| dbo:abstract
|
- Bastion je část opevnění vystupující mimo samotnou hradbu, na níž se koncentrují střelci a děla. Umožňuje obvykle ostřelování protivníka u paty hradby bez nadměrného ohrožení vlastních střelců a děl, taktéž podporuje sousední bastion. Obvykle se jedná o mohutnou stavbu přiléhající k hradbě sypanou zemí. Může být posílena dalšími obrannými prvky (např. , ). Tento prvek se objevil teprve s masivním nástupem palných zbraní. Hradba spojující bastiony se nazývá kurtina. Bastion je pětiúhelníková pevnostní stavba, jejíž dvě strany svírající špičku vysunutou do hradebního příkopu se nazývají líce, další dvě strany navazující na kurtiny se nazývají boky bastionu. Pátá strana – hrdlo bastionu (též šíje) – směřuje přímo do pevnostního města. Nejslabším článkem bastionu byla jeho špička, na kterou se také nepřítel při dobývání pevnosti zaměřil. Pro obranu po dobytí špičky bastionu byly uvnitř bastionů, za jejich hrdlem, po jeho stranách nebo na kurtinách zřizovány již zmíněné kavalíry. (cs)
- الزاوية محصنة أو البَسْتِيْن هو ركن مرتفع على شكل مستدير تارة أو مربع تارة أخرى و يكون في الأبنية العظيمة كالقلاع و الأسوار عرفت بعد استخدام المدفعية لدعم الدفاع في العصور الوسطى. (ar)
- El baluard o bastió és un reducte fortificat que es projecta cap a l'exterior del cos principal d'una fortalesa, situat generalment en els cantons dels murs (anomenats murs de cortina), com punt fort de la defensa contra l'assalt de tropes enemigues. Té la forma poligonal generalment triangular o pentagonal i es compon de les cares o flancs i la línia de gola per la qual s'entra al baluard. El disseny del bastió i el fet que sobresurti del cos de la fortalesa permet cobrir els altres bastions i els murs de cortina amb foc creuat. El baluard era utilitzat com a plataforma d'artilleria, cosa que obligava l'assaltant a situar les seves bateries d'artilleria més lluny dels murs, disminuint d'aquesta manera la seva efectivitat. El baluard va ser desenvolupat als volts de 1592 a Itàlia i es va expandir arreu d'Europa a principis del segle xvii. (ca)
- Eine Bastion oder Bollwerk, oberdeutsch auch Bastei genannt, ist eine Anlage, die aus der Linie eines Festungswalls vorspringt und deren Aufgabe es war, den Raum unmittelbar vor dem Wall, den die Verteidiger von der Brustwehr aus nicht unmittelbar einsehen können, seitlich bestreichen (d. h. erreichen) zu können. Bastionen haben in einer neuzeitlichen Festung die gleiche Funktion wie die Türme einer antiken oder mittelalterlichen Stadtmauer. Sowohl der Turm als auch die Bastion stellen unabhängig von ihrer äußeren Form den flankierenden Teil eines Festungswalls dar. (de)
- A bastion or bulwark is a structure projecting outward from the curtain wall of a fortification, most commonly angular in shape and positioned at the corners of the fort. The fully developed bastion consists of two faces and two flanks, with fire from the flanks being able to protect the curtain wall and the adjacent bastions. Compared with the medieval fortified towers they replaced, bastion fortifications offered a greater degree of passive resistance and more scope for ranged defence in the age of gunpowder artillery. As military architecture, the bastion is one element in the style of fortification dominant from the mid 16th to mid 19th centuries. (en)
