas de bruit)[réf. nécessaire], mais exprime l'idée du clinquant. Les études linguistiques ont toutefois renouvelé leur intérêt pour l'étude des onomatopées, notamment à cause de leur valeur phonologique : l'émission d'une onomatopée est déterminée par la configuration du système phonétique et de son utilisation en fonction des régions. Les onomatopées auraient été, avec le langage gestuel, une des premières manifestations des potentialités de communication linguistique de l'homme. Au Japon, il existe un nombre incalculable d'onomatopées qui, comme en anglais, ont aussi bien des fonctions verbales que nominales. Certains auteurs de bandes dessinées ont donné un relief nouveau au concept de l'onomatopée. Par exemple, Franquin a travaillé l'amélioration de la transcription sonore par des fantaisies typographiques expressives. Carali et Édika ont mis en place des onomatopées imaginaires, plus éloignées du bruit à reproduire mais chargées d'un comique en accord avec la bande (« balouza, kwika, woga chtonga, azlok » : poing dans la figure). Charlie Schlingo a parfois utilisé des onomatopées reprenant littéralement l'action : le bruit que fait l'action de couper du jambon est tout simplement « coupdujambon ». Cette technique se retrouve également dans la bande dessinée Léonard, où le bruit provoqué quand on donne un coup sur un contenant vide est : « vide ». Le dessinateur américain Don Martin s'était également spécialisé dans les onomatopées incongrues, qui constituaient parfois les seuls « mots » de ses histoires. (fr)
- Onomatopoeia is the process of creating a word that phonetically imitates, resembles, or suggests the sound that it describes. Such a word itself is also called an onomatopoeia. Common onomatopoeias include animal noises such as oink, meow (or miaow), roar, and chirp. Onomatopoeia can differ between languages: it conforms to some extent to the broader linguistic system; hence the sound of a clock may be expressed as tick tock in English, tic tac in Spanish and Italian (shown in the picture), dī dā in Mandarin, kachi kachi in Japanese, or tik-tik in Hindi. The English term comes from the Ancient Greek compound onomatopoeia, 'name-making', composed of onomato- 'name' and -poeia 'making'. Thus, words that imitate sounds can be said to be onomatopoeic or onomatopoetic. (en)
- Onomatope (dari Bahasa Yunani ονοματοποιία) adalah kata atau sekelompok kata yang menirukan bunyi-bunyi dari sumber yang digambarkannya. Konsep ini berupa sintesis dari kata Yunani όνομα (onoma = nama) dan ποιέω (poieō, = "saya buat" atau "saya lakukan") sehingga artinya adalah "pembuatan nama" atau "menamai sebagaimana bunyinya". Bunyi-bunyi ini mecakup antara lain suara hewan, suara-suara lain, tetapi juga suara-suara manusia yang bukan merupakan kata, seperti suara orang tertawa. Beberapa contoh onomatope:
* Suara hewan: menggonggong, mendesis, mengeong dsb.
