| dbo:abstract
|
- عاشيق (بالأذريّة: Aşıq ، بالتركية: Âşık، بالفارسية: عاشیق، بالأرمنية: Աշուղ، بالجورجيّة: აშუღი، بالأوسيتية: Асыг)، هي آلة موسيقيّة وتريّة تستخدمها الشعوب التركيّة في إيران والقوقاز وتركيا، لعبت هذه الآلة دوراً كبيراً في نقل تراث الشعوب التركيّة الشفوي جيلاً بعد جيل، قديماً كان يطلق عليها أسماء كثيرة كباخشي وديدي وأوزان، امّا اسم الحالي للعاشيق فهو مشتق من الكلمة العربيّة عاشق. في أيلول من العام 2009، تم تضمين فن العاشيق الأذربيجاني في قائمة اليونيسكو للتراث الشفهي وغير المادي للإنسانية. (ar)
- Aşık (türkisch, Plural: aşıklar; aserbaidschanisch aşıq, Plural: aşıqlari), auch Aschik und Aschug (nach arabisch عاشق aschiq, DMG ʿāšiq ‚Liebender‘), ist in der Türkei, in Aserbaidschan und in der iranischen Region Aserbaidschan etwa seit dem 16. Jahrhundert die Bezeichnung für einen Geschichtenerzähler und Volksliedsänger, der sich auf einer Langhalslaute (saz) begleitet. Die epische Tradition geht bis in vorislamische Zeit zurück, als bei den Turkvölkern in Zentralasien ozan (türkisch, „Poet“) genannte fahrende Sänger ihre Lieder zur Laute komuz (kopuz) vortrugen. Die Texte der Volksdichtung ähneln sich im gesamten Gebiet und bestehen aus einem Silben zählenden Versmaß (hece vezni) mit acht- oder elfsilbigen Strophen. Die Melodien der traditionellen Sänger gehören meist zu einer freirhythmischen Gattung, die in der Türkei uzun hava genannt wird. Aşıklar singen auch Liebeslieder oder nehmen zu aktuellen sozialen Problemen Stellung. Weibliche aşıklar sind selten. Seit der staatlichen Förderung der volkstümlichen türkischen Musik ab den 1930er Jahren werden die Lieder der aşıklar als die typische türkische Nationaldichtung herausgestellt und heute überwiegend metrisch gebunden (kırık hava) oder in einer Mischform dargeboten. Die musikalische Bandbreite der Lieder weist über die vereinfachend als einheitlich angenommene „türkische Volksmusik“ hinaus. (de)
- An ashik (Azerbaijani: aşıq, عاشؽق; Turkish: âşık; Persian: عاشیق) or ashugh (Armenian: աշուղ; Georgian: აშუღი) is traditionally a singer-poet and bard who accompanies his song—be it a dastan (traditional epic story, also known as hikaye) or a shorter original composition—with a long-necked lute (usually a bağlama or saz) in Turkic (primarily Turkish and Azerbaijani cultures, including Iranian Azerbaijanis) and non-Turkic cultures of South Caucasus (primarily Armenian and Georgian). In Azerbaijan, the modern ashik is a professional musician who usually serves an apprenticeship, masters playing the bağlama, and builds up a varied but individual repertoire of Turkic folk songs. The word ashiq (Arabic: عاشق, meaning "in love" or "lovelorn") is the nominative form of a noun derived from the word ishq (Arabic: عشق, "love"), which in turn may be related to the Avestan iš- ("to wish, desire, seek"). The term is synonymous with in Turkish and Azerbaijani, which it superseded during the fifteenth to sixteenth centuries. Other alternatives include saz şair (meaning "saz poet") and halk şair ("folk poet"). In Armenian, the term gusan, which referred to creative and performing artists in public theaters of Parthia and ancient and medieval Armenia, is often used as a synonym. (en)
