| dbo:abstract
|
- Borboriáni, nebo též borborité, byli gnostická skupina působící mezi 4. až 6. stoletím našeho letopočtu v Malé Asii. (cs)
- According to the Panarion of Epiphanius of Salamis (ch. 26), and Theodoret's Haereticarum Fabularum Compendium, the Borborites or Borborians (Greek: Βορβοριανοί; in Egypt, Phibionites; in other countries, Koddians, Barbelites, Secundians, Socratites, Zacchaeans, Stratiotics) were a Christian Gnostic sect, said to be descended from the Nicolaitans. It is difficult to know for sure the practices of the group, as both Epiphanius and Theodoret were opponents of the group. According to Epiphanius, the sect were libertines who embraced the pleasures of the earthly world. (en)
- Der Begriff Borboriten (auch Borborianer) bezeichnete abwertend mehrere gnostische Gruppierungen. Ihnen wurden als schmutzig und unzüchtig geltende Riten unterstellt. Im 16. Jahrhundert wurde der Begriff Borboriten auch als Schimpfname für eine holländische Täuferpartei verwendet. (de)
- Los borboritas, también conocidos como fibionitas, es el nombre adjudicado a una escuela cristiana gnóstica del siglo IV, posiblemente descendiente de los nicolaítas y/o los setianos. Se atribuía a los borboritas el practicar la carnalidad y realizar rituales de sexo sagrado. Estuvieron activos en la ciudad de Alejandría y varias regiones de Asia Menor hasta al menos el siglo V. (es)
- Menurut Panarion karya Epifanius dari Salamis (kira-kira 26), dan Haereticarum Fabularum Compendium karya Theodoret, Borborit atau Borborian (bahasa Yunani: Βορβοριανοί; juga Koddian; di Mesir, Fibionit; di negara-negara lain, Barbalit, Sekundian, Sokratit, dll) adalah sebuah sekte , yang dikatakan merupakan turunan dari . Kata Borborit berasal dari kata Yunani βόρβορος, yang artinya "lumpur". Sehingga Borborit dapat diterjemahkan menjadi "orang-orang kotor". (in)
- De borborieten waren volgelingen van een gnostische beweging, die in de vierde eeuw een bloeiperiode beleefde, en waarvan het bestaan tot in de zesde eeuw vaststaat. Epiphanius van Salamis (ca. 310- 403) heeft uitvoerig over hen geschreven en meldt in zijn geschrift Panarion dat de borborieten sterk beïnvloed waren door de nikolaïeten. De borborieten komen ook voor in teksten geschreven door Theodoretus van Cyrrhus ( ca. 390- ca. 460) in het Compendium haereticarum fabularum en Filastrius van Brescia ( overleden voor 397) in de Diversarum haereseon liber. Het is niet geheel duidelijk in hoeverre die laatste twee teksten zich wel of niet baseren op de tekst van Epiphanius. De term borborieten heeft de betekenis van smerige mensen. In de zestiende eeuw was borborieten in de betekenis van drekmannen een schimpnaam voor de stroming van de Waterlanders binnen de beweging van de mennonieten in Nederland. Het is mogelijk, dat de borborieten zich zelf als volgelingen van Barbēlō zagen. Barbēlō was in een aantal vormen van de gnostische kosmogonie de eerste emanatie van God en werd vaak beschreven als het ultieme vrouwelijke principe, de passieve factor in de schepping. Het is mogelijk, dat zij zichzelf als barborieten of barbelioten benoemden en er door tegenstanders van de beweging daar later borboriten van is gemaakt. In sommige teksten worden zij ook als Phibionoten aangeduid. Epiphanius meldde dat de borborieten behoorden tot een sethiaanse vorm van gnostiek. De heilige teksten voor de borborieten waren een aantal boeken waarvan de meeste vrijwel alleen door een aantal fragmenten bekend zijn uit de beschrijving van Epiphanius. Het handelt dan om Norea, de naam van de vrouw van Noach, boeken van Jaldabaoth, het Evangelie van Eva, de Openbaring van Adam , het Geheime Boek van Johannes, de Geboorte van Maria, Grote vragen van Maria en een aantal die door hen toegeschreven werden aan Seth. (nl)
