Mont d’an endalc’had

itron

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Itron


Brezhoneg

Etimologiezh

Eus an anv henvrezhonek eltroguen « mamm-gaer ».
E krennvrezhoneg: itronn[1].
Da dostaat ouzh elltrewyn (dispredet) « maeronez » e kembraeg hag altrewen « lezvamm » e kerneveureg.
Dont a ra eus ar ger keltiek *altr-awon-ī, stumm benel *altr-awon- « tad-mager » (→ aotrou).

Anv-kadarn

itron benel /i'trõ:n/ (liester itronezed)

  1. Maouez eus an noblañs, gwreg un aotrou.
  2. Maouez en em zalc'h evel un den eus an noblañs
    Honnezh zo un itron !
  3. Maouez, plac'h dimezet, bet dimezet pe en oad da vezañ dimezet.

Gerioù enepster

Troidigezhioù