| dbo:abstract
|
- Munàfiq —en àrab منافق, munāfiq, pl. منافقون, munāfiqūn, literalment «hipòcrita»— és un terme islàmic utilitzat per descriure un musulmà que exteriorment practica l'islam però que d'amagat aconsella no creure o fins i tot ignorar la religió, és a dir un hipòcrita. En àrab, bengalí i urdú el terme no té solament un sentit religiós, sinó que s'empra també per indicar aquella persona les accions de la qual són diferents a les seves paraules i consells. Ara bé, en català l'expressió s'ha d'utilitzar en el sentit que apareix a l'Alcorà, especialment a la sura 63, dita "Al-Munafiqun" o "Els Hipòcrites", en què per munàfiq o hipòcrita s'entén aquella persona que no té fe encara que aparenta tenir-ne. (ca)
- النفاق في اللغة العربية هو إظهار الإنسان غير ما يبطن، وأصل الكلمة من النفق الذي تحفره بعض الحيوانات كالأرانب وتجعل له فتحتين أو أكثر فإذا هاجمها عدوها ليفترسها خرجت من الجهة الأخرى، وسمي المنافق بهِ لأنه يجعل لنفسهِ وجهين يظهر أحدهما حسب الموقف الذي يواجهه. (ar)
- Munāfiq (arabisch منافق, Plural munāfiqūn) ist ein islamischer Begriff, der einen religiösen Heuchler bezeichnet, also jemanden, der äußerlich den Islam praktiziert, während er im Inneren seinen Unglauben (Kufr) verbirgt, möglicherweise auch unwissentlich. Die Heuchelei wird im Islam Nifāq genannt. Der Ausdruck munāfiq ist im Arabischen, Bengalischen und Urdu hauptsächlich ein nichtreligiöser Begriff, der sich auf eine Person bezieht, deren Handlung im Unterschied bzw. im Gegensatz zu ihren Gedanken steht, die sie verschweigt. Die Sure 63 des Korans al-Munāfiqūn ist nach den Heuchlern benannt und beschreibt Personen, die das Glaubensbekenntnis als bloßes Lippenbekenntnis aussprechen: „Wenn die Heuchler zu dir kommen, sagen sie: ‚Wir bezeugen, daß du der Gesandte Gottes bist.‘ Du bist sein Gesandter, weiß Gott! Aber (sie tun nur so, als ob sie es glauben würden.) Gott bezeugt, daß die Heuchler lügen.“ – Sure 63:1 (Übersetzung von Rudi Paret) Im Koran gibt es zahlreiche Āyāt (Verse), die sich mit den munāfiqūn auseinandersetzen. Sie besagen, dass diese Heuchler für Muslime gefährlicher seien als die schlimmsten nichtmuslimischen Feinde des Islam. Im Koran steht: „Die Heuchler befinden sich (dereinst) auf dem untersten Grund des Höllenfeuers, und du findest (dann) für sie keinen Helfer;“ – Sure 4:145 (Übersetzung von Rudi Paret) (de)
- Munāfiq (en arabe : منافق, pluriel munāfiqūn) est un concept de l'islam, qui désigne un hypocrite en religion, quelqu'un qui pratique l'islam en apparence alors qu'il cache son incroyance intérieure (un kafir), parfois aussi sans le savoir. L'hypocrisie est appelée nifaq en islam. En arabe, en bengali et en ourdou, l'expression de munafiq n'est pas principalement un concept religieux. Selon le sens religieux, ce terme s'applique à une personne dont les actes sont différents des pensées ou opposés à elles, et qui le cache aux autres. Selon le sens du Coran, cette expression s'applique à une personne qui ne possède pas la foi musulmane, mais qui prétend l'avoir. (fr)
- In Islam, the munafiqun ('hypocrites', Arabic: منافقون, singular منافق munāfiq) or false Muslims or false believers are a group decried in the Quran as outward Muslims who were inwardly concealing disbelief (“kufr”) and actively sought to undermine the Muslim community. Munafiq is a person who in public and in community shows that he is a Muslim but rejects Islam or propagates against it either in his heart or among the enemies of Islam. The hypocrisy itself is called nifāq (نفاق). (en)
- Munāfiq atau Munafik (kata benda, dari bahasa Arab: منافق, bahasa Ibrani: צבוע) adalah terminologi dalam Islam untuk merujuk pada mereka yang berpura-pura mengikuti ajaran agama Islam, tetapi sebenarnya hati mereka memungkirinya. (in)
