Mont d’an endalc’had

bevin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bev-, pennrann ar verb bevañ, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

bevin /ˈbɵːvĩn/

  1. Furm ar verb bevañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« M'hoc'h eus levezon en Neñv, ma selaouer ouzh ho pedennoù en Neñv, goulennit ma vevin. » — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 284.)

Troidigezhioù