| dbo:abstract
|
- Una extensió d'un fitxer és un sufix (normalment separat per un punt o un espai a la base del nom del fitxer) que s'utilitza per indicar-ne la codificació (format de fitxer) o el seu el contingut. Alguns exemples d'extensions són: .png, .jpeg, .exe, .dmg i .txt. Alguns sistemes de fitxers imposen un límit a l'extensió del fitxer (p. ex., FAT d'MS-DOS tradicionalment no permetia més de 3 caràcters), mentre que d'altres no (com ara NTFS). Cal tenir present que, a diferència d'altres, els sistems de fitxers d'Unix consideren el punt també com a caràcter vàlid en el nom del fitxer no només com a separador. (ca)
- امتداد الملف (بالإنجليزية: File extension) هو لاحقة تلحق اسم ملف حاسوب لتوضيح تكويد أو ترميز محتويات الملف (صيغة الملف). امتداد الملف اختياري في بعض نظم التشغيل (مثل يونكس) لكنه مطلوب في نظم أخرى (مثل دوس).يتكون الامتداد من الحروف بعد النقطة الأخيرة في اسم الملف (إن وجدت).بعض نظم التشغيل (مثل دوس وأو إس/2) تحد طوله إلى ثلاثة أحرف، بينما النظم الأخرى لا تضع لطوله حداً.بعض النظم الأخرى لا تستخدم امتدادات الملفات. (ar)
- Přípona souboru (správněji přípona názvu souboru, anglicky file name extension) je v informatice část názvu souboru, která je zpravidla oddělená znakem tečka (.) od vlastního jména souboru. Přípona souboru má zpravidla délku 1 až 4 znaky. Její význam je v určení typu a obsahu souboru (viz formát souboru). V systémech DOS a Microsoft Windows je podle přípony určena akce, která je se souborem provedena. V unixových systémech má přípona menší význam a systém obvykle zjišťuje typ souboru podle jeho obsahu (viz nástroj file). (cs)
- Finaĵo de dosiernomo aŭ dosiernoma sufikso estas la parto de dosiera nomo en ĝia fino. Kutime por distingi la finaĵon de la resta parto de la nomo estas uzata punkto ".". Se en la nomo estas kelkaj punktoj, do la finaĵo estas tio, kio estas post la lasta punkto. La punkto mem iam ankaŭ estas konsiderata kiel parto de la finaĵo, sed tio ne gravas por la realo. Do ekzemple pri dosiero "jklmno.gz" oni povas diri, ke ĝi havas finaĵon de dosiernomo "gz" aŭ ".gz". La finaĵo kutime estas uzata por difini la datenaranĝon de la dosiero (la alia varianto estas uzado de magia nombro, ofte dosiero havas kaj specifan finaĵon de la nomo kaj magian nombron). Estadas, ke la sama datenaranĝo havas kelkajn finaĵojn, ekzemple ".jpe", ".jpg", ".jpeg" por la formo JPEG. Povas esti kelkaj finaĵoj unu post la alia, ekzemple ".tar.gz". En ĉi tiu ekzemplo io estis unue pakita per programo tar kaj ekhavis pro tio finaĵon ".tar", kaj poste estis ankoraŭ foje pakita per programo gzip kaj ekhavis pro tio finaĵon ".gz". En malnovaj operaciumoj (inter ili MS-DOS estas la plej konata) maksimume ebla longo de la finaĵo estis 3 signoj. Por ĉi tio por plejparto de formoj de dosieroj estas elpensitaj finaĵoj el 3 aŭ malpli da signoj. (eo)
- Die Dateinamenserweiterung (englisch filename extension), auch als Dateinamenerweiterung, Dateierweiterung, Dateiendung oder Dateisuffix bezeichnet, ist der letzte Teil eines Dateinamens und wird gewöhnlich mit einem Punkt abgetrennt (wobei der Punkt selbst nicht als Teil der Erweiterung angesehen wird). Die Dateiendung wird oft eingesetzt, um das Format einer Datei erkennbar zu machen, um sie so beispielsweise gleich mit einem passenden Anwendungsprogramm öffnen zu können. Sie wird teils in gleicher Weise auf Verzeichnisse angewandt. Beispiel: name.<b>txt</b> kennzeichnet eine einfache Textdatei. Da Dateiendungen nicht normiert sind, kann es passieren, dass eine Dateinamenserweiterung für verschiedene Dateitypen verwendet wird. Durch einfaches Umbenennen einer Datei kann man die Dateiendung ändern. So kann eine Textdatei datei.txt in datei.zip umbenannt werden. Versucht man nun datei.zip zu öffnen, gehen manche Betriebssysteme davon aus, dass es sich hierbei um ein ZIP-Archiv handelt, scheitern aber beim Versuch dieses zu öffnen, da das Dateiformat an sich nicht verändert wurde. Um den Benutzer am versehentlichen Ändern der Dateiendung zu hindern, blenden einige Betriebssysteme gängige Dateiendungen per Voreinstellung aus. (de)
