| dbo:abstract
|
- L'assimilació és un fenomen fonètic pel qual un so de la parla exercix la seua influència articulatòria i acústica sobre un altre. Segons el tipus de canvi pot ser: palatalització, velarització, nasalització, dentalització, labialització, sonorització, ensordiment, etc. L'assimilació es dona en l'actualitat en català en la majoria de sons nasals i laterals, i en l'evolució de l'idioma ha donat lloc a diversos aplecs consonàntics. Exemples:
* canvi (la n sona com una nasal bilabial [m], o labiodental en el cas dels balears, valencians o de certes zones del sud de Catalunya) -- canvi de punt d'articulació
* cangur (la n sona com una nasal velar [ŋ]) -- canvi de punt d'articulació
* atleta (la t sona com una lateral alveolar [l]) -- canvi de mode d'articulació
* ametlla (la t sona com una lateral palatal [λ]) -- canvi de mode i de punt d'articulació L'harmonia vocàlica és un tipus d'assimilació que en algunes llengües afecta les vocals d'una mateixa paraula. (ca)
- Výrazem asimilace (česky též spodoba) se v jazykovědě označují hláskové změny, které vznikají většinou kvůli zjednodušení výslovnosti. Jedná se o přizpůsobení jedné hlásky jiné hlásce, většinou sousední. Přizpůsobená (asimilovaná) hláska může měnit své různé vlastnosti (znělost, palatálnost, místo tvoření v mluvidlech, tón hlásky apod.) Asimilaci je možné popsat ze synchronního nebo diachronního hlediska. Synchronní asimilace je běžný jev, který nastává v daném jazyce v dané době, diachronní asimilace je už „hotová“ asimilace vzniklá historickým vývojem; např. italské dottore vzniklo z latinského doctor(em) (ct se asimilovalo na tt). (cs)
- المماثلة عبارة عن تغيير صوتي حيث تتغير بعض الصوتيات (حروف العلة أو الحروف الساكنة عادة) لتكون أكثر تشابهًا مع الأصوات الأخرى القريبة. إنه نوع شائع من العمليات الصوتية عبر اللغات. يمكن أن تحدث المماثلة إما داخل كلمة أو بين كلمات. تحدث في الكلام العادي، وتصبح أكثر شيوعًا في الكلام الأكثر سرعة. في بعض الحالات يكون الصوت الناتج مختلفا عن اللفظ الطبيعي الصحيح وذلك بسبب المماثلة. وفي حالات أخرى يكون هذا التغيير أساسيا. بشكل عام هو تداخل صوتي يحدث عند التحدث بسرعه بحيث تتداخل الأصوات المتقاربة مكونة صوتا جديدا. التداخل الصوتي يحدث بشكل شائع في اللغة الإنجليزية وبشكل غير ارادي بسبب سرعه الكلام. فعلا سبيل المثال، عند تتابع حرفين من حروف العلة المزدوجة في كلمه واحده ويصاحب ذلك التتابع، التشابه في أماكن التعبير، ينتج لدينا حرف جديد ناتج عن تداخل حرفي العلة. التداخلات والتغيرات الصوتية تحدث عند نطق الكلمات بطريقه سريعة كما تم سرده مسبقا ولكن في بعض الأحيان، يتم قلب الصوت اثناء التحدث بطريقه بطيئة وهذا أيضا شائع في اللغة الإنجليزية. من ناحية أخرى، قام القدماء من أهل اللغة بتوضيح هذه الظاهرة وكان من مضمن حديثهم عن الإدغام. فقد أطلق سيبويه عليه باسم «المضارعة» وهو تقريب الأصوات المجاورة بعضها مع بعض. اما ابن جني فقد أطلق عليه باسم «التقريب». المماثلة تنقسم إلى قسمين وهما المماثلة الجزئية والمماثلة الكلية. المماثلة الكلية تعني تطابق الصوتان مثل كلمة (وتد) حيث تنطق (ود). اما المماثلة الجزئية ففيها لا يتطابق الصوتان مثل كلمه (انبعث) فتنطق النون ميما بتأثير صوت الباء الشفوية. أيضا فإن للمماثلة أنماط وهي المماثلة التقدمية المقبلة والمماثلة التراجعية المدبرة. ففي المماثلة التقدمية المقبلة يكون اتجاه التأثير من الأصوات السابقة على الأصوات التي تليها. اما في المماثلة التراجعية المدبرة فيكون اتجاه التأثير للأصوات اللاحقة على الأصوات السابقة. (ar)
