| dbo:abstract
|
- L'enclusa, a Mallorca encruia, és una de les eines fonamentals de la forja. Consisteix en una massa d'acer que té un cos central rectangular i dues punxes, dites bigòrnies, a cada extrem. Una de les bigòrnies és cònica i l'altra acostuma a ser en forma de piràmide quadrada. Estan construïdes en acer modelat o forjat i tenen la cara superior i les banyes lleugerament trempades, ja que és la part que rep més cops. Sobre de l'enclusa es dona forma als metalls calents, colpint-los amb martells, maces o malls. Els doblecs o corbes s'aconsegueixen picant els metalls sobre els cantells o corbes de les banyes. Les encluses són tan massives com és possible, perquè com més gran és la seva inèrcia, més eficientment fan que l'energia de les eines de cop es transfereixi a la peça de treball. En la majoria dels casos, l'enclusa s'utilitza com a eina de farga. Abans de l'arribada de la tecnologia de soldadura moderna, era l'eina principal dels treballadors del metall. La gran majoria de les encluses modernes estan fetes d'acer fos que ha estat tractat tèrmicament amb cimentació o inducció elèctrica. Les encluses econòmiques s'han fet de ferro colat i acer de baixa qualitat, però es consideren inadequades per a un ús seriós, ja que es deformen i no reboten quan són colpejades. (ca)
- Kovadlina je nástroj sloužící jako podklad pro kování. Kovadlina je vyrobena z kvalitní kované nebo lité oceli a její horní funkční plocha, tzv. dráha kovadliny, je povrchově kalena. V dráze kovadliny je obvykle jeden čtvercový otvor nebo dva otvory, z nichž je alespoň jeden čtvercový, pro nasazení různého pomocného nářadí, jako je , nebo kovadlinová zápustka ap. Tyto díry slouží také k probíjení otvorů pomocí průbojníků. Kulaté a hranaté rohy umožňují stáčení a výkovku. Základní vlastností kovadliny je pružnost a tvrdost, což umožňuje opracovávat kovy tak, že nedochází k poškozování kovadliny ani zpracovávaného materiálu. Kovadliny se používají i k prosekávání a probíjení otvorů, k tomuto účelu se používají probíjecí desky s pomocnými otvory. Při prosekávání a probíjení otvorů je nutno dbát na to, aby dráha kovadliny (vrchní pracovní plocha) zůstala stále hladká a nepoškozená, proto se při těchto pracích dráha kovadliny obvykle kryje plechem nebo jiným vhodným materiálem. Speciálními typy kovadlin jsou rohatina a křivina. (cs)
- السندان (الجمع: سَنَادِيْن) أو السندال يسمى أيضاً الصَّلايَة والصَّلاءَة الآلة الحديدية التي يطرق عليها المعادن. (ar)
- An anvil is a metalworking tool consisting of a large block of metal (usually forged or cast steel), with a flattened top surface, upon which another object is struck (or "worked"). Anvils are as massive as practical, because the higher their inertia, the more efficiently they cause the energy of striking tools to be transferred to the work piece. In most cases the anvil is used as a forging tool. Before the advent of modern welding technology, it was the primary tool of metal workers. The great majority of modern anvils are made of cast steel that has been heat treated by either flame or electric induction. Inexpensive anvils have been made of cast iron and low quality steel, but are considered unsuitable for serious use as they deform and lack rebound when struck. (en)
- Amboso (el la malnovaltgermana: anaboz, „ĉe kio oni batas”) estas metala bloko, sur kiu forĝisto batas metalojn. Plej ofte ĝi estas metita sur lignan blokon. Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Fera bloko, por bati la metalojn. La praformon de amboso oni uzas ĉefe en forĝejoj, batante per martelo plej ofte ardajn kaj tial molajn metalojn kaj formante ilin. Amboso kutime havas tipan formon kun ronda korno kaj ebena surfaco, kiuj ebligas diversajn prilaborojn. Plej grandaj modeloj havas diversajn aldonaĵojn por specifaj laboroj. (eo)
