Перайсьці да зьместу

Брэст

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Брэст
франц. Brest
Герб Брэсту Сьцяг Брэсту


Краіна: Францыя
Дэпартамэнт: Фіністэр
Рэгіён: Брэтань
Кіраўнік: François Cuillandre[d][1] і Alfred Chupin[d]
Плошча: 49,51 км²
Вышыня: 34 м н. у. м.
Насельніцтва (2016)
колькасьць: 139 342 чал.
шчыльнасьць: 2814,42 чал./км²
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Паштовы індэкс: 29200
Геаграфічныя каардынаты: 48°23′24″ пн. ш. 4°29′13″ з. д. / 48.39° пн. ш. 4.48694° з. д. / 48.39; -4.48694Каардынаты: 48°23′24″ пн. ш. 4°29′13″ з. д. / 48.39° пн. ш. 4.48694° з. д. / 48.39; -4.48694
Брэст на мапе Францыі
Брэст
Брэст
Брэст
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.mairie-brest.fr/

Брэст (па-француску: Brest) — горад у Францыі, супрэфэктура дэпартамэнту Фіністэр у рэгіёне Брэтань. Насельніцтва гораду складала 139 342 чалавекі, паводле зьвестак на 2016 год.

Разьмешчаны на ўзьбярэжжы Атлянтычнага акіяна, на крайнім захадзе паўвострава Брэтань. Горад ляжыць на схілах узгоркаў, на паўночным беразе Брэсцкай бухты.

Хоць горад і старадаўняга паходжаньня, Брэст атрымлівае важнае значэньне толькі з XVII стагодзьдзя. Ужо ў пачатку франскага панаваньня тут стаяў старажытны замак, па ўсёй верагоднасьці, рымскай пабудовы. У XI стагодзьдзі замак гэты быў моцна ўмацаваны гэрцагам брэтанскім; пазьней горадам на доўгі час завалодалі ангельцы, пакуль, нарэшце, ён зноў не перайшоў да гэрцага брэтанскага. Але значэньне сваё Брэст атрымаў толькі з тых часоў, як кардынал Рышэльё ў 1631 годзе загадаў расчысьціць і ўмацаваць гавань і пабудаваць арсэнал і вэрф для ваенных караблёў. Міністар Кальбэр, замяніўшы драўляную вэрф каменнай, узьвёў у Брэсьце ваенную гавань, якая, па загадзе Людовіка XIV была ў 1680—1688 гадах моцна ўмацаваная Вабанам, так што ангельцам, якія ў 1694 гадах хацелі захапіць яго, давялося адступіць са значнымі стратамі.

Падчас Францускай рэвалюцыі на брэсцкім рэйдзе 1 чэрвеня 1794 году францускі флёт пад начальствам Вілярэ-Жуаеза быў разьбіты ангельцамі пад начальствам Гоў. Шэсьць лінейных караблёў былі ўзятыя ангельцамі, а сёмы быў затоплены.

У чэрвені 1940 году 5-я танкавая дывізія Вэрмахта акупавала порт Брэст. У гады Другой сусьветнай вайны нацысцкія войскі стварылі ў Брэсьце буйную базу падводных лодак (1-я флятылія «Вэдыген» і 9-я флятылія падводных лодак). У студзені 1941 году пачаўся працэс збудаваньні магутных бетонных крытых докаў-бункераў для абслугоўваньня й рамонту падводных лодак. Будаўніцтвам займалася Арганізацыя Тота, бункеры былі пабудаваныя за 9 месяцаў. Схема аб’екта меркавала разьмяшчэньне двух бункераў пад агульнай дахам. У першым зь іх знаходзілася пяць «мокрых» докаў даўжынёй 115 м і шырынёй 17 м (ад «А» да «Е»), на тры лодкі кожны; ў другім было восем сухіх докаў даўжынёй 99 м і шырынёй 11 м, і яшчэ два (даўжынёй 114 м і шырынёй 13 м, ад № 1 да № 10), разьлічаных на адну лодку. Агульная даўжыня бункера складала 333 м, шырыня 192 м, вышыня 17 м, таўшчыня даху 6 м. Пасьля высадкі ў Нармандыі ў чэрвені 1944 году хаўрусьніцкія войскі хутка прасоўваліся, і ўзьнікла сур’ёзная пагроза для бункераў ў Брэсьце. Апошняй адсюль 4 верасьня выйшла U-256 пад камандаваньнем карвэтэн-капітана Генрыха Лемана-Віленброка.

Эканамічная актыўнасьць у горадзе ў асноўным сканцэнтравана вакол порта. Брэсцкі порт дазваляе прымаць суда любога тыпу й водазьмяшчэньня. У горадзе разьвіты суднарамонт і суднабудаваньне, таксама ёсьць прадпрыемствы лёгкай і харчовай прамысловасьці.

  1. ^ а б Міністэрства ўнутраных справаў French National Directory of Representatives

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]