- Assimilation is a sound change in which some phonemes (typically consonants or vowels) change to become more similar to other nearby sounds. A common type of phonological process across languages, assimilation can occur either within a word or between words. It occurs in normal speech but becomes more common in more rapid speech. In some cases, assimilation causes the sound spoken to differ from the normal pronunciation in isolation, such as the prefix in- of English input pronounced with phonetic [m] rather than [n]. In other cases, the change is accepted as canonical for that word or phrase, especially if it is recognized in standard spelling: implant pronounced with [m], composed historically of in + plant. English "handbag" (canonically /ˈhændbæɡ/) is often pronounced /ˈhæmbæɡ/ in rapid speech because the [m] and [b] sounds are both bilabial consonants, and their places of articulation are similar. However, the sequence [d]-[b] has different places but similar manner of articulation (voiced stop) and is sometimes elided, which sometimes causes the canonical [n] phoneme to assimilate to [m] before the [b]. The pronunciations /ˈhænbæɡ/ or /ˈhændbæɡ/ are, however, common in normal speech. In contrast, the word "cupboard", although it is historically a compound of "cup" /kʌp/ and "board" /bɔːrd/, is always pronounced /ˈkʌbərd/, never */ˈkʌpbɔːrd/, even in slow, highly-articulated speech. Like in those examples, sound segments typically assimilate to a following sound, but they may also assimilate to a preceding one. Assimilation most commonly occurs between immediately adjacent-sounds but may occur between sounds that are separated by others. Assimilation can be synchronic, an active process in a language at a given point in time, or diachronic, a historical sound change. A related process is coarticulation in which one segment influences another to produce an allophonic variation, such as vowels becoming nasalized before nasal consonants (/n, m, ŋ/) when the soft palate (velum) opens prematurely or /b/ becoming labialized as in "boot" [bʷuːt̚] or "ball" [bʷɔːɫ] in some accents. This article describes both processes under the term assimilation. (en)
- En fonetiko similiĝo (aŭ asimilo) estas ŝanĝiĝo de apudaj parolsonoj, kiu ekestas por faciligi ilian kunan artikulacion. Unu el la parolsonoj akceptas iujn ecojn de la alia, sekve de kio ili iĝas pli similaj. Similiĝo estas fenomeno renkontata en multaj lingvoj. Ekz-e la angla finaĵo -s iĝas voĉa /z/ post vokalo aŭ voĉa konsonanto (keys /ki:z/, bags /bæɡz/); ĝi estas /s/ post konsonanto senvoĉa (books /bʊks/). La finaĵo -s estas la similigato; la antaŭa parolsono estas la similiganto; la similiĝo okazas pri voĉado. En tia okazo oni povas distingi similiganton (la aktivan parolsonon, kiu trudas sia[j]n eco[j]n; ĉi-ekzemple respektive /i:/ aŭ /ɡ/ aŭ /k/) kaj similigaton (la pasivan parolsonon, ĉi-ekzemple la finaĵon -s, kiu akceptas la voĉadan econ de la similiganto). (eo)
