Яўтар: розьніца паміж вэрсіямі
→Паходжаньне: + |
→Паходжаньне: + |
||
Радок 16: | Радок 16: | ||
{{Асноўны артыкул|Імёны ліцьвінаў}} |
{{Асноўны артыкул|Імёны ліцьвінаў}} |
||
Алтар або Алтэр (Althar, Alterius<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 31.</ref>) — імя [[Германскія мовы|германскага]] паходжаньня<ref>[https://books.google.by/books?hl=ru&id=YOBwrIPG8IQC&q=Althar#v=snippet&q=Althar&f=false S. 61].</ref>. [[Двухасноўнае імя|Іменная аснова]] [[Олда|алд- (алт-)]] (імёны [[Ліцьвіны|ліцьвінаў]] [[Алдыка]], [[Альдона]], [[Аўтаўт]]; германскія імёны Aldiko, Aldun, Altold) паходзіць ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] alds 'стары'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 30.</ref> (з значэньнем мудрасьці<ref>Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=i13cviZ0xYoC&q=alt+Begriffe+Weisheit#v=snippet&q=alt%20Begriffe%20Weisheit&f=false S. 8].</ref>), а аснова [[Гір|-гер- (-ер-)]] (імёны ліцьвінаў [[Герман (імя)|Герман]], [[Гунтэр]], [[Кіндэр]]; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] harjis<ref>Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.</ref>, германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.</ref>, германскага heru 'меч'<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 17.</ref>. Апроч таго, адзначалася германскае імя Hautar ([[Ота|Haut]]-ar)<ref>Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=YOBwrIPG8IQC&q=Hautar#v=snippet&q=Hautar&f=false S. 195].</ref>. |
Алтар або Алтэр (Althar, Alterius<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 31.</ref>) — імя [[Германскія мовы|германскага]] паходжаньня<ref>[https://books.google.by/books?hl=ru&id=YOBwrIPG8IQC&q=Althar#v=snippet&q=Althar&f=false S. 61].</ref>. [[Двухасноўнае імя|Іменная аснова]] [[Олда|алд- (алт-)]] (імёны [[Ліцьвіны|ліцьвінаў]] [[Алдыка]], [[Альдона]], [[Аўтаўт]]; германскія імёны Aldiko, Aldun, Altold) паходзіць ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] alds 'стары'<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 30.</ref> (з значэньнем мудрасьці<ref>Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=i13cviZ0xYoC&q=alt+Begriffe+Weisheit#v=snippet&q=alt%20Begriffe%20Weisheit&f=false S. 8].</ref>), а аснова [[Гір|-гер- (-ер-)]] (імёны ліцьвінаў [[Герман (імя)|Герман]], [[Гунтэр]], [[Кіндэр]]; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад [[Гоцкая мова|гоцкага]] harjis<ref>Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.</ref>, германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus<ref>Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.</ref>, германскага heru 'меч'<ref>{{Літаратура/Пачаткі Вялікага княства Літоўскага (2019)|к}} С. 17.</ref>. Апроч таго, адзначалася германскае імя Hautar ([[Ота|Haut]]-ar)<ref>Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. [https://books.google.by/books?hl=ru&id=YOBwrIPG8IQC&q=Hautar#v=snippet&q=Hautar&f=false S. 195].</ref>, Authari<ref>Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, [https://homepage.univie.ac.at/hermann.reichert/studententexte/Lexikon_der_altgermanischen_Namen.docx Lexikon der altgermanischen Namen]</ref>. |
||
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''Josaphat Hautorowicz… filius Andreae Hautorowicz'' (1685 год)<ref name="Nadsan-2006-172">[[Аляксандар Надсан|Надсан А.]] Беларусы ў Грэцкай калегіі // [[Запісы БІНіМ]]. Т. 30. — New York — Miensk, 2006. С. 172.</ref>; ''Jawtory'' (1744 год)<ref>Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 157.</ref>; ''[[Волма (Койданаўскі раён)|Wołma]]… wioski i miejsca do tej parafii należące… Jautory'' (1784 год)<ref>Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 140—141.</ref>. |
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: ''Josaphat Hautorowicz… filius Andreae Hautorowicz'' (1685 год)<ref name="Nadsan-2006-172">[[Аляксандар Надсан|Надсан А.]] Беларусы ў Грэцкай калегіі // [[Запісы БІНіМ]]. Т. 30. — New York — Miensk, 2006. С. 172.</ref>; ''Jawtory'' (1744 год)<ref>Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 157.</ref>; ''[[Волма (Койданаўскі раён)|Wołma]]… wioski i miejsca do tej parafii należące… Jautory'' (1784 год)<ref>Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 140—141.</ref>. |
Вэрсія ад 22:31, 20 кастрычніка 2024
Гаўтар лац. Haŭtar | |
Althar | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Aldo + Hari |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Яўтар |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Гаўтар» |
Гаўтар, Яўтар — мужчынскае імя.
Паходжаньне
Алтар або Алтэр (Althar, Alterius[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова алд- (алт-) (імёны ліцьвінаў Алдыка, Альдона, Аўтаўт; германскія імёны Aldiko, Aldun, Altold) паходзіць ад гоцкага alds 'стары'[3] (з значэньнем мудрасьці[4]), а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7]. Апроч таго, адзначалася германскае імя Hautar (Haut-ar)[8], Authari[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Josaphat Hautorowicz… filius Andreae Hautorowicz (1685 год)[10]; Jawtory (1744 год)[11]; Wołma… wioski i miejsca do tej parafii należące… Jautory (1784 год)[12].
Носьбіты
- Язафат Гаўтаровіч[10] — рэлігійны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, архібіскуп смаленскі (1697 год)
Глядзіце таксама
Крыніцы
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 31.
- ^ S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 30.
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 8.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 195.
- ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
- ^ а б Надсан А. Беларусы ў Грэцкай калегіі // Запісы БІНіМ. Т. 30. — New York — Miensk, 2006. С. 172.
- ^ Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 157.
- ^ Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 2: Dekanat Mińsk. — Białystok, 2009. S. 140—141.