Магнітны струмень
Магнітны струмень, магнітная плынь — скалярная фізычная велічыня, якая характарызуе струмень вэктару магнітнай індукцыі.
Пазначаецца звычайна грэцкай літарай Φ, вымяраецца ў сыстэме СІ ў вэбэрах, у сыстэме СГСМ — у максвэлах: магнітны струмень поля велічынёй 1 гаўс праз сантымэтар квадратнай плошчы.
Магнітны струмень празь бясконца маленькую пляцоўку dS вызначаецца як
- ,
дзе B — значэньне індукцыі магнітнага поля, θ — кут паміж кірункам поля і нармальлю да паверхні. У вэктарнай форме
- .
Звычайна вылічаецца праз паверхню, абмежаваную пэўным контурам, напрыклад, контурам, які ўтвараюць праваднікі з токам. Паколькі ў розных пунктах паверхні магнітная індукцыя розная, то праводзіцца інтэграваньне