- Гно́стики (др.-греч. γνωστικοί; лат. gnostici; ст.‑слав. разѹмьници) или Варвелио́ты (лат. barbelioti), или Борбори́ты или Ворвориа́ны (др.-греч. βορβοριανοί от др.-греч. βόρβορος - грязь, нечистоты) — согласно Епифанию Кипрскому (Панарион) название христианской секты, близкой к офитам. Епифаний Кипрский приводит и другие названия этой секты: Варвили́ты, Барбели́ты (др.-греч. Βαρβηλίτας), Стратиотики́ (др.-греч. Στρατιωτικοί), Фивиони́ты, Фибиони́ты (др.-греч. Φιβιωνῖται), Закхеи́ (др.-греч. Ζακχαίους), Коддиа́не (др.-греч. Κοδδιανοῦς) (последнее наименование он расшифровывает через народную сирийскую этимологию как «те, рядом с которыми никто не возжелал бы принимать пищу»). Если Ириней Лионский варвелиотов называет одной из гностических сект, то более поздние авторы: Епифаний Кипрский, Августин, Исидор Севильский, Иоанн Дамаскин отождествляют понятия «гностики» и «борбориты». (ru)
- Os borboritas ou borborianos, de acordo com o Panarion de Epifânio de Salamis (cap. 26) e de Haereticarum Fabularum Compendium Teodoreto, foram uma seita gnóstica cristã que surgiu por volta do século IV e segundo relatos parece ter durado até o século VI. Epifânio de Salamis deixou um extenso relatório sobre eles em seu Panarion, capítulo 26. A seita atrai muita atenção dos estudiosos porque suas excepcionais práticas sexuais pareciam um claro exemplo da libertinagem desenfreada da que os gnósticos foram acusados por seus adversários. Os borboritas se auto-intitulavam "gnósticos" e "iluminados" - no contexto da heresiologia, "aquele que diz ter conhecimento" - e também eram conhecidos como fibionitas, estratióticos, levíticos, secundianos, socratitas, zacaenses, codianos e barbeloítas. O nome "borborita" significa "imundos" o que sugere que não seria uma auto-designação mas sim um termo abusivo inventado por adversários à seita. O Anacephaleiosis, um resumo breve do Panarion, da qual a autoria de Epifânio é disputada, sugere que ele pode ter criado o nome ou recolhido o termo de outros: "Outros os chamam de borboritas. Estas pessoas se orgulham de Barbelo, que também é chamado Barbero". Assim, a outra forma do nome seria "barbelitas" ("povo de Barbelo") e teria sido modificada para barberitas e finalmente borboritas. Epifânio é particularmente bem-informado sobre a seita segundo ele, por quase ter sido seduzido pela seita o que lhe permitiu ler suas escrituras secretas, tanto este episódio quanto o conteúdo dessas escrituras são contraditório - se Epifânio escapou de ser seduzido pela seita, como então teria acesso a seus escritos e rituais secretos. (pt)
- Відповідно до Панаріона Єпіфанія Саламінського (розділ 26) і «Haereticarum Fabularum Compendium» Теодорита, борборіти або борбори (грец. Βορβοριανοί; в Єгипті — фібіоніти; в інших країнах — коддіанці, барбеліти, сократіти, секундийці) були християнською гностичною сектою, яка, як кажуть, походить від николаїтів. Важко знати напевно практику групи, оскільки і Єпіфаній, і Феодорит були противниками групи. За словами Єпіфанія, секта була розпусниками, які прийняли насолоди земного світу. Слово борборит походить від грецького слова βόρβορος, що означає «брунь»; тому назву борборити можна перекласти як «брудні», і навряд чи це термін, який секта використовувала для себе. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Borboriáni, nebo též borborité, byli gnostická skupina působící mezi 4. až 6. stoletím našeho letopočtu v Malé Asii. (cs)
- According to the Panarion of Epiphanius of Salamis (ch. 26), and Theodoret's Haereticarum Fabularum Compendium, the Borborites or Borborians (Greek: Βορβοριανοί; in Egypt, Phibionites; in other countries, Koddians, Barbelites, Secundians, Socratites, Zacchaeans, Stratiotics) were a Christian Gnostic sect, said to be descended from the Nicolaitans. It is difficult to know for sure the practices of the group, as both Epiphanius and Theodoret were opponents of the group. According to Epiphanius, the sect were libertines who embraced the pleasures of the earthly world. (en)
