Паўночна-Заходні фронт (Чырвоная Армія)

Паўночна-Заходні фронт
Паўночна-Заходні фронт
	руск.: Северо-Западный фронт
	Эмблема УС
Гады існавання	1939 — лістапад 1943
Краіна	СССР
Падпарадкаванне	камандуючаму
Уваходзіць у	Узброеныя Сілы СССР
Тып	фронт
Складаецца з	упраўленне, аб’яднанні, злучэнні, воінскія часці і ўстановы
Функцыя	абарона
Колькасць	аб’яднанне
Дыслакацыя	СССР;
Удзел у	Вялікая Айчынная вайна
Камандзіры
Вядомыя камандзіры	гл. Камандуючыя войскамі

Паўно́чна-Захо́дні фронт — фарміраванне (аператыўнае аб'яднанне) Чырвонай арміі (РСЧА), у гады Савецка-фінскай вайны і Вялікай Айчыннай вайны (утвораны 22 чэрвеня 1941 года на базе войскаў Прыбалтыйскай Асобай ваеннай акругі); праіснаваў да лістапада 1943 года.

1939—1940 гады

На асаблівы перыяд быў прадугледжаны план дзеянняў РСЧА.

Ва ўмовах вайны СССР толькі супраць Фінляндыі для зручнасці кіравання і матэрыяльнага забеспячэння войскаў ствараюцца два фронты:
Паўночны фронт — для дзеянняў на ўзбярэжжы Баранцавага мора і на напрамках Раваніемі, Кемі і Улеаборгскам;

Паўночна-Заходні фронт для дзеяння на напрамках Куапіа, Мікяенлі і Гельсінгфорс. Камандаванне Паўночна-Заходнім фронтам ускладаецца на камандаванне і штаб Ленінградскай Ваеннай Акругі.

Загадваю прыступіць да распрацоўкі плана аператыўнага разгортвання войскаў Паўночна-Заходняга фронту, кіруючыся наступнымі ўказаннямі:

I. Улічваючы склад і дыслакацыю фінскай арміі ў цяперашні час, а таксама падрыхтоўку Фінляндыяй тэатра да вайны, план разгортвання нашых войскаў пастроіць, зыходзячы з наступных меркаванняў:
1. У выпадку вайны ў бліжэйшыя гады, Фінляндыя зможа выставіць 16—18 пяхотных дывізій з выкарыстаннем усіх іх супраць СССР.

2. Гэтыя дывізіі меркавана будуць разгорнутыя:
У раёне Петсама — да адной пяхотнай дывізіі.

У раёне Кеміярві, Куусама для прыкрыцця накірунку на Кемь — да двух пяхотных дывізій.

На Улеаборгскім напрамку — да двух пяхотных дывізій.

На кірунках Куапіа, Саванліна, Нурмес — да пяці пяхотных дывізій.

У раёне Саванліна, Лапеэнранта, узбярэжжа Фінскага заліва, Лахты — да шасці пяхотных дывізій.

У раёне Гельсінгфорс, Або — адна — дзве пяхотных дывізій.

3. Канчатковае разгортванне ўсіх дывізій мяркуецца на 15—20-ы дзень мабілізацыі.

4. Не выключана магчымасць узмацнення ўзброеных сіл Фінляндыі войскамі яе магчымых саюзнікаў (Швецыя, Нарвегія, Германія).

5. Пры агульным верагодным плане абарончых дзеянняў фінскай арміі не выключана магчымасць у першыя дні вайны актыўных дзеянняў яе з мэтай стварэння пагрозы Ленінграду шляхам выхаду да Ладажскага возера і захопу Выбаргу.

II. Асноўнымі задачамі Паўночна-Заходняга фронту стаўлю: Разгром узброеных сілаў Фінляндыі, авалоданне яе тэрыторыяй у межах размежавання і выхад да Батнічнага заліва на 45-ы дзень аперацыі, для чаго:
1. У перыяд канцэнтравання войскаў трывала прыкрываць Выбаргскі і Кексгольмскі напрамкі, пры ўсіх абставінах утрымаць Выбарг за сабой і не дапусціць выхаду праціўніка да Ладажскага возера.

2. Пасля канцэнтравання войскаў быць гатовым на 35-ы дзень мабілізацыі па асабліваму ўказанню перайсці ў агульнае наступленне, нанесці галоўны ўдар у агульным кірунку на Лапеэнранта, Хейнала, Хямеенліна і дапаможныя ўдары ў напрамках Карніселькя, Куапіа і Саванліна, Мікель, разбіць асноўныя сілы фінскай арміі ў раёне Мікель, Хейнала, Хаміна, на 25-ы дзень аперацыі авалодаць Гельсінгфорсам і выйсці на фронт Куапіа, Ювяскюля, Хямеенліна, Гельсінгфорс.

III. Справа Паўночны фронт (штаб Кандалакша) на 40-ы дзень мабілізацыі пераходзіць у наступленне і ў на 30-ы дзень аперацыі авалодвае раёнам Кемі, Улеаборг.

Яго левафланговы 20-ы асобны стралковы корпус надыходзіць у напрамку Суамусалмі, Пуаланка і на дзень аперацыі авалодвае раёнам Пуаланкаю Штакар-Ухта.
Мяжа з ім: ст. Масельская, Піеліісярві, Інсалмі, Пюхяярві. Усё для Паўночна-Заходняга фронту выключна.

IV. Для выканання названых задач у склад войскаў Паўночна-Заходняга фронту ўключыць:
чатыры ўпраўлення палявых армій;

дзевяць упраўленняў стралковых карпусоў;

адно ўпраўленне мех. корпуса;

дваццаць дзевяць стралковых дывізій;

дзве танкавыя дывізіі;

адну мотастралковую дывізію;

пяць танкавых брыгад;

чатыры матарызаваныя брыгады;

дванаццаць артпалкоў РГК;

шэсць пантонных батальёнаў;

сем інжынерных батальёнаў;

пяцьдзесят пяць авіяпалкоў.

