| dbo:abstract
|
- Els Milceni o Milzeni o Milsieni (txec Milčané; alemany Milzener; polonès Milczanie, català Milcens o Milcenis) foren una tribu eslava occidental, que es va instal·lar a la regió actual d'Alta Lusàcia. S'esmenten per primer cop a la meitat del segle IX pel , que escrivia que tenien 30 civitates que possiblement tenien fortificacions. Foren gradualment conquerits pels alemanys durant el segle x. Els descendents moderns dels milceni són el sòrabs de l'estat de Saxònia, Alemanya. (ca)
- Milčané (německy Milzener, polsky Milczanie, dolnolužicky Milcany, hornolužicky Milčenjo) byli západoslovanský kmen (kmenová teorie je ovšem zpochybňována), který obýval dnešní Horní Lužici. (cs)
- Die Milzener (obersorbisch Milčenjo) waren ein westslawischer Stamm im Gebiet der heutigen Oberlausitz, der erstmals in der Beschreibung des Bayerischen Geographen aus der Mitte des 9. Jahrhunderts erwähnt wird. Hier wurden ihm 30 civitates – Siedlungskammern, möglicherweise schon mit einer zentralen Burganlage in der Mitte der zugehörigen Siedlungen – zugeschrieben. Sie waren die Vorfahren der bis heute in der Oberlausitz ansässigen Sorben. Ihre Hauptburg war Budusin (Bautzen). (de)
- Los Milcenos, Milceni o Milzeni (en checo, Milčané; en alemán, Milzener; en polaco, Milczanie) fueron un tribu eslava occidental que se estableció en la actual Alta Lusacia. Fueron mencionados por primera vez a mediados del siglo IX por el Geógrafo Bávaro, que habla de 30 civitates que posiblemente tenían fortificaciones. Fueron gradualmente conquistados por alemanes durante el siglo X. Modernos descendientes de los Milceni son los Sorabos del estado alemán de Sajonia. (es)
- The Milceni or Milzeni (Czech: Milčané; German: Milzener; Polish: Milczanie) were a West Slavic tribe, who settled in the present-day Upper Lusatia region. They were first mentioned in the middle of the 9th century AD by the Bavarian Geographer, who wrote of 30 civitates which possibly had fortifications. They were gradually conquered by Germans during the 10th century. Modern descendants of the Milceni are the Sorbs of the Free State of Saxony, Germany. (en)
- Les Milceni ou Milcènes (en allemand : Milzener ; en polonais : Milczanie ; en tchèque : Milčané) étaient une tribu slave installée dans la région de Haute-Lusace au cours du IXe siècle. (fr)
- Milczanie – plemię słowiańskie zamieszkałe w dorzeczu górnego biegu Czarnej Elstery, Sprewy i Nysy Łużyckiej. Etymolodzy wywodzą nazwę plemienia od nazwy żyznych gleb wokół górnej Sprewy, nazywanych po łużycku měl’ (grunt lessowy). Plemię Milczan należało do różnorodnej mozaiki plemion serbskołużyckich i jest ono przodkiem Górnołużyczan. Przypuszczalnie w X lub XI wieku wchłonięci zostali przez nich Bieżuczanie. Głównymi ich grodami Milczan były gród Busnic na górze Landeskrone w Gorlitz-Biesnitz, Zgorzelec, Ortenburg w Budziszynie, Ostro, Göda (Godobi) pod Budziszynem, Trebista, Ostrusna pod Ostriz (Blumberg/Bratkowo), Gau Milsca. Według noty Geografa Bawarskiego Milczanie posiadali w IX wieku 30 grodów (Milzane civitates XXX). Do 1031 roku ich ziemie były przedmiotem sporów między niemieckimi, czeskimi i polskimi władcami. Plemię Milczan utraciło swoją polityczną suwerenność w 932 roku, gdy podbił je król niemiecki Henryk I i zostało zmuszone do składania mu danin. W latach 965–975 jeden z książąt Milczan Dobromir (Dobremirus) był żonaty z córką saskiego hrabiego, a jego córka Emnilda została później żoną Bolesława Chrobrego. W 971 roku król niemiecki Otton I wprowadził nową organizację okręgów grodowych na terenie kraju Milczan. W 983 roku kraj Milczan został objęte najazdem w trakcie powstania Luciców. W 1002 roku gród Ortenburg (Budisin) zdobyły polskie oddziały Bolesława Chrobrego. W lecie 1015 podległy Polakom gród na Landeskrone w Görlitz został zdobyty przez cesarza Henryka II. W 1018 roku w pokoju w Budziszynie Milsko przypadło Polsce. W 1031 roku król Polski Mieszko II musiał w pokoju w Merserburgu zgodzić się na odstąpienie Milska cesarzowi Konradowi II, która stała się częścią Marchii Miśnieńskiej. Marchia ta wraz z Milskiem stała się lennem