Idi na sadržaj

Hemijska jednačina

S Wikipedije, slobodne enciklopedije

Hemijske jednačina prikazuje stehiometrijske odnose u reakciji različitih hemijskih elemenata i spojeva, odnosno u hemijskim procesima. Na lievoj strani jednačine su ulazni hemijski elementi u datom procesu, a na desnoj spojevi koji nastaju u tom procesu. Umjesto znaka jednakosti piše se strelica (→) koja označava smijer u kojem se promjena odvija.[1][2]

Obrazac

[uredi | uredi izvor]

Hemijska jednačina se sastoji od hemijskih formula reaktanata (početne supstance) i hemijskih formula proizvoda (materija formirana u hemijskoj reakciji). Međusobno su odvojeni jedan simbolom strelice (), koja se obično čita kao prinos i hemijska formula svake pojedine tvari je odvojena od drugih znakom +.

Kao primjer, može biti jednačina reakcije hlorovodika sa natrijem:

+ + 2.

Ova jednačina se može čitati kao dva HCl plus dva Na daje NaCl i H dva. Ona pokazuje da natrij i HCl reagiraju za formiranje NaCl i H2. Također ukazuje na to da su potrebne dvije molekule natrija za svake dvije molekule sone kiseline i reakcija će formirati dvije molekule natrij-hlorida i jednu diatomsku molekulu vodika za svake dvije molekule hlorovodične kiseline i dvije molekule natrija koje reagiraju .

Zajednički simboli

[uredi | uredi izvor]

Simboli se koriste za razlikovanje između različitih tipova reakcija. Za označavanje vrste reakcije su sljedeći:[1]

  • "" Simbol za označavanje stoihiometrijske reakcije ;
  • "" = Smjer reakcije;
  • "" = Dvosmjerna (reverzibilna) reakcija;
  • "" = Hemijska ravnoteža;

Fizičko stanje hemikalija se također vrlo često navodi nakon hemijskog simbola, u zagradama, posebno za ionske reakcije. Kada se navodi fizičko stanje, (e) označava čvrst, (l) označava tečnost, (g) označava gas i (aq) označava vodeni rastvor.

Ako je reakciji potrebna energija, to se navodi iznad strelice. Veliko grčko slovo delta () se stavlja na strelicu reakcije da pokaže da se u reakciju dodaje energija u obliku topline, se koristi ako se dodaje energija u obliku svjetlosti. Ostali simboli se koriste i za druge specifične vrste energije ili zračenja.

Balansiranje hemijske jednačine

[uredi | uredi izvor]
Kao što se vidi iz jednadžbe, CH4 + 2 O2 → CO2+ 2H2, koeficijent 2 mora biti stavljeni ispred kisika, gasa na reaktantskoj strani i prije vode na proizvodnoj strani, u skladu sa zakonom očuvanja mase, količine svakog elementa i nemijenjanja tokom reakcije
P4O10 + 6 H2O → 4 H3PO4. Ova hemijska jednačina je uravnotežena množenjem H3PO4 od četiri do odgovarajućeg broja P atoma, a zatim množenjem H2O šest do odgovarajućih brojeva H i O atoma.

[3][4]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b IUPAC. Compendium of Chemical Terminology, 2nd ed. ISBN 0-9678550-9-8.
  2. ^ Crosland, M.P. (1959). "The use of diagrams as chemical 'equations' in the lectures of William Cullen and Joseph Black". Annals of Science. 15 (2): 75–90.
  3. ^ Atkins P., de Paula J. (2006): Physical chemistry, 8th Ed. W. H. Freeman, San Francisco, ISBN 0-7167-8759-8.
  4. ^ Whitten K.W., Gailey K. D. and Davis R. E. (1992): General chemistry, 4th Ed. Saunders College Publishing, Philadelphia, ISBN 0-03-072373-6.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]