| dbo:abstract
|
- الفيلم الموسيقي هو نوع من أنواع الأفلام الذي تتشابك فيه الأغاني التي يغنوها شخصيات الفيلم مع قصة الفيلم، وتكون مصحوبة أحيانا بالرقصات.الأغاني عادة تعرض قبل بدأ المغامرة أو تطور شخصيات الفيلم، وتكون في بعض الحالات مجرد فواصل في قصة الفيلم.وكان التطور الرئيسي في مراحل الفيلم الموسيقي قد ظهر بعد ظهور التكنولوجيا الصحيحة في صناعة الافلام.عادة يكون الفرق الأكبر بين السينما والمسرح والمسرحيات الموسيقية هو استخدام مشاهد الخلفية الفخمة والمواقع التي تكون غير عملية في المسرح. يعد الفيلم الموسيقي تطوراً طبيعياً للمسرح الموسيقي بعد ظهور تقنية الأفلام الصوتية، وعادةً ما يكون الفرق الجوهري بين الأفلام الموسيقية والمسرح لموسيقي هو استخدام المشاهد ذات الخلفية الفخمة والمواقع غير العملية على المسرح.وتحتوي الأفلام الموسيقية بشكل خاص على عناصر تشبه المسرح؛ غالبًا ما يتعامل الفنانين مع أرقام الأغاني والرقصات كما لو كان الجمهور يشاهدهم مباشرةً، أي أنّ المشاهد يمثل جمهور خشبة المسرح الذي ينظر إلى المؤدي ويراقب حركاته. (ar)
- El cinema musical és un gènere cinematogràfic en el qual s'inclouen cançons cantades pels personatges. Aquestes cançons, sovint ballades i coreografiades, solen servir per a desenvolupar la trama o els personatges de la pel·lícula, encara que no sempre sigui el cas. El cinema musical va ser un desenvolupament natural del teatre musical i va aparèixer així que el cinema va esdevenir sonor: The Jazz Singer (1927, Estats Units), considerada la primera pel·lícula parcialment sonora, va ser alhora la primera pel·lícula musical de la història; el 1931, el primer film sonor xinès va ser igualment un musical, La cantant Hong Midan, de Hong Sen, i el mateix any va estrenar-se Alam Ara, d'Ardeshir Irani a l'Índia, país on aquest gènere es cultivarà sense interrupció fins a l'actualitat. (ca)
- Muzikálový film, nebo též filmový muzikál, je jeden z filmových žánrů. Obsahem muzikálového filmu je mluvené slovo herců kombinující se s jejich zpěvem, často doprovázeným také tancem, to vše za doprovodu specifické filmové hudby. Příkladem muzikálového filmu může být Mamma Mia! (2008), Pomáda (1978) nebo West Side Story(1965)(dostal 10 Oscarů)Může jít o filmové adaptace původních, obvykle komerčně úspěšných, divadelních muzikálů. Tento žánr také může být vhodně kombinován s jinými filmovými žánry, nejčastěji s žánry komediální či fiktivní povahy. (cs)
- Ein Musikfilm, Filmmusical oder Musicalfilm ist ein Film, der von vielen musikalischen Darbietungen geprägt ist. Die verwendeten Musiknummern sind dabei – im Gegensatz zu „normalen Filmen“ – integraler Handlungsbestandteil. (de)
- Muzika filmo estas filmo en kiu kantoj kantitaj de la karakteroj estas interplektitaj en la rakonton, kelkfoje akompanataj de dancado. La kantoj kutime antaŭenigas la intrigon aŭ evoluigas la gravulojn de la filmo, sed en iuj kazoj ili servas nur kiel rompiĝoj aŭ "paŭzoj" en la rakonto. La muzika filmo estis natura evoluo de la sursceneje prezentita muzikalo post la apero de sonfilma teknologio. Tipe, la plej granda diferenco inter muzikaj filmoj kaj muzikaloj estas la uzo de malhelaj fono-scenoj kaj lokoj, kiuj estus nekredeblaj en teatro. Muzikaj filmoj karakterize enhavas elementojn kiuj memoras teatron. La interpretistoj ofte traktas siajn kantojn kaj dancajn nombrojn kvazaŭ viva aŭdienco rigardadus. Fakte, la filma spektanto iĝas la teatra spektantaro, ĉar la prezentisto rigardas rekte en la kameraon kaj prezentas al ĝi. Kiam Parizo estis Parizo eĉ por ni esperantistoj de 1989, kun la muziko de la belga kantistino kaj gurdisto Nikolin', laŭdire estas la unua muzika filmo en Esperanto. (eo)
