Абат
Аба́т (лац.: abbas, іўр.: אבּא — бацька) — настаяцель каталіцкага мужчынскага манастыра (абацтва). Першапачаткова паводле статута выбіраўся манахамі і зацвярджаўся біскупам. У больш агульным значэнні — святар у каталіцкай царкве[1]. Абаты́са — настаяцельніца жаночага каталіцкага кляштара[1][2].
Зноскі
- ↑ а б Завальнюк У.М. Энцыклапедычны слоўнік рэлігійнай лексікі беларускай мовы / У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. — Мінск, Изд-во Гревцова, 2013. — 808 с. ISBN 978-985-6954-73-6.
- ↑ Е. Д. Смирнова, Л. П. Сушкевич, В. А. Федосик. Средневековый мир в терминах, именах, названиях. Минск: «Беларусь», 2001.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Абат // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя: У 2 тамах / Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) [і інш.]; Навуковыя кансультанты: Я. К. Анішчанка [і інш.]. Том 1: А — К. — 2-е выданне. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2007. — С. 196.