- Mit Assimilation (lat. assimilare „ähnlich machen“, auch: Akkommodation, Angleichung) bezeichnet man in der Phonologie Sprachlautveränderungen, die meist durch Koartikulation (artikulatorische Vereinfachung) entstehen. Man unterscheidet zwischen dem Assimilandum (Wirker; Laut, an den der andere angepasst werden muss) und dem Assimilans (Laut, der sich anpasst). Assimilation lässt sich sowohl auf synchroner als auch auf diachroner Ebene beschreiben. Synchrone Assimilation ist ein natürlicher Prozess innerhalb jeder Sprache. Diachrone bzw. historische Assimilation liegt vor, wenn sich die Lautangleichung historisch entwickelt hat. Das italienische Wort dottore ist beispielsweise durch regressive Assimilation aus dem lateinischen doctor entstanden. (de)
- La asimilación fonética es un proceso de cambio fonético típico por el cual la pronunciación de un segmento de lengua se acomoda a la de otro, en una misma palabra (o en el límite de la misma), así que se da lugar un cambio en su sonido. La asimilación consiste en que un segmento se articula con rasgos fonéticos de otro segmento adyacente o cercano. La metáfora o asimilación semántica es un proceso similar por el cual algunos de los rasgos semánticos se pierden extendiendo así el uso de una forma léxica a nuevos contextos. (es)
- L'assimilation phonétique est un type très fréquent de modification phonétique subie par un son au contact de son voisin (contexte), qui tend à réduire les différences entre les deux. Elle consiste en l'acquisition par un son d'une ou plusieurs caractéristiques propres à un son voisin. À l'inverse, lorsque deux sons semblables en contact plus ou moins direct s'éloignent l'un de l'autre, on parle de dissimilation entre des sons qui ne sont pas en contact direct ; une action à distance de l'un des sons sur l'autre, se nomme une dilation (l'harmonie vocalique en est un exemple). Le phénomène de l'assimilation phonétique est liée à une contrainte physiologique, celle de la lenteur des organes de la parole. Pour mettre en évidence une assimilation, il faut pouvoir comparer deux prononciations comme une à lecture lente et une autre à lecture rapide ou courante. (fr)
- Dalam istilah linguistik, asimilasi merupakan proses perubahan bunyi yang menyebabkannya mirip atau sama dengan bunyi lain yang ada di dekatnya, seperti sabtu dalam bahasa Indonesia yang diucapkan [saptu]. Menurut pengaruhnya terhadap fonem, asimilasi dibagi menjadi dua yaitu:
* fonemis, yang menyebabkan berubahnya identitas suatu fonem;
* fonetis, yang tidak menyebabkan perubahan identitas suatu fonem. Menurut letak bunyi yang diubah, asimilasi dibagi tiga yaitu:
* progresif, jika bunyi yang diubah terletak di belakang bunyi yang memengaruhinya;
* regresif, jika bunyi yang diubah terletak di depan;
* resiprokal, jika perubahan terjadi pada kedua bunyi yang saling memengaruhi.
* l
*
* s (in)
- L'assimilazione è un fenomeno che si verifica quando un segmento fonologico modifica il segmento precedente (assimilazione regressiva o anticipatoria) o il segmento successivo (assimilazione progressiva o perseverativa). L'assimilazione può essere parziale se il cambiamento è solo parziale, totale se il cambiamento è totale. Possono considerarsi casi particolari di assimilazione fenomeni come la metafonesi o l'armonia vocalica, con la differenza che in questo caso i segmenti che interagiscono non sono adiacenti. Il fenomeno esattamente opposto è la dissimilazione. (it)