- Se considera cine musical todas aquellas producciones cinematográficas que ofrecen canciones o temas musicales bailables en una parte fundamental de su desarrollo argumental.El concepto del espectáculo que impera en todos los aspectos de la sociedad de los Estados Unidos alcanza uno de sus máximos exponentes en el cine y, dentro de él, en las elaboradas coreografías, las melodías inolvidables y las obras maestras que ha dado el género musical. Sirvió no solo para que el cine alcanzara la madurez técnica al que sacrificaba el star system del cine mudo. Sirvió también para alumbrar un género que hasta entonces técnicamente no existía. En los Estados Unidos de F. Scott Fitzgerald, que casi se vendría abajo con el Crack, se estrenó la primera película sonora (parcialmente) para que las melodías de Cole Porter, George Gershwin o Irving Berlin se trasladaran de las plateas elitistas de las grandes ciudades, a los salones de cine de cualquier pueblo. El cantante de jazz fue el bautizo del género, que llegó e hizo explotar el sonoro, y lo hizo para quedarse. (es)
- Zinema musikala, filmaren argumentuan musika eta dantzak sartzen dituen zinema generoa da. Hollywoodek egindako musika-zinemaren sorreraren oinarria erreforma da. Ez dago beste generorik hau bezain amerikarra denik, ezta westerna bera ere. Alde batetik, genero honen sorrerak zinema heldutasun teknikora hel zedila lortu zuen, eta beste alde batetik, momentu horretara arte teknikoki existitzen ez zen generoa indartzea lortu zuen. 1929ko krisi ekonomikoaren Bigarren Mundu Gerraren ondorioz, zinema ikusleek produktu iheskor edo alaiak eskatzeko joera zuten; beren bizitza errealeko sufrimendua edo tristura leuntzeko produktuak, alegia. Antidoto hauen sailean, batez ere, zinema musikala aurkitzen da. Aukera askotan, kritikak genero eraginkorrena bezala identifikatu du zinema, efektu terapeutikoa edo konpentsatzailea bilatzen dutenentzat, barre egiteko, dantzatzeko edota abesteko aukera ematen duelako. (eu)
- Le film musical est un genre cinématographique qui contient de la musique, des chansons ou de la danse. Il peut être confondu avec la comédie musicale, qui est son alter-égo théâtral où ont été ajoutées de la musique, des chansons et de la danse. Présent dès l'apparition du cinéma parlant avec notamment Le Chanteur de jazz (1927) considéré comme le premier film parlant, ce genre s'est surtout popularisée de 1940 à 1960 avec le premier âge d'or . Il faudra attendre l'année 2014 avec la sortie de deux pièces issues de Broadway : Jersey Boys et Into the Woods : Promenons-nous dans les bois mais surtout le phénomène de La La Land (2016) pour que débute le nouvel âge d'or du genre. (fr)
- Musical film is a film genre in which songs by the characters are interwoven into the narrative, sometimes accompanied by dancing. The songs usually advance the plot or develop the film's characters, but in some cases, they serve merely as breaks in the storyline, often as elaborate "production numbers". The musical film was a natural development of the stage musical after the emergence of sound film technology. Typically, the biggest difference between film and stage musicals is the use of lavish background scenery and locations that would be impractical in a theater. Musical films characteristically contain elements reminiscent of theater; performers often treat their song and dance numbers as if a live audience were watching. In a sense, the viewer becomes the diegetic audience, as the performer looks directly into the camera and performs to it. With the advent of sound in the late 1920s, musicals gained popularity with the public and are exemplified by the films of Busby Berkeley, a choreographer known for his distinctive and elaborate set pieces featuring multiple showgirls. These lavish production numbers are typified by his choreographic work in 42nd Street, Gold Diggers of 1933, Footlight