- A filename extension, file name extension or file extension is a suffix to the name of a computer file (e.g., .txt, .docx, .md). The extension indicates a characteristic of the file contents or its intended use. A filename extension is typically delimited from the rest of the filename with a full stop (period), but in some systems it is separated with spaces. Other extension formats include dashes and/or underscores on early versions of Linux and some versions of IBM AIX. Some file systems implement filename extensions as a feature of the file system itself and may limit the length and format of the extension, while others treat filename extensions as part of the filename without special distinction. (en)
- Fitxategi-luzapena fitxategi baten izenean erantsita doan karaktere kate bat da, puntu baten ondoren joan ohi dena. Bere helburua fitxategiaren edukia ezberdintzea da, sistema eragileak ulertzen edo exekutatzen jakin dezan. Adibidez, irudia.jpg fitxategiaren luzapena jpg da. Windows bezalako sistema eragile batzuk fitxategiaren formatua jakiteko erabiltzen dute fitxategi-luzapena. Baina beste batzuek, Unixen oinarritutakoak kasu, ohitura dela-eta baino ez dute erabiltzen, fitxategi mota antzemateko erabili gabe. (eu)
- En informática, el término extensión del fichero (también, extensión del archivo) es una cadena de caracteres anexada al nombre de un archivo, habitualmente predicha por un punto. Su función principal es distinguir el contenido del archivo, de modo que el sistema operativo disponga del procedimiento necesario para ejecutarlo o interpretarlo. Sin embargo, la extensión es solamente parte del nombre del archivo y no representa ningún tipo de obligación respecto a su contenido. Algunos sistemas operativos, especialmente los herederos de DOS como Windows, utilizan las extensiones de archivo para reconocer su formato, incluso el de archivos ejecutables. Otros sistemas operativos, como los basados en Unix, utilizan las extensiones de archivo por simple convención, y no las usan necesariamente para determinar el tipo de archivo. Dado que las extensiones de archivo legado son del sistema DOS, muchas de sus actuales características fueron heredadas por limitaciones en ese sistema. Los antiguos sistemas DOS limitaban la cantidad de caracteres de la extensión de archivo a tres, por lo que muchas extensiones convencionales poseen esa cantidad de caracteres. Además, los nombres de archivo en sistemas DOS son insensibles a las mayúsculas y minúsculas, por lo que la mayoría de las extensiones de archivo pueden escribirse en minúsculas o en mayúsculas o en una combinación de ambas. Por su extensión, un mismo nombre básico puede contener archivos de distinto propósito. Como en este ejemplo de DOS: APLICACIÓN.BAS Archivo Fuente escrito en lenguaje BASIC. APLICACIÓN.OBJ Archivo objeto (necesario para su compilación). APLICACIÓN.EXE Programa Ejecutable. ARCHIVO.XXX Archivo de texto ASCII "texto plano". ARCHIVO.RTF Archivo de texto con formato. ARCHIVO.DOC Archivo de texto con formato de Microsoft Word. ARCHIVO.VBS Archivo fuente escrito en lenguaje Visual Basic. En todos estos casos, las extensiones diferencian los nombres de los archivos y, a la vez, los identifican ante las aplicaciones que pueden manejarlos, lo que facilita la obtención de resultados. (es)