księcia czeskiego Wratysława w 1075 roku. W 1085 roku Wratysław przekazał Milsko jako posag jednemu z margrabiów, jednak po wymarciu jego rodziny powróciły we władanie czeskie w 1135 roku. Milczanie nie pojawiają się już więcej w historii i pozostało po nich tylko określenie ich kraju jako Milsca lub Milesco, które pojawia się po raz ostatni w 1131 roku w związku z wzniesieniem lub przebudową grodu w Görlitz przez czeskiego księcia Sobiesława I (w miejscu grodu Yzhorelik). Najpóźniej w 1158 roku terra Budissin znalazła się całkowicie w rękach czeskich. Niemieccy osadnicy na tereny Milska zaczęli przybywać około 1200 roku. W 1243 margrabia brandenburski Otton III otrzymał Milsko jako posag księżniczki Beatrycze, córki króla czeskiego Wacława I. W 1319 król czeski Jan Luksemburski zajął zachodnią część Milska, a wschodnią ze Zgorzelcem, Żytawą i Lubaniem przejął książę jaworski Henryk z dynastii Piastów. Milsko (Górne Łużyce) pozostała w większości pod kontrolą czeską do 1635 roku. Od początku XV wieku kraj Milczan, czyli Milsko określany jest jako Łużyce Górne. (pl)
- I Milceni o Milzeni (ceco: Milčané; tedesco: Milzener; polacco: Milczanie) furono una tribù slava occidentale, insediatasi nell'odierna Alta Lusazia. Sono stati citati la prima volta a metà del IX secolo dal geografo bavarese, il quale scrisse di 30 civitates che erano forse fortificate. Furono gradualmente conquistati dai tedeschi nel X secolo. Gli odierni discendenti dei Milceni sono i Sorbi che abitano in Sassonia, in Germania. (it)
- Мильча́не (в.-луж. Milčenjo, н.-луж. Milcany, чеш. Milčané, нем. Milzener, польск. Milczanie) — средневековое западнославянское племя, входившее в племенную группу лужицких сербов вместе с далеминцами, сорбами, лужичанами, нишанами, сусельцами и другими племенами. Мильчане являются предками лужичан (главным образом Верхней Лужицы), славянского народа на востоке Германии. Впервые племя мильчан упоминается в хронике Баварского Географа IX века как Milzane. Мильчане населяли во второй половине I тысячелетия территорию в районе Будишина, приблизительно соответствующую современной Верхней Лужице (первоначально носившей название Будишинская земля). Наряду со слубянами, жаровянами и другими племенами мильчане являются частью колонизационного потока славян, начавшего переселение в междуречье Эльбы и Одера с VI века. Предположительно, славяне, раньше других освоившие данный регион, представляли суковско-дзедзицкую культуру. Позднее территория расселения мильчан подверглась влиянию славян сербской (рюсенской) культуры. Районы к западу от земель племени мильчан на реке Эльбе населяли далеминцы (галомачи) и нишане, к северо-западу — нижичи, к востоку за рекой Бубр размещались силезские племена (бобжане, дзядошане и другие), к северу от мильчан размещалось племя лужичан, к югу находились области расселения чехов. Вместе с расширением к IX веку сербского племенного союза начинает распространяться этноним сорбы среди западнославянских племён, включая и мильчан, на территории вплоть до среднего течения Одера. В начале X века племя мильчан было покорено немцами, как и все остальные племена союза сорбов. Вместе с лужичанами мильчане стали основными племенами, принявшими участие в формировании серболужицкого этноса. Территориально область расселения мильчан совпадает с ареалом верхнелужицкого языка.Деление на Нижнюю и Верхнюю Лужицу появляется с XV века. (ru)
- Мільчани (в.-луж. Milčenjo, н.-луж. Milcany, чеськ. Milčané) — історичне західно-слов'янске плем'я, що входило в племінну групу лужицьких сербів, разом з долемінцямі, сорбами, лужичанами, украми, нішанамі, сусельцамі та іншими племенами. Мільчани є предками населення Верхньої Лужиці, слов'янського народу на сході Німеччини. Вперше плем'я мільчан згадується в хроніці Баварського Географа IX століття як Milzane. Плем'я мільчан відоме також зі списку народів, що за грамотою Майнцького собору 1086 р., входило до Празького архієпіскопату, насели пізнішу марку Мішна (Мейссен) у Саксонії, яка безпосередньо межувала з німецькими маркграфствами. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els Milceni o Milzeni o Milsieni (txec Milčané; alemany Milzener; polonès Milczanie, català Milcens o Milcenis) foren una tribu eslava occidental, que es va instal·lar a la regió actual d'Alta Lusàcia. S'esmenten per primer cop a la meitat del segle IX pel , que escrivia que tenien 30 civitates que possiblement tenien fortificacions. Foren gradualment conquerits pels alemanys durant el segle x. Els descendents moderns dels milceni són el sòrabs de l'estat de Saxònia, Alemanya. (ca)
