Mont d’an endalc’had

gouel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Gouel

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn 1) Meneget er C'hatolikon (goel lestr).
Da geñveriañ gant ar gerioù hwyl e kembraeg, gól, goel e kerneveureg.
(Anv-kadarn 2) Kavet en henvrezhoneg (guel).
Meneget er C'hatolikon (goel).
Da geñveriañ gant ar gerioù gwyl e kembraeg, gól, goel e kerneveureg, féile en iwerzhoneg.
(Anv-kadarn 3) Gwelet ar verb gouelañ.
(Furm verb) Savet diwar gouel-, pennrann ar verb gouelañ, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn 1

gouel /ˈɡweːl/ benel (liester gouelioù

  1. Pezh gwiad bras pe vrasoc'h, kreñv an danvez anezhi, a vez lakaet da zegemer c'hwezh an avel enni a-benn ober d'ur vag mont war-raok.
    • Doanius stad un den lezet en donvor en ur vag ha n'eus enni na gwern, na stur, na gouel, na roeñv, na nadozenn-vor, na bevañs... SAAQ 89
    • E-kreiz an aber ur ouel vras a stlake dousik, distignet. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 410.)
  2. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
    • <skouer.>

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

gouel gourel, liester gouelioù

  1. Tra, darvoud, zo da oueliañ, da lidañ.
  2. Gouel unan bennak: deiz a glot gant un anv sant

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù


Anv-kadarn 3

gouel gourel, liester goueloù

  1. Daeroù.

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gouel
dre vlotaat ouel
amreizh ouel

gouel /ˈɡweːl/

  1. Furm ar verb gouelañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb gouelañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

Troidigezhioù