Званіца
Выгляд
Званіца — асобнае вежападобнае збудаванне або частка храма ў сакральнай архітэктуры, на якой месціліся званы.
На Беларусі званіцы вядомы з XI ст. Дадаткова выкарытоўваліся як гаспадарчыя памяшканні, брамы, дазорныя ці абарончыя вежы. Званіцы звычайна ставілі перад храмам, на вуглу агароджы або над брамай.
Драўляныя званіцы
[правіць | правіць зыходнік]Першым вядомым адлюстраваннем драўлянай званіцы на Беларусі з’яўляецца гравюра Браўна 1572 года. Збудаванні гэтага тыпу былі вельмі распаўсюджаны на Беларусі. З XVI ст. сталі вядомыя і галоўныя віды званіцаў:
Па вонкавым вырашэнні на:
Найбольш пашыранымі на Беларусі былі квадратныя ў плане двухярусныя званіцы.
Мураваныя званіцы
[правіць | правіць зыходнік]Мураваныя званіцы звычайна былі яруснымі або аркаднымі.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Званіца // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 329. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
- Лазука Б. А. Слоўнік тэрмінаў: Архітэктура, выяўленчае і дэкаратыўна-прыкладное мастацтва. — Мінск: Беларусь, 2001. — 158 с., іл. — ISBN 985-01-0124-5.
- Сергачоў С. А. Драўляныя званіцы // Помнікі гісторыі і культуры Беларусі. — 1981. — № 4.
- Якімовіч Ю. А. Драўлянае дойлідства беларускага Палесся XVII—XIX стст. — Мінск: Навука і тэхніка, 1978. — 152 с., іл.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Званіца