- Bastiono estas elstara parto de fortikaĵo, ordinare en la formo de kvinangulo, kiu ebligas deflanke pafi al malamikoj, kiuj atakas la muron inter du bastionoj. Laŭ Francisko Azorín bastiono estas Aldona plurflanka konstruaĵo ĉe angulo de fortikaĵo. Kaj li indikas etimologion el kelta bast (fortikaĵo) kaj el la latina bastire, bastum (apogo). Krome li indikas diversajn tipojn, nome simpla bastiono, duobla bastiono, regula bastiono, reĝa bastiono, kaj ĉe bildo germana bastiono (duflanka), itala bastiono (kun malgranda angulo inter du pli grandaj anguloj, ĉiuj lini-lokigitaj) kaj fuorto kvin-bastiona (pentagona). La apudas skizo montras la strukturon de bastiono en "nov-itala stilo". La fortikaĵan muron prezentas la dikaj linioj sube en la bildo; la du nazo-formaj elstaraĵoj (kun litero "c") estas du bastionoj. Antaŭ la muro kun siaj bastionoj estas fosaĵo, en kiu staras ter-amaso "b", kiu protektas la mezon de la muro (eble kun pordo) kontraŭ rekta pafado. En la fosaĵo estas galerio "g", kiu permesas al defendantoj sekure moviĝi, dum kiam la malamiko estas ne tre proksima. La nov-itala stilo estas la pratipo de bastionoj; ĝi ekestis en la dua duono de la 16-a jarcento, kiam la disvastiĝo de pafilegoj igis turojn malpli utilaj. Ĝi estis aplikata ĝis en la 19-a jarcento. Poste ĝin pli kaj pli anstataŭis la fortikaĵo-stilo. En ĝi la bastionoj kvazaŭ apartiĝis de la fortikaĵo kaj iĝis memstaraj fuortoj en ia distanco antaŭ la muro. Foje ankaŭ tiaj fuortoj havas la nomon "bastiono". Bastionoj ebligas pafi al malamiko, kiu jam atingis la muron kaj do estas preskaŭ sekura kontraŭ (pafilega) pafado de supre; ĉar la bastionoj protektas sin reciproke, ĉiu loko antaŭ la muro estas atingebla per pafilego. (eo)
- El baluarte o bastión es un reducto fortificado que se proyecta hacia el exterior del cuerpo principal de una fortaleza, situado generalmente en las esquinas de los muros de cortina, como punto fuerte de la defensa contra el asalto de tropas enemigas. Puede tener la forma pentagonal y, en este caso, se compone de dos caras, dos flancos y la línea de gola por la cual se entra a la obra. El diseño del bastión y el hecho de que sobresalga del cuerpo de la fortaleza permite cubrir los otros bastiones y los muros de cortina con fuego cruzado. El bastión era utilizado como plataforma de artillería, lo que obligaba al asaltante a situar sus baterías de artillería más lejos de los muros, disminuyendo de esta manera su efectividad. El bastión fue desarrollado a finales del siglo XV en Italia como parte de la llamada traza italiana y se expandió por toda Europa a principios del siglo XVI. Su adopción es consecuencia de la ineficiencia de las fortificaciones tradicionales (altas y delgadas murallas) ante el cañón. (es)
- Selekoh adalah sudut atau penjuru yang dibangun menjorok keluar pada dinding benteng dan dipersenjatai dengan artileri. Selekoh juga dikenal dengan istilah-istilah lain, misalnya katelum (dari bahasa Tamil, kottaḷam atau katlum), baluarti (dari bahasa Portugis, baluarte), baluwara (dari bahasa Belanda, bolwerk), dan bastion (dari bahasa Prancis, bastillon). Selekoh tercanggih terdiri atas dua sisi muka dan dua sisi samping, sehingga tembakan dari sisi sampingnya mampu melindungi sisi luar dari tembok benteng dan selekoh-selekoh terdekat. Selekoh adalah salah satu unsur dalam rancang-bangun benteng pertahanan yang banyak digunakan sejak pertengahan abad ke-16 hingga pertengahan abad ke-19. Pada zaman senjata-senjata api berat, benteng berselekoh menawarkan daya bertahan pasif yang lebih besar, dan jangkauan pertahanan yang lebih luas ketimbang benteng-benteng Abad Pertengahan yang digantikannya. (in)