Parade (all from 1933). During the 1930s, the musical films of Fred Astaire and Ginger Rogers became massive cultural fixtures in the eyes of the American public. These films included, Top Hat (1935), Follow the Fleet, Swing Time (both 1936), and Shall We Dance (1937). Victor Fleming's The Wizard of Oz (1939) would become a landmark film for movie musical as it experimented with new technology such as Technicolor. During the 1940s and 1950s, musical films from MGM musicals regularly premiered. These works included: Meet Me in St. Louis (1944), Easter Parade (1948), On the Town (1949), An American in Paris (1951), Singin' in the Rain (1952), The Band Wagon (1953), High Society (1956), and Gigi (1958). During this time, films outside the Arthur Freed unit at MGM included, Holiday Inn (1942), White Christmas (1954), and Funny Face (1957) as well as Oklahoma! (1955), The King and I (1956), Carousel, and South Pacific (1958). These films of the era typically relied on the star power of such film stars as Fred Astaire, Gene Kelly, Bing Crosby, Frank Sinatra, Judy Garland, Ann Miller, Kathryn Grayson, and Howard Keel. They also relied on film directors such as Stanley Donen and Vincente Minnelli as well as songwriters Comden and Green, Rodgers and Hammerstein, Irving Berlin, Cole Porter, and the Gershwin Brothers. During the 1960s, films based on stage musicals continued to be critical and box-office successes. These films included, West Side Story (1961), Gypsy (1962), The Music Man (1962), Bye Bye Birdie (1963), My Fair Lady, Mary Poppins (both 1964), The Sound of Music (1965), A Funny Thing Happened on the Way to the Forum, How to Succeed in Business Without Really Trying, Thoroughly Modern Millie (all 1967), Oliver!, and Funny Girl (both 1968). In the 1970s, film culture and the changing demographics of filmgoers placed greater emphasis on gritty realism, while the pure entertainment and theatricality of classical-era Hollywood musicals was seen as old-fashioned. Despite this, Willy Wonka & the Chocolate Factory (1971), Fiddler on the Roof (1971), Cabaret (1972), 1776 (1972), Disney's Bedknobs and Broomsticks (1971), and Pete's Dragon (1977), as well as Grease and The Wiz (both 1978), were more traditional musicals closely adapted from stage shows and were strong successes with critics and audiences. Throughout the 1980s and 1990s, musicals tended to be mainly coming from the Disney animated films of the period, from composers and lyricists, Howard Ashman, Alan Menken, and Stephen Schwartz. The Disney Renaissance started with 1989's The Little Mermaid, then followed by Beauty and the Beast (1991), Aladdin (1992), The Lion King (1994), Pocahontas (1995), The Hunchback of Notre Dame (1996), Hercules (1997), and Mulan (1998). Since the 21st century, the musical genre was rejuvenated with darker musicals, musical biopics, musical remakes, epic drama musicals and comedy drama musicals such as Moulin Rouge! (2001), Chicago (2002), The Phantom of the Opera (2004), Rent (2005), Dreamgirls, Idlewild (both 2006), Across the Universe, Enchanted, Hairspray, Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (all 2007), Mamma Mia! (2008), Nine (2009), The Muppets (2011), Les Misérables (2012), Into the Woods, Muppets Most Wanted (both 2014), La La Land (2016), Beauty and the Beast, The Greatest Showman (both 2017), Mamma Mia! Here We Go Again!, A Star Is Born, Mary Poppins Returns, Bohemian Rhapsody (all 2018), Aladdin, Rocketman, The Lion King (all 2019), In the Heights, Dear Evan Hansen, Cyrano, Tick, Tick… Boom!, and West Side Story (all 2021). (en)