- 동화(同化)는 음운 과정(phonological process)의 가장 보편적인 유형들 가운데 하나로, 음운이 다른 음운의 영향을 받아 비슷한 방향으로 바뀌는 작용을 말한다. 반대말은 이화(異化)이다. 이 변화는 조음기관의 위치나 조음방법이 동일하게 동화되거나 또는 어떤 음성적 특징만이 동화되기도 한다. /A/와 /B/의 통합체가 있을 때, 즉 -/A/+/B/- 가 있을 때, /A/와 /B/를 따로따로 발음하는 것보다 /A/를 /B/에 동화시켜 /B+B/ 또는 /B/를 /A/에 동화시켜서 /A+A/로 발음하는 것이 더 쉬운 발음이 될 것이다. 이는 발화 시 조음의 편의(ease of articulation)를 위한다는 노력경제 원칙에 일치하는 현상이다. 예를 들어, Wort<단어>의 복수형은 Wörter이다. 복수 접미사 -er의 -e-가 선행하는 후설모음 -o-에 영향을 미쳐서 -o-를 전설모음으로 동화시킨 것이다. 즉 후설모음 o는 원순성을 가진 후설모음인데, 원순성을 가진 채 e와 같은 높이의 전설모음으로 변하면 ö[oe]가 된다. 이것은 역행동화인 동시에 간격동화이고 또 불완전동화이다. (ko)
- 同化（どうか、assimilation）とは、連声形（日本語の連声とは異なる）の一種である。 (ja)
- Assimilatie is een fonologisch proces waarbij een klanksegment (in de regel een medeklinker) gedeeltelijk of volledig verbonden wordt met een naburige klank. Dit proces kan men zowel synchroon bekijken (direct, tijdens het spreken) als diachroon (als het definitieve resultaat van een historische ontwikkeling). Het tegengestelde proces van assimilatie wordt dissimilatie genoemd. Concreet kan assimilatie gedefinieerd worden op basis van enkele distincties: lokale assimilatie tegenover harmonie; progressieve tegenover regressieve assimilatie; en totale assimilatie tegenover partiële assimilatie. Twee ietwat apartere (en meer omstreden) verschijnselen zijn wederkerige assimilatie en sandhi. (nl)
- Asymilacja fonetyczna, upodobnienie fonetyczne (in. uwarunkowania pozycyjne głosek) – jeden z podstawowych zależnych procesów fonetycznych, polegający na upodobnieniu sąsiednich głosek. Upodobnieniem takim określa się przekształcenie postaci fonetycznej danego wyrazu pod wpływem sąsiadujących ze sobą głosek. Istotą każdego upodobnienia fonetycznego jest koartykulacja, której mechanizm działania polega nawpływie danej głoski na sposób artykulacji głosek, które z nią sąsiadują. Można tu wyróżnić:
* antycypacje: wcześniejsze przygotowanie się narządów mowy do wymawiania głoski następnej. W wyniku działania artykulacyjnego mechanizmu właściwego antycypacjom, powstają upodobnienia wsteczne.
* perseweracje: układ narządów mowy dla głoski poprzedzającej zostaje przedłużony na głoskę następną. W tym przypadku powstają upodobnienia postępowe. Wyróżnia się także upodobnienia żywe i martwe. Upodobnienia żywe są to takie, które występują we współczesnej mowie użytkowników danego języka. Upodobnienia martwe (historyczne) są to upodobnienia, które występowały w przeszłości, a jedynym śladem ich istnienia są źródła pisane. Biorąc pod uwagę kryterium mechanizmów artykulacyjnych, w języku polskim wyróżnia się: 1.
* Upodobnienia pod względem miejsca artykulacji 2.
* przed spółgłoską dziąsłową – spółgłoski dziąsłowe (sz, ż, cz, dż, l, r) wpływają na poprzedzające je spółgłoski przedniojęzykowo-zębowe, powodując ich , 3.
* przed spółgłoską środkowojęzykową – spółgłoski środkowojęzykowe (dź, ć, ź, ś, ń) wpływają na poprzedzające je spółgłoski, powodując ich ujednolicenie pod względem miejsca artykulacji i miękkości, 4.
* przed spółgłoskami zwartymi tylnojęzykowymi – spółgłoska nosowa [n] poprzedzająca spółgłoski zwarte tylnojęzykowe (k, g i ich zmiękczenia) realizowana jest jako [ŋ] 5.
* Upodobnienia pod względem sposobu artykulacji – polega na tym, że zwarcia i szczeliny przy artykulacji danej głoski zostają przesunięte i są takie same przy artykulacji głoski sąsiedniej. 6.
* Upodobnienia pod względem dźwięczności, np. 7.
* babka /bapka/ 8.
* ludzki /lucki/ 9.
