Рэспубліканская фашысцкая партыя
| Рэспубліканская фашысцкая партыя | |
|---|---|
| італ.: Partito Fascista Repubblicano | |
 | |
| Лідар | Алесандра Паваліні |
| Дата заснавання | 13 верасня 1943 года |
| Дата роспуску | 28 красавіка 1945 года |
| Штаб-кватэра | |
| Краіна | |
| Ідэалогія | |
| Саюзнікі і блокі | НСДАП |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Рэспубліканская фашысцкая партыя (італ.: Partito Fascista Repubblicano, PFR) — італьянская фашысцкая палітычная партыя, заснаваная ў верасні 1943 года ў якасці пераемніка Нацыянальнай фашысцкай партыі (НФП). У 1943-1945 гадах з’яўлялася кіруючай і адзінай законнай партыяй Італьянскай сацыяльнай рэспублікі (дзяржавы, утворанай на акупаванай нацысцкай Германіяй тэрыторыі паўночнай і часткова цэнтральнай Італіі). Мела ўласнае ваенізаванае крыло, вядомае пад назвай «Чорныя брыгады». Партыя спыніла сваё існаванне з падзеннем рэжыму Італьянскай сацыяльнай рэспублікі ў красавіку 1945 года.
З’езд партыі
[правіць | правіць зыходнік]Адзіны з’езд партыі прайшоў 14-15 лістапада 1943 года ў Вероне. Генеральным сакратаром партыі стаў Алесандра Паваліні. Асноўным праграмным дакументам партыі быў Веронскі маніфест, які замацаваў пераход ад манархіі, якая «здрадзіла фашызму», да рэспублікі, да вытокаў фашызму 1910—1920-х гадоў, яго левай, дакампроміснай (з манархіяй і буржуазіяй) формы. Разам з тым захоўвалася добразычлівае стаўленне да Рымска-каталіцкай царквы, не характэрнае для ранняга фашызму.
Члены
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Несцераў А.Г. Итальянская Социальная Республика: документы эпохи. — Екатеринбург: Издательство Уральского университета, 2002.