* Suara lain: tercebur
* Suara manusia: ha-ha-ha
* Burung tekukur, namanya berasal dari suara yang dikeluarkannya. (in)
- L'onomatopea (talvolta anche onomatopeia) è una figura retorica che riproduce, attraverso i suoni linguistici di una determinata lingua, il rumore o il suono associato a un oggetto o a un soggetto a cui si vuole fare riferimento, mediante un procedimento iconico tipico del fonosimbolismo. No tic tac Ne sono esempi gracchiare, strisciare, bisbiglio, rimbombo, ecc. e alcuni versi di animali diventati parole, come il bau bau del cane, il miao o mao del gatto, il pio pio del pulcino. (it)
- 의성어(擬聲語)는 소리가 나는 모양을 표시한 어휘이다. 예를 들어 "삐약삐약"과 같은 동물의 울음소리, "쾅"과 같은 폭발음도 의성어에 해당된다. 의성어는 언어와 음운의 구조로 인해 언어에 따라 달라질 수 있다. 예를 들어 시계 소리를 나타내는 노르웨이어는 tikk takk이고 네덜란드어에서는 음절 끝에서 장음을 허용하지 않기 때문에 tik tak으로 표기된다. (ko)
- Onomatopeja (gr. ὀνοματοποιία onomatopoiía – „tworzenie nazw”), wyraz dźwiękonaśladowczy – figura retoryczna, używana w poezji jako środek stylistyczny polegający na takim dobieraniu wyrazów (istniejących w mowie lub neologizmów albo glosolalii), aby naśladowały one swym brzmieniem opisywane zjawisko lub dźwięki wydawane przez opisywany przedmiot. Dobrym przykładem jest Lokomotywa Juliana Tuwima: (…)Buch – jak gorąco! Uch – jak gorąco!(…) Onomatopei nie zabrakło w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza: Już trzykroć wrzasnął derkacz, pierwszy skrzypak łąki,Już mu z dala wtórują z bagien basem bąki,Już bekasy do góry porwawszy się wijąI bekając raz po raz jak w bębenki biją. Onomatopeja to wyraz naśladujący dźwięki i odgłosy naturalne, w tym dźwięki wydawane przez zwierzęta. W języku polskim (i nie tylko) onomatopeja jest rdzeniem wielu wyrazów, również czasowników i rzeczowników (np. buczeć, buczenie, szumieć, szum). (pl)
- 擬声語（ぎせいご）とは、声などを字句で模倣したものである。本稿では、一か所にまとめる都合上「擬声語」を擬音語（ぎおんご）と擬態語（ぎたいご）の総称として見出しに使っているが、擬声語という日本語の本来の意味は擬音語に同じ、または擬音語のうち人や動物の声を表したものをさす。 日本語では、典型的には副詞であるが、形容動詞（「（お腹が）ぺこぺこだ」）などとしても用いられる。 物真似の声帯模写と似ているが、声帯模写は録音した物を再現するように真似する物であり、擬声語では無い。 (ja)
- Een onomatopee of klanknabootsing is een woord dat fonetisch het geluid dat het beschrijft nabootst of suggereert en dat deel uitmaakt van de woordenschat van een of meer natuurlijke talen. De term 'onomatopee' is afkomstig van het Oudgriekse ὄνομα (onoma, naam) en ποιὦ (poiéō, ik maak). Een onomatopee of onomatopoësis is ook een stijlfiguur waarmee in een of meer al dan niet bestaande woorden een geluid wordt nagedaan. Zo kan iemand wel het geluid van een piepende muis nadoen, maar het geluid alleen maar beschrijven als piepen. Ook gakken, kwaken, kwekken, sissen, tjilpen, hikken, kraken, zappen, en zoemen zijn voorbeelden van dit soort onomatopeeën. In veel talen komen onomatopeeën voor. Zo is piepen in het Latijn pipiare en in het Engels to beep. Vaak ook wordt reduplicatie toegepast; een voorbeeld uit het Turks is cırt cırt voor klittenband, evenals het Nieuwgrieks κρατς κρατς (krats krats). Hoewel de nagebootste geluiden vrijwel hetzelfde klinken, zijn de woorden met de uitspraak in verschillende talen vaak niet hetzelfde. Zo is ding dong als geluid voor een deurbel in het Hongaars giling galang, in het Japans chirin chirin en in het Turks çangır çungur. In de muziek vindt men in het arsenaal van instrumenten veel onomatopeeën zoals pauk, tomtom, kabassa, bongo, conga, maraca, enz. Een