- Film musikal adalah genre film di mana didalamnya lagu dinyanyikan oleh para karakter terjalin ke dalam narasi, kadang-kadang disertai dengan menari. Lagu-lagu biasanya plot maju atau mengembangkan karakter film tersebut, meskipun dalam beberapa kasus mereka melayani hanya sebagai istirahat dalam alur cerita, sering kali sebagai rumit "angka produksi". Sebuah subgenre dari film komedi musik adalah musik, yang juga mencakup elemen kuat dari humor. Film musikal adalah perkembangan alami dari panggung musik setelah munculnya teknologi film suara. Biasanya, perbedaan terbesar antara musik film dan panggung adalah penggunaan latar belakang pemandangan yang mewah dan lokasi yang akan praktis dalam teater. Film musikal khas mengingatkan mengandung unsur teater; pemain sering memperlakukan lagu mereka dan nomor tari sebagai jika ada penonton tinggal menonton. Dalam arti, penampil menjadi penonton deictic, sebagai pelaku terlihat langsung ke kamera dan melakukan untuk itu. (in)
- ミュージカル映画（ミュージカルえいが、（英: Musical film）は、映画のジャンルの一つで、物語に混在して俳優が歌を歌う形式を指す。一般的に歌によって筋を発展させたり、映画上の配役を特徴付けたりする。ミュージカル映画のサブジャンルはミュージカルコメディであり、通常の音楽、ダンス、筋書きに加えて、強いユーモアの要素を持つ。 (ja)
- 뮤지컬 영화(Musical film)는 영화의 장르 중 하나로, 이야기에 혼재하여 배우가 노래를 부르는 형식을 가리킨다. 노래는 일반적으로 줄거리를 전진시키거나 영화속 등장인물들을 발전시키는 역할을 한다. (ko)
- De musicalfilm, filmmusical of muziekfilm is een filmgenre waarin een mengsel van dans en gezongen liederen (die door de personages worden gezongen) in het verhaal worden verweven (soort van zangspel). De liedjes worden gebruikt om de plot vooruit te helpen of om de ontwikkeling van de karakters te verduidelijken. Een subgenre van de musicalfilm is de musicalkomedie, die een sterk humoristisch element toevoegt aan het verhaal. De musicalfilm was een natuurlijke voortvloeiing uit het musicaltheater. Het grootste verschil tussen film en theater is het gebruik van veel decors en verschillende locaties, wat in een theater onpraktisch tot onmogelijk zou zijn. De musicalfilms bevatten meestal wel overeenkomsten met theater: de acteurs zingen meestal hun lied en dans alsof er een publiek aanwezig is. In zekere zin wordt bij film de kijker het aanwezige publiek, aangezien de acteur regelmatig direct in de camera kijkt om zijn gevoelens te uiten terwijl hij/zij zingt. Het lijkt wel of het publiek een soort van geheime 'vriend' is aan wie de speler zijn gevoelens kwijt kan. (nl)
- Musical filmowy (ang. musical film) – gatunek filmowy, w którym piosenki śpiewane przez bohaterów są wplecione w narrację, niekiedy z towarzyszącymi im układami tanecznymi. Musical filmowy jest odmianą filmu muzycznego. Jako forma pojawił się wraz z udźwiękowieniem filmu. Stanowi jeden z głównych, obok westernu i slapstickowej komedii, nurtów kina w Ameryce. Pierwszymi musicalami filmowymi były Śpiewak jazzbandu z 1927 roku i Śpiewający błazen z 1928 roku. (pl)
- Filme musical é um estilo de filme, no qual a narrativa se apoia sobre uma sequência de músicas coreografadas, utilizando música, canções e coreografia como narrativa predominante ou exclusivamente. O filme musical não é tanto um gênero e sim forma, ou na língua inglesa, gênero de estilo, como documentários, curtas e etc., embora ambos sejam o tempo todo confundidos e haja controvérsia. Um musical significa apenas que os personagens cantam, não tem um gênero específico, pode muito bem ser uma comédia, drama, fantasia, terror e etc. (pt)
