Андрычаў інстытут
Андрычаў інстытут (сербск.: Андрићев институт) — элітны інстытут грамадскіх навук, мастацтва і літаратуры, адкрыты ў горадзе Андрычград (Рэспубліка Сербская, Боснія і Герцагавіна) 28 чэрвеня 2013 года[1]. Атрымаў імя ў гонар легендарнага югаслаўскага пісьменніка Іва Андрыча. Інстытут функцыянуе як бюджэтная ўстанова на сродкі Рэспублікі Сербскай і Сербіі.
Дырэктарам інстытута з'яўляецца рэжысёр Эмір Кустурыца. У камітэт кіравання ўваходзяць Алег Айрапетаў, Святазар Раяк, Міраслаў Перышыч, Пяро Сіміч, Іван Абрадавіч[2]. У складзе інстытута ёсць ўласная бібліятэка.
Структура
[правіць | правіць зыходнік]Інстытут быў зарэгістраваны ва Усходнім Сараева акруговым судом 20 чэрвеня 2013 года[3]. У складзе інстытута дзейнічаюць:
- Аддзяленне гісторыі
- Аддзяленне літаратуры
- Аддзяленне ўсходазнаўства
- Аддзяленне кінематографа
- Аддзяленне сродкаў масавай інфармацыі
З 1 снежня 2014 года дзейнічае Міжнародны навуковы камітэт Аддзялення гісторыі; спецыяльна была заснаваная праграма мерапрыемстваў інстытута, прысвечаных пачатку Першай сусветнай вайны. Навуковы камітэт вызначае тэмы і змест нумароў штомесячнага часопіса «Историјске свеске». Усе выпускі ў электроннай форме даступныя на сайце Андрычава інстытута[4]. Аддзяленнем сродкаў масавай інфармацыі выпускаецца часопіс «Іскра»[5].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]Інстытут уручае з 2016 года прэмію імя Іва Андрыча за лепшы раман і сукупную літаратурную дзейнасць.
- У 2016 годзе лаўрэатамі прэміі сталі Уладзімір Кецманавіч за раман «Усама» і Матия Бечкавіч за сукупную літаратурную дзейнасць і кнігу «Тры паэмы»[6][7].
- У 2017 годзе лаўрэатамі прэміі сталі Душан Ковачэвіч за сукупную літаратурную дзейнасць і драму «Гіпноз адной любові», а таксама Захар Прылепін за раман «Прыстанак» і зборнік «Сем жыццяў»[8][9][10].
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ Отворен Андрићев институт („РТС“, 28. јун 2013), Приступљено 19. 8. 2015.
- ↑ Веб-сајт Андрићевог института
- ↑ Registrovan Andrićev institut u Andrićgradu (серб.)
- ↑ Веб сајт Андрићевог института - публикације(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 красавіка 2018. Праверана 31 сакавіка 2018.
- ↑ ИСКРА — Електронске новине Андрићевог института
- ↑ Кецмановић и Бећковић добитници награде Института Иво Андрић (серб.)
- ↑ Бећковић: Надам се да би се и Андрић сагласио са одлуком жирија (серб.)
- ↑ Прилепину и Ковачевићу уручена награда у Андрићграду (серб.)
- ↑ „Андрић” за животно дело Ковачевићу и Прилепину (серб.)
- ↑ Захар Прилепин получил премию имени Иво Андрича за роман "Обитель" и сборник "Семь жизней" (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайт (серб.)