Demokratska stranka (Srbija)

Demokratska stranka je politička stranka u Srbiji. Trenutno ima 8 zastupničkih mijesta u Narodnoj skupštini, a njen bivši predsjednik, Boris Tadić, je nekadašnji predsjednik Srbije.

Demokratska stranka nastala je 1919. godine, a njen prvi predsjednik bio je Ljubomir Davidović. U političkom životu Kraljevine Jugoslavije uvijek je zauzimala visoko mjesto i osvajala velik broj zastupničkih mjesta u parlamentu.

Poslije Drugog svjetskog rata, 1945.godine, stranci je zabranjen rad. Formalno je obnovljena februara 1990. godine, kada je za njenog vođu izabran Dragoljub Mićunović. Na prvim višestranačkim izborima za parlament Srbije, 9. decembra te godine, stranka osvaja 7 zastupničkih mjesta.

Dvije godine kasnije (1992) od DS se odvaja jedno krilo koje osniva Demokratsku stranku Srbije na čije čelo je došao Vojislav Koštunica - bivši srbijanski premijer.

1994.godine, Demokratska stranka dobija novog lidera - Zorana Đinđića, koji je sredinom 1996. godine sa Srpskim pokretom obnove Vuka Draškovića i Građanskim savezom Srbije Vesne Pešić formirao koaliciju "Zajedno", koja je na lokalnim izborima u Srbiji (u jesen te godine) osvojila apsolutnu pobjedu ali Miloševićev režim to nije priznao. Nastale su tromjesečne demonstracije po svim gradovima Srbije, da bi Milošević najzad u februaru 1997. priznao opoziciji pobjedu.

Nakon NATO bombardiranja Srbije,koje se završilo juna 1999. godine,Milošević odlučuje da uđe u izbornu utakmicu sa opozicijom. Za septembar 2000. godine raspisao je vanredne izbore za predsjednika SR Jugoslavije. Đinđićeva Demokratska stranka postaje okosnica formirane opozicione grupe pod nazivom Demokratska opozicija Srbije (DOS) koja je za svog predsjedničkog kandidata istakla Vojislava Koštunicu. On je više nego ubedljivo pobjedio Miloševića, ali vlast to nije htjela priznati. Ponovo su nastupile demonstracije po Srbiji, koje su se okončale 5. oktobra zauzimanjem saveznog parlamenta i državne televizije u Beogradu. Milošević idućeg dana priznaje poraz, a Vojislav Koštunica stupa na položaj jugoslavenskog predsjednika 7. oktobra.

Vrlo brzo, raspisani su i vanredni izbori za Skupštinu Srbije. DOS nadmoćno pobjeđuje i osvaja 176 zastupničkih mijesta (od 250). Krajem januara 2001.godine, Zoran Đinđić izabran je za premijera Srbije. Njegova Vlada je dva mjeseca kasnije uhapsila a 28. juna i izručila Slobodana Miloševića Haškom tribunalu gdje je bio optužen za ratne zločine.

12. marta 2003. godine, Zoran Đinđić ubijen je u atentatu ispred zgrade srbijanske Vlade. Pokopan je 15. marta u Aleji velikana na beogradskom Novom groblju. Demokratsku stranku (do izbora novog lidera) vodio je zamjenik predsjednika DS, Zoran Živković koji je izabran za novog srbijanskog premijera.

Februara 2004.godine, Boris Tadić biva izabran za novog predsjednika Demokratske stranke, koja je decembra 2003. na vanrednim izborima za srbijanski parlament osvojila 37 zastupničkih mijesta. Novu Vladu Srbije formirao je Koštuničin DSS zajedno sa strankama G 17 plus i koalicijom Srpski pokret obnove - Nova Srbija, a uz manjinsku podršku Miloševićeve stranke u parlamentu.

27. juna, Tadić u drugom krugu predsjedničkih izbora pobjeđuje kandidata ultranacionalističke Srpske radikalne stranke - Tomislava Nikolića, i biva izabran za trećeg predsjednika Srbije.

U jesen 2005.godine, Demokratska stranka započinje bojkot rada parlament zbog navodne krađe zastupničkih mijesta.

Na vanrednim izborima za srbijanski parlament, 21. januara 2007. godine, Demokratska stranka osvaja 64 zastupnička mijesta i učestvuje u pregovorima o formiranju nove Vlade koji su trajali sve do 15. maja. Visoki funkcioner DS, Božidar Đelić, izabran je za potpredsjednika Vlade a stranka je dobila važne resore poput odbrane, pravde i financija.

Jedan od potpredsjednika DS, Nenad Bogdanović, bio je gradonačelnik Beograda.