- Ein Amboss (Mehrzahl Ambosse, von althochdeutsch anabōʒ: „Woran (worauf) man schlägt“) ist ein Block aus Stahl zur Unterlage beim Umformen, dem Bearbeiten von meist „warmen“, d. h. glühenden Eisenmetallen. Ein Amboss ist bis zur Gegenwart ein elementares Grundwerkzeug und zählt zum unverzichtbaren Bestandteil einer Schmiede. Auf dem Amboss wird das zu bearbeitende Werkstück mit oder ohne Zuhilfenahme von Setzhämmern oder anderen Hilfshämmern durch einen oder mehrere Schmiedehämmer geformt. Die Oberfläche der Ambossbahn ist gehärtet. Je nach Typ sind Ambosse zwischen 5 kg und 550 kg erhältlich. (de)
- Un yunque (del latín incus) es una herramienta de herrería. Está hecha de un bloque macizo de piedra o metal que se usa como soporte para forjar metales como hierro o acero. Normalmente, el peso de un yunque de herrero oscila entre los 50 y 200 kg, habiendo yunques de menos peso, en especial los de joyería, orfebrería y los destinados a afilar guadañas. Y sirve para anclar barcos. Los yunques son tan masivos como prácticos, porque cuanto mayor es su inercia, más eficientemente hacen que la energía de las herramientas de golpe se transfiera a la pieza de trabajo. En la mayoría de los casos, el yunque se utiliza como herramienta de forja. Antes del advenimiento de la tecnología moderna de soldadura, era la herramienta principal de los trabajadores metalúrgicos.La gran mayoría de los yunques modernos están hechos de acero fundido que ha sido tratado térmicamente por llama o inducción eléctrica. Se han fabricado yunques económicos de hierro fundido y acero de baja calidad, pero se consideran inadecuados para un uso serio ya que se deforman y carecen de rebote cuando se golpean. (es)
- Ingudea errementaritzako lanabesa da. Tenplatutako gainazala duen metalezko bloke bat da, finko ezartzen dena lurrean edo euskarriren batean tinkatuta, eta bere gainean beste metalezko elementu batzuk moldatzeko erabiltzen dena. (eu)
- Une enclume est un outil servant à forger les métaux. C'est une pièce de taille variable allant, selon les métiers, de quelques dizaines de grammes (horloger/bijoutiers) jusqu'à plus de 400 kg (forgerons), en acier avec une surface plane appelée la table, généralement cémentée, parfois munie de perforations généralement verticales, circulaires ou carrées pour certains accessoires de travail ou usages adaptés à un emploi déterminé. Les grosses enclumes sont généralement installées sur une base en bois (donc, un « solide » tronc d'arbre), le billot, ou « chabotte », renforcé quelquefois de cerclages métalliques pour supporter les chocs, et qui réduit la vibration en en absorbant une partie. Elles peuvent être assujetties au bloc de support par une troisième « pointe » pénétrant verticalement dans le bois, comme probablement pour l'enclume ancienne visible sur la première photo. Sur la seconde photo, l'enclume plus moderne disposant d'une base rectangulaire importante se maintient par son propre poids mais parfois on lui ajoute des fixations vissées au support pour éviter qu'elle ne se renverse. Suivant les usages et les métiers, sa forme diffère sensiblement. Elle se termine généralement par une ou deux pointes, appelées bigornes, servant à former l'objet en cours de création. Ainsi, l'une de ces bigornes adopte une forme conique (la bigorne « ronde »), tandis que l'autre présente une forme pyramidale (la bigorne « carrée »). Certaines formes d'enclumes ont gardé le nom du métier pour lequel elles ont été conçues. Par exemple, les enclumes munies d'une seule bigorne (ronde) proéminente et opposée à une extrémité carrée, le « cul » de l'enclume, sont nommées « maréchales », car originellement conçues pour le façonnage des fers à chevaux par les maréchaux-ferrants. La fabrication et finition des enclumes anciennes nécessitait un savoir-faire soigneusement transmis par leurs fabricants. Leurs qualités sont recherchées car elles sont actuellement difficiles à reproduire dans la manufacture industrialisée des enclumes modernes sur le plan de la qualité. Une bonne enclume produit un son généralement cristallin ou aigu qui la distingue des enclumes mal ou non trempées par exemple, ou produites avec un mélange fondu d'aciers parfois inadéquat. Les enclumes anciennes forgées étaient fabriquées selon un procédé de soudure au feu de plusieurs éléments distincts, afin de former une masse compacte, tandis que la majorité des enclumes modernes sont pourvues d'une table et de la partie supérieure des bigornes en acier trempé, alors que le « corps » (base et flancs) est réalisé en acier moulé. Les procédés de fabrication par forgeage des enclumes « à l'ancienne » commencera à décliner au milieu du XIXe siècle, et sera par la suite modernisé sous forme de coulée d'acier fondu de qualité supérieure dans des moules de sable préalablement réalisés au moyen de gabarits, ou formes. Sur de nombreuses enclumes, un flanc est généralement porteur d'inscriptions réalisées autrefois à chaud par des burins, puis par des poinçons, qui sont au nombre de quatre: le nom du fabricant (en haut), le numéro de série individuel de l'enclume (à gauche), le poids (à droite), et sa date de fabrication (en bas). Les enclumes réalisées en acier fondu étaient fabriquées dans des forges (usines) et aciéries concentrées pour la plupart, en France, dans le Creusot. Les noms de fabricants les plus fréquents sont Firminy, Claudinon, Aubry, Sambre et Meuse, Hulot Harmel à Sedan et Donchery... Une enclume de qualité ne doit pas se laisser marquer par les coups successifs de marteaux et ne doit pas se briser facilement aux bigornes si elles sont allongées, ce qui peut arriver si l'alliage employé pour sa fabrication est trop cassant. Avec le marteau, l'enclume représente souvent une forge sur les médailles et les monnaies. (fr)
- Paron atau landasan adalah alat pengolahan logam yang berupa sebongkah logam besar (biasanya baja tempa atau cor), dengan permukaan atas yang datar. Di atas alat ini, objek lain ditempa atau dikerjakan. Paron sangat praktis dan sangat masif digunakan, karena makin lembam, makin efisien pemindahan energi dari alat pemukul ke benda kerja. Dalam banyak kasus, paron digunakan sebagai alat tempa. Sebelum ditemukan las modern, alat ini adalah alat utama pengolah logam. Paron modern biasanya dibuat dari baja cor yang telah dipanaskan dengan api atau induksi listrik. Paron yang lebih murah dibuat dari besi cor dan baja berkualitas rendah, tetapi kurang cocok untuk penggunaan yang berkepanjangan karena mudah berubah bentuknya dan tidak mampu memantulkan pemukul. (in)
- L'incudine è un attrezzo usato dal fabbro nella fucinatura degli oggetti di ferro e d'acciaio. (it)
- 모루(anvil)는 무언가를 올려놓고 두들기기 위한 도구이다. 대장일을 할 때 주로 쓰이며, 강철이나 주철로 만든다. (ko)
- 鉄床（かなとこ、異字：金床、鉄砧）とは、鍛造や板金で、加工しようとする加熱した金属を載せる鋳鉄製または鋳鋼製の作業台。鉄敷（かなしき、異字：金敷、鉄砧、鑕）、鉄砧（てっちん）、ハンマー台（ハンマーだい）ともいう。また、鉄梃（かなてこ、てってい）は、鉄製の梃（てこ）を第1義とするが、「鉄床」の語義もある。 英語では "anvil（日本語音写例：アンヴィル）" といい、日本語でもこれを音写した外来語「アンビル」が通用する。「アンヴィル」という表記はほとんど見られない。 (ja)