- En informatique, une extension de nom de fichier (ou simplement extension de fichier, voire extension) est un suffixe de nom de fichier fait pour identifier son format. Ainsi, on dira qu'un fichier nommé exemple.txt a l'extension <a href="/wiki/.txt" class="mw-redirect" title=".txt">.txt</a> (ou simplement txt). Ainsi la notion d'extension se spécifie-t-elle au moins par l'adoption conventionnelle d'un caractère dit séparateur (le point dans l'exemple précédent), suivi d'une chaîne (éventuellement vide) libre composée de caractères tirés d'une liste excluant le séparateur d'extension lui-même et les caractères interdits par le système de fichiers (et éventuellement de leur position dans la chaîne, comme l'antislash interdit partout et l'espace interdit en début et fin dans Windows). Le séparateur fait partie de l'extension. L'extension fait partie du nom de fichier. Le caractère retenu comme pouvant jouer le rôle de séparateur d'extension peut être présent plusieurs fois (éventuellement successives) dans le nom de fichier, seule sa dernière occurrence est le séparateur. (fr)
- L'estensione di un file, in ambito informatico, è un suffisso, ovvero una breve sequenza di caratteri alfanumerici (tipicamente tre), posto alla fine del di un file e separato dalla parte precedente con un punto, attraverso il quale il sistema operativo riesce a distinguerne il tipo di (testo, musica, immagine, video...) e il formato utilizzato e aprirlo, di conseguenza, con la corrispondente applicazione. Le estensioni sono utilizzate in tutti i sistemi operativi Microsoft, da MS-DOS a Windows 11. Vi sono invece sistemi operativi che adottano metodi differenti di identificazione dei tipi di file, per esempio Unix (che impiega con scopi simili sia i che il magic number) e i sistemi operativi del Macintosh precedenti a macOS (che usano e ). (it)
- 파일 확장자(영어: filename extension)는 컴퓨터 파일의 이름에서 파일의 종류와 그 역할을 표시하기 위해 사용하는 부분이다. 간단히 확장자라고도 한다. 많은 운영 체제들은 파일 이름에서 마지막 점(.) 뒤에 나타나는 부분을 확장자로 인식한다. (예를 들어, readme.txt의 확장자는 txt이며, index.ko.html의 확장자는 html이다.) VMS, CP/M과 그로부터 파생된 도스 등의 운영 체제에서는 확장자가 실제로는 파일 이름과 분리되어 있으며, 확장자를 실행 파일을 나타내는 등의 특수한 용도로 사용한다. 반면 유닉스 계열 운영 체제들은 확장자가 파일 이름의 일부분일 뿐으로, 도스 등의 운영 체제보다는 확장자에 덜 의존한다. 마이크로소프트 윈도우, OS X, 그놈, KDE 등의 여러 그래픽 사용자 인터페이스(GUI)에서는 파일 확장자를 단순히 종류를 나타내는 것뿐만이 아니라 인터페이스 상에서 파일의 아이콘이나 그에 연관된 작업들을 결정하는 데 사용한다. 예를 들어서 특정한 파일을 열었을 때, .txt 확장자는 텍스트 편집기를, .htm이나 .html 확장자는 웹 브라우저를, .png, .gif 등의 확장자는 그래픽 편집기를, .doc, .odt 등의 확장자는 워드 프로세서를 실행하는 등의 동작을 지정할 수 있다. 특히 마이크로소프트 도스와 윈도 운영 체제에서는 .exe, .com, .bat, .cmd 등의 확장자를 가진 파일을 실행 파일로 인식한다. 이런 특성 때문에 파일 확장자는 일종의 메타데이터로 볼 수 있다. (ko)
- 拡張子（かくちょうし、（英: filename extension）とは、ファイルの種類を識別するためにファイルの名前（ファイル名）の末尾につけられる文字列。 (ja)
- Een bestandsextensie of kortweg extensie is een toevoeging aan het eind van een bestandsnaam waarmee aangegeven kan worden om wat voor soort bestand het gaat. Een bestandsextensie bestaat uit een of meer letters (vroeger drie) na de laatste punt in de naam. In de bestandsnaam wikipedia.artikel23.doc bijvoorbeeld is doc de bestandsextensie. Bestandsextensies worden in sommige besturingssystemen gebruikt om de computer in staat te stellen het type van een bestand te bepalen, om zodoende het juiste programma te kunnen starten om het bestand mee te openen. (nl)