* prośba /proźba/ 10.
* kwiat /kfiat/ (Ale w niektórych regionach, np. w Poznańskiem, na Kaszubach i Kresach Wschodnich, [v] pozostaje dźwięczne po spółgłosce bezdźwięcznej) 11.
* Gdy nagłos wyrazu zaczyna się od głoski półotwartej (m, n, r, l, i ich zmiękczeń), lub samogłoski, wygłos wyrazu poprzedniego, który nie jest przyimkiem, będzie dźwięczny w wymowie krakowsko-poznańskiej i bezdźwięczny w wymowie warszawskiej: 12.
* brat ojca [brad ojca] (pl)
- Assimilação é um metaplasmo que consiste ou na aproximação ou na perfeita identidade entre dois fonemas. Por exemplo, na evolução da palavra latina "persicum" para o português "pêssego", /rs/ passou a /s/. (pt)
- Assimilation är inom lingvistiken förändring av ett språkljud till större likhet med ett närliggande ljud. Orsaken är talarnas strävan mot ett lätt och bekvämt uttal. Förändring av ett ljud till större olikhet kallas dissimilation. (sv)
- Ассимиля́ция в лингвистике — главным образом фонологический термин, обозначающий уподобление одного звука другому. Ассимиляция происходит между звуками одного типа (гласными или согласными). Ассимиляция может быть полной (в этом случае ассимилируемый звук полностью совпадает с тем, которому он уподобляется) и неполной (соответственно, изменяется лишь несколько признаков ассимилируемого звука). По своему направлению ассимиляция может быть прогрессивной (предыдущий звук влияет на последующий), регрессивной (последующий звук влияет на предыдущий) и взаимной (два соседних звука влияют друг на друга, сообщая какие-то черты артикуляции друг другу). Ассимиляция может быть контактной (участвующие в процессе звуки соседствуют) и дистантной (типичный пример — гармония гласных). Ассимиляция противопоставляется диссимиляции, процессу расподобления двух звуков. Источником ассимилятивных процессов обычно является коартикуляция. (ru)
- 語音同化（英語：Assimilation）屬於（或稱語流音變、連讀音變）的一種。單個的讀音進入之中，或被前後的音素所影響，或因為快慢高低等不同，而與單獨存在時不同，這種現象就稱為語流音變，而語音同化就是常見的一種語流音變。語音同化是一個語言學的現象，為了便於發音，鄰近的音共同性增強，兩個或以上的發音會變得與彼此更為相近或甚至相同，並且使得某個語音學上的音系特徵更加彰顯。未產生變化的音稱為「同化音」，產生變化的音則稱為「被同化音」。舉例來說明，當說話的速度很快的時候，英文母語使用者在發出 “ten bucks” 會更相似於 “tem bucks” ；而 “his son” 的 “his” 最後的 “s” 音不如 “his daughter” 的 “s” 發音來的完整。語音同化發生會與講話的方式以及速度有極大的關係：比起語速慢且仔細的談話裡，語音同化更常發生在速度快而且平常的對話中。 它可以是共時性的抑或者是歷時性的，意即同一時間點上語音的互相影響與改變、或者是歷史演變所導致語音上的改變，皆是有可能導致語音同化現象發生的成因。歷時性的例子，拉丁語的“primus tempus”（英語：first time）轉換為法語的“printemps”（英語：spring）。 語音同化可能發生在一組詞語的內部，也可能發生在句子當中前後兩個相鄰的詞語之間。 與語音同化相反的是語音異化（英語：dissimilation），原本相同或相近的兩個音，為避免發音上的困難，其中一個音受到另外一個的影響而變得不相同或不相近，音的差異性增強，這種現象就稱之為語音異化。普通話的「三聲變調」現象即是一例。 各種語言當中都普遍存在著同化現象，並非單一語言所特有。 Assimilation 語源來自於拉丁文，意思為「與相似」。 (zh)