- Aŝiko turke aşık (arabdevena vorto kiu laŭvorte signifas enamiĝinto en la turka) kaj la ekvivalento en la tjurka azera lingvo (skribata kiel aşıq aŭ ashiq), armene Աշուղ (aŝugh) kartvele აშუღი (aŝughi) estas mistika bardo aŭ trobadoro : ankaŭ popola poeto (turke ozan), kantisto, komponisto kaj ludanto de sazo. Tiu tradicio de aŝikoj estas komuna al pluraj najbaraj popoloj: turkoj, azeroj, armenoj, persoj kaj kartveloj. Tamen, ĝi havas pli fortajn radikojn en la tjurkaj popoloj de la regiono (turkoj kaj azeroj)La repertuaro konsistas el şarkı (kantoj) kaj ankaŭ li kantas kelkfoje türkü (anonimajn tradiciajn kantojn). Tamen, la aŝiko ankaŭ devas improvizi kantojn pri diversaj temoj (amo, familio, virinoj, turka politiko, kredo, ktp.). La verkaĵoj de la plej famaj aŝikoj apartenas al la nacia kultura heredaĵo de la turkoj kaj en Turkio ekzistas ŝtataj konservatorioj por daŭre vivigi kaj disvolvigi tiun tradicion de la popola tjurka muziko (Türk halk müziği), (eo)
- Un ashik (azerí: aşıq, turco: âşık, armenio: աշուղ) es un cantante que acompaña su propia canción -sea bien un dastan, también conocido como hikaye (cuentos épicos tradicionales), o una composición original más corta- con un laúd de cuello largo (bağlama) en la cultura azerbaiyana y culturas turcas relacionadas. El ashik azerbaiyano contemporáneo es un músico profesional que generalmente sirve de aprendiz, aprendieno a tocar la bağlama, y construyendo un repertorio variado pero individual de canciones populares turcas. La palabra ashiq عاشق ("enamorado, enamorado") es una forma derivada de ishq عشق (amor), relacionada con el verbo avéstico iš- ("desear, desear, buscar"). El término turco que ashik reemplazó fue ozan. En los primeros ejércitos de los turcos, ya en la época de Atila, el gobernante estaba invariablemente acompañado por un ozan. Los poemas heroicos, que recitaban con el acompañamiento de los komuz, halagaban la sensibilidad de todo un pueblo. (es)
- Un achik ou ashiq (mot d’origine arabe qui signifie littéralement « amoureux » en turc ; en turc : âşık, en azéri : aşıq), en arménien : Աշուղ achough ou en géorgien : აშუღი achoughi) est l’équivalent caucasien du barde ou du troubadour[Selon qui ?] : à la fois poète populaire (en turc ozan'), chanteur, compositeur et joueur de saz. (fr)
- Un aşık (in lingua azera aşıq, in lingua turca aşık) o ashugh (in lingua armena աշուղ, in lingua georgiana აშუღი) è tradizionalmente un cantante-poeta e bardo che accompagna la sua canzone - un dastan (storia epica tradizionale, conosciuta anche come hikaye) o composizione originale più breve - con un liuto a manico lungo (di solito un saz) nelle culture turche (principalmente nella cultura della Turchia e dell'Azerbaigian), nonché nelle culture non turche del Caucaso del Sud (principalmente nella cultura dell'Armenia e della Georgia). In Azerbaigian, il moderno aşık è un musicista professionista che di solito apprende da maestri che suonano il saz e costruisce un repertorio variegato ma individuale di canzoni popolari. Il termine ashiq (in lingua araba عاشق, che significa "innamorato") è la forma nominativa di un sostantivo derivato dalla parola ishq عشق (amore), che a sua volta è correlata all'avestico iš- "desiderare, cercare". Il termine è il sinonimo di ozan in turco e azero, che sostituì durante il XV-XVI secolo. Altre alternative includono saz şair (che significa "poeta saz") e halk şair ("poeta popolare") . In armeno, il termine gusan, che si riferiva agli artisti creativi e interpreti nei teatri pubblici della Partia e dell'Armenia antica e medievale, è spesso usato come sinonimo. (it)
