Spring til indhold

mijn

Fra Wiktionary

Nederlandsk

Udtale

Possessive
pronominer
Ental Flertal
adjektivisk selvstændig adjektivisk selvstændig
1. person mijn
m'n
mijne ons, onze onze
2. person
(unformel)
jouw
je
jouwe jullie
je
-
2. person
(formel)
(lokal)
uw uwe uw uwe
3. person
(hankøn)
zijn
z'n
zijne hun hunne
3. person
(hunkøn)
haar
d'r
hare
3. person
(intetkøn)
zijn
(ervan)
-

Possessivt Pronomen (Ejestedord)

mijn

  1. første person ental; min

Substantiv

mijn hunkøn /hankøn

  1. (minedrift) mine
  2. (våben) mine

Bøjning

Best. Ental
de mijn
Ental diminutiv
mijntje
Flertal
mijnen
Flertal diminutiv
mijntjes

Kilder

  • mijn“ i vanDale woordenboek