Idi na sadržaj

Karlo II, car Svetog Rimskog Carstva

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Karlo II
Franački kralj
Vladavina20. juni 840. - 11. august 843.
PrethodnikLudovik I
Kralj Zapadne Franačke
Vladavina11. august 843. - 6. oktobar 877.
NasljednikLuj II
Car Svetog rimskog carstva
Vladavina25. decembar 875. - 6. oktobar 877.
PrethodnikLudovik II
NasljednikKarlo Debeli
SupružnikErmentruda Orleanska
Rišilda Provansalska
DjecaJudita, grofica Flandrije
Luj II, kralj Zapadne Franačke
Karlo III, kralj Akvitanije
Lotar Hromi
Rotilda od Mainea
OtacLudovik Pobožni
MajkaJudita Bavarska

Karlo Ćelavi (francuski: Charles le Chauve; 13. juni 823 – 6. oktobar 877) bio je kralj Zapadne Franačke (843–877), kralj Italije (875–877) i car Svetog Rimskog Carstva (875–877).[1]

Porodica

[uredi | uredi izvor]

Karlo je bio najmlađi sin cara Ludovika Pobožnog. Njegovo rođenje je ocu stvorilo probleme jer je jednome od svojih drugih sinova morao oduzeti obećane posjede da bi ih dao njemu. Na kraju u postignutom općem dogovoru malo prije očeve smrti Karlo II dobija Zapadnu Franačku.

Karlova prva žena je bila Ermentruda, a druga Rišilda Provansalska, sestra kralja Bosa.[2][3]

Poslije Ludovikove smrti taj je prvobitni dogovor ipak odbačen i Karlo se ujedinjuje sa bratom Ludvigom u ratu protiv najstarijeg brata Lotara, cara Svetog Rimskog Carstva. 25. juna 841. godine u bitki kod Fontenoja Lotar je odlučujuće poražen. Lotar nije uspio mobilizirati novu vojsku tako da je pao Aachen, grad u kojemu su se tada krunili carevi Svetog Rimskog Carstva. Mirovnim sporazumom potpisanim 843. godine u Verdunu dotada jedinstvena Franačka država podijeljena je na tri dijela; Karlo je dobio zapadni dio države koji se otada zvao Zapadna Franačka i od koje je nastala Francuska, njegov brat Ludvig Njemački istočni dio koji se prozvao Istočna Franačka od koje je nastalo Sveto Rimsko Carstvo i današnja Njemačka. Lotaru je ostala Italija, Lotaringija te carski naslov.

Mir nije dugo potrajao jer su se protiv Karla pobunili plemići Bretanje i Akvitanije. U bitki kod Balona 845. godine i šest godina kasnije kod Juvardeila čak je i sam kralj bio potučen. Mirovni sporazum koji slijedi rezultira državnom decentralizacijom čije će se prave posljedice vidjeti tek dva desetljeća poslije smrti ovoga kralja.

Mir koji tada nakratko nastupa narušen je Lotarevom smrću 855. i zahtjevom francuskog plemstva da se zbaci nepopularni Karlo II. Ludvig Njemački dolazeći na poziv pobunjenika 858. godine osvaja cijelu Francusku, ali veto Crkve na ujedinjenje ove dvije države vraća ponovno vlast u ruke zbačenog kralja.

Zadnje godine

[uredi | uredi izvor]

Ako izuzmemo pljačkaške pohode Vikinga mir sada traje u zemlji cijelih 15 godina do odluke pape o krunidbi Karla II za Svetog Rimskog Cara. Sama krunidba 29. decembra 875. rezultira objavom rata od strane Njemačke. Niti smrt tamošnjeg vladara Ludviga I sljedeće godine ne zaustavlja ovaj rat. Tek novi vojni poraz Karla II u bitki kod Andernacha 8. oktobra 876. godine donosi kakav takav mir teritorijima Francuske i Njemačke pošto se rat nastavlja u Italiji.

Tokom vojnog pohoda u Italiji sljedeće godine Karlo umire prirodnom smrću.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Charles II | Holy Roman Emperor, King of Bohemia & Hungary | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). 2. 10. 2023. Pristupljeno 18. 11. 2023.
  2. ^ Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe (University of Pennsylvania Press, 1983.), 198.
  3. ^ RICHILDE