Сцэнарый
Выгляд
Сцэна́рый[1][2] (італ.: scenario; ад лац.: scaena — сцэна[3]) — літаратурна-драматычны твор, напісаны як аснова для пастаноўкі кіна- або тэлефільма.
Сцэнарый у кінематографе, як правіла, нагадвае п’есу і падрабязна апісвае кожную сцэну і дыялогі персанажаў. Часам сцэнарый уяўляе сабой адаптацыю асобнага літаратурнага твора для кінематографа, у гэтым выпадку аўтар рамана бывае і аўтарам сцэнарыя (сцэнарыстам). Сцэнарыст — чалавек, які піша сцэнарый да фільма. Часам шматлікія сцэнарысты занятыя ў напісанні аднаго і таго ж сцэнарыя, перш чым рэжысёр абярэ лепшы. Неабавязкова аўтар кнігі робіцца сцэнарыстам пры яе экранізацыі.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ БелЭн 2002.
- ↑ ТСБМ 1983.
- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 2 : М—Я. — 1999. — С. . — 736 с. — ISBN 985-11-0153-2. — С. 442.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Асташонак А. М., Зайцава Л. М. Сцэна́рый // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 314. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сцена́рий; Сцена́рий бале́тный // Театральная энциклопедия. В 5 томах. / Под редакцией С. С. Мокульского (том 1), П. А. Маркова (тома 2—5). — М., Советская энциклопедия, 1961—1967. — Т. 4: Нежин — Сярев. — М., 1965. — Стб. 1144—1145. — 1152 стб. с илл., 6 л. илл. — 40 500 экз. (руск.)
- Ванслов В. В. Сцена́рий // Балет: энциклопедия. / Гл. ред. Ю. Н. Григорович.— М.: Советская энциклопедия, 1981. — С. 495. — 623 стр. с илл. (руск.)
- Сцэна́рый // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 421. — 663 с.