- Aszyk (azer. aşıq; tur. âşık; pers. عاشیق, aszigh; gruz. აშუღი, aszughi; orm. աշուղ, aszugh) – muzyk wykonujący tradycyjne utwory ludowe najczęściej przy akompaniamencie sazu w krajach Bliskiego Wschodu – Armenii, Azerbejdżanie, Iranie i Turcji. W 2009 roku sztuka azerskich aszyków została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. (pl)
- Ашу́г (ашик; азерб. Aşıq, вірм. Աշուղ) — народний співак-поет, оповідач в азербайджанців, кримських татар, вірменів, грузинів. На четвертій сесії Комітету по захисту нематеріальної спадщини ЮНЕСКО в Абу-Дабі (ОАЕ) (осінь 2009 р.) було прийнято рішення про внесення азербайджанського ашузького мистецтва до Репрезентативного списоку нематеріальної культурної спадщини ЮНЕСКО. (uk)
- Ашу́г (ашык) (азерб. Aşıq, арм. Աշուղ [ashugh], перс. عاشیق [ashyq]) — народный певец-поэт у азербайджанцев и армян, а также других народов Закавказья. Является эквивалентом менестреля в английской и трубадура во французской средневековой традиции. В азербайджанской музыкальной традиции ашуг аккомпанирует себе на сазе, играя также под музыку балабана и дафа; в армянской — на таре, кеманче, сантуре, кануне, сазе и кемани. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- عاشيق (بالأذريّة: Aşıq ، بالتركية: Âşık، بالفارسية: عاشیق، بالأرمنية: Աշուղ، بالجورجيّة: აშუღი، بالأوسيتية: Асыг)، هي آلة موسيقيّة وتريّة تستخدمها الشعوب التركيّة في إيران والقوقاز وتركيا، لعبت هذه الآلة دوراً كبيراً في نقل تراث الشعوب التركيّة الشفوي جيلاً بعد جيل، قديماً كان يطلق عليها أسماء كثيرة كباخشي وديدي وأوزان، امّا اسم الحالي للعاشيق فهو مشتق من الكلمة العربيّة عاشق. في أيلول من العام 2009، تم تضمين فن العاشيق الأذربيجاني في قائمة اليونيسكو للتراث الشفهي وغير المادي للإنسانية. (ar)
- Un achik ou ashiq (mot d’origine arabe qui signifie littéralement « amoureux » en turc ; en turc : âşık, en azéri : aşıq), en arménien : Աշուղ achough ou en géorgien : აშუღი achoughi) est l’équivalent caucasien du barde ou du troubadour[Selon qui ?] : à la fois poète populaire (en turc ozan'), chanteur, compositeur et joueur de saz. (fr)
- Aszyk (azer. aşıq; tur. âşık; pers. عاشیق, aszigh; gruz. აშუღი, aszughi; orm. աշուղ, aszugh) – muzyk wykonujący tradycyjne utwory ludowe najczęściej przy akompaniamencie sazu w krajach Bliskiego Wschodu – Armenii, Azerbejdżanie, Iranie i Turcji. W 2009 roku sztuka azerskich aszyków została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. (pl)
- Ашу́г (ашик; азерб. Aşıq, вірм. Աշուղ) — народний співак-поет, оповідач в азербайджанців, кримських татар, вірменів, грузинів. На четвертій сесії Комітету по захисту нематеріальної спадщини ЮНЕСКО в Абу-Дабі (ОАЕ) (осінь 2009 р.) було прийнято рішення про внесення азербайджанського ашузького мистецтва до Репрезентативного списоку нематеріальної культурної спадщини ЮНЕСКО. (uk)
- Ашу́г (ашык) (азерб. Aşıq, арм. Աշուղ [ashugh], перс. عاشیق [ashyq]) — народный певец-поэт у азербайджанцев и армян, а также других народов Закавказья. Является эквивалентом менестреля в английской и трубадура во французской средневековой традиции. В азербайджанской музыкальной традиции ашуг аккомпанирует себе на сазе, играя также под музыку балабана и дафа; в армянской — на таре, кеманче, сантуре, кануне, сазе и кемани. (ru)
- An ashik (Azerbaijani: aşıq, عاشؽق; Turkish: âşık; Persian: عاشیق) or ashugh (Armenian: աշուղ; Georgian: აშუღი) is traditionally a singer-poet and bard who accompanies his song—be it a dastan (traditional epic story, also known as hikaye) or a shorter original composition—with a long-necked lute (usually a bağlama or saz) in Turkic (primarily Turkish and Azerbaijani cultures, including Iranian Azerbaijanis) and non-Turkic cultures of South Caucasus (primarily Armenian and Georgian). In Azerbaijan, the modern ashik is a professional musician who usually serves an apprenticeship, masters playing the bağlama, and builds up a varied but individual repertoire of Turkic folk songs. (en)
