Перайсці да зместу

Насрыды

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Насрыды
араб. بنو نصر
Краіна Гранадскі эмірат
Заснавальнік Мухамад I аль-Галіб
Апошні кіраўнік Абу Абдалах Мухамад XII
Год заснавання 1230
Спыненне роду XVI стагоддзе
Зрушэнне 1492
Нацыянальнасць арабы
Тытулы
эмір

Насры́ды (араб. بنو نصر‎‎‎, ісп.: Nazarí) — дынастыя мусульманскіх кіраўнікоў Гранадскага эмірата з 1230 па 1492 гады. Стварылі ў Гранадзе адзін з вядомых узораў мастацтва мусульманскай Іспаніі — палацавы комплекс Альгамбра (араб. الحمراء‎‎‎ — чырвоны).

Львіны двор у палацы Насрыдаў, Альгамбра

У 1230 годзе Мухамад аль-Галіб з роду Бану-Наср захапіў у Альмахадаў Хаэн і зрабіў сваёй сталіцай. Неўзабаве яго ўлада распаўсюдзілася на Басу, Гуадзіс, Гранаду. Дзеля захавання сваіх земляў ад нападаў кастыльцаў Мухамад I аль-Галіб прызнаў сябе васалам Фердынанда III і дапамагаў яму ў барацьбе з іншымі дзяржавамі Аль-Андалуса.

Нашчадкі Мухамада аль-Галіба кіравалі ў Гранадскім эміраце толькі да 1313 года, пасля чаго іх зрынулі нашчадкі Ісмаіла (брата заснавальніка дынастыі). Але і сярод іх былі частыя перавароты. У смуты часта ўмешваліся Кастылія, Марока і іншыя суседзі, што знайшло адлюстраванне ў Аповесці пра Сегры і Абенсерахах.

У 1481 годзе пры Абуль-Хасане Алі вайна з хрысціянамі аднавілася. Але з-за мецяжоў сыноў эміра Мухамада і Юсуфа сілы гранадцаў былі саслаблены і гэта прывяло да падзення Гранады ў 1492 годзе. Мухамед XII Баабдзіль і іншыя прадстаўнікі роду перасяліліся ў Марока.

Спіс Насрыдаў кіраўнікоў Гранадскага эмірата

[правіць | правіць зыходнік]
Радаводнае дрэва Насрыдаў
  • Рыжов К. Все монархи мира. Мусульманский Восток VII-XV вв. — М.: Вече, 2004. — С. 314-318. — 544 с. — 3 000 экз. — ISBN 5-94538-301-5.
  • Насриды. Руниверс. Архівавана з першакрыніцы 21 красавіка 2012. Праверана 25 сакавіка 2010.