- Le bastion est un ouvrage en fortification bastionnée qui fait partie de l’enceinte du corps d’une place ou des remparts d'une ville, présentant en saillie deux faces et deux flancs. Il est relié à l’enceinte par ces derniers. Il remplace, dans les fortifications classiques, la tour pour fournir les feux de flanquement sur la courtine et défendre les angles du corps de place. Il est constitué par un talus de terre appuyé sur le mur intérieur du fossé, l'escarpe. Le talus constitue une plate-forme, la banquette, où est disposé le plus gros de l'artillerie de la place forte. (fr)
- 堡塁（ほうるい、ほるい）とは、敵の攻撃を防ぐために、石・土砂・コンクリートなどで構築された陣地のことを言う。それひとつで小型の要塞となり、本格的な要塞は複数の堡塁を備えた。あるいは複数の堡塁を結んだ防御線が巨大な要塞を構成した。 堡塁は大砲の発展と共に姿を現し、航空機の登場と共に姿を消していった。 (ja)
- 보루(堡壘, bastion)는 적의 침입을 막기 위해 튼튼하게 쌓은 시설물로, 주로 소규모 성곽을 일컫는다. 전쟁 때의 군사적 요충지에 집중적으로 설치되었으며, 일반적으로 돌이나 콘크리트로 쌓았다. (ko)
- Il baluardo, da non confondere con "balordo" e "bagordo", è un elemento difensivo caratteristico della fortificazione alla moderna, sistema difensivo elaborato a partire dal XV-XVI secolo grazie alla nascita di armi da fuoco. Il baluardo si distingue dalle torri medievali per essere della stessa altezza delle mura. Si trovava generalmente agli angoli della fortificazione e poteva avere diverse forme planimetriche (prima circolare, poi poligonale). Il suo scopo era proteggere le cortine (tratti di mura rettilinei), che erano le parti della fortificazione più esposte al tiro e all'attacco dell'assediante, col tiro radente ed incrociato delle artiglierie che erano ospitate al suo interno. (it)
- Een bastion of een bolwerk (in Groningen en Friesland een dwinger, te vergelijken met het Duitse zwinger) is een uitspringend verdedigingswerk van aarde of steen en maakt deel uit van een vesting of een fort. (nl)
- Um baluarte (do provençal baloart, do neerlandês bolwerk) ou bastião (do francês bastion), em arquitetura militar, é uma obra defensiva, situada nas esquinas e avançada em relação à estrutura principal de uma fortificação abaluartada. (pt)
- Bastion – podstawowy element umocnień w dawnych fortyfikacjach o narysie bastionowym, wznoszony na załamaniach obwałowania twierdzy (na wysuniętych narożnikach). Wywodzi się z wcześniej stosowanych bastei. Bastiony jako element fortyfikacji były używane od połowy XVI do połowy XIX wieku. Występują w twierdzach na planie trójkąta, romboidu lub pięcioboku o otwartej podstawie. Dwa najbardziej wysunięte boki tworzyły narożnik zwany węgłem. Boki stykały się pod kątem zawartym zwykle pomiędzy 60° a 120°. Bastiony połączone były kurtynami. Odległość między bastionami była uwarunkowana zasięgiem armat i wynosiła zazwyczaj nie więcej niż dwukrotność skutecznego ognia. W przypadku mniejszych twierdz wystarczały przeważnie cztery bastiony na rogach budowli, natomiast w przypadku miast konieczne było budowanie dodatkowych umocnień. Część bastionu od strony nieprzyjaciela nazywano czołem, boczne części barkami, a podstawę pięcioboku (od wewnętrznej strony twierdzy) szyją. W zewnętrznej ścianie bastionu mogła się mieścić kryta galeria ze strzelnicami