opmerkelijk voorbeeld uit India is de tablataal, met voor elke slagwerkklank een eigen lettergreep, oftewel een bol. In de audiotechniek zijn er termen die als onomatopee kunnen worden aangemerkt, zoals de hifi-term wow en flutter. Dieren als de koekoek, de tjiftjaf, de kievit, de oehoe, de tureluur, de grietjebie, de grutto, de tjitjak en de tokeh heten zo, omdat ze dat geluid maken. In de Indonesische volkstaal heet een paard tjeplok tjeplok. Ook de omschrijving van dierengeluiden is vaak een onomatopee. Er zijn ook gebruiksvoorwerpen die (gedeeltelijk) genoemd zijn naar het geluid dat ze maken, zoals een gong, een toeter, een koekoeksklok, een klapschaats, een poef, een bom, een brommer. Ouders die hun kinderen leren spreken, maken vaak gebruik van klanknabootsende woorden voordat ze de echte woorden leren. Deze woorden hoeven niet per se onderdeel uit te maken van de woordenschat van het Nederlands. Een toetoet is een auto, een waf of woef is een hond, een mauw is een poes. Overigens is een kat in het Chinees daadwerkelijk "māo" (貓/猫). Nog een goed voorbeeld van een onomatopee is het woord 'tetteren'. Het woord heeft meerdere betekenissen, zoals alcohol drinken, blazen en hard praten. De origine van het woord ligt echter bij trompeteren: tu tu tuuuu. Bij het uitspreken klinkt dit als 'tetteren'. (nl)
- Onomatopeia ou mimologia (termo da língua grega antiga que significava "criar um nome", "fazer um nome"), é uma figura de linguagem na qual se reproduz um som por meio de fonemas. A forma adjetiva é onomatopeico ou onomatopaico. Ruídos, gritos, sons de animais (inclusive alguns sons humanos), sons da natureza, barulho de máquinas, o timbre da voz humana fazem parte do universo das onomatopeias. Por exemplo, para os índios tupis tak e tatak significam dar estalo ou bater e tek é o som de algo quebrando. Geralmente, as onomatopeias são usadas em histórias de quadrinhos. Muitas dessas onomatopeias são derivadas de verbos da língua inglesa. Em japonês, as onomatopeias são divididas em giseigos (擬声語 giseigos?), que imitam vozes, gigongos (擬音語 gigongos?), que imitam sons e gijogos, que expressam emoções. Nos mangás (quadrinhos japoneses), elas fazem parte da arte. No Brasil, as editoras brasileiras deixam as onomatopeias em hiragana ou katakana e, no rodapé da página, colocam legendas com a tradução. Nos Estados Unidos, a Shonen Jump local adapta essas onomatopeias. (pt)
- Ett onomatopoetiskt ord (av grekiskans ὀνοματοποιία onomatopoiía; av ὄνομα onoma 'namn' och ποιέω poiéo 'jag gör') eller ljudhärmande ord är inom lingvistik, retorik och poesi ett ord som låter som det representerar. Exempel på detta är bom, prassla, krasch, sörpla, slafsa, pang och prutt. (sv)
- Ономатопея (грец. ὀνοματοποιία від ὄνομα «ім'я» + ποιέω «роблю, творю») — слово, що є результатом звуконаслідування, а також процес творення таких слів. Найчастіше ономатопеїстичною є лексика, яка прямо пов'язана з істотами або предметами — джерелами звуку: наприклад, дієслова типу «квакати», «нявкати», «кукурікати», «торохтіти» і похідні від них іменники. (uk)