- Milčané (německy Milzener, polsky Milczanie, dolnolužicky Milcany, hornolužicky Milčenjo) byli západoslovanský kmen (kmenová teorie je ovšem zpochybňována), který obýval dnešní Horní Lužici. (cs)
- Die Milzener (obersorbisch Milčenjo) waren ein westslawischer Stamm im Gebiet der heutigen Oberlausitz, der erstmals in der Beschreibung des Bayerischen Geographen aus der Mitte des 9. Jahrhunderts erwähnt wird. Hier wurden ihm 30 civitates – Siedlungskammern, möglicherweise schon mit einer zentralen Burganlage in der Mitte der zugehörigen Siedlungen – zugeschrieben. Sie waren die Vorfahren der bis heute in der Oberlausitz ansässigen Sorben. Ihre Hauptburg war Budusin (Bautzen). (de)
- Los Milcenos, Milceni o Milzeni (en checo, Milčané; en alemán, Milzener; en polaco, Milczanie) fueron un tribu eslava occidental que se estableció en la actual Alta Lusacia. Fueron mencionados por primera vez a mediados del siglo IX por el Geógrafo Bávaro, que habla de 30 civitates que posiblemente tenían fortificaciones. Fueron gradualmente conquistados por alemanes durante el siglo X. Modernos descendientes de los Milceni son los Sorabos del estado alemán de Sajonia. (es)
- The Milceni or Milzeni (Czech: Milčané; German: Milzener; Polish: Milczanie) were a West Slavic tribe, who settled in the present-day Upper Lusatia region. They were first mentioned in the middle of the 9th century AD by the Bavarian Geographer, who wrote of 30 civitates which possibly had fortifications. They were gradually conquered by Germans during the 10th century. Modern descendants of the Milceni are the Sorbs of the Free State of Saxony, Germany. (en)
- Les Milceni ou Milcènes (en allemand : Milzener ; en polonais : Milczanie ; en tchèque : Milčané) étaient une tribu slave installée dans la région de Haute-Lusace au cours du IXe siècle. (fr)
- I Milceni o Milzeni (ceco: Milčané; tedesco: Milzener; polacco: Milczanie) furono una tribù slava occidentale, insediatasi nell'odierna Alta Lusazia. Sono stati citati la prima volta a metà del IX secolo dal geografo bavarese, il quale scrisse di 30 civitates che erano forse fortificate. Furono gradualmente conquistati dai tedeschi nel X secolo. Gli odierni discendenti dei Milceni sono i Sorbi che abitano in Sassonia, in Germania. (it)
- Milczanie – plemię słowiańskie zamieszkałe w dorzeczu górnego biegu Czarnej Elstery, Sprewy i Nysy Łużyckiej. Etymolodzy wywodzą nazwę plemienia od nazwy żyznych gleb wokół górnej Sprewy, nazywanych po łużycku měl’ (grunt lessowy). Plemię Milczan należało do różnorodnej mozaiki plemion serbskołużyckich i jest ono przodkiem Górnołużyczan. Przypuszczalnie w X lub XI wieku wchłonięci zostali przez nich Bieżuczanie. Od początku XV wieku kraj Milczan, czyli Milsko określany jest jako Łużyce Górne. (pl)
- Мильча́не (в.-луж. Milčenjo, н.-луж. Milcany, чеш. Milčané, нем. Milzener, польск. Milczanie) — средневековое западнославянское племя, входившее в племенную группу лужицких сербов вместе с далеминцами, сорбами, лужичанами, нишанами, сусельцами и другими племенами. Мильчане являются предками лужичан (главным образом Верхней Лужицы), славянского народа на востоке Германии. Впервые племя мильчан упоминается в хронике Баварского Географа IX века как Milzane. (ru)
- Мільчани (в.-луж. Milčenjo, н.-луж. Milcany, чеськ. Milčané) — історичне західно-слов'янске плем'я, що входило в племінну групу лужицьких сербів, разом з долемінцямі, сорбами, лужичанами, украми, нішанамі, сусельцамі та іншими племенами. Мільчани є предками населення Верхньої Лужиці, слов'янського народу на сході Німеччини. Вперше плем'я мільчан згадується в хроніці Баварського Географа IX століття як Milzane. (uk)
|