dla broni ręcznej. Geometrię bastionu wykreślano w taki sposób, aby z barków bastionu możliwy był ostrzał flankowy wzdłuż czół sąsiednich bastionów. Dzięki temu bastion wyeliminował wadę bastei, martwe pola – fragmenty terenu przy samym murze bastei, zasłonięte przez nią samą od ognia. Fortyfikacje tego typu pojawiły się we Włoszech w XVI wieku. Przyczyną ich budowania stał się rozwój ciężkiej artylerii fortecznej. Wielkie działa na długich lawetach nie mogły być umieszczane ani na murach, ani nawet na dotychczas wznoszonych bastejach, ze względu na własne wymiary i siłę odrzutu. W XVII wieku barki przy szyi bastionu zostały cofnięte, a ich czoło zostało zaokrąglone i umocnione (tzw. uchem). Bastiony nisko położone budowano jako pełne i zaopatrywano w nadszaniec (kawalier), co umożliwiało obserwację i ostrzał. Bastiony stanowiły główny punkt obrony całego wieloboku fortecznego. Na ich szczycie (na barkach) lub wewnątrz (w kazamatach) ustawiano działa, służące do ostrzału przedpola oraz wzdłuż kurtyn i fos. W środku bastionów mogły się znajdować magazyny prochowe. Zewnętrzne ściany bastionów, w przeciwieństwie do dawniejszych umocnień o murach wznoszących się niemal idealnie pionowo, były często pochylone pod kątem w celu zwiększenia odporności na ostrzał. Ze względu na duże rozmiary bastiony bardzo trudno było zburzyć przy użyciu ognia artyleryjskiego. Szybkostrzelność ówczesnych dział była bardzo niska, a siła przebicia kul stosunkowo niewielka wobec kamiennych lub ceglanych murów. Skutecznym sposobem niszczenia tak dużych umocnień było stosowanie podkopów i min, umieszczanych bezpośrednio pod zewnętrznym murem budowli obronnej. Rozwój artylerii oblężniczej wymusił zmiany w budownictwie obronnym. Do bastionów głównych dodano pomocnicze dzieła fortyfikacyjne: raweliny, czyli niższe, trójkątne stanowiska artyleryjskie, pełniące niekiedy funkcję bezpośredniej osłony wejścia do twierdzy. W dziewiętnastym wieku rolę dawnych bastionów zaczęły odgrywać wysunięte w kierunku przedpola osobne forty. Wiązało się to ze znacznym zwiększeniem zasięgu dział, jak również z rozrastaniem się ufortyfikowanych miast, które otaczano (jak na przykład Kraków) kolejnymi pierścieniami budowli fortyfikacyjnych. Budowa bastionów, będących konstrukcjami o wiele większymi pod względem kubatury od dawniejszych baszt mimo mniejszej z reguły wysokości, była bardzo kosztowna i długotrwała. Stąd między innymi na ziemiach polskich stawiano niewiele nowoczesnych twierdz bastionowych. Na ich zakładanie mogli sobie pozwolić tylko magnaci (jak Jan Zamoyski) lub najbogatsze miasta (jak Gdańsk). Planowanie twierdzy było też uzależnione od topografii terenu. Tam gdzie z braku miejsca nie można było wznieść pełnowymiarowych bastionów stosowano – jak w zamku na Wawelu – kleszczowy system umocnień. (pl)
- Bastion är ett spetsigt försvarsverk som utgör en framskjuten del av fästningsvallen på äldre befästningar. Den består vanligen av murverk i sten eller tegel, uppfyllda vallar av jord eller en kombination av dessa. Bastionen utgör en plattform för fästningens artilleri. På dess ovansida uppställs kanoner och sådana kan även placeras i lågt liggande kasematter för försvar av vallgraven. Tack vare de spetsiga formerna kan man eliminera döda vinklar längs fästningens murar eller vallar. Bruket att bygga bastioner blev vanligt under 1500-talet och kom att dominera befästningskonsten under 1600- och 1700-talen. (sv)
