difankañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb fankañ

Verb

difankañ /diˈfãŋkã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : difanket) (displegadur)
I. verb gwan

1. Kac'hat (diwar-benn an dud)

Troidigezhioù

• galleg : aller à la selle ^(fr)

II. verb kreñv eeun

1. Tennañ ar fank kuit diouzh, diwar un dra bennak
2. Lemel ar pep brasañ eus al loustoni diouzh un dra bennak a-raok kannañ anezhañ (diwar-benn an dilhad)
   • Ez an da zivanka eun toullad torchouerou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 123.)
3. (Dre astenn-ster) Gwalc'hiñ ha freskañ ur babig pa vez lous e vailhurenn gant ar fank

Deveradoù

• difankell
• difanker

Troidigezhioù

• galleg : décrasser ^(fr)
• galleg : décrotter ^(fr)