Пратэсты на Кубе (2021)
Пратэсты на Кубе | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Бакі канфлікту | |||||||
Урад Кубы і яго прыхільнікі | Кубінская апазіцыя і дэцэнтралізаваныя сілы пратэстуючых
пры падтрымцы | ||||||
Страты | |||||||
|
Серыя пратэстаў супраць урада Кубы пачалася 11 ліпеня 2021 года ў сталіцы краіны г. Гавана і ў іншых гарадах. Нагодай стала нармаванне прадуктаў харчавання і медыкаментаў і іх недахоп[2], што асабліва востра адчувалася падчас самай цяжкай фазы пандэміі COVID-19 у дзяржаве. Пратэсты ўспыхнулі пасля паведамленняў аб новым рэкордзе штодзённых захворванняў і смяротнасці[3].
Назіральнікі ахарактарызавалі пратэсты як несупастаўна больш маштабныя ў параўнанні з пратэстамі 2020-га. Гэта найбуйнейшыя антыўрадавыя дэманстрацыі на Кубе з 1994 года[4].
Пратэсты
[правіць | правіць зыходнік]11 ліпеня паўсталі як мінімум 2 спантаныя дэманстрацыі — у Сан-Антоніа-дэ-лос-Баньёс, прыгарадзе Гаваны, і ў Пальма-Сар’яна, правінцыя Сант’яга-дэ-Куба, з выкананнем песні Patria y Vida, якая стала знакавай для апазіцыі кастраізму. У сацыяльных сетках трансляваліся відэаролікі пратэстуючых, якія спяваюць лозунгі «Свабода», «Далоў камунізм» і «Мы не баімся», а таксама з патрабаваннямі вакцыны[5][6]. Апазіцыйныя СМІ, такія як Martí Noticias, апублікавалі ў сацыяльных сетках відэаролікі пратэстаў на Малекане ў Гаване, у Сант’яга, Санта-Клары, С’ега-дэ-Авіла, Камагуэй, Баямо, Гуантанама, Сан-Хасэ-дэ-лас-Лахас, Альгін, Кардэнас; таксама былі апублікаваныя відэазапісы дэманстрацый за мяжой, напрыклад, на плошчы Пуэрта-дэль-Соль у Мадрыдзе, Іспанія[7]. Кубінцы, якія пражываюць у Чылі, таксама падтрымалі пратэсты, правёўшы дэманстрацыю ля кубінскага консульства ў краіне[8].
Па словах Арланда Гут’ераса, выгнанага дысыдэнта так званай «Асамблеі кубінскага супраціву», пратэсты прайшлі больш чым у 15 гарадах Кубы[9]. Ён папрасіў урад ЗША ўзначаліць міжнародную інтэрвенцыю, каб не дапусціць, каб пратэстоўцы сталі «ахвярамі кровапраліцця»[10][11].
Жыхары Сан-Антоніа паведамілі, што паліцыя падавіла пратэстуючых і затрымала некалькіх удзельнікаў[12]. Прэзідэнт Кубы Мігель Дыяс-Канель заклікаў сваіх прыхільнікаў выйсці на вуліцы ў адказ на дэманстрацыі, заявіўшы: «Загад змагацца, рэвалюцыянеры на вуліцы» ў спецыяльнай тэлеперадачы[13][4]. Пры гэтым ён таксама абвінаваціў Злучаныя Штаты ў арганізацыі беспарадкаў[14]. Урад Кубы назваў пратэсты «контррэвалюцыйнымі»[15].
Рух Сан-Ісідра заклікаў людзей прайсці маршам да Малекану ў Гаване, а Эрыка Гевара-Росас, дырэктар Amnesty International у Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы, заявіла, што ў месцах, дзе людзі выйшлі на акцыі пратэсту, былі адзначаны адключэнні Інтэрнэту. Яна заклікала ўрад Дыяс-Канеля паважаць права народа на мірныя сходы[16]. Па даных агенцтва «Рэйтэр», у Гаване былі заўважаны аўтамабілі сілавых ведамстваў, абсталяваныя кулямётамі[17].
На наступны дзень, 12 ліпеня, пратэсты ў буйных гарадах не назіраліся, аднак была адзначана масавая прысутнасць паліцыі са спецтэхнікай ва ўсіх людных месцах. Было затрымана каля 100 удзельнікаў пратэстаў[18].
13 ліпеня ў Маямі, ЗША, пратэстоўцы часова заблакавалі хуткасную аўтамагістраль, каб прадэманстраваць падтрымку кубінскім пратэстантам. Некаторыя газеты паведамілі, што пратэстоўцы парушылі закон Фларыды аб барацьбе з беспарадкамі; тым не менш, нікому з пратэстуючых не былі выстаўлены абвінавачанні, і губернатар штата сказаў, што не лічыць, што закон выкарыстоўваецца і ў дачыненні[19][20][21].