- Бастио́н (итал. bastionato — всякая выступающая постройка, от позднелат. bastillio — строить укрепление) — важнейший элемент обороны в структуре крепости эпохи бастионной фортификации. Имеет пятиугольную форму и располагается чаще на углах крепостного вала (ограды), а в крупных крепостях — и на прямых участках. Предназначались для фронтального обстрела, а также флангового обстрела рвов перед крепостными стенами и соседними бастионами. Впервые сооружения такого типа появились при обороне крепостей в начале XV века, в полевой фортификации применялись до середины XIX века. (ru)
- 稜堡（Bastion），是一種出現於16世紀中期至19世紀中期的火炮防禦陣地。完整的稜堡除了兩個前端凸出面外，尚包含兩個側面保護帷幕牆並連接稜堡本體。稜堡常被視作堡壘的一個重要組成部分。 在歐洲史料中，「稜堡」一詞常用於專指自帷幕牆向外凸出的結構體，然而星形要塞也有被直呼為稜堡的紀錄。 (zh)
- Бастіо́н (фр. bastion, італ. bastionato — «всяка виступаюча споруда», від лат. bastilio — «будую укріплення») — п'ятикутна довгочасна (фортечна) або польова фортифікаційна споруда, що зводилася на кутах фортечної огорожі, призначалася для вогневого захисту фортечних мурів, ровів і обстрілу місцевості перед укріпленням. Бастіон зазвичай складався з одного або двох земляних валів, на яких розміщувалися гармати. Зовнішній вал утворював два фаси і два фланки. Другий вал, що здіймався над першим, називався «кавальєр». Частина бастіону, відкрита всередину фортеці, носила назву «горжа». Ділянка фортечного муру між фланками суміжних бастіонів іменувалася «куртиною». Фаси двох суміжних бастіонів з куртиною утворювали бастіонний фронт (який складався таким чином, з куртини, двох фланків і двох фасів), поєднання бастіонних фронтів — бастіонну систему. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الزاوية محصنة أو البَسْتِيْن هو ركن مرتفع على شكل مستدير تارة أو مربع تارة أخرى و يكون في الأبنية العظيمة كالقلاع و الأسوار عرفت بعد استخدام المدفعية لدعم الدفاع في العصور الوسطى. (ar)
- Eine Bastion oder Bollwerk, oberdeutsch auch Bastei genannt, ist eine Anlage, die aus der Linie eines Festungswalls vorspringt und deren Aufgabe es war, den Raum unmittelbar vor dem Wall, den die Verteidiger von der Brustwehr aus nicht unmittelbar einsehen können, seitlich bestreichen (d. h. erreichen) zu können. Bastionen haben in einer neuzeitlichen Festung die gleiche Funktion wie die Türme einer antiken oder mittelalterlichen Stadtmauer. Sowohl der Turm als auch die Bastion stellen unabhängig von ihrer äußeren Form den flankierenden Teil eines Festungswalls dar. (de)
- A bastion or bulwark is a structure projecting outward from the curtain wall of a fortification, most commonly angular in shape and positioned at the corners of the fort. The fully developed bastion consists of two faces and two flanks, with fire from the flanks being able to protect the curtain wall and the adjacent bastions. Compared with the medieval fortified towers they replaced, bastion fortifications offered a greater degree of passive resistance and more scope for ranged defence in the age of gunpowder artillery. As military architecture, the bastion is one element in the style of fortification dominant from the mid 16th to mid 19th centuries. (en)