- Rozszerzenie – sposób oznaczania typu pliku za pomocą sufiksu jego nazwy. Rozszerzenie jest oddzielone od reszty nazwy za pomocą kropki. Ponieważ w nowoczesnych systemach nazwa pliku może sama w sobie zawierać kropki, przyjmuje się, że rozszerzeniem jest część nazwy po ostatniej kropce, a samo rozszerzenie nie zawiera kropek. W systemie DOS długość rozszerzenia była ograniczona do 3 znaków. Z tego powodu dla niektórych rodzajów plików przyjęły się dwa różne rozszerzenia, np. jpg i jpeg oraz htm i html. Systemy Uniksowe (ale nie tylko one) nie posługują się mechanizmem rozszerzeń plików w taki sposób. Ponieważ nazwa pliku może zawierać dowolne znaki, czyli także kropki, rozszerzenie jest tu jedynie częścią nazwy pliku. Część ta nie jest ani obowiązkowa, ani nie musi mieć określonej długości. Może także występować wielokrotnie – np. tar.gz oznacza skompresowany gzipem (gz) plik typu tar (tar). Rozszerzenia służą tu raczej informowaniu użytkownika niż programów i nie są tak istotne jak w systemach operacyjnych opartych o DOS – nie wymagają rozszerzeń m.in.:
* pliki muzyczne np. mp3, ogg, wav
* pliki tekstowe
* pliki wykonywalne np. exe, bin
* katalogi
* pliki urządzeń
* pliki raportów jądra systemu (z /proc)
* pliki konfiguracyjne
* kanoniczne pliki dokumentacji takie jak README czy copyright
* pliki kontroli projektu takie jak Makefile
* i wiele innych Typ pliku zwykle jest przekazywany w inny sposób, taki jak magic czy MIME. Źródłem różnicy podejść jest to, że dwa najważniejsze pliki – STDIN i STDOUT nie mają rozszerzeń ani nawet nazw. W systemach Microsoft Windows rozszerzenia plików pełnia głównie funkcję ułatwiającą przypisywanie plików do odpowiednich programów (kojarzenie plików), które pozwalają na ich otwieranie i odpowiednią interpretację zawartości. Dzięki temu można wymusić otwarcie pliku w określonym programie poprzez samą zmianę jego rozszerzenia, jednak niesie to również zagrożenia w postaci spreparowanych plików ze szkodliwą zawartością, które mogą zagrozić bezpieczeństwu systemu i danych w nim zgromadzonych. Gdy został wydany Windows 95, Microsoft umożliwił tworzenie plików o nazwie dłuższej niż 8 znaków, a także rozszerzenia, dłuższego niż 3 znaki. Natomiast do tej pory używamy plików o rozszerzeniach txt, exe, zip ze względu na zachowanie wstecznej kompatybilności ze starszymi systemami. (pl)
- En filändelse, eller filsuffix, består av ett mindre antal bokstäver, oftast tre, avskiljda med en punkt i slutet på ett filnamn. I vissa operativsystem används filändelsen för att avgöra om filen är exempelvis ett eller någon form av dokument. I flera operativsystem används den regelmässigt för att identifiera vilket program den hör samman med. Många webbservrar använder filändelsen för att i en tabell slå upp vilken MIME-typ filen skall levereras med till en webbläsare. Exempelvis har Apache en lista, mime.types, där en mängd filändelser listas. Filändelsen är ofta en akronym som hör samman med programmet som den skapats med. Ibland används ett filprefix istället för ett filsuffix, som till exempel i modulformatet. I de flesta operativsystem är filsuffixet en del av filnamnet och genom att ändra filens namn kan man då – i system som använder suffixet – ändra systemets syn på vilken typ av fil det rör sig om. Så kan man t.ex. genom att ändra namnet från program.exe till brev.txt ge intrycket att en programfil är ett brev, som enkelt kan visas. Beroende på vilket program som de facto öppnar filen kan man då se den binära programkoden tolkad som bokstäver, få en varning eller få filen körd som program. För att undvika att mindre kunniga personer väljer en felaktig filändelse, döljs den i många program (med standardinställningar) om den är en känd typ. När denna egenskap införts var det vanligt att skadeprogram spreds med e-postbilagor med namn av typen hälsning.txt.exe. Den riktiga filändelsen doldes, medan .txt visades, vilket fick användaren att tro att bilagan var en ofarlig textfil. (sv)