У рэзерве галоўнага камандавання ў раёне Ціхвін: Волхаўбуд, Чудаў мець тры стралковыя дывізіі.
Названыя войскi Паўночна-Заходняга фронту разгарнуць.
Штаб фронту — Ленінград.

7-я армія ў складзе:
два ўпраўлення стралковых карпусоў;

шэсць стралковых дывізій;

адна лыжная брыгада;

два пантонных батальёна;

адна танкавая брыгада;

сетка авіяпалкоў;

два артпалка РГК;

два інжынерных батальёна.

Штаб арміі — Суаярві.

Наносячы галоўны ўдар сіламі не менш чатырох стралковых дывізій у напрамку Карніселькя, Куапіа, разбіць процілеглыя часці фінскай арміі і авалодаць: на 15-ы дзень аперацыі — раёнам Ёэнсу; на 30-ы дзень аперацыі — раёнам Куапіа, ахапіўшы з поўначы галоўную групоўку праціўніка.
У далейшым мець на ўвазе наступленне на Ювяскюля.
Мяжа злева: ст. Куаканцэмі, Саванранта, зых. Віртасалмі, зых. Лейванмякі.

22-я армія (з УРВА) у складзе:
адно ўпраўленне стралковага корпуса;

пяць стралковых дывізій;

адна танкавая брыгада;

адна матарызаваная брыгада;

тры артпалка РГК;

адзін пантонны батальён;

два інжынерных батальёна;

сем авіяпалкоў.

Штаб арміі — Кексгольм.

У перыяд прыкрыцця, трывала прыкрываючы дзяржмяжу, не дапусціць выхаду праціўніка да Ладажскага возера.
Па канцэнтрацыі, наносячы галоўны ўдар сіламі чатырох стралковых дывізій у напрамку Вірмунціёкі, Юва, акружыць і знішчыць супрацьстаячага праціўніка і на 15-ы дзень аперацыі выйсці на фронт: Саванранта, Юва, Кампіла.
У далейшым у залежнасці ад абставін мець на ўвазе дзеянні або сумесна з 23 арміяй на Хейнал, або ва ўзаемадзеянні з 7-й арміяй на Ювяскюля і далей на Талцерэ. На 30-ы дзень аперацыі выйсці на фронт: Кангаміемі, Лейванмякі, воз. Ілома, Калкінен.
Мяжа злева: Вуаксела, Антрэа, Іматра, Рысційна, Калкінен.

23-я армія (выдзяляецца з упраўлення ЛВА) у складзе:
два ўпраўлення стралковых карпусоў;

шэсць стралковых дывізій;

дзве танкавыя брыгады;

адна матарызаваная брыгада;

шэсць артпалкоў РГК;

два артдывізіёна РГК;

два пантонных батальёна;

тры інжынерных батальёна;

адзінаццаць авіяпалкоў.

Штаб арміі — Карысалмі.

Наносячы галоўны ўдар не менш чатырма сд у напрамку Лапеэнранта, Лахты, Рыйхімякі, знішчыць супрацьстаячага праціўніка і на 15-ы дзень аперацыі выйсці на фронт Савітайпела, Валкалаімякі, ст. Таавецці.
У далейшым, абыходзячы з поўначы найбольш развітыя ўмацаванні ва ўзаемадзеянні з 20-й арміяй, знішчыць праціўніка на Гельсінгскім накірунку і на 30-ы дзень аперацыі выйсці на фронт Калкінен, Кяркеля, Мянтсяля, маючы на ўвазе пасля выхаду на фронт Савітайпела, ст. Таавецці, увесці ў прарыў мехкорпус.
Мяжа злева: Перкярві, Талі, Луумякі, Коўвала, Мянтсяля.

20-я армія (з АрВА) ў складзе:
два ўпраўлення стралковых корпуса;

шэсць стралковых дывізій;

дзве танкавыя брыгады;

адна матарызаваная брыгада;

пяць артполков РГК;

два пантонных батальёна;

два інжынерных батальёна;

дзевяць авіяпалкоў.

Штаб арміі — Выбарг.

Задача: Прарваць умацаваны фронт праціўніка, знішчыць яго супрацьстаячыя часці і авалодаць: на 15-ы дзень аперацыі выйсці на фронт ст. Таавецці, Халіена, на 30-ы дзень аперацыі — Мянтсяля, Парвар. У далейшым, ва ўзаемадзеянні з 23-й арміяй і 1 мк на 35-ы дзень аперацыі раёнам Гельсінгфорс.
Акрамя названых вышэй сіл, у распараджэнні камандавання Паўночна-Заходняга фронту мець:

1) На паўночным захадзе ўзбярэжжа Эстонскай ССР у раёне Таліна, Порт Балтыйскі адно ўпраўленне ск (65ск), дзве стралковыя дывізіі (11п 126 сд з ПрыБВА), з якіх адну выдзеліць для перавозкі на паўвостраў Ханка (Ганге) для дзеяння на Гельсінгфорс і другую — або для перавозкі таксама на паўвостраў Ханка, або для высадкі дэсанту на Аландскія астравы, і адну ас.страл.брыгаду.

2) Рэзерв фронту: тры стралковыя дывізіі ў раёне ст. Пеціярві, ст. Хейніёкі, Валк-Ярві; адну стралковую дывізію — у раёне Ленінграда.

3) механізаваны корпус у раёне Выбарга, Хейніёкі, ст. Антрэа.

4) другі корпус СПА (Ленінград);

5) дваццаць адзін авіяполк;

6) адна паветрана-дэсантная брыгада.

V. ВПС арміі і фронту паставіць наступныя задачы:
1. Садзейнічаць наземным войскам шляхам дзеянняў супраць наземных войскаў праціўніка па яго баявым парадкам і буйным групоўкам.

2. Знішчыць авіяцыю праціўніка.

3. Забараніць воінскія перавозкі на сушы і на моры.

4. Сумесна з марской авіяцыяй і флотам знішчыць марскі флот праціўніка.

5. Сумесна з флотам перапыніць марскі падвоз у Фінляндыю праз Батнічны заліў і з боку Балтыйскага мора.