Рэакцыя
[правіць | правіць зыходнік]У адказ на выступы першы сакратар кампартыі Кубы Дыяс-Канель заклікаў камуністаў выходзіць на вуліцы і даваць адпор пратэстантам. 11 ліпеня 2021, выступаючы ў эфіры дзяржаўнага тэлебачання ён заявіў[17]:
Мы гатовы аддаць сваё жыццё. Ім трэба пераступіць праз нашы трупы, калі яны хочуць сустрэцца з рэвалюцыяй. Мы гатовы да ўсяго і будзем біцца на вуліцах. |
Саветнік прэзідэнта ЗША па нацыянальнай бяспецы Джэйк Саліван выказаў падтрымку пратэстоўцаў[17].
Прэс-сакратар МЗС Расіі Марыя Захарава заявіла, што «лічыць недапушчальным умяшанне звонку ва ўнутраныя справы суверэннай дзяржавы і якія-небудзь іншыя дэструктыўныя дзеянні, якія заахвочвалі б дэстабілізацыю абстаноўкі на востраве»[22].
Заўвагі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ ЗША ў асобе саветніка прэзідэнта па нацыянальнай бяспецы Д. Салівана афіцыйна падтрымалі пратэстуючых на дыпламатычным узроўні. Па заяве М. Дыяс-Канеля, наўпрост арганізавалі выступы.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Más de 100 desaparecidos, varios muertos y bloqueo de comunicaciones en Cuba, según ONGs . ABC (13 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 13 July 2021. Праверана 13 July 2021.
- ↑ Robles, Frances (11 July 2021). "Cubans Denounce 'Misery' in Biggest Protests in Decades". The New York Times [амерыканская англійская]. ISSN 0362-4331. Праверана 11 July 2021.
- ↑ "Thousands join rare anti-government protests in Cuba". France 24(англ.). 11 July 2021. Праверана 11 July 2021.
- ↑ а б "Díaz-Canel llama a los partidarios del Gobierno cubano: "La orden de combate está dada"". 20minutos. 11 July 2021. Праверана 11 July 2021.
- ↑ Lozano, Daniel (11 July 2021). "Protestas callejeras en Cuba sorprenden al Gobierno, que llama a sus "revolucionarios" para combatirlas". EL Mundo(ісп.). Праверана 11 July 2021.
- ↑ Osorio, Eliezer Budasoff, Camila (11 July 2021). "Una protesta iniciada en dos municipios de Cuba amenaza con encender el hartazgo ciudadano en el país". El País(ісп.). Праверана 11 July 2021.
{{cite news}}
: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка) - ↑ Press. El presidente cubano llama a salir a las calles para defender la revolución en respuesta a las protestas . www.europapress.es (11 ліпеня 2021). Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ Cubanos en Chile llegan hasta el consulado de su país para apoyar manifestaciones en la isla (ісп.). BioBioChile - La Red de Prensa Más Grande de Chile (11 ліпеня 2021). Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ El régimen cubano insta a sus partidarios a "combatir" la ola de protestas en toda la isla (ісп.). elconfidencial.com (11 ліпеня 2021). Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ El exilio pide intervención internacional para evitar "baño de sangre" en Cuba (ісп.). ElDiario.es (11 ліпеня 2021). Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ Cientos de personas salen a la calle en Cuba a protestar contra al Gobierno al grito de "No tenemos miedo"(нявызн.). Nius Diario (11 ліпеня 2021). Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ Denuncian represión policial contra manifestantes en protestas en Cuba . www.publico.es. Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ Lozano, Daniel (11 July 2021). "Protestas callejeras en Cuba sorprenden al Gobierno, que llama a sus "revolucionarios" para combatirlas". EL Mundo(ісп.). Праверана 11 July 2021.
- ↑ Frank, Mark (July 11, 2021). "Thousands of protesters take to the streets in Cuba". Reuters. Праверана July 11, 2021.
- ↑ Periódico. El Gobierno cubano califica de "contrarevolucionarias las protestas" en la isla (ісп.). elperiodico (11 ліпеня 2021). Праверана 11 ліпеня 2021.
- ↑ Lozano, Daniel (11 July 2021). "Protestas callejeras en Cuba sorprenden al Gobierno, que llama a sus "revolucionarios" para combatirlas". EL Mundo(ісп.). Праверана 11 July 2021.
- ↑ а б в [https://www.bbc.com/russian/news-57781755 На Кубе вспыхнули антиправительственные протесты. , BBC, 12.07.2021
- ↑ Cuba arrests activists as government blames unrest on U.S. interference | Reuters
- ↑ Is Cuban-Americans' highway protest in Miami breaking Florida's new anti-riot law? . Miami Herald (13 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 14 July 2021. Праверана 14 July 2021.
- ↑ Lane Change: Ron DeSantis' "Anti-Riot" Law Appears Not to Apply to Protest That Blocked the Palmetto . Miami New Times (13 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 14 July 2021. Праверана 14 July 2021.
- ↑ Rohrer, Gray. DeSantis hosts meeting in Miami as dissidents call for regime change in Cuba; defends "riot" law against charge of hypocrisy . Orlando Sentinel (13 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 14 July 2021. Праверана 14 July 2021.
- ↑ Захарова заявила, что Россия внимательно следит за развитием ситуации на Кубе (руск.). ТАСС.