- Le bastion est un ouvrage en fortification bastionnée qui fait partie de l’enceinte du corps d’une place ou des remparts d'une ville, présentant en saillie deux faces et deux flancs. Il est relié à l’enceinte par ces derniers. Il remplace, dans les fortifications classiques, la tour pour fournir les feux de flanquement sur la courtine et défendre les angles du corps de place. Il est constitué par un talus de terre appuyé sur le mur intérieur du fossé, l'escarpe. Le talus constitue une plate-forme, la banquette, où est disposé le plus gros de l'artillerie de la place forte. (fr)
- 堡塁（ほうるい、ほるい）とは、敵の攻撃を防ぐために、石・土砂・コンクリートなどで構築された陣地のことを言う。それひとつで小型の要塞となり、本格的な要塞は複数の堡塁を備えた。あるいは複数の堡塁を結んだ防御線が巨大な要塞を構成した。 堡塁は大砲の発展と共に姿を現し、航空機の登場と共に姿を消していった。 (ja)
- 보루(堡壘, bastion)는 적의 침입을 막기 위해 튼튼하게 쌓은 시설물로, 주로 소규모 성곽을 일컫는다. 전쟁 때의 군사적 요충지에 집중적으로 설치되었으며, 일반적으로 돌이나 콘크리트로 쌓았다. (ko)
- Il baluardo, da non confondere con "balordo" e "bagordo", è un elemento difensivo caratteristico della fortificazione alla moderna, sistema difensivo elaborato a partire dal XV-XVI secolo grazie alla nascita di armi da fuoco. Il baluardo si distingue dalle torri medievali per essere della stessa altezza delle mura. Si trovava generalmente agli angoli della fortificazione e poteva avere diverse forme planimetriche (prima circolare, poi poligonale). Il suo scopo era proteggere le cortine (tratti di mura rettilinei), che erano le parti della fortificazione più esposte al tiro e all'attacco dell'assediante, col tiro radente ed incrociato delle artiglierie che erano ospitate al suo interno. (it)
- Een bastion of een bolwerk (in Groningen en Friesland een dwinger, te vergelijken met het Duitse zwinger) is een uitspringend verdedigingswerk van aarde of steen en maakt deel uit van een vesting of een fort. (nl)
- Um baluarte (do provençal baloart, do neerlandês bolwerk) ou bastião (do francês bastion), em arquitetura militar, é uma obra defensiva, situada nas esquinas e avançada em relação à estrutura principal de uma fortificação abaluartada. (pt)
- Bastion är ett spetsigt försvarsverk som utgör en framskjuten del av fästningsvallen på äldre befästningar. Den består vanligen av murverk i sten eller tegel, uppfyllda vallar av jord eller en kombination av dessa. Bastionen utgör en plattform för fästningens artilleri. På dess ovansida uppställs kanoner och sådana kan även placeras i lågt liggande kasematter för försvar av vallgraven. Tack vare de spetsiga formerna kan man eliminera döda vinklar längs fästningens murar eller vallar. Bruket att bygga bastioner blev vanligt under 1500-talet och kom att dominera befästningskonsten under 1600- och 1700-talen. (sv)
- Бастио́н (итал. bastionato — всякая выступающая постройка, от позднелат. bastillio — строить укрепление) — важнейший элемент обороны в структуре крепости эпохи бастионной фортификации. Имеет пятиугольную форму и располагается чаще на углах крепостного вала (ограды), а в крупных крепостях — и на прямых участках. Предназначались для фронтального обстрела, а также флангового обстрела рвов перед крепостными стенами и соседними бастионами. Впервые сооружения такого типа появились при обороне крепостей в начале XV века, в полевой фортификации применялись до середины XIX века. (ru)
- 稜堡（Bastion），是一種出現於16世紀中期至19世紀中期的火炮防禦陣地。完整的稜堡除了兩個前端凸出面外，尚包含兩個側面保護帷幕牆並連接稜堡本體。稜堡常被視作堡壘的一個重要組成部分。 在歐洲史料中，「稜堡」一詞常用於專指自帷幕牆向外凸出的結構體，然而星形要塞也有被直呼為稜堡的紀錄。 (zh)
