edoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann ed- hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm verb

edoc'h /eˈdː.ɔx/

1. Stumm lec'hiañ ar verb bezañ/bout en eil gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ.

• A verk al lec'hiañ :

« Hegarat on bet en ho keñver, keit ha m'edoc'h dindan va zoenn. Va ostizidi e oac'h. [...]. » — (?, p. ?.)

Ma ne vezit ket er gear p'en em gavo den Canclaux, e vezo lavaret edoc'h e Kergidu hag e vioc'h barnet d'ar maro, me gred. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 6.)

• Gant un anv-gwan-verb :

— « Me an hini oa, moereb, » emezañ; « me a oa o lavarout, hep soñjal edoc'h kousket : o tri mil malchañs !... » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 32.)

Troidigezhioù

• galleg : (vous) étiez ^(fr)
• italianeg : (voi) eravate ^(it)
• spagnoleg : (vosotros, vosotras) erais ^(es) , estabais ^(es)

Gwelet ivez

• emaon, emaout, emañ, emaomp, emaoc'h, emaint, emeur
• edon, edos, edo, edomp, edont, edod