Lockheed AC-130 Spectre
AC-130 Spectre | |
---|---|
| |
Тып | Lockheed C-130 Hercules і Ганшып |
Распрацоўшчык | Lockheed Martin |
Вытворца | Lockheed Martin |
Першы палёт | 1966 |
Пачатак эксплуатацыі | 1968 год |
Канец эксплуатацыі | 1995 |
Эксплуатанты | ВПС ЗША |
Базавая мадэль | Lockheed C-130 Hercules |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Lockheed AC-130 Спектр (Спектр) — лятаючая батарэя непасрэднай падтрымкі падраздзяленняў сухапутных войскаў на поле бою. Заснавана на базе транспартнага самалёта C-130 фірмы Lockheed. Узбраенне і дадатковае абсталяванне ўсталёўвала фірма Боінг.
Самалёт прымаў актыўны ўдзел ў В’етнамскай вайне.
Агульныя звесткі
[правіць | правіць зыходнік]Самалёт прызначаны для рашэння наступных задачаў:
- непасрэдная авіяцыйная падтрымка войскаў на поле бою;
- патруляванне і парушэнне камунікацыяў праціўніка;
- нанясенне ўдараў па загадзя выяўленых аб’ектах праціўніка ці ж па аб’ектах, цэлеўказанне па якіх паступае падчас патрулявання (знаходжання ў паветры);
- забеспячэнне абароны сваіх базаў і важных аб’ектаў.
У цяперашні час на ўзбраенні Камандавання спецыяльных аперацый ВПС ЗША знаходзяцца:
- 8 самалётаў AC-130H (англ.: Spectre — 'прывід') — c 1972 года, кошт аднаго $132,4 млн.
- 13 самалётаў AC-130U (англ.: Spooky — 'жудасны, жудасны') — з 1995 года, кошт аднаго $190 млн.
Мадыфікацыя
[правіць | правіць зыходнік]- AC-130A Spectre
- Створаны на базе C-130A. усяго ў гэты варыянт мадэрнізавана 19 самалётаў. Канчаткова спісаны ў 1995 годзе. Узбраенне 4х7,62-мм М-134 Minigun, 4х20-мм M61 Vulcan.
- AC-130E Spectre
- Створаны на базе C-130E. усяго мадэрнізавана 11 самалётаў. Узбраенне 2х20-мм M61 Vulcan, 1х40-мм L60, 1х105-мм гаўбіца М102.
- AC-130H Spectre
- Мадэрнізаваны варыянт AC-130E. Узбраенне 1Х20-мм M61 Vulcan, 1х40-мм L60, 1х105-мм гаўбіца М102.
- AC-130U Spooky
- Створаны на базе C-130H. ўзбраенне 1х 25-мм GAU-12/U, 1х40-мм L60, 1х105-мм гаўбіца М102.
- AC-130J Ghostrider
- Створаны на базе MC-130J. ўзбраенне: 30-мм і 105-мм артылерыя, магчыма выкарыстанне разумных боепрыпасаў (GBU-39, AGM-114, AGM-176)[1]
- AC-130W Stinger II
- Узбраенне 1х30-мм GAU-23/A, 1х105-мм гаўбіца М102.
Узбраенне і абсталяванне
[правіць | правіць зыходнік]Самалёт мае ўнікальную кампаноўку — усё стралкова-артылерыйскае ўзбраенне знаходзіцца па левым борце грузавой кабіны (па палёце) перпендыкулярна будаўнічай восі самалёта, адпаведна для яго прымянення па наземных мэтам самалёт пастаянна выконвае левы віраж вакол раёна мэты (становіцца ў левы круг). Адсек ўзбраення аддзелены ад астатняй прасторы кабіны супрацьдымнай запавесай, набойцы працуюць у масках.
Усё ўсталяванае на борце АС-130 ўзбраенне кіруецца з дапамогай камп’ютэрызаванай пошукава-прыцэльнай сістэмы, у склад якой уваходзяць радар, тэлевізійны і цеплавізійны прыцэл. Гэта забяспечвае магчымасць эфектыўнага прымянення агнявых сродкаў самалёта кругласутачна, у любых умовах надвор’я.
На мадыфікацыі AC-130U, акрамя таго, усталяваны радыёлакатар з сінтэзаванай апертурай, які выкарыстоўваецца для выяўлення мэтаў на вялікай далёкасці. Сістэма кіравання агнём АС-130U дазваляе, у адрозненне ад мадыфікацыі АС-130h, адначасова наносіць ўдары па двух мэтах. Да таго ж AC-130U бярэ на борт у два разы большы боезапас, чым AC-130H.
У складзе навігацыйнага комплексу самалёта маецца інерцыяльная сістэма навігацыі, спалучаная з прымачом сыгналаў спадарожнікавай навігацыйнай сістэмы.
Баявое прымяненне
[правіць | правіць зыходнік]- Упершыню канцэпцыя «лятучай артылерыйскай батарэі» была ўжытая падчас В’етнамскай вайны. АС-130, узброеныя артылерыяй, з вялікім поспехам ўжываліся для абстрэлу транспартных Калон Вьетконга на т. зв. «сцежцы Хо Шы Міна», знішчыўшы больш за 10 000 грузавікоў[2].
- Ужываўся падчас Вайны ў Заліве з Іракам (1991)
- Ужываўся ў ваеннай аперацыі сіламі ЗША супраць тэрарыстаў ІДІЛ (2015—2019). Удзельнічалі ў тым ліку ў рэзанансным баі пад Хашамом у Сірыі[3].
- Быў задзейнічаны ў жніўні 2021 года супраць афганскіх талібаў.
Страты
[правіць | правіць зыходнік]За 5 гадоў прымянення ў В’етнаме (з верасня 1967 года па снежань 1972 года) было страчана 6 самалётаў. Самалёт, страчаны ў Кувейце ў 1991 годзе, лічыцца самай буйной баявой стратай за час аперацыі. Бура ў пустыні, рэакцыяй на якую стала пазбяганне дзённых місій і скарачэнне паветранага прыкрыцця наземных войскаў. Паводле выдання «Task & Purpose » за апошнія 30 гадоў (на люты 2021 года) ні адзін AC-130 не быў збіты ў баі[4].
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Stavros Atlamazoglou. 3 U.S. Military Wishlist Weapons Ukraine Would Love to Fight Russia (англ.) . 19FortyFive (20 чэрвеня 2022).
- ↑ AC-130U . Архівавана з першакрыніцы 2 лютага 2019.
- ↑ Department Of Defense Press Briefing by Lieutenant General Harrigian via teleconference from Al Udeid Airbase, Qatar > U.S. DEPARTMENT OF DEFENSE > Transcript . Архівавана з першакрыніцы 4 ліпеня 2020.
- ↑ David Roza. No enemy has downed an Air Force AC-130 gunship in 30 years. Here’s why (англ.). Task & Purpose (5 лютага 2021).