- Der Begriff Borboriten (auch Borborianer) bezeichnete abwertend mehrere gnostische Gruppierungen. Ihnen wurden als schmutzig und unzüchtig geltende Riten unterstellt. Im 16. Jahrhundert wurde der Begriff Borboriten auch als Schimpfname für eine holländische Täuferpartei verwendet. (de)
- Los borboritas, también conocidos como fibionitas, es el nombre adjudicado a una escuela cristiana gnóstica del siglo IV, posiblemente descendiente de los nicolaítas y/o los setianos. Se atribuía a los borboritas el practicar la carnalidad y realizar rituales de sexo sagrado. Estuvieron activos en la ciudad de Alejandría y varias regiones de Asia Menor hasta al menos el siglo V. (es)
- Menurut Panarion karya Epifanius dari Salamis (kira-kira 26), dan Haereticarum Fabularum Compendium karya Theodoret, Borborit atau Borborian (bahasa Yunani: Βορβοριανοί; juga Koddian; di Mesir, Fibionit; di negara-negara lain, Barbalit, Sekundian, Sokratit, dll) adalah sebuah sekte , yang dikatakan merupakan turunan dari . Kata Borborit berasal dari kata Yunani βόρβορος, yang artinya "lumpur". Sehingga Borborit dapat diterjemahkan menjadi "orang-orang kotor". (in)
- Відповідно до Панаріона Єпіфанія Саламінського (розділ 26) і «Haereticarum Fabularum Compendium» Теодорита, борборіти або борбори (грец. Βορβοριανοί; в Єгипті — фібіоніти; в інших країнах — коддіанці, барбеліти, сократіти, секундийці) були християнською гностичною сектою, яка, як кажуть, походить від николаїтів. Важко знати напевно практику групи, оскільки і Єпіфаній, і Феодорит були противниками групи. За словами Єпіфанія, секта була розпусниками, які прийняли насолоди земного світу. Слово борборит походить від грецького слова βόρβορος, що означає «брунь»; тому назву борборити можна перекласти як «брудні», і навряд чи це термін, який секта використовувала для себе. (uk)
- De borborieten waren volgelingen van een gnostische beweging, die in de vierde eeuw een bloeiperiode beleefde, en waarvan het bestaan tot in de zesde eeuw vaststaat. Epiphanius van Salamis (ca. 310- 403) heeft uitvoerig over hen geschreven en meldt in zijn geschrift Panarion dat de borborieten sterk beïnvloed waren door de nikolaïeten. De borborieten komen ook voor in teksten geschreven door Theodoretus van Cyrrhus ( ca. 390- ca. 460) in het Compendium haereticarum fabularum en Filastrius van Brescia ( overleden voor 397) in de Diversarum haereseon liber. Het is niet geheel duidelijk in hoeverre die laatste twee teksten zich wel of niet baseren op de tekst van Epiphanius. (nl)
- Os borboritas ou borborianos, de acordo com o Panarion de Epifânio de Salamis (cap. 26) e de Haereticarum Fabularum Compendium Teodoreto, foram uma seita gnóstica cristã que surgiu por volta do século IV e segundo relatos parece ter durado até o século VI. Epifânio de Salamis deixou um extenso relatório sobre eles em seu Panarion, capítulo 26. A seita atrai muita atenção dos estudiosos porque suas excepcionais práticas sexuais pareciam um claro exemplo da libertinagem desenfreada da que os gnósticos foram acusados por seus adversários. (pt)
- Гно́стики (др.-греч. γνωστικοί; лат. gnostici; ст.‑слав. разѹмьници) или Варвелио́ты (лат. barbelioti), или Борбори́ты или Ворвориа́ны (др.-греч. βορβοριανοί от др.-греч. βόρβορος - грязь, нечистоты) — согласно Епифанию Кипрскому (Панарион) название христианской секты, близкой к офитам. Епифаний Кипрский приводит и другие названия этой секты: Варвили́ты, Барбели́ты (др.-греч. Βαρβηλίτας), Стратиотики́ (др.-греч. Στρατιωτικοί), Фивиони́ты, Фибиони́ты (др.-греч. Φιβιωνῖται), Закхеи́ (др.-греч. Ζακχαίους), Коддиа́не (др.-греч. Κοδδιανοῦς) (последнее наименование он расшифровывает через народную сирийскую этимологию как «те, рядом с которыми никто не возжелал бы принимать пищу»). (ru)
|