6. Прыкрыць перакідку і высадку войскаў на паўвостраў Ханка з прыцягненнем для гэтай мэты і авіяцыі ПрыБВА.

VI. Чырванасцяжнаму Балтыйскаму Флоту, які падпарадкоўваецца ў аператыўных адносінах Ваеннаму Савету Паўночна-Заходняга фронта, паставіць наступныя задачы:
1. Сумесна з авіяцыяй знішчыць баявы флот Фінляндыі і Швецыі (у выпадку выступу апошняй).

2. Садзейнічаць сухапутным войскам, дзеючым на ўзбярэжжы Фінскага заліва і з паўвострава Ханка, забяспечваючы іх флангі і знішчаючы берагавую абарону фінаў.

3. Забяспечыць перакідку двух стралковых дывізій ў першыя ж дні вайны з Паўночнага ўзбярэжжа Эстонскай ССР на паўвостраў Ханка, а таксама перакідку і высадку буйнога дэсанта на Аландскія астравы.

4. Крэйсерскімі аперацыямі падводных лодак і авіяцыяй спыніць марскія зносіны Фінляндыі і Швецыі (у выпадку яе выступу супраць СССР) у Батнічнам заліве і Балтыйскім моры.

VII. Прыкрыццё мабілізацыі, канцэнтравання і разгортвання распрацаваць на ўсёй мяжы з Фінляндыяй у межах ЛВА, забяспечыўшы выкананне наступных задач:
1. Прыкрыць адмабілізаванне, канцэнтраванне і разгортванне нашых войскаў ад наземнага і паветранага праціўніка, не дапусціўшы ўварвання праціўніка на нашу тэрыторыю і пералёту дзяржмяжы яго самалётамі.

2. Не дапусціць налёту праціўніка на Ленінград і іншыя прамысловыя цэнтры.

3. Не дапусціць прарыву праціўніка да Ладажскага возера і ўтрымаць за сабой Выбарг.

4. Не дапусціць парушэнне працы чыгунак на тэрыторыі фронту.

5. Паветранай і наземнай разведкай вызначыць канцэнтраванне, разгортванне, сілы і групоўку войскаў праціўніка. Першы пераход і пералёт дзяржмяжы дапускаецца толькі з дазволу галоўнага камандавання.

VIII. Агульныя рэкамендацыі:
1. Дадзенаму плану разгортвання прысвоіць умоўную назву «С. 3-20». План уводзіцца ў дзеянне пры атрыманні шыфраванай тэлеграмы за маёй і начальніка Генеральнага штаба К. А. подпісамі наступнага зместу: "Прыступіць да выканання «С. 3-20».

2. Ваеннаму Савету і штабу Ленінградскай ваеннай акругі належыць на 15 лютага 1941 года ў Генеральным штабе Чырвонай Арміі распрацаваць:

А) План канцэнтравання і разгортвання войскаў фронту.

Б) План прыкрыцця.

В) План выканання першай аперацыі.

Г) План дзеянняў авіяцыі.

Д) План ладу тылу і матэрыяльнага забеспячэння, санітарнай і ветэрынарнай эвакуацыі на першы месяц вайны.

Е) План аднаўлення і будаўніцтва чыгунак і грунтовых дарог.

Ж) План ладу сувязі на перыяд прыкрыцця, канцэнтравання і разгортвання і на перыяд першай аперацыі.

З) План інжынернага забеспячэння.

І) План СПА.
3. Да распрацоўкі плана дапускаюцца:

А) У поўным аб’ёме: камандуючы войскамі, член Ваеннага Савета, начальнік штаба і начальнік аператыўнага аддзела акругі.

Б) У частцы распрацоўкі плана дзеянняў ВПС — камандуючы ВПС ЛВА.

В) У частцы распрацоўкі плана ладу тылу — намеснік начальніка акругі па тыле.

Г) У частцы распрацоўкі плана ваенных паведамленняў - начальнік Ваенных паведамленняў ЛВА.

Дакументы плана пішуцца толькі ад рукі або друкуюцца на машынцы асабіста камандзірамі, дапушчанымі да распрацоўкі плана. Па заканчэнні распрацоўкі ўсе матэрыялы пры вопісе здаюцца начальніку Аператыўнага ўпраўлення Генеральнага штаба К. А.

Дадатак:
1. Схема разгортвання войскаў Паўночна-Заходняга фронту на карце 1.000.000 у адным экзэмпляры.

2. Графічная выява баявога складу войскаў Паўночна-Заходняга фронту на лістах. \423\

3. Графічны план чыгуначных перавозак на лістах.

Народны камісар абароны СССР Маршал Савецкага Саюза (С. Цімашэнка)

Начальнік Генеральнага штаба ЧА генерал арміі (К. Мерацкоў)

Выканаўца: Начальнік Аператыўнага ўпраўлення Генштаба ЧА генерал-лейтэнант М. Ватуцін

Арыгінальны тэкст (руск.)

В условиях войны СССР только против Финляндии для удобства управления и материального обеспечения войск создаются два фронта:

Северный фронт — для действий на побережье Баренцева моря и на направлениях Рованиями, Кеми и Улеаборгском;

Северо-Западный фронт для действия на направлениях Куопио, Микеенли и Гельсингфорс. Командование Северо-Западным фронтом возлагается на Командование и штаб Ленинградского Военного Округа.

Приказываю приступить к разработке плана оперативного развертывания войск Северо-Западного фронта, руководствуясь следующими указаниями:

I. Учитывая состав и дислокацию финской армии в настоящее время, а также подготовку Финляндией театра к войне, план развертывания наших войск построить, исходя из следующих предположений:
1. В случае войны в ближайшие годы, Финляндия сможет выставить 16—18 пехотных дивизий с использованием всех их против СССР.

2. Указанные дивизии предположительно будут развернуты:
В районе Петсамо — до одной пехотной дивизии.

В районе Кемиярви, Куусамо для прикрытия направления на Кеми — до двух пехотных дивизий.

На Улеаборгском направлении — до двух пехотных дивизий.

На направлениях Куопио, Савонминна, Нурмес — до пяти пехотных дивизий.