- Musikalfilm, en typ av film där sång och instrumentalmusik ingår, vid sidan av konventionell dialog. Filmmusikalens stora fördel framför scenmusikalen är möjligheten fånga dans och rörelse kinematografiskt, och därmed förstärka det visuella intrycket. Dess nackdel är dels att musikalens dramaturgiska uppbyggnad (med ett fåtal långa scener, oftast en per sång) ofta krockar med den klassiska filmuppbyggnaden (med flera korta sekvenser), dels att filmens visuella realism gör att de sångnumren kan uppfattas som särskilt overkliga eller stiliserade. Många musikalfilmer har emellertid vunnit stor framgång som adaptioner av framgångsrika scenproduktioner, till exempel Oklahoma (1955) och Sound of Music (1965), medan andra har skrivits direkt för filmen. Det finns även exempel på musikalfilmer som senare har kommit att bli framgångsrika även på scenen, exempelvis Singin' in the Rain (1952) och Flickorna i Rochefort (1967). (sv)
- 歌舞片（Musical film）是種以歌唱與舞蹈貫串劇情的電影類型。說起歌舞片的創始與發展，應該要從1920年代末期有聲電影被發明出來之後開始。 (zh)
- Музыка́льный фильм — разновидность звукового кино. Жанр киноискусства, особенность которого состоит в том, что актёры фильма не только участвуют в диалогах, но и исполняют песни, содержание которых дополняет сюжет. Множество музыкальных фильмов снимается на основе мюзиклов и оперетт. Также музыкальные фильмы часто становятся удобным форматом для профессиональных певцов, приглашённых играть главные роли. К музыкальным также относят фильмы, в которых актёры не поют, а танцуют под музыку, причём эти танцы являются частью сюжета (один из них, например, «Зимний вечер в Гаграх»). По определению Сергея Эйзенштейна: музыкальным мы полагаем фильм не тогда, когда в какой-то момент на экран вылезает гармонист, в другой момент поется частушка, а в остальное время — фильм просто разговорный. Музыкальным мы полагаем такой фильм, где отсутствие музыки на экране читается как пауза или цезура: пусть иногда в целый ролик длины, но столь же строгого учета (чтобы не сказать — счета), как ритмически учтенный перерыв звучания, как строго отсчитанные такты молчания в единой общей системе тактов звучания. В таком случае музыкальная непрерывность сквозь картину ненарушима; и если с экрана выключена музыка явственная, то в не менее строгом музыкальном ходе ее продолжает и ведет дальше «музыка диалога», а не просто буркание реплик, пластическое чередование элементов пейзажа, трепетно разворачивающаяся ткань переживаний персонажей, монтажный ритм внутри эпизодов и ритм монтажной связи эпизодов между собой. Сергей Эйзенштейн. Избранные произведения в 6 томах // Искусство : издательство. — 1964. — Т. 3. — С. 582—583. Первым в истории музыкальным фильмом стал «Певец джаза» («The Jazz Singer», 1927); в Европе — «Под крышами Парижа» (1930) Рене Клера, в Советском Союзе — «Весёлые ребята» (1934). (ru)
- Музичний фільм — жанр кіномистецтва, який є намаганням виразними засобами кінематографу знайти візуальний еквівалент музиці. Це рідко вдається тому, що за формою ці два мистецтва дуже відмінні, проте образність є основою для кожного з них. Тому якщо до музичного ряду вдало знайдена драматургія, монтажна ритміка, тональність, колорит та композиція кадрів це створює ще більш хвилюючі образи. Ці образи є симбіозом візуального та музичного мистецтва. Музичний фільм притаманний не тільки для художнього кінематографа, але і для інших родів цього мистецтва. Зокрема для документального кіно в якому просто фантастично може поєднуватись реальність життя і музика. Яскравий приклад тому «Клуб Буена-Віста» режисера Віма Вендерса. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Muzikálový film, nebo též filmový muzikál, je jeden z filmových žánrů. Obsahem muzikálového filmu je mluvené slovo herců kombinující se s jejich zpěvem, často doprovázeným také tancem, to vše za doprovodu specifické filmové hudby. Příkladem muzikálového filmu může být Mamma Mia! (2008), Pomáda (1978) nebo West Side Story(1965)(dostal 10 Oscarů)Může jít o filmové adaptace původních, obvykle komerčně úspěšných, divadelních muzikálů. Tento žánr také může být vhodně kombinován s jinými filmovými žánry, nejčastěji s žánry komediální či fiktivní povahy. (cs)