- Nel Corano, il termine munāfiqūn ([in arabo: ﻣﻨﺎﻓﻘﻮﻥ] 'ipocriti') indica gli avversari di Maometto a Medina; questi, pur dichiarandosi musulmani, in realtà agivano contrariamente ai precetti dell'Islam. Di fatto, accolsero il Profeta e il suo messaggio soltanto al fine di salvaguardare la propria posizione nella comunità creatasi con l'arrivo degli Emigrati; ma vedendo che le loro attese personalistiche – col passare del tempo – rimanevano insoddisfatte, presero a osteggiare il Profeta. Il leader dei dissidenti era Abd Allah ibn Ubayy, il quale ambiva forse di diventare il capo di Medina, ma che con l'arrivo del Profeta nella città nel 622 e con il suo successo politico e religioso, vide svanire le sue speranze, diventando di conseguenza ostile all'Islam. Essendo assai difficile contestare apertamente il messaggio, Abd Allah b. Ubayy e i suoi partigiani agirono di nascosto, professando esteriormente l'Islam, ma cercando segretamente di distruggere il sistema religioso nascente. Gli Ipocriti furono tenuti sotto segreto controllo da Hudhayfa ibn al-Yaman, intimo amico e collaboratore del Profeta, che ebbe da lui l'incarico di controllare i loro movimenti e di seguire le loro attività, in quanto a causa della loro intima conoscenza dei piani dei musulmani, essi rappresentavano una minaccia per la Ummah anche maggiore di quella costituita dai suoi nemici esterni. Per questa sua attività, Hudhayfa fu soprannominato “Il conservatore del segreto del Messaggero di Allah”, rimanendo fedele al suo impegno di segretezza per la sua abilità di conservare il segreto, fuorché a Maometto, cui rivelò il nome di tutti gli Ipocriti. Il Corano considera i Munafiqun non sinceri (II:8-16); spie (V:41); non amici (IV:144); diffusori di false notizie (IV:83); rifiutatori del jihād (III:166-7, IV:77-80), inclini a danneggiare i musulmani (IV:113), ricercatori di amicizia coi nemici dell'Islam (V:52); spergiuri (IX:62, 74) e beffardi (IX:65). Secondo Abu l-A'la Maududi, uno fra i più importanti pensatori musulmani del XX secolo, la Sūra LXIII fu rivelata a Maometto in risposta agli intrighi del capo dei Munafiqun, che si servivano di diverse armi per distruggere l'Islam. Nella battaglia di Uhud e del Fossato, ad esempio, essi disertarono e, ciò malgrado l'Islam uscì vittorioso dal confronto con la miscredenza. Non rinunciarono però alla loro azione di boicottaggio occulto e cercarono di seminare discordia tra i musulmani. Gli Ipocriti cominciarono a provocare gli Ansar incitandoli a rompere il patto con gli Emigrati, e così un giorno gli Ansar e i Muhajirun, istigati dagli Ipocriti, furono quasi sul punto di originare uno scontro armato, evitata solo grazie all'intervento personale del Messaggero di Allah. Gli Ansar accusarono gli Ipocriti che, sentendosi smascherati e sul punto di essere definitivamente sconfitti nella loro azione disgregatrice, progettarono di macchiare la reputazione di Aisha. Abd Allah ibn Ubayy e i suoi partigiani calunniarono la moglie di Maometto ma la rivelazione di cui a Cor. XXIV:11-12, la scagionò: Abd Allah ibn Ubayy morì nel 631 e con lui la fazione del Munafiqun si sciolse. Nonostante i dissapori tra i due uomini, Maometto non mostrò la volontà di vendicarsi del suo antagonista dopo morto, partecipando invece al suo funerale e pregando sopra la sua tomba. (it)
- Муна́фик (араб. مُنَافِق) — исламский термин, которым обозначают лицемера. Мунафик внешне показывает себя набожным мусульманином, но не является верующим. Упоминание о мунафиках имеется в нескольких аятах Корана. (ru)
- 在伊斯蘭教，偽信者（阿拉伯语：منافق；munāfiq；眾數：munāfiqūn），或音譯為穆纳菲格，是指那些外表自稱為伊斯蘭教的信士，但內心卻否認真主的人。 古蘭經有數百條有關偽信者的經句，偽信者不會受到叛教的刑罰，但死後會居於火獄的最底層。 (zh)
