Мідыя

Мідыя — рабаўладальніцкая дзяржава ў паўночна-заходняй частцы Іранскага нагор'я. Існавала ў 7—6 ст. да н.э. Сталіца: г. Экбатана.

Гістарычная дзяржава
Мідыя
Мідыйскае царства прыкладна ў 600 годзе да н.э.
<   > 670 да н.э. — 550 да н.э.
Сталіца	Экбатана
Мова(ы)	мідыйская мова
Форма кіравання	манархія
Пераемнасць
< Асірыя
Імперыя Ахеменідаў >
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У часы праўлення цара Кіяксара (625 ці 624 — 584 да н.э.) Мідыя была найбольшай дзяржавай Старажытнага Усходу. Заваявала Манейскае царства (Ману), Урарту, у саюзе з Вавілоніяй разграміла Асірыю. У 550 ці 549 да н.э. была заваяваная персамі і ўвайшла ў склад дзяржавы Ахеменідаў.

Літаратура

• Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 7. Манцякі — Паддубічы / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1973. — 608 с.: іл., карты. С.170.
• Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 155. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мідыя