В районе Савонминна, Лаппеенранта, побережье Финского залива, Лахти — до шести пехотных дивизий.

В районе Гельсингфорс,[Або — одна — две пехотных дивизий.

3. Окончательное развёртывание всех дивизий предполагается на 15—20-й день мобилизации.

4. Не исключена возможность усиления вооружённых сил Финляндии войсками её возможных союзников (Швеция, Норвегия, Германия).

5. При общем вероятном плане оборонительных действий финской армии не исключена возможность в первые дни войны активных действий её с целью создания угрозы Ленинграду путём выхода к Ладожскому озеру и захвата Выборга.

II. Основными задачами Северо-Западному фронту ставлю: Разгром вооружённых сил Финляндии, овладение её территорией в пределах разграничений и выход к Ботническому заливу на 45-й день операции, для чего:
1. В период сосредоточения войск прочно прикрывать Выборгское и Кексгольмское направления, при всех обстоятельствах удержать Выборг за собой и не допустить выхода противника к Ладожскому озеру.

2. По сосредоточении войск быть готовым на 35-й день мобилизации по особому указанию перейти в общее наступление, нанести главный удар в общем направлении на Лаппеенранта, Хейнола, Хямеенлинна и вспомогательные удары в направлениях Корниселькя, Куопио и Савонминна, Миккели, разбить основные силы финской армии в районе Миккели, Хейнола, Хамина, на 25-й день операции овладеть Гельсингфорс и выйти на фронт Куопио, Ювяскюля, Хямеенлинна, Гельсингфорс.

III. Справа Северный фронт (штаб Кандалакша) на 40-й день мобилизации переходит в наступление и на 30-й день операции овладевает районом Кеми, Улеаборг.

Его левофланговый 20-й отд. стрелковый корпус наступает в направлении Суомусалми, Пуоланка и на день операции овладевает районом Пуоланкаю Штакор-Ухта.
Граница с ним: ст. Масельская, Пиелиисярви, Инсалми, Пюхяярви. Все для Северо-Западного фронта исключительно.

IV. Для выполнения указанных задач в состав войск Северо-Западного фронта включить:
четыре управления полевых армий;

девять управлений стрелковых корпусов;

одно управление мех. корпуса;

двадцать девять стрелковых дивизий;

две танковые дивизии;

одну мотострелковую дивизию;

пять танковых бригад;

четыре моторизованные бригады;

двенадцать артполков РГК;

шесть понтонных батальонов;

семь инженерных батальонов;

пятьдесят пять авиаполков.

В резерве главного командования в районе Тихвин: Волховстрой, Чудово иметь три стрелковые дивизии.
Указанные войска Северо-Западного фронта развернуть.
Штаб фронта — Ленинград.

7 Армия в составе:
два управления стрелковых корпусов;

шесть стрелковых дивизий;

одна лыжная бригада;

два понтонных батальона;

одна танковая бригада;

сеть авиаполков;

два артполка РГК;

два инженерных батальона.

Штаб армии — Суоярви.

Нанося главный удар силами не менее четырёх стрелковых дивизий в направлении Корниселькя, Куопио, разбить противостоящие части финской армии и овладеть: на 15-й день операции — районом Иоэнсу; на 30-й день операции — районом Куопио, охватив с севера главную группировку противника.
В дальнейшем иметь в виду наступление на Ювяскюля.
Граница слева: ст. Куокканцеми, Савонранта, исх. Виртасалми, иск. Лейвонмяки.

22 армия (из УРВО) в составе:
одно управление стрелкового корпуса;

пять стрелковых дивизий;

одна танковая бригада;

одна моторизованная бригада;

три артполка РГК;

один понтонный батальон;

два инженерных батальона;

семь авиаполков.

Штаб армии — Кексгольм.

В период прикрытия, прочно прикрывая госграницу, не допустить выхода противника к Ладожскому озеру.
По сосредоточении, нанося главный удар силами четырёх стрелковых дивизий в направлении Вирмунтиоки, Юва, окружить и уничтожить противостоящего противника и на 15-й день операции выйти на фронт: Савонранта, Юва, Кампила.
В дальнейшем в зависимости от обстоятельств иметь в виду действия или совместно с 23 армией на Хейнолл, или во взаимодействии с 7 армией на Ювяскюля и далее на Талтере. На 30-й день операции выйти на фронт: Кангамиеми, Лейвонмяки, оз. Илома, Калккинен.
Граница слева: Вуоксела, Антреа, Иматра, иск. Ристийна, иск. Калккинен.

23 армия (выделяется из управления ЛВО) в составе:
два управления стрелковых корпусов;

шесть стрелковых дивизий;

две танковые бригады;

одна моторизованная бригада;

шесть артполков РГК;

два артдивизиона РГК;

два понтонных батальона;

три инженерных батальона;

одиннадцать авиаполков.

Штаб армии — Карисалми.

Нанося главный удар не менее четырьмя сд в направлении Лаппеенранта, Лахти, Риихимияки, уничтожить противостоящего противника и на 15-й день операции выйти на фронт Савитайпела, Валколаимяки, ст. Тааветти.
В дальнейшем, обходя с севера наиболее развитые укрепления во взаимодействии с 20 армией, уничтожить противника на Гельсингском направлении и на 30 день операции выйти на фронт Калккинен, Кяркеля, Мянтсяля, имея в виду по выходе на фронт Савитайпела, ст. Тааветти, ввести в прорыв мехкорпус.
Граница слева: Перкярви, ст. Тали, Луумяки, Коувола, иск. Мянтсяля.

20 армия (из ОРВО) в составе:
два управления стрелковых корпуса;

шесть стрелковых дивизий;

две танковые бригады;

одна моторизованная бригада;

пять артполков РГК;

два понтонных батальона;

два инженерных батальона;

девять авиаполков.

Штаб армии — Выборг.