- Ein Musikfilm, Filmmusical oder Musicalfilm ist ein Film, der von vielen musikalischen Darbietungen geprägt ist. Die verwendeten Musiknummern sind dabei – im Gegensatz zu „normalen Filmen“ – integraler Handlungsbestandteil. (de)
- ミュージカル映画（ミュージカルえいが、（英: Musical film）は、映画のジャンルの一つで、物語に混在して俳優が歌を歌う形式を指す。一般的に歌によって筋を発展させたり、映画上の配役を特徴付けたりする。ミュージカル映画のサブジャンルはミュージカルコメディであり、通常の音楽、ダンス、筋書きに加えて、強いユーモアの要素を持つ。 (ja)
- 뮤지컬 영화(Musical film)는 영화의 장르 중 하나로, 이야기에 혼재하여 배우가 노래를 부르는 형식을 가리킨다. 노래는 일반적으로 줄거리를 전진시키거나 영화속 등장인물들을 발전시키는 역할을 한다. (ko)
- Musical filmowy (ang. musical film) – gatunek filmowy, w którym piosenki śpiewane przez bohaterów są wplecione w narrację, niekiedy z towarzyszącymi im układami tanecznymi. Musical filmowy jest odmianą filmu muzycznego. Jako forma pojawił się wraz z udźwiękowieniem filmu. Stanowi jeden z głównych, obok westernu i slapstickowej komedii, nurtów kina w Ameryce. Pierwszymi musicalami filmowymi były Śpiewak jazzbandu z 1927 roku i Śpiewający błazen z 1928 roku. (pl)
- Filme musical é um estilo de filme, no qual a narrativa se apoia sobre uma sequência de músicas coreografadas, utilizando música, canções e coreografia como narrativa predominante ou exclusivamente. O filme musical não é tanto um gênero e sim forma, ou na língua inglesa, gênero de estilo, como documentários, curtas e etc., embora ambos sejam o tempo todo confundidos e haja controvérsia. Um musical significa apenas que os personagens cantam, não tem um gênero específico, pode muito bem ser uma comédia, drama, fantasia, terror e etc. (pt)
- 歌舞片（Musical film）是種以歌唱與舞蹈貫串劇情的電影類型。說起歌舞片的創始與發展，應該要從1920年代末期有聲電影被發明出來之後開始。 (zh)
- الفيلم الموسيقي هو نوع من أنواع الأفلام الذي تتشابك فيه الأغاني التي يغنوها شخصيات الفيلم مع قصة الفيلم، وتكون مصحوبة أحيانا بالرقصات.الأغاني عادة تعرض قبل بدأ المغامرة أو تطور شخصيات الفيلم، وتكون في بعض الحالات مجرد فواصل في قصة الفيلم.وكان التطور الرئيسي في مراحل الفيلم الموسيقي قد ظهر بعد ظهور التكنولوجيا الصحيحة في صناعة الافلام.عادة يكون الفرق الأكبر بين السينما والمسرح والمسرحيات الموسيقية هو استخدام مشاهد الخلفية الفخمة والمواقع التي تكون غير عملية في المسرح. يعد الفيلم الموسيقي تطوراً طبيعياً للمسرح الموسيقي بعد ظهور تقنية الأفلام الصوتية، وعادةً ما يكون الفرق الجوهري بين الأفلام الموسيقية والمسرح لموسيقي هو استخدام المشاهد ذات الخلفية الفخمة والمواقع غير العملية على المسرح.وتحتوي الأفلام الموسيقية بشكل خاص على عناصر تشبه المسرح؛ غالبًا ما يتعامل الفنانين مع أرقام الأغاني والرقصات (ar)
- El cinema musical és un gènere cinematogràfic en el qual s'inclouen cançons cantades pels personatges. Aquestes cançons, sovint ballades i coreografiades, solen servir per a desenvolupar la trama o els personatges de la pel·lícula, encara que no sempre sigui el cas. (ca)
- Muzika filmo estas filmo en kiu kantoj kantitaj de la karakteroj estas interplektitaj en la rakonton, kelkfoje akompanataj de dancado. La kantoj kutime antaŭenigas la intrigon aŭ evoluigas la gravulojn de la filmo, sed en iuj kazoj ili servas nur kiel rompiĝoj aŭ "paŭzoj" en la rakonto. Kiam Parizo estis Parizo eĉ por ni esperantistoj de 1989, kun la muziko de la belga kantistino kaj gurdisto Nikolin', laŭdire estas la unua muzika filmo en Esperanto. (eo)
- Zinema musikala, filmaren argumentuan musika eta dantzak sartzen dituen zinema generoa da. Hollywoodek egindako musika-zinemaren sorreraren oinarria erreforma da. Ez dago beste generorik hau bezain amerikarra denik, ezta westerna bera ere. Alde batetik, genero honen sorrerak zinema heldutasun teknikora hel zedila lortu zuen, eta beste alde batetik, momentu horretara arte teknikoki existitzen ez zen generoa indartzea lortu zuen. (eu)