- Асиміля́ція (від лат. assimilatio < assimilo — «уподібнюю») або уподі́бнення — у мовознавстві, уподібнення звука до сусіднього як в умовах його творення (артикуляції), так і в акустичному відношенні. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La asimilación fonética es un proceso de cambio fonético típico por el cual la pronunciación de un segmento de lengua se acomoda a la de otro, en una misma palabra (o en el límite de la misma), así que se da lugar un cambio en su sonido. La asimilación consiste en que un segmento se articula con rasgos fonéticos de otro segmento adyacente o cercano. La metáfora o asimilación semántica es un proceso similar por el cual algunos de los rasgos semánticos se pierden extendiendo así el uso de una forma léxica a nuevos contextos. (es)
- L'assimilazione è un fenomeno che si verifica quando un segmento fonologico modifica il segmento precedente (assimilazione regressiva o anticipatoria) o il segmento successivo (assimilazione progressiva o perseverativa). L'assimilazione può essere parziale se il cambiamento è solo parziale, totale se il cambiamento è totale. Possono considerarsi casi particolari di assimilazione fenomeni come la metafonesi o l'armonia vocalica, con la differenza che in questo caso i segmenti che interagiscono non sono adiacenti. Il fenomeno esattamente opposto è la dissimilazione. (it)
- 동화(同化)는 음운 과정(phonological process)의 가장 보편적인 유형들 가운데 하나로, 음운이 다른 음운의 영향을 받아 비슷한 방향으로 바뀌는 작용을 말한다. 반대말은 이화(異化)이다. 이 변화는 조음기관의 위치나 조음방법이 동일하게 동화되거나 또는 어떤 음성적 특징만이 동화되기도 한다. /A/와 /B/의 통합체가 있을 때, 즉 -/A/+/B/- 가 있을 때, /A/와 /B/를 따로따로 발음하는 것보다 /A/를 /B/에 동화시켜 /B+B/ 또는 /B/를 /A/에 동화시켜서 /A+A/로 발음하는 것이 더 쉬운 발음이 될 것이다. 이는 발화 시 조음의 편의(ease of articulation)를 위한다는 노력경제 원칙에 일치하는 현상이다. 예를 들어, Wort<단어>의 복수형은 Wörter이다. 복수 접미사 -er의 -e-가 선행하는 후설모음 -o-에 영향을 미쳐서 -o-를 전설모음으로 동화시킨 것이다. 즉 후설모음 o는 원순성을 가진 후설모음인데, 원순성을 가진 채 e와 같은 높이의 전설모음으로 변하면 ö[oe]가 된다. 이것은 역행동화인 동시에 간격동화이고 또 불완전동화이다. (ko)
- 同化（どうか、assimilation）とは、連声形（日本語の連声とは異なる）の一種である。 (ja)
- Assimilação é um metaplasmo que consiste ou na aproximação ou na perfeita identidade entre dois fonemas. Por exemplo, na evolução da palavra latina "persicum" para o português "pêssego", /rs/ passou a /s/. (pt)
- Assimilation är inom lingvistiken förändring av ett språkljud till större likhet med ett närliggande ljud. Orsaken är talarnas strävan mot ett lätt och bekvämt uttal. Förändring av ett ljud till större olikhet kallas dissimilation. (sv)
- Асиміля́ція (від лат. assimilatio < assimilo — «уподібнюю») або уподі́бнення — у мовознавстві, уподібнення звука до сусіднього як в умовах його творення (артикуляції), так і в акустичному відношенні. (uk)
- المماثلة عبارة عن تغيير صوتي حيث تتغير بعض الصوتيات (حروف العلة أو الحروف الساكنة عادة) لتكون أكثر تشابهًا مع الأصوات الأخرى القريبة. إنه نوع شائع من العمليات الصوتية عبر اللغات. يمكن أن تحدث المماثلة إما داخل كلمة أو بين كلمات. تحدث في الكلام العادي، وتصبح أكثر شيوعًا في الكلام الأكثر سرعة. في بعض الحالات يكون الصوت الناتج مختلفا عن اللفظ الطبيعي الصحيح وذلك بسبب المماثلة. وفي حالات أخرى يكون هذا التغيير أساسيا. بشكل عام هو تداخل صوتي يحدث عند التحدث بسرعه بحيث تتداخل الأصوات المتقاربة مكونة صوتا جديدا. التداخل الصوتي يحدث بشكل شائع في اللغة الإنجليزية وبشكل غير ارادي بسبب سرعه الكلام. فعلا سبيل المثال، عند تتابع حرفين من حروف العلة المزدوجة في كلمه واحده ويصاحب ذلك التتابع، التشابه في أماكن التعبير، ينتج لدينا حرف جديد ناتج عن تداخل حرفي العلة. التداخلات والتغيرات الصوتية تحدث عند نطق ال (ar)