Задача: Прорвать укрепленный фронт противника, уничтожить его противостоящие части и овладеть: на 15-й день операции выйти на фронт ст. Тааветти, Халиена, на 30-й день операции — Мянтсяля, Парвар. В дальнейшем, во взаимодействии с 23 армией и 1 мк. на 35-й день операции районом Гельсингфорс.
Кроме указанных выше сил, в распоряжении командования Северо-Западного фронта иметь:

1) На северо-западном побережье Эстонской ССР в районе Таллина, Порт Балтийский одно управл. ск (65ск), две стрелковые дивизии (11п 126 сд из ПриБОВО), из коих одну предназначить для перевозки на полуостров Ханко (Ганге) для действия на Гельсингфорс и вторую — или для перевозки также на полуостров Ханко, или для высадки десанта на Аландские острова, и одну отд.стрел.бригаду.

2) Резерв фронта: три стрелковые дивизии в районе ст. Петиярви, ст. Хейниоки, Валк-Ярви; одну стрелковую дивизию — в районе Ленинград.

3) механизированный корпус в районе Выборг, Хейниоки, ст. Антреа.

4) второй корпус ПВО (Ленинград);
5) двадцать один авиаполк;

6) одна воздушно-десантная бригада.

V. ВВС армии и фронта поставить следующие задачи:
1. Содействовать наземным войскам путём действий против наземных войск противника по его боевым порядкам и крупным группировкам.

2. Уничтожить авиацию противника.

3. Воспретить воинские перевозки на суше и на море.

4. Совместно с морской авиацией и флотом уничтожить морской флот противника.

5. Совместно с флотом прервать морской подвоз в Финляндию через Ботнический залив и со стороны Балтийского моря.

6. Прикрыть переброску и высадку войск на полуостров Ханко с привлечением для этой цели и авиации ПриБОВО.

VI. Краснознаменному Балтийскому Флоту, подчиняющемуся в оперативном отношении Военному Совету Северо-Западного фронта, поставить следующие задачи:
1. Совместно с авиацией уничтожить боевой флот Финляндии и Швеции (в случае выступления последней).

2. Содействовать сухопутным войскам, действующим на побережье Финского залива и с полуострова Ханко, обеспечивая их фланги и уничтожая береговую оборону финнов.

3. Обеспечить переброску двух стрелковых дивизий в первые же дни войны с Северного побережья Эстонской ССР на полуостров Ханко, а также переброску и высадку крупного десанта на Аландские острова.

4. Крейсерскими операциями подводных лодок и авиацией прервать морские сообщения Финляндии и Швеции (в случае её выступления против СССР) в Ботническом заливе и Балтийском море.

VII. Прикрытие мобилизации, сосредоточения и развертывания разработать на всей границе с Финляндией в пределах ЛВО, обеспечив выполнение следующих задач:
1. Прикрыть отмобилизование, сосредоточение и развертывание наших войск от наземного и воздушного противника, не допустив вторжения противника на нашу территорию и перелета госграницы его самолётами.

2. Не допустить налёта противника на Ленинград и др. промышленные центры.

3. Не допустить прорыва противника к Ладожскому озеру и удержать за собой Выборг.

4. Не допустить нарушение работы железных дорог на территории фронта.

5. Воздушной и наземной разведкой определить сосредоточение, развертывание, силы и группировку войск противника. Первый переход и перелёт госграницы допускается только с разрешения главного командования.

VIII. Общие указания:
1. Настоящему плану развертывания присвоить условное наименование «С. 3-20». План вводится в действие при получении шифрованной телеграммы за моей и начальника Генерального штаба К. А. подписями следующего содержания: "Приступить к выполнению «С. 3-20».

2. Военному Совету и штабу Ленинградского военного округа надлежит к 15 февраля 1941 года в Генеральном штабе Красной Армии разработать:

а) План сосредоточения и развертывания войск фронта.

б) План прикрытия.

в) План выполнения первой операции.

г) План действий авиации.

д) План устройства тыла и материального обеспечения, санитарной и ветеринарной эвакуации на первый месяц войны.

е) План восстановления и строительства железных и грунтовых дорог.

ж) План устройства связи на период прикрытия, сосредоточения и развертывания и на период первой операции.

з) План инженерного обеспечения.

и) План ПВО.
3. К разработке плана допускаются:

а) В полном объёме: командующий войсками, член Военного Совета, начальник штаба и начальник оперативного отдела округа.

б) В части разработки плана действий ВВС — командующий ВВС ЛВО.

в) В части разработки плана устройства тыла — заместитель начальника округа по тылу.

г) В части разработки плана военных сообщений — начальник Военных сообщений ЛВО.

Документы плана пишутся только от руки или печатаются на машинке лично командирами, допущенными к разработке плана. По окончании разработки все материалы при описи сдаются начальнику Оперативного управления Генерального штаба К. А.

Приложение:
1. Схема развертывания армий Северо-Западного фронта на карте 1.000.000 в одном экземпляре.

2. Графическое изображение боевого состава войск Северо-Западного фронта на листах. \423\

3. Графический план жел.дор. перевозок на листах.

Народный комиссар обороны СССР Маршал Советского Союза (С.Тимошенко)

Начальник Генерального штаба КР генерал армии (К.Мерецков)

Исполнитель: Начальник Оперативного управления Генштаба КА генерал-лейтенант Н. Ватутин

— Директива НКО СССР И ГШ Красной Армии, б/н 25 ноября 1940 года, ЦАМО России, Ф. 16, Оп. 2951, Д. 237, Лл. 118 - 130

1941 год

На пачатак вайны войскі Прыбалтыйскай Асобай ваеннай акругі былі малалікія і не маглі адлюстраваць сканцэнтраваны ўдар групы армій «Поўнач». У адпаведнасці з планам прыкрыцця войскі павінны былі:

