rostañ
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
rostañ /ˈrɔstã/
- Poazhat a-us d'an tan.
- « [...]. Bugaligou a zo bet laeret diwarnañ, lazet, dibluet, rostet ha debret gant an torfedour a welit hag a selaouit. [...] ! — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 42.)
- [...] ; ha dizale e save ar flammoù en noz, ken uhel, ma rostent skourroù ur wezenn evlec'h. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 90.)
- Poazhat.