bras

Gwelet ivez : Bras, braz

Brezhoneg

Etimologiezh

(1499)^[1] E krennvrezhoneg e oa bras^[2], a gaver e kerneveureg, evel e kembraeg hag en heniwerzhoneg bras, a vefe deveret eus ur ger keltiek *brassos kevatal d'ar ger latin grossus (en deus roet ar ger gallek gros, n'en deus kevatal anavezet all ebet (hep liamm ebet evel-just gant orin ar ger alamanek groß na gant e gevatal saoznek great).^[3]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	bras
Derez-uheloc'h	brasoc'h
Derez-uhelañ	brasañ
Derez-estlammiñ	brasat

bras /ˈbrɑːs/ derez kevatal : ken bras / kement.

Muioc'h a hed, a uhelder, a devder dezhañ eget boas.
- Bezañ bras a-walc'h da ober un dra bennak.
- Mar d'eo bet trec'het Breiz er brezelliou braz.
  He iez a zo bepred ken beo ha biskoaz. — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15^vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
- Marc'h, roue Poulmarc'h, a veze laouen bras e galon pa c'helle mont da redek ar moc'h gouez e koadou bras e rouantelez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 39.)
- — [...], ha ken bras e benn hag ur girin da lakaat dienn. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 69.)
- Lan ar C'hor a lard rod vras an dornerez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 37.)
- Me am-eus diou fillorez ha n'eo ket braz a-walh o genou d'ober « ma faeron » diouzin (ahanon). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 175.)
- unan bras/ unan vras
Bras ha bihan.
lorc'hus:
- Mari-se a zo ur plac'h vras. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 289.). Gwelout : ober e vraz.
- Arc'hant bras : kalz arc'hant. Tud an arc'hant bras': ar re binvidik.
- Ur beg bras.
- An dud vras.
- Ar mor bras.
- Ar pennoù-bras.
Tennañ da vras.