- Een aambeeld (of aanbeeld) is een zwaar uitgevoerd metalen (gietstaal, staal) blok op een voetstuk. Hierop slaat een smid stukken smeedijzer of andere metalen in de gewenste vorm. (nl)
- A bigorna é um utensílio feito de aço, ferro forjado, ferro fundido ou outro metal semelhante, de corpo central quadrangular e, normalmente, com extremidades com forma de cônica ou piramidal, sobre o qual são apoiados metais a serem malhados e moldados, a quente ou a frio. (pt)
- Kowadło – stalowa podstawa, na której spoczywa obrabiany przedmiot podczas kucia ręcznego lub też część młota mechanicznego, w której kształtowany jest obrabiany przedmiot. Ze względu na metodę kucia rozróżnia się kowadła:
* do kucia ręcznego, używane przy ręcznej obróbce metalu, lub kamienia, na którym spoczywa obrabiany przedmiot, szczególnie przy pracach kowalskich w kuźni;
* do kucia maszynowego – dwa narzędzia (współpracujące ze sobą), mocowane na młotach lub prasach, które w procesie kucia swobodnego wywierają nacisk na obrabiany przedmiot. Kowadła do kucia ręcznego dzielą się na dwa główne typy:
* jednorożne (nazywane niekiedy angielskimi),
* dwurożne (nazywane niekiedy niemieckimi). (pl)
- Ett städ är ett redskap av gjutstål som tjänar som underlag vid smide. Städet står ofta på ett stativ eller en träbock för att få rätt arbetshöjd för den som smider. Ett normalstort städ väger mellan 60 och 100 kilo. Städets spetsiga del kallas för horn. Ett städ kan ha ett eller två horn. Om städet har två horn är det ena vanligen rundat (som på bilden) och det andra har en platt ovansida. Ban är benämningen på själva slagytan (gäller även som benämning på en hammares slagyta). I det rektangulära respektive runda hålet i städet kan smeden sätta understycken, specialiserade verktyg för olika typer av smidesarbeten. Ambult, eller ambolt, är en mindre form av städ. (sv)
- Накова́льня — опорный кузнечный инструмент для холодной и горячей обработки металлов методами пластической деформации. Является одним из главных инструментов-приспособлений для кузнечной обработки металлов; представляет собой массивную металлическую опору, на которой куют металлические заготовки; опора, как правило, закрепляется неподвижно на деревянной колоде. Наковальня может также применяться как своеобразный перкуссионный музыкальный инструмент (немецкая группа «Amon Düül»). (ru)
- 铁砧是一种常用工具，其最简单的形式是有一个用以放置锻打物体坚硬平面的金属块。铁砧的惯性能够使锻打工具的能量转移到工件上。在大多数情况下，砧用于金属锻造方面。在现代焊接技术的出现之前，它是金属工人主要的工具。现代砧板大多用钢材制成，亦有其它材料。铁砧具有古老的历史，因而也具有超出其实用工具以外的含义，例如交通大學的即繪有铁砧。 (zh)
- Кова́дло (від пол. kowadło < kować — «кувати») — масивний опорний ковальський інструмент, підставка, для оброблення металів куванням. За конструкцією розрізняють однорогі, безрогі та дворогі ковадла. Найбільш розповсюдженими є однорогі ковадла. Розміри й маса сучасних ковадел регламентуються стандартами. Різновидом ковадла є шперак — невеличке ковадло. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- السندان (الجمع: سَنَادِيْن) أو السندال يسمى أيضاً الصَّلايَة والصَّلاءَة الآلة الحديدية التي يطرق عليها المعادن. (ar)
- Amboso (el la malnovaltgermana: anaboz, „ĉe kio oni batas”) estas metala bloko, sur kiu forĝisto batas metalojn. Plej ofte ĝi estas metita sur lignan blokon. Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Fera bloko, por bati la metalojn. La praformon de amboso oni uzas ĉefe en forĝejoj, batante per martelo plej ofte ardajn kaj tial molajn metalojn kaj formante ilin. Amboso kutime havas tipan formon kun ronda korno kaj ebena surfaco, kiuj ebligas diversajn prilaborojn. Plej grandaj modeloj havas diversajn aldonaĵojn por specifaj laboroj. (eo)
