Перайсці да зместу

Вялікая паўвось

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вялікая паўвось эліпса

Вялікая паўвось — адна з галоўных характарыстык канічнага сячэння.

a — вялікая паўвось эліпса

Найбольш відавочны геаметрычны сэнс мае вялікая паўвось эліпса: яна роўная палове дыяметра эліпса, як мноства пунктаў на плоскасці. Для эліпса вялікая паўвось — адрэзак, які злучае цэнтр эліпса з яго краем, праходзячы пры гэтым праз фокус.

Графік пабудовы парабалы найпрасцейшай функцыі y = x2

Парабалу можна атрымаць як граніцу паслядоўнасці эліпсаў, дзе адзін фокус застаецца нязменным, а іншы адсоўваецца неабмежавана далёка, захоўваючы нязменным. Такім чынам і імкнуцца да бясконцасці, прычым хутчэй, чым

Вялікая паўвось гіпербалы складае палову мінімальнай адлегласці паміж дзвюма галінамі гіпербалы, на дадатным і адмоўным баках восі (злева і справа адносна пачатку каардынат).

Даўжыня вялікай (a) і малой (b) паўвосей уваходзяць ва ўраўненне гіпербалы ў якасці параметраў:

Калі выразіць вялікую паўвось праз факальны параметр і эксцэнтрысітэт атрымаецца наступная формула:

Прамая, якая змяшчае вялікую вось гіпербалы, называецца папярочнай воссю гіпербалы.[1]

Зноскі