Пелагічная зона

Пелагіяль (таксама пелагічная зона ад грэч. Πέλαγος — «адкрытае мора») — зона мора або акіяна, якая не знаходзіцца ў непасрэднай блізкасці ад дна. Асяроддзе пражывання пелагічных арганізмаў — планктону, нектону, плейстона. Гэтая зона займае 1,37 млрд км³ мора і глыбіні да 11 км. Пелагічная зона проціпастаўляецца дновай (які ўключае грунт мора) і прыдновым (які знаходзіцца непасрэдна над глебай) зонам у дна мора, а таксама літаральнай зоне каля ўзбярэжжа. Рыба, што жыве ў пелагічнай зоне, таксама называецца пелагічнай.

Пелагічная зона распасціраецца ад паверхні амаль да дна мора. Умовы даволі істотна змяняюцца з глыбінёй, у прыватнасці ціск узрастае, а колькасць святла памяншаецца. У залежнасці ад глыбіні пелагічная зона падзяляецца на некалькі меншых падслоі: эпілімныён, металімныён і гіпалімныён.

Гл. таксама

• Бенталь
• Абісаль

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).

Спасылкі

• Пелагічная зона — артыкул з БСЭ
• Пелагиаль — Словарь морских терминов на Корабел.ру
• Электронная сельскохозяйственная библиотека Знаний
• Статья — Science Архівавана 20 лістапада 2009.