- Мунафік (від араб. نفاق — лицемірство) — в ісламі лицемір, який, не бувши вірянином, видає себе за набожного мусульманина. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Munàfiq —en àrab منافق, munāfiq, pl. منافقون, munāfiqūn, literalment «hipòcrita»— és un terme islàmic utilitzat per descriure un musulmà que exteriorment practica l'islam però que d'amagat aconsella no creure o fins i tot ignorar la religió, és a dir un hipòcrita. En àrab, bengalí i urdú el terme no té solament un sentit religiós, sinó que s'empra també per indicar aquella persona les accions de la qual són diferents a les seves paraules i consells. Ara bé, en català l'expressió s'ha d'utilitzar en el sentit que apareix a l'Alcorà, especialment a la sura 63, dita "Al-Munafiqun" o "Els Hipòcrites", en què per munàfiq o hipòcrita s'entén aquella persona que no té fe encara que aparenta tenir-ne. (ca)
- النفاق في اللغة العربية هو إظهار الإنسان غير ما يبطن، وأصل الكلمة من النفق الذي تحفره بعض الحيوانات كالأرانب وتجعل له فتحتين أو أكثر فإذا هاجمها عدوها ليفترسها خرجت من الجهة الأخرى، وسمي المنافق بهِ لأنه يجعل لنفسهِ وجهين يظهر أحدهما حسب الموقف الذي يواجهه. (ar)
- In Islam, the munafiqun ('hypocrites', Arabic: منافقون, singular منافق munāfiq) or false Muslims or false believers are a group decried in the Quran as outward Muslims who were inwardly concealing disbelief (“kufr”) and actively sought to undermine the Muslim community. Munafiq is a person who in public and in community shows that he is a Muslim but rejects Islam or propagates against it either in his heart or among the enemies of Islam. The hypocrisy itself is called nifāq (نفاق). (en)
- Munāfiq atau Munafik (kata benda, dari bahasa Arab: منافق, bahasa Ibrani: צבוע) adalah terminologi dalam Islam untuk merujuk pada mereka yang berpura-pura mengikuti ajaran agama Islam, tetapi sebenarnya hati mereka memungkirinya. (in)
- Муна́фик (араб. مُنَافِق) — исламский термин, которым обозначают лицемера. Мунафик внешне показывает себя набожным мусульманином, но не является верующим. Упоминание о мунафиках имеется в нескольких аятах Корана. (ru)
- 在伊斯蘭教，偽信者（阿拉伯语：منافق；munāfiq；眾數：munāfiqūn），或音譯為穆纳菲格，是指那些外表自稱為伊斯蘭教的信士，但內心卻否認真主的人。 古蘭經有數百條有關偽信者的經句，偽信者不會受到叛教的刑罰，但死後會居於火獄的最底層。 (zh)
- Мунафік (від араб. نفاق — лицемірство) — в ісламі лицемір, який, не бувши вірянином, видає себе за набожного мусульманина. (uk)
- Munāfiq (arabisch منافق, Plural munāfiqūn) ist ein islamischer Begriff, der einen religiösen Heuchler bezeichnet, also jemanden, der äußerlich den Islam praktiziert, während er im Inneren seinen Unglauben (Kufr) verbirgt, möglicherweise auch unwissentlich. Die Heuchelei wird im Islam Nifāq genannt. „Wenn die Heuchler zu dir kommen, sagen sie: ‚Wir bezeugen, daß du der Gesandte Gottes bist.‘ Du bist sein Gesandter, weiß Gott! Aber (sie tun nur so, als ob sie es glauben würden.) Gott bezeugt, daß die Heuchler lügen.“ – Sure 63:1 (Übersetzung von Rudi Paret) (de)
- Munāfiq (en arabe : منافق, pluriel munāfiqūn) est un concept de l'islam, qui désigne un hypocrite en religion, quelqu'un qui pratique l'islam en apparence alors qu'il cache son incroyance intérieure (un kafir), parfois aussi sans le savoir. (fr)
- Nel Corano, il termine munāfiqūn ([in arabo: ﻣﻨﺎﻓﻘﻮﻥ] 'ipocriti') indica gli avversari di Maometto a Medina; questi, pur dichiarandosi musulmani, in realtà agivano contrariamente ai precetti dell'Islam. Di fatto, accolsero il Profeta e il suo messaggio soltanto al fine di salvaguardare la propria posizione nella comunità creatasi con l'arrivo degli Emigrati; ma vedendo che le loro attese personalistiche – col passare del tempo – rimanevano insoddisfatte, presero a osteggiare il Profeta. (it)
|