- A extensão de nome de ficheiro ou extensão do arquivo é um sufixo (separado do nome de ficheiro (prefixo) por um ponto) para o nome de um ficheiro de computador aplique para indicar a codificação (formato de arquivo) do seu conteúdo ou uso. Exemplos de extensões de arquivo são .png, .jpeg, .exe, .dmg, .txt ,.rar , .iso (para ISO 9660) e .doc Diversos compiladores também usam extensões para identificar a linguagem de programação com a qual foram escritos. Pode-se citar como exemplos as extensões:
* .c (para C)
* .py (para Python)
* .lua (para Lua)
* .java (para Java)
* .pas (para Pascal)
* .r (para R) (pt)
- Расширение имени файла (англ. filename extension, часто говорят просто расширение файла или расширение) — последовательность символов, добавляемых к имени файла и предназначенных для идентификации типа (формата) файла. Это один из распространённых способов, с помощью которых пользователь или программное обеспечение компьютера может определить тип данных, хранящихся в файле, например: имя.jpg — это фотографии, имя.avi — видео и т. п. Расширение обычно отделяется от основной части имени файла точкой. В операционных системах CP/M и MS-DOS длина расширения была ограничена тремя символами, в современных операционных системах это ограничение отсутствует. Иногда могут использоваться несколько расширений, следующих друг за другом, например, «.tar.gz». В файловой системе FAT16 имя файла и расширение являлись отдельными сущностями, а точка, разделявшая их, реально не являлась частью полного имени файла и служила лишь для визуального отделения имени файла от расширения. В файловых системах FAT32 и NTFS точка стала обычным разрешённым символом в имени файла, поэтому ограничения на количество точек в имени файла в этих системах и их местоположения были сняты (за некоторыми исключениями, например, все конечные точки в именах файлов просто отбрасываются). Некоторые операционные системы или менеджеры файлов могут устанавливать соответствия между расширениями файлов и приложениями. Когда пользователь открывает файл с зарегистрированным расширением, автоматически запускается соответствующая этому расширению программа. Некоторые расширения показывают, что файл сам является программой. (ru)
- Розширення назви файлу (англ. filename extension; також розширення імені файлу або просто розширення файлу) — послідовність символів, що додаються до назви файлу і призначені для ідентифікації типу (формату) файлу. Це один з розповсюджених способів, за допомогою яких користувач або програмне забезпечення комп'ютера може визначити тип даних, що зберігаються у файлі. Для деяких операційних систем (як DOS) — це обов'язкова вимога, для інших (UNIX) — необов'язкова. Розширення зазвичай відокремлюється від основної частини назви файлу крапкою. У ранніх операційних системах довжина розширення була обмежена трьома символами, у сучасних операційних системах це обмеження відсутнє. Іноді можуть використатися кілька розширень, що слідують одне за одним, наприклад, «.tar.gz». Операційна система або менеджер файлів можуть установлювати відповідності між розширеннями файлів і застосунками. Коли користувач відкриває файл із зареєстрованим розширенням, автоматично запускається відповідному цьому розширенню програма. У операційних системах MS-DOS, Microsoft Windows та OS/2 розширення .COM та .EXE показують, що файл є виконуваним. У деяких файлових системах (наприклад, HFS) інформація про формат файлу зберігається в самій файловій системі. Через це інформацію часом буває важко прочитати, оскільки програма може не відкривати документ, заявлений формат якого їй невідомий. (uk)
