ŵyr

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /ˈuːɨ̯r/
• yn y De: /ʊi̯r/

Geirdarddiad

Celteg *weros o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *h₂éuh₂-o- ‘taid, ewythr’ a welir yn yr Hen Wyddeleg áue ‘taid; ŵyr’, y Lladin avus ‘taid, cyndad’, yr Hen Norseg áe ‘hendaid’ a'r Bwyleg wuj ‘ewythr brawd mam’. Cymharer â'r Llydaweg douaren ‘disgynnydd’.

Enw

ŵyr g (lluosog: wyrion)

1. Mab i fab neu ferch, plentyn i fab neu ferch.

Gwrthwynebeiriau

• wyres

Termau cysylltiedig

• gor-ŵyr

Cyfieithiadau

Almaeneg: Enkel g Cernyweg: mab wynn g Eidaleg: nipote g Ffrangeg: petit-fils g Gaeleg yr Alban: mac-mic g, mac-ighne g Groeg: εγγονός (engonós) g Gwyddeleg: garmhac g Iseldireg: kleinzoon g

Llydaweg: mab-bihan g Pwyleg: wnuk g Saesneg: grandson Sbaeneg: nieto g