- Ономатопе́я (устаревшая форма XIX века — ономатопо́я; др.-греч. ὀνοματοποιΐα, в латинской транскрипции onomatopoeia — словотворчество, от ὄνομα, род. падеж ὀνόματος — имя и ποιέω — делаю, творю) — слово, являющееся звукоподражанием, возникшим на основе фонетического уподобления неречевым звукокомплексам. Чаще всего ономатопеической является лексика, прямо связанная с существами или предметами — источниками звука: например, глаголы типа «квакать», «мяукать», «кукарекать», «тарахтеть» и производные от них существительные. Ономатопеическая лексика различается в разных языках, причём эти различия лишь отчасти объясняются различиями фонологических систем. Особый интерес в этом отношении представляет передача звуков, издаваемых наиболее распространёнными животными, поскольку её можно проследить в большом числе языков разного состава и происхождения. Ещё в анонимной (иногда приписываемой Цицерону) «Риторике для Геренния» (I в. н. э.) говорится об использовании ономатопеи (тогда называемой лат. nominatio) в речи: «Путём подражания предки наши изобрели такие выражения, как „рычать“, „мычать“, „журчать“, „шипеть“. Этим видом украшений пользоваться стоит редко». (ru)
- 拟声词（onomatopoeia）也称为象声词、摹声词、状声词。它是摹拟事物的声音的一种词汇。在汉语里，它只是汉字当成“音标”符号，用来表音，而和字义无关。 拟声词可以描绘物体的声音，如“哗啦哗啦”形容雨声、“叮当”形容铃声、“切裂裂”形容沙槌声、“呼呼”形容风声；也可以形容动物的声音，例如「汪汪」形容狗吠聲、「喵喵」形容貓叫聲、「咩咩」形容羊叫聲、「哞哞」或「吽吽」形容牛叫聲、「蟈蟈」形容青蛙或蟋蟀叫聲、「嘎嘎」形容鴨叫聲、「嘎嘎」形容鵝叫聲「咚锵」形容聲； ；也有人的声音，如“叽里咕噜”形容说话，“呼哧”形容喘息。 但是形容人的感叹的声音的词如“啊呀”、“唉”不算是擬声词。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- المحاكاة الصوتية أو حكاية الصوت (من حكى الشيء أي أتى بمثله وحكي القول أي نقله)، هي مشابهة بين الصوت الناتج عن لفظ بعض الكلمات والأصوات المسموعة في الطبيعة، مثل الضوضاء أو أصوات الحيوانات، أي أن صوت كلمة ما مأخوذ من صوت حقيقي لحدث طبيعي. وأمثلة ذلك كثيرة، منها:أصوات الهواء والرياح:حفيف الريح بين اوراق الشجر.اصوات الماء:خرير المياه.أصوات الحيوان:صهيل الخيل.نقيق الضفادع.أصوات تحريك المعادن والمواد الأخرى:صليل السيوف.صرير الباب. وغيرها كثير (ar)
- Onomatopoie (též onomatopoion, plurál onomatopoia) je zvukomalebné slovo, tj. slovo foneticky napodobující přirozené zvuky, např. „brrr“, „klap“, „bác“. Máchův Máj obsahuje mnoho zvukomalebných veršů, např. …nocí řinčí řetězů hřmot…, kde atmosféru umocňuje hláska ř. (cs)
- Una onomatopeia és la coincidència parcial entre el significant i el significat d'un signe lingüístic, és a dir, un so o conjunt de sons que recorden o evoquen el contingut mental associat a aquella paraula. Un exemple és atxim!, l'onomatopeia que correspon a l'esternut. Les onomatopeies referides al mateix fenòmens són diferents segons les llengües. Així, l'anglès fa woof per tal d'imitar el lladruc del gos, però fa bub-bub en la nostra llengua. En certs casos una onomatopeia també és una interjecció perquè s'empra per a cridar algú o assenyalar quelcom a altri. (ca)
- Onomatopeoj estas grupo de vortoj, per kiu homoj ene de sialingva fonologio celas imiti aŭ redoni sonon el la ĉirkaŭanta mondo. Ĝi do malhavas ajnan gramatikan funkcion krom interjekcian. Ekzemplo : Bum, Kvivit, , Sss, Tiktako, Trateratra... Onomatopeoj povas aparteni al diversaj vortogrupoj: kviviti, kvivito, buma sono ks. Onomatopeoj ofte uzatas en poezio, en bildliteraturo, kaj en . (eo)
- Hizkuntzalaritzan, onomatopeia soinu bat imitatzen duen hitza edo hitz taldea da; adibidez, tas-tas, danba-danba edo plisti-plasta. Animalien soinuak adierazteko ere erabiltzen dira, hala nola:
* Oilarra: kukurruku.
* Txerria: kurrin-kurrin.
* Txoria: txio-txio.
* Kukua: ku-ku.
* Kilkerra: kir-kir.