а) не дапусціць уварвання як наземных, так і паветраных сіл праціўніка на тэрыторыю ПрыбАВА;
б) упартай абаронай па лініі дзяржаўнай мяжы і рубяжу ствараемых умацаваных раёнаў адбіць наступленне праціўніка і забяспечыць адмабілізаванне, сканцэнтраванне і разгортванне войскаў акругі;
в) абаронай узбярэжжа і астравоў Дага і Эзель сумесна з ЧБФ не дапусціць высадкі марскіх дэсантаў праціўніка, дзеяннямі манеўраных груп і авіяцыі ліквідаваць паветраныя дэсанты праціўніка, не дапушчаючы прарыву марскіх сіл у Ірбенскі праліў і вусце Фінскага заліва;
г) супрацьпаветранай абаронай і дзеяннямі авіяцыі забяспечыць бесперабойную працу чыгунак, сканцэнтраванне войскаў акругі і працу складоў;
д) заваяваць панаванне ў паветры і ўдарамі па асноўным чыгуначным вузлам, мастам, перагонам, групіроўкам войскаў парушыць і затрымаць сканцэнтраванне і разгортванне войскаў праціўніка;
е) ва ўзаемадзеянні з пагранвойскамі ліквідаваць бандыцкія і дыверсійныя групы і не дапусціць скідвання і высадкі на тэрыторыі акругі паветраных дэсантаў праціўніка;
ж) арганізаваць ахову найважнейшых аб’ектаў і аднаўленне разбурэнняў, якія могуць быць зроблены авіяцыяй праціўніка; Меркавалася, што немцы пачнуць уварванне часткай сіл, але гэтага не адбылося.
з) усімі відамі разведкі своечасова вызначыць характар сканцэнтравання і групіроўкі войскаў праціўніка, у першую чаргу яго мотамеханізіраваных часцей і кірунак іх удару^[1].

Меркавалася, што немцы пачнуць уварванне часткай сіл, але гэтага не адбылося.

Пры спрыяльным развіцці падзей для войскаў Прыбалтыйскай ваеннай акругі план дзеянняў РСЧА быў досыць амбіцыйны.

Асноўнай задачай нашых войскаў з'яўляецца — нанясенне паражэння германскім сілам, сканцэнтраваным у Усходняй Прусіі і ў раёне Варшавы: дапаможным ударам нанесці паражэнне групіроўцы праціўніка ў раёне Івангорад, Люблін, Грубешаў, Томашув-Любельскі, Сандамір для чаго разгарнуць: Паўночна-Заходні фронт — асноўная задача — па сканцэнтраванні атакаваць праціўніка з канчатковай мэтай сумесна з Заходнім фронтам нанесці паражэнне яго групіроўцы ва Усходняй Прусіі і авалодаць апошняй. У складзе фронту мець 8 і 11 арміі.
8 армія — разгортваецца на фронце Поланген, Юрбург у складзе:
10 стралков. дывізій, з іх 2 Латвійскай ССР;

2 танкавых дывізіі

1 мотадывізіі;

мехкорпус з ЛВА

1 танкавай брыгады.

11 армія — разгортваецца на фронце Юрбург (пазоў.), Друскінінкай, у складзе:
11 страл. дывізій, з іх 2 Літоўскай ССР;

2 танкавых дывізій;

1 мотадывізіі;

1 танкавай брыгады.

У распараджэнні Камандавання фронтам мець:

На тэрыторыі Латвійскай ССР — 1 стр. дывізію на ахове ўзбярэжжа ў раёне Лібава і 2 стр. дывізіі з Эстонскай ССР у рэзерве ў раёне Мітавы;

У раёне Шаўлі, Панявеж — 6 стр. дывізій, з ліку дывізій з тэрмінам гатоўнасці на 15 — 30-я суткі.

Усяго ў складзе Паўночна-Заходняга фронту мець:

31 стр. дывізію, з іх 4 нацыянальных і 6 з тэрмінамі гатоўнасці на 15 — 30-я суткі;

2 мотадывізіі;

4 танкавыя дывізіі;

3 асобныя танкавыя брыгады;

20 палкоў авіяцыі, а ўсяго каля 1 200 самалётаў.
— V. Основы стратегического развертывания, Записка Наркома обороны СССР и НГШ Красной Армии в ЦК ВКП(б) И.В. Сталину и В.М. Молотову об основах стратегического развёртывания ВС СССР на Западе и на Востоке на 1940 и 1941 годы, ЦАМО России, Ф. 16, Оп. 2951, Д. 239, Лл. 1 - 37

Склад фронту

На момант фарміравання ў склад Паўночна-Заходняга фронту ўвайшлі:

8-я армія (8А)
11-я армія (11А)
27-я армія (27А)
ВПС Прыбалтыйскай акругі.

У далейшым у склад Паўночна-Заходняга фронту ўваходзілі 1, 3 і 4-я ўдарныя, 34, 48, 53, 27 (2-га фарміравання), 68, 22 і 43-я агульнавайсковыя арміі, 1-я танкавая і 6-я паветраная арміі, Асобая група войскаў (1ТА і 68А) генерал-лейтэнанта М. С. Хозіна і Наўгародская армейская група войскаў^[2].

Баявыя дзеянні

У першых бітвах 1941 года войскі Паўночна-Заходняга фронту супрацьстаялі наступленню нямецка-фашысцкай групы армій «Поўнач» і часткі сіл групы армій «Цэнтр» і да 29 чэрвеня адышлі да Заходняй Дзвіне. Адсечанай ад галоўных сіл 8-я армія адступіла да мяжы Эстоніі. 11-я і 27-я арміі вялі баі з праціўнікам, наступаць на Старую Русу і Холм. 14—18 ліпеня войска 11-й арміі нанеслі контрудар пад Сольцамі, 12—25 жніўня часткі 11-й і 34-й армій нанеслі контрудар пад Старай Русай. Савецкія войскі панеслі цяжкія страты з-за перавагі праціўніка ў паветры. Страты асабістага складу ў некаторых часцях даходзілі да 60%, а баявой тэхнікі і гармат да 90%. Акрамя гэтага, праціўнік упершыню захапіў пускавую ракетную ўстаноўку «Кацюша». Аднак дзеянні фронту адыгралі важную ролю ў абароне Ленінграда (1941—1944)