- 副檔名（Filename Extension，或作延伸檔名、后缀名）是早期操作系统（如VMS／CP/M／DOS等）用来标志檔案格式的一种机制。以DOS来说，一个副檔名是跟在主檔名后面的，由一个分隔符号分隔。在一个像“example.txt”的檔名中，example是主檔名，txt为副檔名，表示这个文件是一个純文字文件，句號“.”就是主檔名与副檔名的分隔符号。 DOS作業系統（包括Windows 3.x）把副檔名限制在3个字符以内。個人電腦（PC）自微軟推出Windows95開始，在其他Windows作業系統上，無論是16／32 位元的Windows 95、Windows 98、Windows ME還是32位的Windows NT、Windows 2000、Windows XP、Windows 2003和Windows Vista、Windows 7的FAT32檔案系统中包含有一个界面水平的修正，使得副檔名的字数可以达到256个英文字符（長檔名），但是在系统层面，仍然保留3个字母的命名方式，这对很多用户来说都是不可见的。NTFS檔案系统则没有这种限制。（但NTFS不適用於95、98和ME） 在長檔名的狀態下，檔案的副檔名可以根据殼層（shell）或浏览器的设置表示为显示的或隐藏的。這也使得有心传播电脑病毒或蠕虫病毒的恶意用户得以將LOVE-LETTER-FOR-YOU.TXT.vbs或JustForYou.TXT.exe偽裝成看起来像是无害的纯文本文件（LOVE-LETTER-FOR-YOU.TXT或JustForYou.TXT），得以欺騙目标用户。如果檔案副檔名是隐藏的话（通常微软作業系統預设为隐藏的），那么这个VBScript檔案或帶有電腦病毒的執行檔就有可能欺骗到用户在毫無防備下開啟並執行。 这种命名法有着很大的缺陷，甚至安全的缺陷，所以某些作業系統已经不再遵循副檔名的规范，而是采用更精确的檔案魔术编号（magic number）来判斷檔案類型（参见UNIX／Linux系统）。不过Windows系列的作業系統即使是最新的Windows 11都依然保持这种命名格式。 文件扩展名更重要的作用是让系统决定当用户想打开这个文件的时候用哪种软件运行，如Windows系统中exe檔案是可执行檔，doc檔案默认用Microsoft Word打开的Word文件。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- امتداد الملف (بالإنجليزية: File extension) هو لاحقة تلحق اسم ملف حاسوب لتوضيح تكويد أو ترميز محتويات الملف (صيغة الملف). امتداد الملف اختياري في بعض نظم التشغيل (مثل يونكس) لكنه مطلوب في نظم أخرى (مثل دوس).يتكون الامتداد من الحروف بعد النقطة الأخيرة في اسم الملف (إن وجدت).بعض نظم التشغيل (مثل دوس وأو إس/2) تحد طوله إلى ثلاثة أحرف، بينما النظم الأخرى لا تضع لطوله حداً.بعض النظم الأخرى لا تستخدم امتدادات الملفات. (ar)
- Přípona souboru (správněji přípona názvu souboru, anglicky file name extension) je v informatice část názvu souboru, která je zpravidla oddělená znakem tečka (.) od vlastního jména souboru. Přípona souboru má zpravidla délku 1 až 4 znaky. Její význam je v určení typu a obsahu souboru (viz formát souboru). V systémech DOS a Microsoft Windows je podle přípony určena akce, která je se souborem provedena. V unixových systémech má přípona menší význam a systém obvykle zjišťuje typ souboru podle jeho obsahu (viz nástroj file). (cs)
- Fitxategi-luzapena fitxategi baten izenean erantsita doan karaktere kate bat da, puntu baten ondoren joan ohi dena. Bere helburua fitxategiaren edukia ezberdintzea da, sistema eragileak ulertzen edo exekutatzen jakin dezan. Adibidez, irudia.jpg fitxategiaren luzapena jpg da. Windows bezalako sistema eragile batzuk fitxategiaren formatua jakiteko erabiltzen dute fitxategi-luzapena. Baina beste batzuek, Unixen oinarritutakoak kasu, ohitura dela-eta baino ez dute erabiltzen, fitxategi mota antzemateko erabili gabe. (eu)
- 拡張子（かくちょうし、（英: filename extension）とは、ファイルの種類を識別するためにファイルの名前（ファイル名）の末尾につけられる文字列。 (ja)
- Een bestandsextensie of kortweg extensie is een toevoeging aan het eind van een bestandsnaam waarmee aangegeven kan worden om wat voor soort bestand het gaat. Een bestandsextensie bestaat uit een of meer letters (vroeger drie) na de laatste punt in de naam. In de bestandsnaam wikipedia.artikel23.doc bijvoorbeeld is doc de bestandsextensie. Bestandsextensies worden in sommige besturingssystemen gebruikt om de computer in staat te stellen het type van een bestand te bepalen, om zodoende het juiste programma te kunnen starten om het bestand mee te openen. (nl)