- Ein Amboss (Mehrzahl Ambosse, von althochdeutsch anabōʒ: „Woran (worauf) man schlägt“) ist ein Block aus Stahl zur Unterlage beim Umformen, dem Bearbeiten von meist „warmen“, d. h. glühenden Eisenmetallen. Ein Amboss ist bis zur Gegenwart ein elementares Grundwerkzeug und zählt zum unverzichtbaren Bestandteil einer Schmiede. Auf dem Amboss wird das zu bearbeitende Werkstück mit oder ohne Zuhilfenahme von Setzhämmern oder anderen Hilfshämmern durch einen oder mehrere Schmiedehämmer geformt. Die Oberfläche der Ambossbahn ist gehärtet. Je nach Typ sind Ambosse zwischen 5 kg und 550 kg erhältlich. (de)
- Ingudea errementaritzako lanabesa da. Tenplatutako gainazala duen metalezko bloke bat da, finko ezartzen dena lurrean edo euskarriren batean tinkatuta, eta bere gainean beste metalezko elementu batzuk moldatzeko erabiltzen dena. (eu)
- L'incudine è un attrezzo usato dal fabbro nella fucinatura degli oggetti di ferro e d'acciaio. (it)
- 모루(anvil)는 무언가를 올려놓고 두들기기 위한 도구이다. 대장일을 할 때 주로 쓰이며, 강철이나 주철로 만든다. (ko)
- 鉄床（かなとこ、異字：金床、鉄砧）とは、鍛造や板金で、加工しようとする加熱した金属を載せる鋳鉄製または鋳鋼製の作業台。鉄敷（かなしき、異字：金敷、鉄砧、鑕）、鉄砧（てっちん）、ハンマー台（ハンマーだい）ともいう。また、鉄梃（かなてこ、てってい）は、鉄製の梃（てこ）を第1義とするが、「鉄床」の語義もある。 英語では "anvil（日本語音写例：アンヴィル）" といい、日本語でもこれを音写した外来語「アンビル」が通用する。「アンヴィル」という表記はほとんど見られない。 (ja)
- Een aambeeld (of aanbeeld) is een zwaar uitgevoerd metalen (gietstaal, staal) blok op een voetstuk. Hierop slaat een smid stukken smeedijzer of andere metalen in de gewenste vorm. (nl)
- A bigorna é um utensílio feito de aço, ferro forjado, ferro fundido ou outro metal semelhante, de corpo central quadrangular e, normalmente, com extremidades com forma de cônica ou piramidal, sobre o qual são apoiados metais a serem malhados e moldados, a quente ou a frio. (pt)
- Накова́льня — опорный кузнечный инструмент для холодной и горячей обработки металлов методами пластической деформации. Является одним из главных инструментов-приспособлений для кузнечной обработки металлов; представляет собой массивную металлическую опору, на которой куют металлические заготовки; опора, как правило, закрепляется неподвижно на деревянной колоде. Наковальня может также применяться как своеобразный перкуссионный музыкальный инструмент (немецкая группа «Amon Düül»). (ru)
- 铁砧是一种常用工具，其最简单的形式是有一个用以放置锻打物体坚硬平面的金属块。铁砧的惯性能够使锻打工具的能量转移到工件上。在大多数情况下，砧用于金属锻造方面。在现代焊接技术的出现之前，它是金属工人主要的工具。现代砧板大多用钢材制成，亦有其它材料。铁砧具有古老的历史，因而也具有超出其实用工具以外的含义，例如交通大學的即繪有铁砧。 (zh)
- Кова́дло (від пол. kowadło < kować — «кувати») — масивний опорний ковальський інструмент, підставка, для оброблення металів куванням. За конструкцією розрізняють однорогі, безрогі та дворогі ковадла. Найбільш розповсюдженими є однорогі ковадла. Розміри й маса сучасних ковадел регламентуються стандартами. Різновидом ковадла є шперак — невеличке ковадло. (uk)
- L'enclusa, a Mallorca encruia, és una de les eines fonamentals de la forja. Consisteix en una massa d'acer que té un cos central rectangular i dues punxes, dites bigòrnies, a cada extrem. Una de les bigòrnies és cònica i l'altra acostuma a ser en forma de piràmide quadrada. Estan construïdes en acer modelat o forjat i tenen la cara superior i les banyes lleugerament trempades, ja que és la part que rep més cops. Sobre de l'enclusa es dona forma als metalls calents, colpint-los amb martells, maces o malls. Els doblecs o corbes s'aconsegueixen picant els metalls sobre els cantells o corbes de les banyes. (ca)