Народнаму камісару абароны СССР Асоба сакрэтна 26.6.41 20.35
Дакладваю становішча войскаў Паўночна-Заходняга фронту.
1. Праціўнік працягвае акружэнне Лібавы.
2. 8-я армія 12-й механізіраваны корпус і 5-я танкавая дывізія ў тыле праціўніка без гаручага. Камандзір 3-га механізіраванага корпуса данёс адкрыта 25.6.41 г.: «Дапамажыце, акружаны». Стралковыя злучэнні на фронце Плацеляй, Кражай, Келме, Шыяуленай, Шэдува. У ноч на 27 чэрвеня пачне адыход р. Ліелупе і далей на паўночны бераг Зах. Дзвіны да г. Екабпілс. Злучэнні арміі панеслі страты і маюць патрэбу ў іх неадкладным папаўненні, якое пачало па мабілізацыі паступаць, але не можа быць апранута, бо абмундзіраванне двух стралковых дывізій засталося ў былых пунктах дыслакацыі.
Злучэнні страцілі частка зброі, што ўдакладняецца.
11-я армія — штаб і Ваенны савет арміі, па шэрагу дадзеных, узяты ў палон або загінуў. Немцы захапілі шыфрдакумент. 5, 33, 188, 128-я стралковыя дывізіі невядома ў якім стане і дзе знаходзяцца. Шмат адсталых і ўцекачоў, якія затрымліваюцца ў кірунку Дзвінска. Шмат кінута зброі.
11-я армія не з'яўляецца арганізаваным баяздольным злучэннем.
На вільнюскім накірунку неабходна разгортванне новай вайсковай групоўкі неадкладна. За кошт папаўнення, мабыць, загінуўшых дывізій, прашу дазволіць фарміраванне новых чатырох стралковых дывізій.
Прашу ўзмацніць фронт дзесяццю артылерыйскімі палкамі кошт загінуўшых. 11-я стралковая дывізія свежая, але яе гаўбічны артылерыйскі полк пабіты авіяцыяй.
Ваенна-паветраныя сілы фронту панеслі цяжкія страты малой колькасці аэрадромаў. Дадзены час эфектыўна падтрымліваць, прыкрываць наземныя войскі і нападаць на праціўніка не здольныя.
Экіпажаў захавана 75%. Страты матэрыяльнай часткі 80%.
Прашу ўзмацніць фронт трыма змяшанымі авіяцыйнымі дывізіямі. Папоўніць часці ваенна-паветраных сіл фронту матэрыяльнай часткай у першую чаргу і лётным складам.
Прашу аб водпуску 200 тысяч камплектаў абмундзіравання і рыштунку для забеспячэння адмабілізаваных і для новых чатырох стралковых дывізій зброі. 22-і, 24-ы стралковыя карпусы адмабілізоўваюцца на зімовых кватэрах. 29-ы стралковы корпус адышоў на ўсход ад Вільнюс. Становішча удакладняю.
Дзвінскі кірунак. Дзвінск занялі танкі праціўніка. Запатрабаваў аднавіць становішча. З прычыны бамбёжкі праціўнікам вузлоў сувязі і разбурэння іх варожымі нам элементамі сувязь дрэнная.
Прашу 26.6.41 года перадаць у маё распараджэнне тры бамбардзіровачныя і дзве знішчальныя дывізіі на ўзмацненне ваенна-паветраных сіл.
Прашу ўключыць у склад фронту новыя шэсць стралковых дывізій замест былых тэрытарыяльных, перадіслацыруемых для перавучвання.
Ф. Кузняцоў П. Дзіброва П. Клёнаў
— Данясенне камандуючага войскамі Паўночна-Заходняга фронту ад 26 чэрвеня 1941 г. Народнаму камісару абароны СССР аб становішчы на фронце да 20 гадзін 35 хвілін 26 чэрвеня 1941 г., Ф. 221, оп. 2467сс, д. 39, лл. 346-348.

У ходзе контрнаступлення савецкіх войскаў зімой 1941—1942 гадоў войскі Паўночна-Заходняга фронту правялі ў студзені 1942 года Тарапецка-Холмскую аперацыю.

У верасні войскі Паўночна-Заходняга фронту неслі абарону на дземянскім напрамку супраць войскаў групы войскаў «Поўнач».

Задума контрнаступлення Паўночна-Заходняга фронту пад Дземянскам з’явілася яшчэ да пачатку бітвы за Маскву. 22 верасня 1941 года камандуючы войскамі Паўночна-Заходняга фронту Курачкін прадставіў на разгляд Вярхоўнаму Галоўнакамандуючаму план па акружэнню войскаў праціўніка паміж азёрамі Ільмень і Селігер. Тады план прадугледжваў нанясенне паражэння ўсяго двум нямецкім пяхотным дывізіям — 30-й і 32-й. План быў зацверджаны дырэктывай Стаўкі ВГК № 002265. Пачатак наступлення быў прызначаны на 24 верасня. Да пачатку «Тайфуна» Паўночна-Заходні фронт паспеў перайсці ў наступленне, сутыкнуцца з першымі цяжкасцямі. Аднак абвастрэнне сітуацыі на маскоўскім напрамку прымусіла выключыць са складу войскаў фронту злучэнні для абароны сталіцы. У прыватнасці, са складу 11-й арміі была канфіскавана 8-я танкавая брыгада П. А. Ротмістрава, якая прыняла ўдзел у баях за Калінін. 312-я і 316-я стралковыя дывізіі, якія камандуючы Паўночна-Заходнім фронтам планаваў выкарыстоўваць для «забеспячэння з боку Чудава», выбылі на Мажайскую лінію абароны.
— Исаев А.В. Краткий курс истории ВОВ. Наступление маршала Шапошникова. — С. 167—168.

Сілы правага флангу фронту нанеслі контрудар пад Старай Русай і правялі Дзямянскую аперацыю. У выніку да канца лютага 1942 года стараруская і Дзямянская групоўкі праціўніка былі раз'яднаныя, а 6 дывізій у раёне Дзямянска былі акружаны. Хоць пазней нямецкае камандаванне здолела аднавіць сувязь з акружанай Дзямянской групоўкай, у лютым 1943 года яно было вымушана вывесці свае войскі з Дзямянскага плацдарма. Да вясны 1942 года войскі Паўночна-Заходняга фронту выйшлі на рубеж ракі Ловаць. Спроба правесці новую, Старарускую аперацыю на ўсходнім беразе ракі Ловаць скончылася поўнай няўдачай. У жніўні 1943 года фронт яшчэ раз беспаспяхова спрабаваў вызваліць Старую Русу. 20 лістапада 1943 года Паўночна-Заходні фронт быў расфарміраваны, а яго ўпраўленне выведзена ў рэзерв Стаўкі Вярхоўнага Галоўнакамандавання.