- Una extensió d'un fitxer és un sufix (normalment separat per un punt o un espai a la base del nom del fitxer) que s'utilitza per indicar-ne la codificació (format de fitxer) o el seu el contingut. Alguns exemples d'extensions són: .png, .jpeg, .exe, .dmg i .txt. (ca)
- Die Dateinamenserweiterung (englisch filename extension), auch als Dateinamenerweiterung, Dateierweiterung, Dateiendung oder Dateisuffix bezeichnet, ist der letzte Teil eines Dateinamens und wird gewöhnlich mit einem Punkt abgetrennt (wobei der Punkt selbst nicht als Teil der Erweiterung angesehen wird). Die Dateiendung wird oft eingesetzt, um das Format einer Datei erkennbar zu machen, um sie so beispielsweise gleich mit einem passenden Anwendungsprogramm öffnen zu können. Sie wird teils in gleicher Weise auf Verzeichnisse angewandt. (de)
- Finaĵo de dosiernomo aŭ dosiernoma sufikso estas la parto de dosiera nomo en ĝia fino. Kutime por distingi la finaĵon de la resta parto de la nomo estas uzata punkto ".". Se en la nomo estas kelkaj punktoj, do la finaĵo estas tio, kio estas post la lasta punkto. La punkto mem iam ankaŭ estas konsiderata kiel parto de la finaĵo, sed tio ne gravas por la realo. Do ekzemple pri dosiero "jklmno.gz" oni povas diri, ke ĝi havas finaĵon de dosiernomo "gz" aŭ ".gz". (eo)
- A filename extension, file name extension or file extension is a suffix to the name of a computer file (e.g., .txt, .docx, .md). The extension indicates a characteristic of the file contents or its intended use. A filename extension is typically delimited from the rest of the filename with a full stop (period), but in some systems it is separated with spaces. Other extension formats include dashes and/or underscores on early versions of Linux and some versions of IBM AIX. (en)
- En informática, el término extensión del fichero (también, extensión del archivo) es una cadena de caracteres anexada al nombre de un archivo, habitualmente predicha por un punto. Su función principal es distinguir el contenido del archivo, de modo que el sistema operativo disponga del procedimiento necesario para ejecutarlo o interpretarlo. Sin embargo, la extensión es solamente parte del nombre del archivo y no representa ningún tipo de obligación respecto a su contenido. Por su extensión, un mismo nombre básico puede contener archivos de distinto propósito. Como en este ejemplo de DOS: (es)
- En informatique, une extension de nom de fichier (ou simplement extension de fichier, voire extension) est un suffixe de nom de fichier fait pour identifier son format. Ainsi, on dira qu'un fichier nommé exemple.txt a l'extension <a href="/wiki/.txt" class="mw-redirect" title=".txt">.txt</a> (ou simplement txt). Ainsi la notion d'extension se spécifie-t-elle au moins par l'adoption conventionnelle d'un caractère dit séparateur (le point dans l'exemple précédent), suivi d'une chaîne (éventuellement vide) libre composée de caractères tirés d'une liste excluant le séparateur d'extension lui-même et les caractères interdits par le système de fichiers (et éventuellement de leur position dans la chaîne, comme l'antislash interdit partout et l'espace interdit en début et fin dans Windows). Le sép (fr)
- L'estensione di un file, in ambito informatico, è un suffisso, ovvero una breve sequenza di caratteri alfanumerici (tipicamente tre), posto alla fine del di un file e separato dalla parte precedente con un punto, attraverso il quale il sistema operativo riesce a distinguerne il tipo di (testo, musica, immagine, video...) e il formato utilizzato e aprirlo, di conseguenza, con la corrispondente applicazione. (it)
