calon
Cymraeg
Cynaniad
Geirdarddiad
Cymraeg Canol callon o'r Gelteg *kalonā. Cymharer â'r Gernyweg kolon a'r Llydaweg kalon.
Enw
calon b (lluosog: calonnau)
- (anatomeg) Organ gyhyrol siambrog sy’n pwmpio gwaed o amgylch y corff, ac mewn llên gwerin fe’i hystyrir yn ganolbwynt emosiynau dynol.
- Craidd neu fan canol.
- Rhaid mynd i galon y mater er mwyn ei ddatrys.
- (am afal, bresychen) Y bywyn meddal bwytadwy sydd o’r tu mewn i rai ffrwythau neu lysiau.
- Ffigur coch siâp calon ar rai cardiau chwarae; cerdyn chwarae gyda'r ffigwr hwn.
Termau cysylltiedig
- calon afal
- calon galed
- calon guro
- calon gywir
- Calon Siarl
- calondid
- calondyner
- calonogol
- clefyd y galon
- curiad y galon
- digalon
- trawiad ar y galon
- o galon
Cyfieithiadau
|
|