- L'assimilació és un fenomen fonètic pel qual un so de la parla exercix la seua influència articulatòria i acústica sobre un altre. Segons el tipus de canvi pot ser: palatalització, velarització, nasalització, dentalització, labialització, sonorització, ensordiment, etc. L'assimilació es dona en l'actualitat en català en la majoria de sons nasals i laterals, i en l'evolució de l'idioma ha donat lloc a diversos aplecs consonàntics. Exemples: L'harmonia vocàlica és un tipus d'assimilació que en algunes llengües afecta les vocals d'una mateixa paraula. (ca)
- Výrazem asimilace (česky též spodoba) se v jazykovědě označují hláskové změny, které vznikají většinou kvůli zjednodušení výslovnosti. Jedná se o přizpůsobení jedné hlásky jiné hlásce, většinou sousední. Přizpůsobená (asimilovaná) hláska může měnit své různé vlastnosti (znělost, palatálnost, místo tvoření v mluvidlech, tón hlásky apod.) (cs)
- Assimilation is a sound change in which some phonemes (typically consonants or vowels) change to become more similar to other nearby sounds. A common type of phonological process across languages, assimilation can occur either within a word or between words. In contrast, the word "cupboard", although it is historically a compound of "cup" /kʌp/ and "board" /bɔːrd/, is always pronounced /ˈkʌbərd/, never */ˈkʌpbɔːrd/, even in slow, highly-articulated speech. Assimilation can be synchronic, an active process in a language at a given point in time, or diachronic, a historical sound change. (en)
- Mit Assimilation (lat. assimilare „ähnlich machen“, auch: Akkommodation, Angleichung) bezeichnet man in der Phonologie Sprachlautveränderungen, die meist durch Koartikulation (artikulatorische Vereinfachung) entstehen. Man unterscheidet zwischen dem Assimilandum (Wirker; Laut, an den der andere angepasst werden muss) und dem Assimilans (Laut, der sich anpasst). (de)
- En fonetiko similiĝo (aŭ asimilo) estas ŝanĝiĝo de apudaj parolsonoj, kiu ekestas por faciligi ilian kunan artikulacion. Unu el la parolsonoj akceptas iujn ecojn de la alia, sekve de kio ili iĝas pli similaj. Similiĝo estas fenomeno renkontata en multaj lingvoj. Ekz-e la angla finaĵo -s iĝas voĉa /z/ post vokalo aŭ voĉa konsonanto (keys /ki:z/, bags /bæɡz/); ĝi estas /s/ post konsonanto senvoĉa (books /bʊks/). La finaĵo -s estas la similigato; la antaŭa parolsono estas la similiganto; la similiĝo okazas pri voĉado. (eo)
- L'assimilation phonétique est un type très fréquent de modification phonétique subie par un son au contact de son voisin (contexte), qui tend à réduire les différences entre les deux. Elle consiste en l'acquisition par un son d'une ou plusieurs caractéristiques propres à un son voisin. À l'inverse, lorsque deux sons semblables en contact plus ou moins direct s'éloignent l'un de l'autre, on parle de dissimilation entre des sons qui ne sont pas en contact direct ; une action à distance de l'un des sons sur l'autre, se nomme une dilation (l'harmonie vocalique en est un exemple). (fr)
