Агнія Львоўна Барто

Агнія Львоўна Барто
руск.: Агнесса Львовна Барто
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	руск.: Агнесса Львовна Волова
Дата нараджэння	4 (17) лютага 1901 ці 17 лістапада 1906(1906-11-17)
Месца нараджэння	Коўна, Ковенскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 красавіка 1981(1981-04-01)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Пахаванне	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР  Расійская імперыя
Муж	Andrey Shcheglyayev[d] і Pavel Nikolaevič Barto[d]
Месца працы	Radio Mayak[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэтка, перакладчыца, дзіцячая пісьменніца, сцэнарыст, пісьменніца, радыёвядучы, балерына, turner
Гады творчасці	з 1925
Кірунак	сацыялістычны рэалізм
Жанр	паэзія і сцэнарый
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Прэміі
Узнагароды	Q16684601?
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Агнія Львоўна Барто (руск.: А́гния Льво́вна Барто́, 4(17) лютага 1906, Масква — 1 красавіка 1981, там жа) — савецкая дзіцячая паэтка, пісьменніца, кінасцэнарыстка, радыёвядучая. Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1950) і Ленінскай прэміі (1972).

Творчасць

Пісала пераважна для дзяцей. Зборнік вершаў «Браткі» (1928), «Хлопчык наадварот» (1934), «Лялькі» (1936), «Снягір» (1939), «Вершы дзецям» (1949; Дзяржаўная прэмія СССР 1950), «Я расту» (1968), «За кветкамі ў зімовы лес» (1970; Ленінская прэмія 1972) і інш. Яе вершы адметныя мяккім гумарам, яснасцю мовы. Аўтар сцэнарыяў кінафільмаў «Падкідыш» (1939), «Алёша Пціцын выпрацоўвае характар» (1958), празаічных твораў «Знайсці чалавека» (1969, пра пошукі сем’яў дзяцей, што згубіліся ў Вялікую Айчынную вайну), «Запіскі дзіцячага паэта» (1976).

На беларускую мову вершы Барто перакладалі Э. Агняцвет, В. Вітка, А. Вольскі, К. Шавель і інш.

Літаратура

• Барто Агнія Львоўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Агнія Львоўна Барто