Восем з паловай

Восем з паловай
італ.: 8½
Жанр	камедыйная драма[d], драматычны фільм і фэнтэзійны фільм
Рэжысёр	Федэрыка Феліні[…]
Прадзюсар	Angelo Rizzoli[d]
Сцэнарыст	Эніа Флаяна Tullio Pinelli[d] Брунела Рондзі[d] Федэрыка Феліні
У галоўных ролях	Марчэла Мастраяні[…] Клаўдзія Кардынале[…] Анук Эмэ[…] Сандра Міла[…] Расела Фальк Барбара Стыл Nadine Sanders[d] Mino Doro[d] Guido Alberti[d] Madeleine LeBeau[d] Caterina Boratto[d] Annibale Ninchi[d] Giuditta Rissone[d] Eddra Gale[d] Maria Antonietta Beluzzi[d] Mario Pisu[d] Abdalqadir as-Sufi[d] Edy Vessel[d] Annie Gorassini[d] Rossella Como[d] Eugene Walter[d] Olimpia Cavalli[d] Giuliana Calandra[d] Dina De Santis[d] Maria Tedeschi[d] Polidor[d] Marisa Colomber[d] Giulio Calì[d] Antonio Acqua[d] John Karlsen[d] Giulio Paradisi[d] Jean Rougeul[d] Марк Херон[d] John Stacy[d][…] Mario Conocchia[d][…] Roberto Nicolosi[d][…] Edward Fleming[d] John Francis Lane[d]
Аператар	Gianni Di Venanzo[d]
Кампазітар	Ніна Рота
Кінакампанія	Cineriz[d]
Працягласць	138 хв.
Краіна	Італія[…]  Францыя[…]
Мова	італьянская мова
Год	14 лютага 1963, 23 мая 1963, 15 лютага 1963, 16 лютага 1963, 29 мая 1963 і 24 чэрвеня 1963
IMDb	ID 0056801
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Восем з паловай», «8½» (італ.: Otto e mezzo) — экзістэнцыйная трагікамедыя Федэрыка Феліні, сусветная прэм’ера якой адбылася 13 лютага 1963 года ў Рыме. Назва фільма абазначае яго парадкавы нумар у фільмаграфіі Феліні — ён да таго часу зняў 6 поўнаметражных фільмаў, 2 кароткаметражныя фільмы, якія аўтар палічыў за адзін, і сумесны фільм з рэжысёрам Альберта Латуадай «Агні вар’етэ» («паўфільма»). Карціна «8½» заваявала Вялікі прыз Маскоўскага кінафестывалю і дзве прэміі «Оскар».

Лічыцца класікай сусветнага кінематографа, адным з найвялікшых кінафільмаў у гісторыі і вяршыняй рэжысёрскага майстэрства Феліні (нароўні з іншым яго хітом з удзелам Марчэла Мастраяні — «Салодкае жыццё»). Фільм — гэта змешванне рэальнасці і патоку свядомасці галоўнага героя — рэжысёра Гвіда Ансельмі: яго дзіцячых успамінаў, летуценняў, сюррэалістычных бачанняў і азарэнняў, у якіх ён шукае натхнення для сваёй новай кінакарціны.

У ролях

• Марчэла Мастраяні — Гвіда Ансельмі
• Анук Эмэ — Луіза Ансельмі
• Сандра Міла — Карла
• Клаўдзія Кардынале — Клаўдзія
• Расела Фальк — Расела
• Гвіда Альберці — прадзюсар Пачэ
• Барбара Стыл — Глорыя Морын
• Мадлен Лебо — Мадлен
• Жан Ружэль — Карыні Дамье, кінакрытык

Узнагароды

• Дзве прэміі «Оскар» (1964) у намінацыях лепшы фільм на замежнай мове і лепшы дызайн касцюмаў у чорна-белым фільме (П’еро Герардзі);
• Вялікі прыз III Маскоўскага Міжнароднага кінафестывалю (1963)
• Узнагароды Італьянскага нацыянальнага сіндыката кінажурналістаў (1964): за лепшы арыгінальны сюжэт, за лепшы сцэнарый, за лепшую рэжысуру, за лепшую працу прадзюсара, за лепшую музыку, за лепшую аператарскую працу, за лепшую актрысу другога плана (Сандра Міла);
• Прыз дацкіх крытыкаў на фестывалі ў Капенгагене «Бодыль» (1964) за лепшы еўрапейскі фільм
• Узнагароды кінафестывалю ў Токіа «Kinema Jumpo Awards» (1966) за лепшы замежны фільм і як лепшы замежны рэжысёр;
• Узнагарода Амерыканскага нацыянальнага кінабюлетэня за лепшы замежны фільм (1963)
• Узнагарода Нью-Ёркскага гуртка кінакрытыкаў за лепшы замежны фільм (1963).

Таксама фільм намінаваўся на «Оскар» на лепшую рэжысуру, лепшы сцэнар і лепшую працу мастака-пастаноўшчыка ў чорна-белым фільме, на Прэмію Брытанскай кінаакадэміі за лепшы фільм (1964) на прыз нацыянальнай Амерыканскай гільдыі рэжысёраў за лепшыя дасягненні ў кінематаграфіі, але не атрымаў узнагарод у гэтых намінацыях.