| dbo:abstract
|
- أمبولوميت سلاح مضاد للدبابات طوره الاتحاد السوفييتي على عجالة عندما هاجمت قطعات جيش المانيا النازية الاتحاد السوفييتي في يونيو 1941.السلاح باختصار هو مدفع هاون (مورتر) يطلق قذائف زجاجيه مملوءه بمزيج حارق.أمبولوميت سميت اشتقاقا من الكلمة اليونانيه أمبول أو الكابسوله الزجاجيه المغلقه كانت تتكون من انبوب مدفع هاون بقطر 125 مليمتر يتم ملئه من فوهته ويتم نصبه على ركيزة (توضيح) على شكل حرف Y أو على حامل ثلاثي.ويعتبر أمبولوميت أحد اغرب اسلحه الحرب العالمية الثانية وكان مشابها للقواذف البريطانيه بلاكر بومبارد ونورث أوفر. (ar)
- The Ampulomet (Russian: 125-мм ампуломёт образца 1941 года, also rendered Ampulomyot, ampulla mortar, etc., lit. "ampule/vial thrower" cf. миномёт) was an expedient anti-tank weapon which launched a 125 mm incendiary projectile made of spherical glass. This weapon was introduced in 1941 and used (to a limited degree) by the Red Army in World War II, but by 1942 was largely obsolete. (en)
- Der Ampulomjot (russisch 125-мм ампуломёт образца 1941 года, dt.: 125-mm-Ampullenwerfer Modell 1941) war ein sowjetischer Granatwerfer, der von der Roten Armee zur Panzerabwehr genutzt wurde. Er wurde ab 1941 genutzt und ab 1942 abgelöst. Die Waffe hatte ein Kaliber von 125 mm. Als Munition dienten gläserne Brandampullen, die beim Aufschlag zerbarsten. (de)
- El ampulomet (en ruso, 125-мм ампуломёт образца 1941 года, también transliterado como Ampulomyot, mortero de ampolleta, etc.; literalmente "lanzador de ampolleta") era un lanzagranadas antitanque improvisado que lanzaba un proyectil incendiario esférico de 125 mm hecho de vidrio. (es)
- L'Ampulomet de 125 mm modèle 1941 (russe : 125-мм ампуломёт образца 1941 года, 125-mm Ampoulomet obraztsa 1941 goda) est une arme antichar de fortune, à projectile incendiaire, utilisée par l'armée soviétique au début de la Seconde Guerre mondiale. Cette arme est inspirée du Northover Projector, lance grenade improvisé utilisé par l'armée de terre britannique durant la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- Ampułomiot (ros. ампуломёт; miotacz ampuł) – rodzaj moździerza miotającego „ampuły”, to jest szklane pociski wypełnione mieszaniną zapalającą. Był używany przez Armię Czerwoną w charakterze broni przeciwpancernej w latach 1941–1942. Ampułomiot był prowizoryczną, stworzoną naprędce bronią, która mogła być produkowana przy użyciu nieskomplikowanych technologii i narzędzi, co było kluczowe wobec szybko postępującego ataku niemieckiego na ZSRR w 1941. Ampułomiot miał krótką lufę kalibru 127 milimetrów, konstrukcyjnie będącą zaślepioną na jednym końcu stalową rurą. Mocowany był na czworonożnej podstawie, choć większość ilustracji prezentuje go jako broń stacjonarną, mocowaną w widełkowatym jarzmie na metalowym słupie. Całość ważyła 26 kilogramów, jego obsługę stanowiła trzyosobowa drużyna. Broń nie posiadała żadnych mechanizmów kontroli ognia, a lufą kierowano za pomocą dwóch wygiętych rączek na jej tyle. Zamek miał nieskomplikowaną konstrukcję i składał się z metalowego klina, poruszającego się po krótkiej szynie, który po otwarciu pozwalał na umieszczenie w lufie ładunku miotającego. Ładunkiem był nabój prochowy, a pocisk ładowano od przodu lufy. Pociskami były szklane kule („ampuły”, karkasy) o wadze 1,5 lub 1,8 kilograma, zawierające zgalaretyzowaną benzynę (prawdopodobnie zmieszaną z fosforem), które mogły być miotane na odległość 250 metrów i zapalały się po uderzeniu w cel. Do celowania służył prosty, podnoszony celownik mechaniczny, wyposażony w szereg przezierników (do celowania na różne odległości), które zestawiało się z umieszczoną z przodu lufy muszką. Szybkostrzelność sięgała 8 strzałów na minutę. Ampułomiot był mało celny i w większości przypadków nieefektywny przeciwko czołgom. Na stan jednego pułku strzeleckiego przypadało sześć ampułomiotów, przypisanych do plutonu „moździerzy przeciwczołgowych”. (pl)
