Гімалія (спадарожнік Юпітэра)
| спадарожнік Юпітэру | |
 | |
| Гісторыя адкрыцьця | |
|---|---|
| Першаадкрывальнік | Чарлз Пэрайн |
| Дата адкрыцьця | 3 сьнежня 1904 |
| Месца адкрыцьця | Lick Observatory[d] |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
| Вялікая паўвось | 11 493 550 км |
| Эксцэнтрысытэт | 0,16 |
| Арбітальны пэрыяд | 250,56 дня |
| Нахіл арбіты | 29,59° (да экватару Юпітэру), 27,5° (да экліптыкі) |
| Фізычныя характарыстыкі | |
| Дыямэтар | 170 км |
| Сярэдні радыюс | 85 км |
| Плошча паверхні | 90 800 км² |
| Маса | 6,7 × 1018 кг |
| Шчыльнасьць | 1,63 г/см³ |
| Прыскарэньне вольнага паданьня | 0,062 м/с² |
| Пэрыяд вярчэньня вакол сваёй восі | 7 гадзінаў 46 хвілінаў 55 сэкундаў |
| Альбэда | 0,04 |
| Бачная зорная велічыня | 14,6 |
| Тэмпэратура паверхні | 124 К (−149 °С) |
| Атмасфэра | адсутнічае |
Гімалія — спадарожнік плянэты Юпітэр, шосты паводле дыямэтру і пяты паводле масы сярод спадарожнікавай сыстэмы Юпітэра. Адкрыты Чарлзам Пэрайнам 3 сьнежня 1904 року ў абсэрваторыі Лік.[1] Названы ў гонар німфы Гімаліі, што мела тры сыны ад Зэўса. Разам зь іншымі зьнешнімі спадарожнікамі Гімалія атрымала сучаснае імя толькі ў 1975 годзе.[2] З 1955 па 1975 рок спадарожнік меў назву Гестыя.[3]
Гімалія зьяўляецца галоўным целам сярод спадарожнікаў сваёй групы, куды таксама ўваходзяць Леда, Лісытэя, Эляра і Дыя. Усе целы групы Гімаліі маюць прыкметны нахіл кружнікаў, валодаюць даволі значным эксцэнтрысытэтам і абыходзяць Юпітэр цягам 8—9 месяцаў.
Гімалія была сфатаграфаваная з адлегласьці 4,4 мільёну кілямэтраў апаратам «Касыні» ў 2000 року і станцыяй «Новыя Гарызонты» ў 2007. Спадарожнік мае шэры колер, падобны да астэроідаў тыпу C.[4]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Porter, J. G. (1905). "Discovery of a Sixth Satellite of Jupiter". Astronomical Journal 24 (18): 154B. Bibcode:1905AJ.....24..154P. doi:10.1086/103612.;
- ^ Marsden, B. G. (7 October 1974). "Satellites of Jupiter". IAUC Circular 2846.
- ^ Payne-Gaposchkin, Cecilia; Katherine Haramundanis (1970). Introduction to Astronomy. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall. ISBN 0-13-478107-4.
- ^ Rettig, T. W.; Walsh, K.; Consolmagno, G. (December 2001). "Implied Evolutionary Differences of the Jovian Irregular Satellites from a BVR Color Survey". Icarus 154 (2): 313–320. Bibcode:2001Icar..154..313R. doi:10.1006/icar.2001.6715. edit