- Dalam istilah linguistik, asimilasi merupakan proses perubahan bunyi yang menyebabkannya mirip atau sama dengan bunyi lain yang ada di dekatnya, seperti sabtu dalam bahasa Indonesia yang diucapkan [saptu]. Menurut pengaruhnya terhadap fonem, asimilasi dibagi menjadi dua yaitu:
* fonemis, yang menyebabkan berubahnya identitas suatu fonem;
* fonetis, yang tidak menyebabkan perubahan identitas suatu fonem. Menurut letak bunyi yang diubah, asimilasi dibagi tiga yaitu:
* l
*
* s (in)
- Assimilatie is een fonologisch proces waarbij een klanksegment (in de regel een medeklinker) gedeeltelijk of volledig verbonden wordt met een naburige klank. Dit proces kan men zowel synchroon bekijken (direct, tijdens het spreken) als diachroon (als het definitieve resultaat van een historische ontwikkeling). Het tegengestelde proces van assimilatie wordt dissimilatie genoemd. (nl)
- Asymilacja fonetyczna, upodobnienie fonetyczne (in. uwarunkowania pozycyjne głosek) – jeden z podstawowych zależnych procesów fonetycznych, polegający na upodobnieniu sąsiednich głosek. Upodobnieniem takim określa się przekształcenie postaci fonetycznej danego wyrazu pod wpływem sąsiadujących ze sobą głosek. Istotą każdego upodobnienia fonetycznego jest koartykulacja, której mechanizm działania polega nawpływie danej głoski na sposób artykulacji głosek, które z nią sąsiadują. Można tu wyróżnić: Biorąc pod uwagę kryterium mechanizmów artykulacyjnych, w języku polskim wyróżnia się: (pl)
- 語音同化（英語：Assimilation）屬於（或稱語流音變、連讀音變）的一種。單個的讀音進入之中，或被前後的音素所影響，或因為快慢高低等不同，而與單獨存在時不同，這種現象就稱為語流音變，而語音同化就是常見的一種語流音變。語音同化是一個語言學的現象，為了便於發音，鄰近的音共同性增強，兩個或以上的發音會變得與彼此更為相近或甚至相同，並且使得某個語音學上的音系特徵更加彰顯。未產生變化的音稱為「同化音」，產生變化的音則稱為「被同化音」。舉例來說明，當說話的速度很快的時候，英文母語使用者在發出 “ten bucks” 會更相似於 “tem bucks” ；而 “his son” 的 “his” 最後的 “s” 音不如 “his daughter” 的 “s” 發音來的完整。語音同化發生會與講話的方式以及速度有極大的關係：比起語速慢且仔細的談話裡，語音同化更常發生在速度快而且平常的對話中。 它可以是共時性的抑或者是歷時性的，意即同一時間點上語音的互相影響與改變、或者是歷史演變所導致語音上的改變，皆是有可能導致語音同化現象發生的成因。歷時性的例子，拉丁語的“primus tempus”（英語：first time）轉換為法語的“printemps”（英語：spring）。 語音同化可能發生在一組詞語的內部，也可能發生在句子當中前後兩個相鄰的詞語之間。 (zh)
- Ассимиля́ция в лингвистике — главным образом фонологический термин, обозначающий уподобление одного звука другому. Ассимиляция происходит между звуками одного типа (гласными или согласными). Ассимиляция может быть полной (в этом случае ассимилируемый звук полностью совпадает с тем, которому он уподобляется) и неполной (соответственно, изменяется лишь несколько признаков ассимилируемого звука). По своему направлению ассимиляция может быть прогрессивной (предыдущий звук влияет на последующий), регрессивной (последующий звук влияет на предыдущий) и взаимной (два соседних звука влияют друг на друга, сообщая какие-то черты артикуляции друг другу). Ассимиляция может быть контактной (участвующие в процессе звуки соседствуют) и дистантной (типичный пример — гармония гласных). (ru)
|