- 파일 확장자(영어: filename extension)는 컴퓨터 파일의 이름에서 파일의 종류와 그 역할을 표시하기 위해 사용하는 부분이다. 간단히 확장자라고도 한다. 많은 운영 체제들은 파일 이름에서 마지막 점(.) 뒤에 나타나는 부분을 확장자로 인식한다. (예를 들어, readme.txt의 확장자는 txt이며, index.ko.html의 확장자는 html이다.) VMS, CP/M과 그로부터 파생된 도스 등의 운영 체제에서는 확장자가 실제로는 파일 이름과 분리되어 있으며, 확장자를 실행 파일을 나타내는 등의 특수한 용도로 사용한다. 반면 유닉스 계열 운영 체제들은 확장자가 파일 이름의 일부분일 뿐으로, 도스 등의 운영 체제보다는 확장자에 덜 의존한다. (ko)
- Rozszerzenie – sposób oznaczania typu pliku za pomocą sufiksu jego nazwy. Rozszerzenie jest oddzielone od reszty nazwy za pomocą kropki. Ponieważ w nowoczesnych systemach nazwa pliku może sama w sobie zawierać kropki, przyjmuje się, że rozszerzeniem jest część nazwy po ostatniej kropce, a samo rozszerzenie nie zawiera kropek. W systemie DOS długość rozszerzenia była ograniczona do 3 znaków. Z tego powodu dla niektórych rodzajów plików przyjęły się dwa różne rozszerzenia, np. jpg i jpeg oraz htm i html. (pl)
- A extensão de nome de ficheiro ou extensão do arquivo é um sufixo (separado do nome de ficheiro (prefixo) por um ponto) para o nome de um ficheiro de computador aplique para indicar a codificação (formato de arquivo) do seu conteúdo ou uso. Exemplos de extensões de arquivo são .png, .jpeg, .exe, .dmg, .txt ,.rar , .iso (para ISO 9660) e .doc Diversos compiladores também usam extensões para identificar a linguagem de programação com a qual foram escritos. Pode-se citar como exemplos as extensões: (pt)
- Расширение имени файла (англ. filename extension, часто говорят просто расширение файла или расширение) — последовательность символов, добавляемых к имени файла и предназначенных для идентификации типа (формата) файла. Это один из распространённых способов, с помощью которых пользователь или программное обеспечение компьютера может определить тип данных, хранящихся в файле, например: имя.jpg — это фотографии, имя.avi — видео и т. п. (ru)
- En filändelse, eller filsuffix, består av ett mindre antal bokstäver, oftast tre, avskiljda med en punkt i slutet på ett filnamn. I vissa operativsystem används filändelsen för att avgöra om filen är exempelvis ett eller någon form av dokument. I flera operativsystem används den regelmässigt för att identifiera vilket program den hör samman med. Många webbservrar använder filändelsen för att i en tabell slå upp vilken MIME-typ filen skall levereras med till en webbläsare. Exempelvis har Apache en lista, mime.types, där en mängd filändelser listas. (sv)
- 副檔名（Filename Extension，或作延伸檔名、后缀名）是早期操作系统（如VMS／CP/M／DOS等）用来标志檔案格式的一种机制。以DOS来说，一个副檔名是跟在主檔名后面的，由一个分隔符号分隔。在一个像“example.txt”的檔名中，example是主檔名，txt为副檔名，表示这个文件是一个純文字文件，句號“.”就是主檔名与副檔名的分隔符号。 DOS作業系統（包括Windows 3.x）把副檔名限制在3个字符以内。個人電腦（PC）自微軟推出Windows95開始，在其他Windows作業系統上，無論是16／32 位元的Windows 95、Windows 98、Windows ME還是32位的Windows NT、Windows 2000、Windows XP、Windows 2003和Windows Vista、Windows 7的FAT32檔案系统中包含有一个界面水平的修正，使得副檔名的字数可以达到256个英文字符（長檔名），但是在系统层面，仍然保留3个字母的命名方式，这对很多用户来说都是不可见的。NTFS檔案系统则没有这种限制。（但NTFS不適用於95、98和ME） 文件扩展名更重要的作用是让系统决定当用户想打开这个文件的时候用哪种软件运行，如Windows系统中exe檔案是可执行檔，doc檔案默认用Microsoft Word打开的Word文件。 (zh)
- Розширення назви файлу (англ. filename extension; також розширення імені файлу або просто розширення файлу) — послідовність символів, що додаються до назви файлу і призначені для ідентифікації типу (формату) файлу. Це один з розповсюджених способів, за допомогою яких користувач або програмне забезпечення комп'ютера може визначити тип даних, що зберігаються у файлі. Для деяких операційних систем (як DOS) — це обов'язкова вимога, для інших (UNIX) — необов'язкова. У операційних системах MS-DOS, Microsoft Windows та OS/2 розширення .COM та .EXE показують, що файл є виконуваним. (uk)
|