- 125-мм ампуломёт образца 1941 года — единственная выпускавшаяся серийно в СССР модель ампуломёта. Широко применялся с переменным успехом Красной армией на начальном этапе Великой Отечественной войны, его нередко изготавливали в полукустарных условиях. В качестве снаряда использовались стеклянные или жестяные ампулы, имевшие сферическую форму и наполнявшиеся зажигательной смесью «КС», но в номенклатуру боеприпасов также входили мины, дымовая шашка и даже кустарные «». При помощи холостого ружейного патрона 12-го калибра снаряд выстреливался на 250—500 метров, тем самым являясь эффективным средством против некоторых фортификационных сооружений и многих видов бронетехники, включая танки. Впрочем, сложности в применении и обслуживании привели к тому, что в 1942 году ампуломёт был снят с вооружения. Несмотря на дальнейшее применение данного вида оружия при обороне Сталинграда и в ряде других боёв, позднее ампуломёт был окончательно заменён в войсках огнемётами других типов. Тем не менее, ампуломёты активно применялись в 1943 году на разных фронтах, зачастую в качестве выведенного за штат вооружения, как например в частях 26-й армии в сентябре 1943 года. Особенно долго ампуломёты применялись на Ленинградском фронте — вплоть до конца 1943 года, в составе 155 отдельной траншейно-огнемётной роты 79 УР 42-й армии, а возможно и до полного снятия блокады Ленинграда в 1944 году. По некоторым данным, ампуломёт применялся эпизодически даже в 1944 году, а в качестве оружия пропаганды — даже в 1945 году. Ампулы, созданные специально для него, использовались в штурмовой авиации вплоть до конца войны. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- أمبولوميت سلاح مضاد للدبابات طوره الاتحاد السوفييتي على عجالة عندما هاجمت قطعات جيش المانيا النازية الاتحاد السوفييتي في يونيو 1941.السلاح باختصار هو مدفع هاون (مورتر) يطلق قذائف زجاجيه مملوءه بمزيج حارق.أمبولوميت سميت اشتقاقا من الكلمة اليونانيه أمبول أو الكابسوله الزجاجيه المغلقه كانت تتكون من انبوب مدفع هاون بقطر 125 مليمتر يتم ملئه من فوهته ويتم نصبه على ركيزة (توضيح) على شكل حرف Y أو على حامل ثلاثي.ويعتبر أمبولوميت أحد اغرب اسلحه الحرب العالمية الثانية وكان مشابها للقواذف البريطانيه بلاكر بومبارد ونورث أوفر. (ar)
- The Ampulomet (Russian: 125-мм ампуломёт образца 1941 года, also rendered Ampulomyot, ampulla mortar, etc., lit. "ampule/vial thrower" cf. миномёт) was an expedient anti-tank weapon which launched a 125 mm incendiary projectile made of spherical glass. This weapon was introduced in 1941 and used (to a limited degree) by the Red Army in World War II, but by 1942 was largely obsolete. (en)
- Der Ampulomjot (russisch 125-мм ампуломёт образца 1941 года, dt.: 125-mm-Ampullenwerfer Modell 1941) war ein sowjetischer Granatwerfer, der von der Roten Armee zur Panzerabwehr genutzt wurde. Er wurde ab 1941 genutzt und ab 1942 abgelöst. Die Waffe hatte ein Kaliber von 125 mm. Als Munition dienten gläserne Brandampullen, die beim Aufschlag zerbarsten. (de)
- El ampulomet (en ruso, 125-мм ампуломёт образца 1941 года, también transliterado como Ampulomyot, mortero de ampolleta, etc.; literalmente "lanzador de ampolleta") era un lanzagranadas antitanque improvisado que lanzaba un proyectil incendiario esférico de 125 mm hecho de vidrio. (es)
- L'Ampulomet de 125 mm modèle 1941 (russe : 125-мм ампуломёт образца 1941 года, 125-mm Ampoulomet obraztsa 1941 goda) est une arme antichar de fortune, à projectile incendiaire, utilisée par l'armée soviétique au début de la Seconde Guerre mondiale. Cette arme est inspirée du Northover Projector, lance grenade improvisé utilisé par l'armée de terre britannique durant la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- Ampułomiot (ros. ампуломёт; miotacz ampuł) – rodzaj moździerza miotającego „ampuły”, to jest szklane pociski wypełnione mieszaniną zapalającą. Był używany przez Armię Czerwoną w charakterze broni przeciwpancernej w latach 1941–1942. Ampułomiot był prowizoryczną, stworzoną naprędce bronią, która mogła być produkowana przy użyciu nieskomplikowanych technologii i narzędzi, co było kluczowe wobec szybko postępującego ataku niemieckiego na ZSRR w 1941. Ampułomiot był mało celny i w większości przypadków nieefektywny przeciwko czołgom. (pl)
- 125-мм ампуломёт образца 1941 года — единственная выпускавшаяся серийно в СССР модель ампуломёта. Широко применялся с переменным успехом Красной армией на начальном этапе Великой Отечественной войны, его нередко изготавливали в полукустарных условиях. (ru)
|
