Эротыка

Эратычная выява жаночай постаці

Эратычная фатаграфія XIX ст.

Эро́тыка — мастацтва перадачы сэксуальных эмоцыяў. Найболей часта эротыка выяўляецца з дапамогай выяўленчых мастацтваў, літаратуры і песень. Паводзіны асобаў намаляваных у эратычным творы можа быць зьвязана як з шчырым, амаль чароўным пачуцьцём каханьня, так і з звычайнай сэксуальнай пажадлівасьцю. У адрозьненьне ад парнаграфіі, эротыка не акцэнтуе графічныя дэталі палавых органаў і палавога акту. У эротыцы часта прысутнічае элемэнт недаказанасьці, няскончанасьці сюжэту — канчатак адлюстроўванай любоўнай прэлюдыі, яе дэталізацыя аддаецца на водкуп уяўленьню гледача, чытача або слухача. Тым ня менш эротыка часам узбуджае ўяўленьне больш, чым парнаграфія. Эратычныя творы могуць падвяргацца цэнзуры (гл. Мараль, Ханжаства).

Міталягічныя пэрсанажы

• Афрадыта — старажытнагрэцкая багіня каханьня і прыгажосьці (Вэнэра ў старажытных рымлян).
• Эрат, Эрас — старажытнагрэцкае бажаство, бог каханьня і запал (Купідон у рымлян). Толькі традыцыя клясычнай паэзіі робіць яго такім, робіць Эрата сынам Зэўса, спараджэньнем Ірыды і Зэфіра, сынам Афрадыты і Арэса.

Эротыка ў культуры

• «Залаты асёл» — твор часоў антычнасьці.
• Дэкамэрон — эратычны літаратурны твор.

Францыск Скарына выдаваў свае кнігі з эротыкаю:

І пакуль недзе ў Італіі Мікелянджэла ды да Вінчы малявалі сваіх мадоннаў, наш славуты зямляк ціснуў аголеныя целы на гравюрах да Бібліі.

— Наша ніва. Як Скарына прасоўваў эротыку ў масы.

Масавая культура

• Playboy — вядомы мужчынскі часопіс.
• Тынта Брас — рэжысэр шырока вядомых эратычных фільмаў.

Глядзіце таксама

• Эратычны фільм
• Стрыптыз
• Прыгажосьць
• Галізна
• Ню
• Парнаграфія
• Пінап
• Эці
• Вульгарнасьць

Вонкавыя спасылкі

• Эротыка ў прадпрымальніцтве й рэкляме. Прыклад
• Плоцевы чын і яго апісаньне