Дзямянскія аперацыі Паўночна-Заходняга фронту:

Дзямянская наступальная аперацыя 7 студзеня — 19 сакавіка 1942 года (першае наступленне пачалося 7 студзеня 1942 года, другое наступленне — 29 студзеня 1942 года; 20 лютага 1942 года вораг быў акружаны).
Дзямянская абарончая аперацыя 20 сакавіка — канец красавіка 1942 года (21 красавіка 1942 года акружаная групоўка была дэблакаваная).
Дзямянская наступальная аперацыя 3—20 мая 1942 года.
Дзямянская наступальная аперацыя ў канцы мая — пачатку чэрвеня 1942 г.
Дзямянская наступальная аперацыя 17 — 24 ліпеня 1942 года.
Дзямянская наступальная аперацыя 10 — 24 жніўня 1942 года.
Дзямянская наступальная аперацыя 15—28 верасня 1942 года.
Дзямянская абарончая аперацыя 27 верасня — 5 кастрычніка 1942 года.
Дзямянская абарончая аперацыя 26 кастрычніка — (?) 1942 года.
Дзямянская наступальная аперацыя 28 лістапада — 5 снежня 1942 года.
Дзямянская наступальная аперацыя 23 — 30 снежня 1942 (або 23 снежня 1942 – 13 студзеня 1943 года).
Дзямянская наступальная аперацыя 20 — 25 студзеня 1943 года.
Дзямянская наступальная аперацыя 15 — 28 лютага 1943 года.

З лютага па снежань 1942 года праціўнік страціў у Дзямянскіх аперацыях больш за 90 тысяч чалавек.

Пасля вываду нямецкіх войскаў з-пад Дзямянска Паўночна-Заходні фронт правёў беспаспяховую Старарускую аперацыю 4—18 сакавіка 1943 года. У жніўні 1943 года ён правёў яшчэ адну безпаспяховую Старарускую аперацыю. (Яшчэ адна Стараруская аперацыя была згаданая ў сувязі з наступленнем пад Дзямянском 7 студзеня — 20 мая 1942 года, але ніякія даты не былі пазначаныя).

Прадстаўнікі Стаўкі

Армейскі камісар 1-га рангу Леў Захаравіч Мехліс (руск.) (бел. — 19 верасня 1941 года^[3].

Камандуючыя войскамі

Фёдар Ісідаравіч Кузняцоў (22 чэрвеня 1941 — 3 ліпеня 1941), генерал-палкоўнік;
Пётр Пятровіч Сабеннікаў (4 ліпеня 1941 — 23 жніўня 1941), генерал-маёр;
Павел Аляксеевіч Курачкін (23 жніўня 1941 — 5 кастрычніка 1942 і 23 чэрвеня 1943 — 20 лістапада 1943), генерал-лейтэнант, з канца жніўня 1943 года генерал-палкоўнік;
Сямён Канстанцінавіч Цімашэнка (5 кастрычніка 1942 — 14 сакавіка 1943), Маршал Савецкага Саюза;
Іван Сцяпанавіч Конеў (14 сакавіка 1943 — 22 чэрвеня 1943), генерал-палкоўнік.

Члены Ваеннага савета

Пётр Акімавіч Дзіброва (руск.) (бел. (22 чэрвеня 1941 — 1 ліпеня 1941), карпусны камісар;
Уладзімір Мікалаевіч Багаткін (руск.) (бел. (1 ліпеня 1941 г. — 5 красавіка 1943), карпусны камісар, з 6 снежня 1942 генерал-лейтэнант;
Фёдар Яфімавіч Бокаў (руск.) (бел. (5 красавіка 1943 г. — 20 лістапада 1943 г.), генерал-лейтэнант.
Аляксей Міхайлавіч Пронін (руск.) (бел. ( снежань 1941 — люты 1944) дывізіённы камісар, 6.12.1942 — Генерал-маёр.

Начальнікі штаба

Пётр Сямёнавіч Клёнаў (руск.) (бел. (22 чэрвеня 1941 — 1 ліпеня 1941 г.), генерал-лейтэнант;
Мікалай Фёдаравіч Ватуцін (1 ліпеня 1941 г. — 12 мая 1942), генерал-лейтэнант;
Іван Цімафеевіч Шлёмін (руск.) (бел. (12 мая 1942 — 5 жніўня 1942), генерал-маёр;
Міхаіл Мікалаевіч Шарохін (руск.) (бел. (5 жніўня 1942 г. — 5 кастрычніка 1942), генерал-лейтэнант;
Веніямін Міхайлавіч Злобін (руск.) (бел. (5 кастрычніка 1942 г. — 14 сакавіка 1943), генерал-лейтэнант;
Аляксандр Мікалаевіч Багалюбаў (руск.) (бел. (14 сакавіка 1943 г. — 10 лістапада 1943 г.), генерал-лейтэнант;
Пётр Іванавіч Іголкін (10 лістапада 1943 г. — 20 лістапада 1943 г.), генерал-маёр.

Зноскі

Літаратура

«На Паўночна-Заходнім фронце.1941-1943», Масква, 1969
Исаев А.В. Краткий курс истории ВОВ. Наступление маршала Шапошникова. — Москва: Яуза, Эксмо, 2005. — 384 с. — 8000 экз. — ISBN 5—699—10769-Х.

Спасылкі

[1] План прыкрыцця тэрыторыі Прыбалтыйскай Асобай ваеннай акругі на перыяд мабiлiзацыi, сканцэнтравання і разгортвання войскаў акругi

[narod-2] Северо-Западный фронт

[3] ВОЕННАЯ ЛИТЕРАТУРА Мемуары. Семенов Г. Г. Наступает ударная. На фронт!

[1]

[2]

[3]