- Se considera cine musical todas aquellas producciones cinematográficas que ofrecen canciones o temas musicales bailables en una parte fundamental de su desarrollo argumental.El concepto del espectáculo que impera en todos los aspectos de la sociedad de los Estados Unidos alcanza uno de sus máximos exponentes en el cine y, dentro de él, en las elaboradas coreografías, las melodías inolvidables y las obras maestras que ha dado el género musical. (es)
- Musical film is a film genre in which songs by the characters are interwoven into the narrative, sometimes accompanied by dancing. The songs usually advance the plot or develop the film's characters, but in some cases, they serve merely as breaks in the storyline, often as elaborate "production numbers". (en)
- Film musikal adalah genre film di mana didalamnya lagu dinyanyikan oleh para karakter terjalin ke dalam narasi, kadang-kadang disertai dengan menari. Lagu-lagu biasanya plot maju atau mengembangkan karakter film tersebut, meskipun dalam beberapa kasus mereka melayani hanya sebagai istirahat dalam alur cerita, sering kali sebagai rumit "angka produksi". Sebuah subgenre dari film komedi musik adalah musik, yang juga mencakup elemen kuat dari humor. (in)
- Le film musical est un genre cinématographique qui contient de la musique, des chansons ou de la danse. Il peut être confondu avec la comédie musicale, qui est son alter-égo théâtral où ont été ajoutées de la musique, des chansons et de la danse. (fr)
- De musicalfilm, filmmusical of muziekfilm is een filmgenre waarin een mengsel van dans en gezongen liederen (die door de personages worden gezongen) in het verhaal worden verweven (soort van zangspel). De liedjes worden gebruikt om de plot vooruit te helpen of om de ontwikkeling van de karakters te verduidelijken. Een subgenre van de musicalfilm is de musicalkomedie, die een sterk humoristisch element toevoegt aan het verhaal. (nl)
- Musikalfilm, en typ av film där sång och instrumentalmusik ingår, vid sidan av konventionell dialog. Filmmusikalens stora fördel framför scenmusikalen är möjligheten fånga dans och rörelse kinematografiskt, och därmed förstärka det visuella intrycket. Dess nackdel är dels att musikalens dramaturgiska uppbyggnad (med ett fåtal långa scener, oftast en per sång) ofta krockar med den klassiska filmuppbyggnaden (med flera korta sekvenser), dels att filmens visuella realism gör att de sångnumren kan uppfattas som särskilt overkliga eller stiliserade. Många musikalfilmer har emellertid vunnit stor framgång som adaptioner av framgångsrika scenproduktioner, till exempel Oklahoma (1955) och Sound of Music (1965), medan andra har skrivits direkt för filmen. Det finns även exempel på musikalfilmer som (sv)
- Музыка́льный фильм — разновидность звукового кино. Жанр киноискусства, особенность которого состоит в том, что актёры фильма не только участвуют в диалогах, но и исполняют песни, содержание которых дополняет сюжет. Множество музыкальных фильмов снимается на основе мюзиклов и оперетт. Также музыкальные фильмы часто становятся удобным форматом для профессиональных певцов, приглашённых играть главные роли. К музыкальным также относят фильмы, в которых актёры не поют, а танцуют под музыку, причём эти танцы являются частью сюжета (один из них, например, «Зимний вечер в Гаграх»). (ru)
- Музичний фільм — жанр кіномистецтва, який є намаганням виразними засобами кінематографу знайти візуальний еквівалент музиці. Це рідко вдається тому, що за формою ці два мистецтва дуже відмінні, проте образність є основою для кожного з них. Тому якщо до музичного ряду вдало знайдена драматургія, монтажна ритміка, тональність, колорит та композиція кадрів це створює ще більш хвилюючі образи. Ці образи є симбіозом візуального та музичного мистецтва. (uk)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
