Idi na sadržaj

Beringovo more

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Beringovo more

Beringovo more je rubno more na sjevernom kraju Tihog okeana između sjeverne Amerike i Azije.

Geografija

[uredi | uredi izvor]

Beringovo more je odvojeno od Aljaskog zaliva poluostrvom Aljaska. Prostire se na preko 2.000.000 kvadratnih kilometara i graniči se na istoku i sjeveroistoku s Aljaskom, na zapadu s poluostrvom Kamčatka, na jugu sa poluostrvom Aljaska i Aleutskim ostrvima i na krajnjem sjeveru sa Beringovim moreuzom, koji povezuje Beringovo more sa Čukotskim morem Arktičkog okeana.[1]

Aleutska ostrva (SAD) se na zapadu nadovezuju na Komandirska ostrva (Rusija). Komandirska ostrva su samostalna grupa ostrva jer su od Aleuta odvojeni dubokim jarkom. Na zapadu Beringovo more završava na obalama sjevernog dijela poluostrva Kamčatke.

Historija

[uredi | uredi izvor]

Prije oko 10.000 godina, pred kraj zadnjeg ledenog doba, nivo mora je bio oko 125 metara niže. Na krajnjem sjeveru Beringovog mora (Beringov prolaz) nalazio se prohodan kopneni most Beringija koji je spajao Aziju i Ameriku. Na jugu je postojao još i Beringov most koji je išao duž Aleuta i Komandirskih ostrva. On je bio presječen dubokim jarkom između ove dvije ostrvske grupe, a istočno od Kamčatke i sjevernim ogrankom Kurilskog jarka dubokim i do 5.139 metara. Prema danas prihvaćenim teorijama, preko ta dva "mosta" su stigli prvi doseljenici u Ameriku.

Beringovo more, koje je 1648. otkrio Semjon Dežnjev, dobilo je ime po danskom prirodoslovcu Beringu koji je 1741. po nalogu cara Petra Velikog plovio tim vodama da provjeri postoji li kopnena veza između Azije i Amerike.

Dana 18. decembra 2018. veliki meteor eksplodirao je iznad Beringovog mora. Meteor je eksplodirao na visini od 25,6 km oslobađajući 49 kilotona energije.[2][3]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Bering Sea and Strait | sea, Pacific Ocean | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). Pristupljeno 4. 11. 2022.
  2. ^ "US detects huge meteor explosion". BBC News (jezik: engleski). 18. 3. 2019. Pristupljeno 4. 11. 2022.
  3. ^ "Fireballs". cneos.jpl.nasa.gov. Pristupljeno 4. 11. 2022.