* Txakurra: zaunk-zaunk (txakur handien adausia) edo au-au (zaunka). Hizkuntza guztietan onomatopeiak dauden arren, bakoitzak bereak izaten ditu, orokorrean. (eu)
- L'onomatopea (talvolta anche onomatopeia) è una figura retorica che riproduce, attraverso i suoni linguistici di una determinata lingua, il rumore o il suono associato a un oggetto o a un soggetto a cui si vuole fare riferimento, mediante un procedimento iconico tipico del fonosimbolismo. No tic tac Ne sono esempi gracchiare, strisciare, bisbiglio, rimbombo, ecc. e alcuni versi di animali diventati parole, come il bau bau del cane, il miao o mao del gatto, il pio pio del pulcino. (it)
- 의성어(擬聲語)는 소리가 나는 모양을 표시한 어휘이다. 예를 들어 "삐약삐약"과 같은 동물의 울음소리, "쾅"과 같은 폭발음도 의성어에 해당된다. 의성어는 언어와 음운의 구조로 인해 언어에 따라 달라질 수 있다. 예를 들어 시계 소리를 나타내는 노르웨이어는 tikk takk이고 네덜란드어에서는 음절 끝에서 장음을 허용하지 않기 때문에 tik tak으로 표기된다. (ko)
- 擬声語（ぎせいご）とは、声などを字句で模倣したものである。本稿では、一か所にまとめる都合上「擬声語」を擬音語（ぎおんご）と擬態語（ぎたいご）の総称として見出しに使っているが、擬声語という日本語の本来の意味は擬音語に同じ、または擬音語のうち人や動物の声を表したものをさす。 日本語では、典型的には副詞であるが、形容動詞（「（お腹が）ぺこぺこだ」）などとしても用いられる。 物真似の声帯模写と似ているが、声帯模写は録音した物を再現するように真似する物であり、擬声語では無い。 (ja)
- Ett onomatopoetiskt ord (av grekiskans ὀνοματοποιία onomatopoiía; av ὄνομα onoma 'namn' och ποιέω poiéo 'jag gör') eller ljudhärmande ord är inom lingvistik, retorik och poesi ett ord som låter som det representerar. Exempel på detta är bom, prassla, krasch, sörpla, slafsa, pang och prutt. (sv)
- Ономатопея (грец. ὀνοματοποιία від ὄνομα «ім'я» + ποιέω «роблю, творю») — слово, що є результатом звуконаслідування, а також процес творення таких слів. Найчастіше ономатопеїстичною є лексика, яка прямо пов'язана з істотами або предметами — джерелами звуку: наприклад, дієслова типу «квакати», «нявкати», «кукурікати», «торохтіти» і похідні від них іменники. (uk)
- 拟声词（onomatopoeia）也称为象声词、摹声词、状声词。它是摹拟事物的声音的一种词汇。在汉语里，它只是汉字当成“音标”符号，用来表音，而和字义无关。 拟声词可以描绘物体的声音，如“哗啦哗啦”形容雨声、“叮当”形容铃声、“切裂裂”形容沙槌声、“呼呼”形容风声；也可以形容动物的声音，例如「汪汪」形容狗吠聲、「喵喵」形容貓叫聲、「咩咩」形容羊叫聲、「哞哞」或「吽吽」形容牛叫聲、「蟈蟈」形容青蛙或蟋蟀叫聲、「嘎嘎」形容鴨叫聲、「嘎嘎」形容鵝叫聲「咚锵」形容聲； ；也有人的声音，如“叽里咕噜”形容说话，“呼哧”形容喘息。 但是形容人的感叹的声音的词如“啊呀”、“唉”不算是擬声词。 (zh)
- Onomatopoesie ist die sprachliche Nachahmung von außersprachlichen Schallereignissen. Alternative Bezeichnungen sind Lautmalerei, Tonmalerei, Lautnachahmung, Klangnachahmung, Schallnachahmung, Schallwortbildung, Tonwortbildung, Klangnachbildung, Onomatopoiie, Onomatopoie und Onomatopöie (von altgriechisch ὀνοματοποίησις onomatopoíesis oder ὀνοματοποιΐα onomatopoiḯa „Namenerschaffung“, beide aus ὀνοματοποιεῖν onomatopoieín „einen Namen prägen, benennen“). Ein onomatopoetisches Wort ist ein Onomatopoetikum. Unterschieden werden (de)
- La onomatopeya es la representación de un sonido natural o de otro acto acústico no discursivo. Según la Real Academia Española, es la imitación del sonido de algo en el vocablo que se forma para significarlo o vocablo que imita o recrea el sonido de la cosa o la acción nombrada. Ejemplos típicos de onomatopeyas son «boom», «clap», «pam», «ah», «bing», «clic», «pum», «caboom», «fui fuiu», etc. También pueden ser casos para referirse a fenómenos visuales como «zigzag». (es)
- Onomatopoeia is the process of creating a word that phonetically imitates, resembles, or suggests the sound that it describes. Such a word itself is also called an onomatopoeia. Common onomatopoeias include animal noises such as oink, meow (or miaow), roar, and chirp. Onomatopoeia can differ between languages: it conforms to some extent to the broader linguistic system; hence the sound of a clock may be expressed as tick tock in English, tic tac in Spanish and Italian (shown in the picture), dī dā in Mandarin, kachi kachi in Japanese, or tik-tik in Hindi. (en)