- Aşık (türkisch, Plural: aşıklar; aserbaidschanisch aşıq, Plural: aşıqlari), auch Aschik und Aschug (nach arabisch عاشق aschiq, DMG ʿāšiq ‚Liebender‘), ist in der Türkei, in Aserbaidschan und in der iranischen Region Aserbaidschan etwa seit dem 16. Jahrhundert die Bezeichnung für einen Geschichtenerzähler und Volksliedsänger, der sich auf einer Langhalslaute (saz) begleitet. Die epische Tradition geht bis in vorislamische Zeit zurück, als bei den Turkvölkern in Zentralasien ozan (türkisch, „Poet“) genannte fahrende Sänger ihre Lieder zur Laute komuz (kopuz) vortrugen. Die Texte der Volksdichtung ähneln sich im gesamten Gebiet und bestehen aus einem Silben zählenden Versmaß (hece vezni) mit acht- oder elfsilbigen Strophen. Die Melodien der traditionellen Sänger gehören meist zu einer freirhy (de)
- Aŝiko turke aşık (arabdevena vorto kiu laŭvorte signifas enamiĝinto en la turka) kaj la ekvivalento en la tjurka azera lingvo (skribata kiel aşıq aŭ ashiq), armene Աշուղ (aŝugh) kartvele აშუღი (aŝughi) estas mistika bardo aŭ trobadoro : ankaŭ popola poeto (turke ozan), kantisto, komponisto kaj ludanto de sazo. Tiu tradicio de aŝikoj estas komuna al pluraj najbaraj popoloj: turkoj, azeroj, armenoj, persoj kaj kartveloj. Tamen, ĝi havas pli fortajn radikojn en la tjurkaj popoloj de la regiono (turkoj kaj azeroj)La repertuaro konsistas el şarkı (kantoj) kaj ankaŭ li kantas kelkfoje türkü (anonimajn tradiciajn kantojn). Tamen, la aŝiko ankaŭ devas improvizi kantojn pri diversaj temoj (amo, familio, virinoj, turka politiko, kredo, ktp.). (eo)
- Un ashik (azerí: aşıq, turco: âşık, armenio: աշուղ) es un cantante que acompaña su propia canción -sea bien un dastan, también conocido como hikaye (cuentos épicos tradicionales), o una composición original más corta- con un laúd de cuello largo (bağlama) en la cultura azerbaiyana y culturas turcas relacionadas. El ashik azerbaiyano contemporáneo es un músico profesional que generalmente sirve de aprendiz, aprendieno a tocar la bağlama, y construyendo un repertorio variado pero individual de canciones populares turcas. La palabra ashiq عاشق ("enamorado, enamorado") es una forma derivada de ishq عشق (amor), relacionada con el verbo avéstico iš- ("desear, desear, buscar"). El término turco que ashik reemplazó fue ozan. En los primeros ejércitos de los turcos, ya en la época de Atila, el g (es)
- Un aşık (in lingua azera aşıq, in lingua turca aşık) o ashugh (in lingua armena աշուղ, in lingua georgiana აშუღი) è tradizionalmente un cantante-poeta e bardo che accompagna la sua canzone - un dastan (storia epica tradizionale, conosciuta anche come hikaye) o composizione originale più breve - con un liuto a manico lungo (di solito un saz) nelle culture turche (principalmente nella cultura della Turchia e dell'Azerbaigian), nonché nelle culture non turche del Caucaso del Sud (principalmente nella cultura dell'Armenia e della Georgia). In Azerbaigian, il moderno aşık è un musicista professionista che di solito apprende da maestri che suonano il saz e costruisce un repertorio variegato ma individuale di canzoni popolari. (it)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
