Мікалай Мікалаевіч Сямёнаў
Мікалай Мікалаевіч Сямё́наў (руск.: Николай Николаевич Семёнов; (3 (15) красавіка 1896, Саратаў — 25 верасня 1986, Масква) — савецкі фізік-хімік, адзін з заснавальнікаў хімічнай фізікі.
Мікалай Мікалаевіч Сямёнаў | |
---|---|
руск.: Николай Николаевич Семёнов | |
| |
Дата нараджэння | 3 (15) красавіка 1896 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 верасня 1986[1][2][…] (90 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Жонка | Maria Liverovskaya[d] |
Род дзейнасці | фізік, хімік, прафесар, палітык |
Навуковая сфера | хімічная фізіка |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Якаў Барысавіч Зяльдовіч, Юлій Барысавіч Харытон, Віктар Мікалаевіч Кандрацьеў, David Frank-Kamenetsky[d], Nikolay Emanuel[d], Walter Alexander Filippovich[d], Aram Nalbandyan[d], Nikolay Yenikolopov[d] і Vladislav Voyevodsky[d] |
Партыя | |
Член у | |
Прэміі | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Акадэмік АН СССР (1932; член-карэспандэнт з 1929), адзіны савецкі лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (атрымаў у 1956 годзе сумесна з Сірылам Хіншэлвудам).
У 1917 годзе скончыў Петраградскі ўніверсітэт. У 1920—1931 гг. працаваў у Ленінградскім фізіка-тэхнічным інстытуце. З 1931 года дырэктар Інстытута хімічнай фізікі АН СССР. Адначасова з 1928 года прафесар Леніградскага політэхнічнага інстытута, з 1944 года Маскоўскага ўніверсітэта. У 1957—1971 гг. М. М. Сямёнаў акадэмік-сакратар Акадэміі хімічных навук, у 1963—1971 гг. віцэ-прэзідэнт АН СССР. З 1981 года галоўны рэдактар часопіса «Химическая физика».
Зноскі
- ↑ Nikolay Nikolayevich Semyonov // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Nikolai Nikolajewitsch Semjonow // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Семёнов Николай Николаевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Птушенко В. В., Ляпунова Е. А. История отечественной науки в переписке семьи Ляпуновых (1955–1962 гг.), The history of Russian science through the correspondence of the Lyapunov family (1955–1962) // Историко-биологические исследования — 2021. — Т. 13, вып. 4. — С. 150–168. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24412/2076-8176-2021-4-150-168
- ↑ Письма советских учёных в издательство «Наука» в поддержку издания очерка Ж.А. Медведева «Биологическая наука и культ личности», Letters of Soviet scientists to the publishing house “Nauka” in support of the publication of Zhores Medvedev’s essay “Biology and the personality cult” // Историко-биологические исследования — 2019. — Т. 11, вып. 2. — С. 20–40. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
- ↑ «Я был рад и ошеломлён находкой сокровищницы материалов по российской генетике», “I Was Delighted and Aghast at the Treasure Trove of Materials on Russian Genetics” // Историко-биологические исследования — 2018. — Vol. 10, Iss. 1. — P. 52–80. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
Літаратура
правіць- Сямёнаў Мікалай Мікалаевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 346. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Семёнов Николай Николаевич / Эмануэль Н. М. // Т. 23. Сафлор — Соан. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 229—230. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Спасылкі
правіць- Мікалай Мікалаевіч Сямёнаў на сайце «Героі краіны»
- Семёнов Николай Николаевич // Энцыклапедыя Кругасвет (руск.)
- Профіль Мікалая Мікалаевіча Сямёнава на афіцыйным сайце РАН
- Российский гуманитарный энциклопедический словарь: В 3 т. — М.: Гуманит. изд. центр ВЛАДОС: Филол. фак. С.-Петерб. гос. ун-та, 2002. — Т. 3: П—Я. — 704 с.: ил.(недаступная спасылка) (руск.)
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мікалай Мікалаевіч Сямёнаў