- L'onomatopée (mot féminin issu du grec ancien ὀνοματοποιΐα, [ὀνομα(το) (mot) et poiía (fabrication, soit « création de mots »)] est un mot écrit utilisé pour transcrire un son non articulé. Par exemple, les expressions « cui-cui » et « piou-piou » sont les interjections désignant le cri de l'oisillon, « crac » l'onomatopée évoquant le bruit d'une branche que l'on rompt ou d'un arbre qui tombe au sol, « plaf » et « plouf » correspondent au bruit d'un plongeon, etc. Au Japon, il existe un nombre incalculable d'onomatopées qui, comme en anglais, ont aussi bien des fonctions verbales que nominales. (fr)
- Onomatope (dari Bahasa Yunani ονοματοποιία) adalah kata atau sekelompok kata yang menirukan bunyi-bunyi dari sumber yang digambarkannya. Konsep ini berupa sintesis dari kata Yunani όνομα (onoma = nama) dan ποιέω (poieō, = "saya buat" atau "saya lakukan") sehingga artinya adalah "pembuatan nama" atau "menamai sebagaimana bunyinya". Bunyi-bunyi ini mecakup antara lain suara hewan, suara-suara lain, tetapi juga suara-suara manusia yang bukan merupakan kata, seperti suara orang tertawa. Beberapa contoh onomatope: (in)
- Onomatopeja (gr. ὀνοματοποιία onomatopoiía – „tworzenie nazw”), wyraz dźwiękonaśladowczy – figura retoryczna, używana w poezji jako środek stylistyczny polegający na takim dobieraniu wyrazów (istniejących w mowie lub neologizmów albo glosolalii), aby naśladowały one swym brzmieniem opisywane zjawisko lub dźwięki wydawane przez opisywany przedmiot. Dobrym przykładem jest Lokomotywa Juliana Tuwima: (…)Buch – jak gorąco! Uch – jak gorąco!(…) Onomatopei nie zabrakło w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza: (pl)
- Een onomatopee of klanknabootsing is een woord dat fonetisch het geluid dat het beschrijft nabootst of suggereert en dat deel uitmaakt van de woordenschat van een of meer natuurlijke talen. De term 'onomatopee' is afkomstig van het Oudgriekse ὄνομα (onoma, naam) en ποιὦ (poiéō, ik maak). Een onomatopee of onomatopoësis is ook een stijlfiguur waarmee in een of meer al dan niet bestaande woorden een geluid wordt nagedaan. (nl)
- Onomatopeia ou mimologia (termo da língua grega antiga que significava "criar um nome", "fazer um nome"), é uma figura de linguagem na qual se reproduz um som por meio de fonemas. A forma adjetiva é onomatopeico ou onomatopaico. Ruídos, gritos, sons de animais (inclusive alguns sons humanos), sons da natureza, barulho de máquinas, o timbre da voz humana fazem parte do universo das onomatopeias. Por exemplo, para os índios tupis tak e tatak significam dar estalo ou bater e tek é o som de algo quebrando. (pt)
- Ономатопе́я (устаревшая форма XIX века — ономатопо́я; др.-греч. ὀνοματοποιΐα, в латинской транскрипции onomatopoeia — словотворчество, от ὄνομα, род. падеж ὀνόματος — имя и ποιέω — делаю, творю) — слово, являющееся звукоподражанием, возникшим на основе фонетического уподобления неречевым звукокомплексам. Чаще всего ономатопеической является лексика, прямо связанная с существами или предметами — источниками звука: например, глаголы типа «квакать», «мяукать», «кукарекать», «тарахтеть» и производные от них существительные. (ru)
|