- Kovadlina je nástroj sloužící jako podklad pro kování. Kovadlina je vyrobena z kvalitní kované nebo lité oceli a její horní funkční plocha, tzv. dráha kovadliny, je povrchově kalena. V dráze kovadliny je obvykle jeden čtvercový otvor nebo dva otvory, z nichž je alespoň jeden čtvercový, pro nasazení různého pomocného nářadí, jako je , nebo kovadlinová zápustka ap. Tyto díry slouží také k probíjení otvorů pomocí průbojníků. Kulaté a hranaté rohy umožňují stáčení a výkovku. Speciálními typy kovadlin jsou rohatina a křivina. (cs)
- An anvil is a metalworking tool consisting of a large block of metal (usually forged or cast steel), with a flattened top surface, upon which another object is struck (or "worked"). Anvils are as massive as practical, because the higher their inertia, the more efficiently they cause the energy of striking tools to be transferred to the work piece. In most cases the anvil is used as a forging tool. Before the advent of modern welding technology, it was the primary tool of metal workers. (en)
- Un yunque (del latín incus) es una herramienta de herrería. Está hecha de un bloque macizo de piedra o metal que se usa como soporte para forjar metales como hierro o acero. Normalmente, el peso de un yunque de herrero oscila entre los 50 y 200 kg, habiendo yunques de menos peso, en especial los de joyería, orfebrería y los destinados a afilar guadañas. Y sirve para anclar barcos. (es)
- Paron atau landasan adalah alat pengolahan logam yang berupa sebongkah logam besar (biasanya baja tempa atau cor), dengan permukaan atas yang datar. Di atas alat ini, objek lain ditempa atau dikerjakan. Paron sangat praktis dan sangat masif digunakan, karena makin lembam, makin efisien pemindahan energi dari alat pemukul ke benda kerja. Dalam banyak kasus, paron digunakan sebagai alat tempa. Sebelum ditemukan las modern, alat ini adalah alat utama pengolah logam. (in)
- Une enclume est un outil servant à forger les métaux. C'est une pièce de taille variable allant, selon les métiers, de quelques dizaines de grammes (horloger/bijoutiers) jusqu'à plus de 400 kg (forgerons), en acier avec une surface plane appelée la table, généralement cémentée, parfois munie de perforations généralement verticales, circulaires ou carrées pour certains accessoires de travail ou usages adaptés à un emploi déterminé. Avec le marteau, l'enclume représente souvent une forge sur les médailles et les monnaies. (fr)
- Kowadło – stalowa podstawa, na której spoczywa obrabiany przedmiot podczas kucia ręcznego lub też część młota mechanicznego, w której kształtowany jest obrabiany przedmiot. Ze względu na metodę kucia rozróżnia się kowadła:
* do kucia ręcznego, używane przy ręcznej obróbce metalu, lub kamienia, na którym spoczywa obrabiany przedmiot, szczególnie przy pracach kowalskich w kuźni;
* do kucia maszynowego – dwa narzędzia (współpracujące ze sobą), mocowane na młotach lub prasach, które w procesie kucia swobodnego wywierają nacisk na obrabiany przedmiot. (pl)
- Ett städ är ett redskap av gjutstål som tjänar som underlag vid smide. Städet står ofta på ett stativ eller en träbock för att få rätt arbetshöjd för den som smider. Ett normalstort städ väger mellan 60 och 100 kilo. Städets spetsiga del kallas för horn. Ett städ kan ha ett eller två horn. Om städet har två horn är det ena vanligen rundat (som på bilden) och det andra har en platt ovansida. Ban är benämningen på själva slagytan (gäller även som benämning på en hammares slagyta). I det rektangulära respektive runda hålet i städet kan smeden sätta understycken, specialiserade verktyg för olika typer av smidesarbeten. (sv)
|
