dilorc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn lorc'h.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | dilorc'h |
| Derez-uheloc'h | dilorc'hoc'h |
| Derez-uhelañ | dilorc'hañ |
| Derez-estlammiñ | dilorc'hat |
dilorc'h /ˈdiːlɔrx/ (furm vihanaat : dilorc'hik)
- N'eo ket lorc'hus ; uvel (diwar-benn an dud)
- — [...]. Me, avat, a zo un den dilorc'h, mignon d'ar peoc'h ha paotr ar gêr. [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 306.)
- Na c'hortozer ket kaout lorc'h anezhañ, na reer ket evit al lorc'h a c'haller gortoz anezhañ (diwar-benn an obererezhioù)
- <skouer.>
Gerioù heñvelster
Gerioù enepster
Troidigezhioù
- galleg : humble (fr) , sans orgueil (fr)