- El baluard o bastió és un reducte fortificat que es projecta cap a l'exterior del cos principal d'una fortalesa, situat generalment en els cantons dels murs (anomenats murs de cortina), com punt fort de la defensa contra l'assalt de tropes enemigues. Té la forma poligonal generalment triangular o pentagonal i es compon de les cares o flancs i la línia de gola per la qual s'entra al baluard. El disseny del bastió i el fet que sobresurti del cos de la fortalesa permet cobrir els altres bastions i els murs de cortina amb foc creuat. (ca)
- Bastion je část opevnění vystupující mimo samotnou hradbu, na níž se koncentrují střelci a děla. Umožňuje obvykle ostřelování protivníka u paty hradby bez nadměrného ohrožení vlastních střelců a děl, taktéž podporuje sousední bastion. Obvykle se jedná o mohutnou stavbu přiléhající k hradbě sypanou zemí. Může být posílena dalšími obrannými prvky (např. , ). Tento prvek se objevil teprve s masivním nástupem palných zbraní. Hradba spojující bastiony se nazývá kurtina. (cs)
- Bastiono estas elstara parto de fortikaĵo, ordinare en la formo de kvinangulo, kiu ebligas deflanke pafi al malamikoj, kiuj atakas la muron inter du bastionoj. Laŭ Francisko Azorín bastiono estas Aldona plurflanka konstruaĵo ĉe angulo de fortikaĵo. Kaj li indikas etimologion el kelta bast (fortikaĵo) kaj el la latina bastire, bastum (apogo). Krome li indikas diversajn tipojn, nome simpla bastiono, duobla bastiono, regula bastiono, reĝa bastiono, kaj ĉe bildo germana bastiono (duflanka), itala bastiono (kun malgranda angulo inter du pli grandaj anguloj, ĉiuj lini-lokigitaj) kaj fuorto kvin-bastiona (pentagona). (eo)
- El baluarte o bastión es un reducto fortificado que se proyecta hacia el exterior del cuerpo principal de una fortaleza, situado generalmente en las esquinas de los muros de cortina, como punto fuerte de la defensa contra el asalto de tropas enemigas. Puede tener la forma pentagonal y, en este caso, se compone de dos caras, dos flancos y la línea de gola por la cual se entra a la obra. El diseño del bastión y el hecho de que sobresalga del cuerpo de la fortaleza permite cubrir los otros bastiones y los muros de cortina con fuego cruzado. (es)
- Selekoh adalah sudut atau penjuru yang dibangun menjorok keluar pada dinding benteng dan dipersenjatai dengan artileri. Selekoh juga dikenal dengan istilah-istilah lain, misalnya katelum (dari bahasa Tamil, kottaḷam atau katlum), baluarti (dari bahasa Portugis, baluarte), baluwara (dari bahasa Belanda, bolwerk), dan bastion (dari bahasa Prancis, bastillon). (in)
- Bastion – podstawowy element umocnień w dawnych fortyfikacjach o narysie bastionowym, wznoszony na załamaniach obwałowania twierdzy (na wysuniętych narożnikach). Wywodzi się z wcześniej stosowanych bastei. Bastiony jako element fortyfikacji były używane od połowy XVI do połowy XIX wieku. Geometrię bastionu wykreślano w taki sposób, aby z barków bastionu możliwy był ostrzał flankowy wzdłuż czół sąsiednich bastionów. Dzięki temu bastion wyeliminował wadę bastei, martwe pola – fragmenty terenu przy samym murze bastei, zasłonięte przez nią samą od ognia. (pl)
- Бастіо́н (фр. bastion, італ. bastionato — «всяка виступаюча споруда», від лат. bastilio — «будую укріплення») — п'ятикутна довгочасна (фортечна) або польова фортифікаційна споруда, що зводилася на кутах фортечної огорожі, призначалася для вогневого захисту фортечних мурів, ровів і обстрілу місцевості перед укріпленням. (uk)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
