Вернер Арбер

Вернер Арбер
ням.: Werner Arber
Вернер Арбер у 2018 г.
Дата нараджэння	3 чэрвеня 1929(1929-06-03)[…] (95 гадоў)
Месца нараджэння	Грэніхен[d], акруга Аарау[d], кантон Ааргау, Швейцарыя[…]
Грамадзянства	Швейцарыя
Дзеці	Silvia Arber[d]
Род дзейнасці	біёлаг, генетык, урач, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	мікрабіялогія
Месца працы	Універсітэт Паўднёвай Каліфорніі Жэнеўскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	прафесар
Альма-матар	Жэнеўскі ўніверсітэт Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха Базельскі ўніверсітэт
Вядомы як	адкрывальнік рэстрыкцыйных ферментаў
Член у	Папская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Еўрапейская акадэмія[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Іспанская каралеўская інжынерная акадэмія[d] Венгерская акадэмія навук Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d]
Узнагароды	honorary doctorate of the University of Las Palmas, Gran Canaria[d] (1996) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук член Еўрапейскай арганізацыі малекулярнай біялогіі[d] Q126416239? (1989)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вернер Арбер (ням.: Werner Arber; нар. 3 чэрвеня 1929(1929-06-03)^[…], Грэніхен^[d][…]) — швейцарскі мікрабіёлаг і генетык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі ў галіне медыцыны і фізіялогіі ў 1978 годзе разам з Д.Натансам і Г.Смітам за адкрыццё рэстрыкцыйных ферментаў.

Біяграфія

У 1949—1953 гадах вучыўся ў Швейцарскай політэхнічнай школе, дзе займаўся ізатопам Cl-34. Пасля заканчэння політэха ў 1953 годзе пачаў працаваць у біяфізічныя лабараторыі ўніверсітэта Жэневы ў галіне электроннай мікраскапіі. Займаўся даследаваннямі мутантамі бактэрыяфага лямбда, якія ляглі ў аснову яго доктарскай дысертацыі.

У 1958—1960 гадах працаваў ва ўніверсітэце Паўднёвай Каліфорніі, затым зноў вярнуўся ў Жэневу. У 1971 годзе перайшоў ва ўніверсітэт Базеля.

14 студзеня 2011 года стаў кіраўніком Папскай акадэміі навук. Ён стаў першы пратэстантам, які заняў гэты пост.

Аўтар навуковых прац па вывучэнні структуры і функцыянавання віруснага геному.

Сфармуляваў прынцып штамаспецыфічнай рэстрыкцыі і мадыфікацыі ДНК. У 1962 годзе адкрыў новы клас ферментаў, якія спецыфічна ўзаемадзейнічаюць з ДНК і дзеянне якіх накіравана супраць чужароднай ДНК.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — 552 с.: іл.

Спасылкі

• Аўтабіяграфія Вернера Арбера на сайце Нобелеўскага камітэта (англ.)
• Відэаінтэрв’ю з Арберам
• Арбер, Вернер. Біяграфія Архівавана 10 верасня 2011. на сайце электроннай бібліятэкі «Навука і тэхніка»